Καλησπέρα κορίτσια και καλό μήνα!
Θέλησα να μοιραστώ κι εγώ την ιστορία μου μαζί σας, καθώς χρειάζομαι αντικειμενικές απόψεις για το θέμα που με απασχολεί!
Με τον άνδρα μου γνωριζόμαστε από παιδιά. Ερωτευτήκαμε και παντρευτήκαμε και έχουμε αποκτήσει 2 κοριτσάκια.
Είναι πολύ γλυκός σύζυγος και πατέρας. Δεν έχω παράπονο ως προς την αγάπη του, όμως αντιλαμβάνομαι πως η σχέση με τη μητέρα του είναι η ίδια με των παιδικών και εφηβικών του χρόνων. Είναι και μοναχοπαίδι!
Τί θέλω να πω… Λόγω οικονομικών δυσκολιών, δεν καταφέραμε ακόμη να πάμε σε δικό μας σπίτι. Μένουμε με την πεθερά μου ( ο πεθερός μου πέθανε πριν παντρευτούμε) . Κάνουμε την πρώτη μας κόρη και φυσικά παίρνει το όνομα της πεθεράς. Σεβαστό. Κάνουμε τη δεύτερη κόρη και παίρνει το όνομα του πεθερού για να τιμήσουμε τη μνήμη του. Εγώ δεν είχα άποψη περί τούτου. Λες και φύτρωσα. Ούτε η δική μου μητέρα άκουσε όνομα από εγγόνι ακόμα, αλλά δε θέλει να μας βάζει διαβάλματα. Μου λέει να συγκρατούμαι.
Η πεθερά μου, επειδή μας βοηθάει οικονομικά, θεωρεί πως πρέπει να έχει άποψη για όλα. Από τα ρούχα μας μέχρι και τον προορσμό μιας ημερήσιας εκδρομής. Εννοείται πως σε κάθε εξόρμηση που θέλουμε να κάνουμε οικογενειακώς, θεωρείται άμεσο μέλος της οικογένειάς μας και συμμετέχει σε όλα. Ακόμα και στα παιδικά πάρτυ έρχεται. Για να μη σχολιάσω το γεγονός ότι η μπροστινή θέση του αυτοκινήτου είναι δική της. Βέβαια!
Η απάντηση του άνδρα μου είναι «Μη δίνεις σημασία. Να ξεσκάσει θέλει κι αυτή. Έμεινε νέα χήρα και δεν μπορεί ακόμη να αφήσει τα ηνία. Εμείς αγαπιόμαστε έτσι κι αλλιώς!!!»
Δεν μπορώ να πω ότι μου πάει κόντρα και ότι είναι κακιά μαζί μου ή με τα παιδιά, αλλά ρε κορίτσια, κουράστηκα. Θέλω να έχω κι εγώ τη θέση που μου αξίζει στην οικογένεια που έχουμε δημιουργήσει με τον άνδρα μου.
Πώς να το διαχειριστώ;;
Μαμά Μελίνα
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Και η πεθερα σας μπορει να σκεφτεται: Ωραια θα ηταν να ειχα το σπιτακι μου, να βλεπω το γυιο μου Και τα εγγονακια μου, αν και οποτε θελω, και να μην τους εχω συνεχεια, ξανα- μανα μωρα, μαζι με τη γκρινιαρα νυφη, πανω απ το κεφαλι μου, να κανω ο, τι θελω με τα χρηματα μου για μενα, ταξιδακια, διασκεδαση, να μου κανει και καμια επισκεψη ο συμπαθητικος κος Γιωργος, που γνωρισα προσφατα, χωρις να χρειαζεται να δινω λογαριασμο. Αλλα τι να κανω; Παιδι μου ειναι, εγγονια μου ειναι. Οικογενεια μου ειναι , ακομα και η νυφημου. Ας στριμωχτω, απο χωρο και οικονομικα, ας τάλαιπωρηθω, προκειμενου να βοηθησω. Ας περναν αυτοι καλα, και οι δικες μου αναγκες, σε δευτερη μοιρα. Αν και θα μου αρεσε η νυφη μου να σκεφτεται, καμια φορα, οτι και εγω ανθρωπος ειμαι, και να ενδιαφερονταν καπως για το αν χρειαζομαι τιποτα...
Ειναι λιγο σκοηρη η απαντηση σας..συμφωνω με την γνωμη σας εν μερη ,ολα με μετρο ομως!!πχδεν ειναι σωστο να καθεται μπροστα η μανα αντι για την γυναικα του ,ουτεειναι σωστο να πηγαινει παντου σε παιδικα παρτυ κλπ..κ μενα καμια φορα η πεθερα μου χωνεται κ λεει την γνωμη της αλλα την αγνωω γιατι εχω αντρα σωστο κ περναει αυτο που θελουμε εμεις..οικονομικα εμεις ειμαστε ανεξαρτητοι !!οσο γι αυτι που περιγραφρι η κοπελα γιατι θα πρεπει απο την στιγμη που βοηθαει οικονομικα να χωνεται κ παντου;γιατι πρεπει να πανε μαζι αυτα;πιος το οριζει;
Καλησπερα! Η ριζα του κακου ειναι οτι μενετε με την πεθερα σου.. Απο τη στιγμη που ειστε στο σπιτι της ειναι λογικο οτι καπου τα ορια θα μπερδευτουν.. Για αρχη θα πρεπει να φυγετε για να εχετε την ευκαιρια να συμπεριφερθειτε σαν αυτονομη οικογενεια. Απο τη στιγμη που ειναι καλοπροεραιτη δεν υπαρχει λογος να αρχισεις εσυ εχθρες ή διαλογους πιστευω. Αν φυγετε και αρχισει τα παραπονα, τοτε θα πρεπει να της εξηγησετε οτι χρειαζεστε και τον προσωπικο σας χρονο. Και ελπιζω να το συμμεριστει και ο αντρας σου αυτο και να μην συνεχισει τα ιδια συστηματα. Μονο αν μετακομισετε παντως θα μπορεσουν να αλλαξουν αυτα τα πρακτικα θεματα.
Θα σου έλεγα να κάνεις μια ανοιχτή κουβέντα μαζί της και να θέσεις κάποια όρια ώστε να μπορείτε να περνάτε στιγμές μόνο οι γονείς και τα παιδιά. Αν τώρα πιστεύεις ότι δε θα εισακουστείς το καλύτερο είναι να βρέιτε δικό σας χώρο. Καταλαβαίνω πως για να είστε εκεί υπάρχουν λόγοι οικονομικοί αλλά με τη συνήθη δομή της ελληνικής οικογένειας είναι αναμενόμενο να έχει λόγο για τα πάντα. Ειδικά καθώς είστε κάτω από την ίδια στέγη. Παντώς θεωρώ ότι φταίει και ο σύζυγός σου γιατί κάποια όρια έπρεπε να τα θέσει κι εκείνος. Αλλιώς και να μετακομίσετε εάν μια κατάσταση είναι εδραιωμένη τότε θα σας ακολουθεί παντού