Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές (ΔΑΔ): συμπτώματα και διάγνωση

Ο όρος διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές (ΔΑΔ), αναφέρεται σε μια ομάδα διαταραχών που χαρακτηρίζονται από καθυστερήσεις στην ανάπτυξη των πολύπλοκων βασικών λειτουργιών, όπως για παράδειγμα η κοινωνικοποίηση και η επικοινωνία. Οι διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές καλύπτουν όλο το Φάσμα του Αυτισμού. Στην μια άκρη του φάσματος βρίσκεται η τυπική μορφή του αυτισμού ενώ στην άλλη άκρη το σύνδρομο Asperger.

Στις διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές περιλαμβάνονται οι εξής κατηγορίες

Αυτισμός της παιδικής ηλικίας

Άτυπος αυτισμός

Σύνδρομο Rett

Σύνδρομο Asperger

Άλλες διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές

Διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή, μη καθοριζόμενη

Τα παιδιά με ΔΑΔ συνήθως παρουσιάζουν δυσκολίες στους παρακάτω τομείς

Προφορικός λόγος (ακατάληπτη άρθρωση, ηχολαλία, ασυνάρτητος λόγος)

Προσοχή (αποφυγή βλεμματικής επαφής, διάσπαση προσοχής, ελάχιστη ή υπερβολική ενασχόληση με ορισμένα αντικείμενα)

Κοινωνικές συναισθηματικές εκδηλώσεις (αποφυγή σωματικής επαφής και επικοινωνίας, έλλειψη ενδιαφέροντος για συνομηλίκους και για τους ανθρώπους γενικότερα, έλλειψη πρωτοβουλίας σε κοινωνικές συναλλαγές, απάθεια σε ερεθίσματα που προκαλούν φόβο ή υπερβολική αντίδραση φόβου σε ερεθίσματα που συνήθως δεν προκαλούν φοβική αντίδραση, έλλειψη ενσυναίσθησης)

Αισθητηριακή επεξεργασία (αδιαφορία ή υπερβολική αντίδραση σε ακουστικά ερεθίσματα ή απτικά ερεθίσματα, υπερευαισθησία σε ορισμένες γεύσεις και οσμές)

Παιχνίδι (ιδιόρρυθμη χρήση παιχνιδιών, αποχή από συμβολικό ή αναπαραστατικό παιχνίδι, αποχή από ομαδικό παιχνίδι με συνομήλικους, υπερβολική προσκόλληση σε ορισμένα παιχνίδια)

Στερεοτυπικές αντιδράσεις (σε οπτικά ερεθίσματα, στην ομιλία, στην οσμή, στην αφή, στην κίνηση, διάφορες τελετουργίες)

Διασπαστική συμπεριφορά (κρίσεις θυμού, ανυπακοή, επιθετικότητα, αυτοτραυματισμοί)

Διάγνωση των ΔΑΔ

Η διάγνωση των ΔΑΔ δεν είναι εύκολη και απαιτεί την άμεση παρατήρηση της συμπεριφοράς, καθώς και ένα αναπτυξιακό ιστορικό από την παιδική ηλικία. Άλλες δυσκολίες και διαταραχές που μπορεί να συνυπάρχουν ενδέχεται να οδηγήσουν τον ειδικό σε λανθασμένη διάγνωση. Όπως είναι φυσικό, όσο πιο γρήγορα πραγματοποιηθεί μια έγκυρη διάγνωση, τόσο περισσότερο θα ωφεληθεί όχι μόνο το παιδί, αλλά και η οικογένεια και το περιβάλλον του από το πρόγραμμα παρέμβασης.

Η διεπιστημονική ομάδα

Οι ΔΑΔ είναι καλό να αντιμετωπίζονται από την διεπιστημονική ομάδα η οποία μπορεί να αποτελείται από αναπτυξιολόγο, λογοθεραπευτή, εργοθεραπεύτη, ειδικό παιδαγωγό και ψυχολόγο. Ο αναπτυξιολόγος κάνει τη διάγνωση και παρακολουθεί την αναπτυξιακή πρόοδο του παιδιού. Ο λογοθεραπευτής αναλαμβάνει να βοηθήσει το παιδί να αναπτύξει λόγο και επικοινωνία ενώ ο εργοθεραπευτής βοηθάει στην αισθητηριακή ολοκλήρωση και στην αυτοεξυπηρέτηση του παιδιού. Ο ειδικός παιδαγωγός αναλαμβάνει να βοηθήσει το παιδί σε τυχόν μαθησιακές δυσκολίες που μπορεί να υπάρξουν κατά την σχολική φοίτηση. Τέλος, ο ψυχολόγος παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην αποκατάσταση καθώς μπορεί να βοηθήσει την οικογένεια να αποδεχτεί και να διαχειριστεί τη διάγνωση.

πηγή: psycholozin.gr