Όνειρα γλυκά να κάνεις και συγχώρα με

Λέξεις-Εικόνες: Ελισάβετ Παντζαρίδου

*Με αφορμή την πρόσφατη αυτοκτονία του εφήβου στην Αργυρούπολη, ενός 15χρονου που έβαλε τέλος στη ζωή του αφού δεχόταν επιθέσεις εκφοβισμού από συνομηλίκους του, η μητέρα μιας κόρης, πάνω κάτω στην ίδια ηλικία με εκείνον, (του) γράφει έναν τελευταίο αποχαιρετισμό.

Όνειρα γλυκά να κάνεις.

Και συγχώρα με που δεν έκανα κάτι, πρόλαβα μοναχά να στρώσω με καθαρά σεντόνια το κρεβάτι σου με άρωμα φρεσκάδας να συντροφεύει τα όνειρά σου.

Ξέρεις έχω μια κόρη στην ηλικία σου, κοντεύει τα 14 και κάθε μέρα παλεύω να έρθω κοντά της. Αχ, αυτή η ηλικία μας ψιλοτρελαίνει όλους. Χαμένη μέσα σε ένα κινητό κάποιες στιγμές, με μηνύματα από δω, ραβασάκια από κει. «Ελένη, ποιος είναι, με ποιον μιλάς, τι σου λέει; Μήπως πληγώνει την μικρή ψυχή σου;». Ας γίνω πλήκτρο στο κινητό σου να με γαργαλάς και να περνάμε τόσες ώρες αποβλάκωσης μαζί.

Δε μας μιλάει κάποιες φορές κι άλλες είμαστε οι καλύτεροι της φίλοι. Μα μέσα στην ψυχή της, μέσα στην καρδιά της μόνο εκείνη ξέρει τι κουβαλά. Πέρασε η εποχή που την κάθε σκέψη την κεντούσε φωναχτά και γελούσαμε με τον μπαμπά της.

Γρίφος για δύσκολους λύτες είναι ώρες ώρες η κόρη μου, σαν κι εσένα.

Και πασχίζω, αλήθεια πασχίζω μέρα νύχτα να μπω στον μικρόκοσμό της. Είμαι σίγουρη πως κι η δική σου μαμά προσπαθούσε.

Κάποιες φορές είμαι πολύ συντηρητική και τρώω πόρτα, άλλες φορές δεν την καταλαβαίνω, ότι μεγάλωσε λέει κι εγώ βουρκώνω γιατί η αγκαλιά μου δεν τη χόρτασε ακόμη.

Ζητώ συγγνώμη που σου μιλώ μικρέ, μα προσπαθώ να καταλάβω τι κάνουμε λάθος εμείς οι μεγάλοι.

Εμείς οι ξερόλες, στέλνουμε μαθητές στο σχολείο για να σε εκφοβίσουν και να σε μειώσουν. Να νιώσεις φοβισμένος και για δες, έγινες αερικό να μη χωράς στα λόγια τους. Θυμώνω και πληγώνομαι γιατί είμαι μαμά μιας συνομήλικης σου και ακόμη δεν μάθαμε να σεβόμαστε τον διπλανό μας. Την άποψη του, τις πεποιθήσεις του, τις επιλογές του, τα όνειρά του, είμαστε ξερόλες και τα κρίνουμε με τα δικά μας μέτρα και σταθμά και τα χλευάζουμε και τα σκοτώνουμε.

Ρε σεις, καταλάβατε τι έχουμε κάνει;

πηγή