Τα προνήπια ανήκουν πια στην υποχρεωτική εκπαίδευση και ως εκπαιδευτικός χαίρομαι ιδιαίτερα γι’ αυτό!
Υπάρχουν γονείς που θα στείλουν τα παιδάκια τους στο σχολείο στην ηλικία των προνηπίων και αν είναι στο δημόσιο σχολείο, δεν έχουν και πολλές επιλογές. Υπάρχουν όμως «tips» και γι’ αυτούς τους γονείς, έτσι ώστε να χαίρονται την καθημερινότητα με τα παιδιά τους. Στο τέλος του άρθρου, θα καταλάβετε!
Γι’ αρχή, θα αναφερθώ στους γονείς που θα στείλουν τα πιτσιρικάκια τους στο σχολείο σε μικρή ηλικία και αυτό αναπόφευκτα θα είναι ένα ιδιωτικό σχολείο ή ένα δημόσιο που θα έχουν επιλέξει μετά από «καλό» ψάξιμο. Σε αυτό το σημείο, η αναφορά γίνεται και σε όσους θα στείλετε τα ΄παιδιά σας σε ιδιωτικό σχολείο που αποφασίσατε μετά από επίσης «καλό» ψάξιμο.
Κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες, έρχομαι σε επαφή με γονείς, λίγο αγχωμένους που ψάχνουν το ιδανικό σχολείο. Ψάξιμο, ψάξιμο, ψάξιμο… ραντεβού στο ραντεβού, τηλέφωνα σε εκπαιδευτικούς, φίλους, άλλους γονείς, γείτονες, κριτικές σε διαδίκτυο και απόψεις από παντού.
Το άγχος σας είναι ΑΠΟΛΥΤΑ δικαιολογημένο όμως εγώ προσωπικά θα σας πω το εξής.
Το «καλό» σχολείο είναι αυτό που κάνει τον ΓΟΝΕΑ να νιώθει άνετα! Μάλιστα… τον γονέα ΠΡΩΤΑ!
Αν οι γονείς δε νιώσουν ασφάλεια και σιγουριά, πώς θα πείσουν το παιδάκι τους να μπει σε έναν χώρο και να νιώσει καλά; Πώς θα φεύγουν και θα είναι ήρεμοι αν 1500 σκέψεις περνάνε από το μυαλό; ( αυτό στην πορεία της χρονιάς σβήνει σιγά σιγά… μη σας αγχώνει..)
Αν οι γονείς δεν είναι άνετοι με το σχολείο, να είστε σίγουροι πως το παιδί θα το νιώσει και θα κάνει την προσαρμογή του πολύ πιο δύσκολη!
Εξυπακούεται, πως οι καλές κριτικές για ένα σχολείο λαμβάνονται πάντα στα υπόψιν!
Μπορεί όμως να ακούτε πολλά καλά για ένα σχολείο, τα παιδάκια γνωστών και φίλων να περνάνε υπέροχα, αλλά εσάς να μη σας καλύπτει συναισθηματικά! ΜΗΝ ΤΟ ΕΠΙΛΕΞΕΤΕ! Θα κάνετε δύσκολη τη ζωή σας, του παιδιού σας και του δασκάλου! Δεν είναι όλα τα σχολεία για όλους! Γι’ αυτό και, ευτυχώς, υπάρχουν τόσες επιλογές! ( μιλάμε πάντα στα πλαίσια της λογικής).
Πριν 2 χρόνια, πρώτη εβδομάδα στο σχολείο.. Κλάμα τρελό από 1 μικρούλα! Γονείς έξω από το σχολείο, πολύ αγχωμένοι.. Βγαίνω συζητάω μαζί τους, λέμε διάφορα, δείχνουν να ακούν. {Σημειώνω πως, πάντα με τη βοήθεια της υπέροχης βοηθού μου, η τάξη μας χρειαζόταν το πολύ μια εβδομάδα προσαρμογής! Είμαστε από τις τυχερές, όμως η μεθοδολογία, η σιγουριά και η συνεννόηση με τους γονείς είναι τα κύρια συστατικά της επιτυχίας! ( θα σας γράψω σε λίγες μέρες γι’ αυτό το θέμα) } . Περνάνε 2-3 μέρες, τα ίδια… για εμένα απόλυτα λογικό. Το παιδάκι χρειαζόταν το χρόνο του. Το κλάμα βέβαια περιοριζόταν στις στιγμές με τους γονείς… ( σε πολλά μικράκια συμβαίνει αυτό) Στην τάξη όλα καλά… Έβγαλα βίντεο, φωτογραφίες κλπ για να τη δουν πώς χαίρεται μαζί με τα παιδάκια. Μάταια.. Οι άνθρωποι δεν ένιωθαν ασφάλεια με τίποτα. Σταμάτησε η μικρούλα την πρώτη εβδομάδα.. Στενοχωρήθηκα. Πολύ. Ίσως εγώ δεν τους έκανα να νιώσουν καλά, ίσως δεν ήταν έτοιμοι, ίσως ίσως ίσως… Πάντως, για εμένα προσωπικά, μετά από σκέψη και εφόσον δεν το άντεχαν, η επιλογή τους να αλλάξουν σχολείο ήταν σοφή. Για όλους!
Συμπέρασμα: Το καλύτερο σχολείο για τους άλλους, δε σημαίνει ότι καλύπτει και τις δικές σας ανάγκες! Να μην κάνετε εκπτώσεις σε αυτά που έχετε στο μυαλό σας ( ξαναλέω στο πλαίσιο του λογικού και του ότι μπαίνετε σε μια κοινωνία με κανόνες)
Σε αυτό το σημείο και σε σχέση με τους γονείς που στέλνουν τους θησαυρούς τους στο δημόσιο σχολείο… Κι εσείς να μην κάνετε εκπτώσεις σε αυτά που είναι εφικτά να γίνουν για να περνούν τα παιδάκια σας κι εσείς καλά. Υπάρχουν οι σύλλογοι και οι εκπαιδευτικοί που είναι πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν αν τους προσεγγίσετε με ευγένεια και χωρίς παράλογες απαιτήσεις. Να θυμάστε ότι όλοι στοχεύουν στη χαρά και στο καλό των παιδιών. Αν βρίσκετε κάτι μεμπτό στη δασκάλα ή το δάσκαλό σας, απλά συζητήστε το. Όλα λύνονται κι έτσι, ακόμα και το δημόσιο σχολείο που δε σας άφησε περιθώρια επιλογής, θα δείτε πως είναι ένα «καλό» σχολείο, γιατί το αποτέλεσμα θα βγει από μια σπουδαία συνεργασία!
Καλή σχολική χρονιά!
Νεκταρία
Είμαι η Νεκταρία Γεροβασιλείου και είμαι νηπιαγωγός. Γεννήθηκα και ζω στη Θεσσαλονίκη και σπούδασα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στη Ρόδο. Έχω κάνει διάφορες δουλειές, όμως η δουλειά της παιδαγωγού είναι η μεγάλη μου αγάπη... Για 7 χρόνια ήμουν εκπαιδευτικός σε ένα υπέροχο σχολείο, στον ιδιωτικό τομέα, λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη. Το δεύτερο σπίτι μου... το 98% των γνώσεών μου πάνω στο κομμάτι της εκπαίδευσης (και όχι μόνο) το έμαθα μέσα εκεί και είμαι ευγνώμων. Μαζί θα μπορούμε να ανταλλάσσουμε απόψεις σχετικά με την εκπαίδευση και όχι μόνο.. όσο μπορώ, βάσει της εμπειρίας μου, θα σας δίνω τα φώτα μου. Και μην ξεχνάτε ότι τα λάθη, οι αμφισβητήσεις και οι διαφωνίες έχουν εξελίξει τον άνθρωπο, αρκεί να υπάρχει σεβασμός στο διαφορετικό. Καλό μας ταξίδι!
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο