Η σχέση των γονιών με το παιδικό κάθισμα αυτοκινήτου

Παιδικό κάθισμα αυτοκινήτου! Όλοι οι γονείς το έχουν ακουστά. Ένα μικρό ποσοστό το χρησιμοποιεί, ένα μεγάλο ποσοστό το έχει στο αυτοκίνητο τους, αλλά δεν δένουν το παιδί τους σε αυτό, γιατί δεν θέλει, γιατί δεν χρειάζεται, γιατί «σιγά μωρέ εγώ προσέχω». Και ένα τεράστιο ποσοστό γονιών το έχει ακουστά, αλλά δεν το έχει αγοράσει διότι σαν την αγκαλιά της μαμάς, ή του μπαμπά δεν έχει.

Πριν καν αγοράσεις για το μωρό σου το οτιδήποτε, η πρώτη σου σκέψη σαν γονιός, πρέπει να είναι η ασφάλεια του. Και τι ποιο σημαντικό από το παιδικό κάθισμα αυτοκινήτου; Πως θα το βγάλεις από το μαιευτήριο;  Στην καλαθούνα; Σε Port bebe; Στην αγκαλιά; Όχι, όχι, όχι. Μόνο σε κατάλληλο παιδικό κάθισμα αυτοκίνητου. Όπου έχουμε διαβάσει πιο πριν πως το βάζουμε στο αυτοκίνητο, πως περνάμε τις ζώνες ώστε να είναι ασφαλή, τι να προσέξουμε κτλ. Δεν είναι κάτι δύσκολο, αλλά και δύσκολο να ήταν, αφορά την ασφάλεια και την ζωή του παιδιού σου. Φυσικά μην ξεχνάτε ότι κάθε παιδικό κάθισμα αυτοκίνητου έχει τις δικές του οδηγίες, προδιαγραφές κτλ.

Απορώ πως είναι δυνατόν να κρατάς τον θησαυρό σου στα χέρια σου, ένα μωράκι που το δημιούργησες μέσα σου. Που αναλύεις χίλια δυο πράγματα σε ότι το αφορά, η τι είναι καλύτερο για αυτό. Αλλά χωρίς κανένα ίχνος φόβου η άγνοια του κινδύνου μου το αραδιάζεις στο αμάξι, για να πάτε οπουδήποτε, χωρίς να το δέσεις στο παιδικό κάθισμα αυτοκινήτου.

Το βλέπω συνέχεια, ειδικά στην Ελλάδα αυτό η μάστιγα έχει βγει εκτός ελέγχου. Η άποψη ότι το παιδί είναι ασφαλή στην αγκαλιά μου, η σιγά μωρέ προσέχουμε, η να εδώ 10 λεπτά μακρυά είναι το σπίτι, με κάνουν έξω φρενών. Ακόμα και στο επόμενο τετράγωνο μπορεί να γίνει το κακό. Ακόμα και αν έχεις τα μάτια σου χίλια και οδηγείς προσεκτικά, δεν ξέρεις τι κάνει ο οδηγός μπροστά, δίπλα, πίσω σου.

Δυστυχώς ο κόσμος δεν έβαλε μυαλό με τον θάνατο της μικρής Ραφαέλας η οποία έχασε την ζωή της, μετά 2 χρόνια γεμάτα αγώνα. ( μπορείτε να διαβάσετε σχετικά εδώ και εδώ). Έμειναν πίσω μπαμπάς, συγγενείς, φίλοι να θρηνούν. Αλλά και μια μαμά διαλυμένη γεμάτη τύψεις, που δεν έβαλε το παιδί της στο παιδικό κάθισμα αυτοκίνητου, αλλά στην αγκαλιά της νονάς του για να πάνε σπίτι. Η απόσταση ήταν μικρή, αλλά το κακό που έγινε μεγάλο.  Και δεν είναι το μοναδικό περιστατικό. Μια αναζήτηση για το συγκεκριμένο θέμα στο διαδίκτυο θα σας λύσει κάθε απορία.

Έχω ζήσει στο εξωτερικό 5 ολόκληρα χρονιά. Δεν είδα ποτέ ούτε μια φορά, παιδάκι μέσα στο αυτοκίνητο και να κάθεται στην αγκαλιά των γονιών του. Η απλά αφημένο στα πίσω καθίσματά, να χοροπηδάει, η να έχει το κεφάλι του έξω από το παράθυρο. Πάντα έβλεπα τα παιδιά κάθε ηλικίας, να κάθονται είτε σε παιδικό κάθισμα αυτοκινήτου, είτε δεμένο στην θέση τους με την ζώνη ασφαλισμένη. Έτσι είναι ο νόμος. Και τον ακολουθούν όλοι. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να γίνει και αυτό στην Ελλάδα;

Πότε θα καταλάβουν οι  γονείς, πόσο σημαντικό είναι για την ασφάλεια του παιδιού τους, το παιδικό κάθισμα αυτοκινήτου; Δίνετε λεφτά σε ένα σωρό άλλα πράγματα όπως πχ κινητό των 200 ευρώ. Δεν μπορείτε να δώσετε το ποσό των 100- 130 ευρώ για να αγοράσετε κάτι τόσο σημαντικό για το παιδί σας; Η έστω να βρείτε ένα παιδικό κάθισμα αυτοκίνητου από κάποιον συγγενή σας το οποίο είναι σε καλή κατάσταση;

Ένα βίντεο του Ιαβέρη ( Αναστάσιος Μαρκουίζος) ο οποίος ήταν οδηγός αγώνων αυτοκινήτου, και χρόνια τώρα δίνει Σεμινάρια Οδικής Συμπεριφοράς, φωνάζει συνέχεια ότι τα παιδιά, πρέπει να είναι σε παιδικό κάθισμα αυτοκίνητου μόνο και ποτέ σε αγκαλιά. Άλλο ένα θλιβερό γεγονός  πριν λίγους μήνες μας συγκλόνισε, και μυαλό δεν βάζουμε δυστυχώς.

Το καλοκαίρι το φαινόμενο αυτό, το συναντάς σε καθημερινή βάση. Παιδάκια πάνω στο μηχανάκι με τους γονείς και πάνε για μπάνιο. Τα έχουν βάλει και ανάμεσα τους για προστασία υποτίθεται. Έχω δει γονείς πάνω στο μηχανάκι να έχουν στο ένα χέρι το τιμόνι, και στο άλλο το παιδικό κάθισμα αυτοκίνητου, οπού εκεί μέσα είναι το μωρό. Περήφανους γονείς με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά, οι οποίοι μαθαίνουν στο 7 χρόνο πως να οδηγεί αυτοκίνητο η μηχανάκι. Παιδιά ηλικίας 10 και άνω να οδηγούν τρακτέρ, αγροτικά, τζιπ, αυτοκίνητα κ.α.

Απευθύνομαι φωνάζοντας προς όλους τους ανεύθυνους γονείς, μπας και βάλετε μυαλό. Κανονικά αυτή η πράξη θα έπρεπε να διώκεται νομικά και αυστηρά, γιατί  ότι αυτό που κάνετε είναι ανθρωποκτονία από πρόθεση. Είναι ποινικό αδίκημα και πρέπει να τιμωρείται. Μήπως και προλάβουμε το κακό, προτού η άσφαλτος πιει και άλλο αθώο αίμα. Τι αξία έχει η ζωή του παιδιού σας, η δίκη σας η του διπλανού που θα πάρετε παραμάζωμα;

Ποτέ τα παιδιά στην αγκαλιά μας, ούτε για δυο λεπτά απόσταση! Ποτέ τα παιδιά αραδιασμένα στα πίσω καθίσματα, να χοροπηδάνε η να βγάζουν τα κεφάλια τους έξω από το παράθυρο. Ποτέ 3-4-5 άτομα πάνω σε ένα μηχανάκι. Βάζουμε πάντα κράνος όταν ανεβαίνουμε σε μηχανάκι, και ειδικά το παιδί το ανεβάζουμε σε ηλικία που επιτρέπεται και πάντα με κράνος.  Όταν είστε στο αμάξι και το μωρό θέλει να θηλάσει η κλαίει, δεν το βγάζουμε από το καρεκλάκι του, σταματάμε σε ασφαλές μέρος και το ταΐζουμε η το ηρεμούμε. Ποτέ εν ώρα κίνησης. Και ας αργήσουμε μισή ώρα.  Ποτέ δεν αφήνουμε με τα μπουφάν τα παιδιά μέσα στο αυτοκίνητο. Πάντα το βγάζουμε πριν βάλουμε ζώνη.

Είναι τόσο απλά και τόσο εύκολα αυτά που πρέπει να κάνει ένας γονιός. Πρέπει να είναι απαράβατος κανόναςσε όλους μας. Πρέπει να καταλάβουμε τι ευθύνη έχουμε, και πόσο σημαντικά είναι όλα αυτά. Αυτός είναι ο ρόλος μας άλλωστε. Θα έσπρωχνες το παιδί σου να πέσει από έναν γκρεμό; Oχι φυσικά. Τότε γιατί το παίζεις κορώνα γράμματα, κάθε φορά που ανεβάζεις το παιδί σου στο μηχανάκι, η πάτε βόλτα με το αμάξι; Πόσο κοστίζει μια ανθρώπινη ζωή; Του παιδιού σου η ζωή τι αξία έχει; Δεν έχει αξία. Είναι ανεκτίμητη, γιαυτό σύνελθε και εκτίμησε την πριν είναι αργά.

πηγή: maxmag.gr