Έπαθα κρίση πανικού

Της Ολγας Μαύρου με τη συνεργασία της Α. Καππάτου ψυχολόγου- παιδοψυχολόγου – συγγραφέως

Πολλοί νιώθουν πανικό όταν κάτι τους τρομάζει έντονα. Αισθάνονται  ότι δεν μπορούν να βρουν  λύση και «μαρμαρώνουν», τα χάνουν, κάνουν και λάθη –τα μεγαλύτερα λάθη γίνονται συνήθως  τις στιγμές που κάποιος χάνει την ψυχραιμία του . Όμως τι ακριβώς είναι ο πανικός και οι κρίσεις πανικού; Είναι αυτός ο έντονος φόβος που μας συγχύζει και μας ταράζει στο μάξιμουμ ή μήπως είναι κάτι παθολογικό, διαφορετικό,  πιο σοβαρό; Πώς ξεχωρίζουμε δηλαδή την σχετικά συνηθισμένη κατάσταση πανικού μπροστά σε κάτι που μπορεί να ταράξει οποιονδήποτε άνθρωπο από την πάθηση που λέγεται αγχώδης διαταραχή πανικού και αφορά μόνον μια μειοψηφία;

Η διαταραχή και το σύνηθες

Η βασική διαφορά ανάμεσα στο συνηθισμένο επεισόδιο πανικού που μπορεί να βιώσει ο καθένας μας κάποια στιγμή (π.χ. αν κλειστεί στο ασανσέρ) και στην αγχώδη  διαταραχή που κάνει τους ανθρώπους να υποφέρουν και η οποία απαιτεί ειδική αντιμετώπιση, είναι ότι στη διαταραχή πανικού οι κρίσεις πανικού είναι συχνές, επαναλαμβανόμενες και πολλές φορές το άτομο τις βιώνει χωρίς κάποιο ερέθισμα, του αρκεί  και  μόνον η σκέψη ότι μπορεί να αντιμετωπίσει μια δύσκολη κατάσταση.

Η κρίση εμφανίζεται ξαφνικά και κορυφώνεται σύντομα και διαρκεί από 5 λεπτά μέχρι και 30 λεπτά

Τα συμπτώματα είναι

*Έντονος φόβος ότι βρίσκεται σε αδιέξοδο

* ταχυπαλμία, εφίδρωση, αίσθημα ζάλης ,τάση λιποθυμίας δύσπνοια, ξηροστομία, σφίξιμο στο στήθος, μουδιάσματα, τρέμουλο στα χέρια ή στα πόδια, αίσθημα πνιγμού, ναυτία, πόνος στο στομάχι κ.α.

*αισθάνεται ότι χάνει τον έλεγχο ή ότι  τρελαίνεται ή ότι θα πεθάνει

Να σημειώσουμε ότι ένα τρίτο άτομο σπάνια κατανοεί αυτό το φόβο του θανάτου αν δεν έχει βιώσει κρίση πανικού, μια που το ερέθισμα συνήθως δεν δικαιολογεί αυτό τον ακραίο  φόβο.

Τα Αίτια

*Για τις σπάνιες κρίσεις πανικού που μπορεί να παρουσιάσει ο οποιοσδήποτε μια-δυο φορές στη ζωή του  με κάποιο συγκεκριμένο ερέθισμα (π.χ. έντονο στρες σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση, σε απόπειρα ληστείας, εγκλεισμό, απόπειρα βιασμού κ.λπ.), το αίτιο μπορεί να είναι  απλά το έντονο στρες και το πρόβλημα δεν χρήζει της ιδιαίτερης θεραπείας που απαιτεί η αγχώδης διαταραχή

*Για την διαταραχή πανικού που ανήκει στις αγχώδεις διαταραχές και ταλαιπωρεί συστηματικά το άτομο,  τα αίτια μπορεί να είναι διάφορα . Έχουν διατυπωθεί βιολογικές και ψυχολογικές θεωρίες οι οποίες συμπληρώνουν αιτιολογικά η μια την άλλη.  Επίσης οι κρίσεις πανικού μπορεί να αποτελούν  σύμπτωμα άλλων διαταραχών, όπως ψυχαναγκασμού, μετατραυματικού στρες αλλά και υπερθυρεοειδισμού, υπογλυκαιμίας, λαβυρινθίτιδας. Σε  σπάνιες περιπτώσεις οφείλεται ακόμα και σε λοιμώξεις που προκαλούν ψυχιατρικά συμπτώματα ή αποτελεί παρενέργεια φαρμάκων και συχνή παρενέργεια ψυχοτρόπων ναρκωτικών ουσιών.

Αντιμετώπιση

Από τη στιγμή που ένα άτομο βιώνει κρίσεις πανικού με ή χωρίς αγοραφοβία είναι απαραίτητο να αναζητήσει βοήθεια σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο . Η ψυχοθεραπεία ενδείκνυται και έχει εξαιρετικά αποτελέσματα. Ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί και φαρμακευτική αγωγή αν ο ασθενής δεν μπορεί να ακολουθήσει μόνο την ψυχολογική θεραπεία.

Ποιοι πάσχουν συχνότερα

Ο πανικός  μπορεί να αφορά τον καθένα. Συχνότερα όμως απασχολεί άτομα που είναι ιδιαίτερα αγχώδη και που προσαρμόζονται δύσκολα στο περιβάλλον τους

Εκείνο που πρέπει να κάνει το άτομο είναι κατ αρχήν να αποδεχτεί το πρόβλημά του και να μη μέμφεται τον εαυτό του. Το δεύτερο βήμα είναι να προσπαθήσει όχι να καταπολεμήσει τον πανικό αυτό καθαυτό, αλλά την βαθύτερη αιτία που προκαλεί την κρίση πανικού. Η αιτία αυτή είναι συνήθως το έντονο άγχος και η ανασφάλεια.  Αν μπορέσει να δομήσει πιο γερές άμυνες και να ηρεμήσει γενικά στη ζωή του, να νιώσει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και σιγουριά για τις δυνάμεις του, θα δει σταδιακά να αποδυναμώνονται και οι κρίσεις πανικού.  Πολλές φορές η λύση έγκειται στην κατάλληλη ψυχοθεραπεία ή στην ενδεικνυόμενη φαρμακευτική αγωγή.

ΣΥΜΒΟΥΛΗ

Ό,τι κι αν κάνετε για τον πανικό σας, μην αισθάνεστε μόνοι: είναι πολλοί εκείνοι που παθαίνουν κρίσεις πανικού και επειδή ακριβώς είναι ευαίσθητα και συνεσταλμένα άτομα, αποφεύγουν να το εξομολογούνται. Χιλιάδες άνθρωποι δηλαδή υποφέρουν σιωπηλά  όπως εσείς και δεν αποτελείτε κάποια «προβληματική περίπτωση». Μη νιώθετε λοιπόν άσχημα με τον εαυτό σας και απλά μεθοδέψτε σιγά-σιγά τη αναζήτηση λύσης.

πηγή akappatou.gr