Μετά τη γέννα νιώθω μόνη… ορμόνες ή πραγματικότητα;
Καλησπέρα…
θα ήθελα μια συμβουλή σε κάτι που με βασανίζει…
Εδώ και 20 μερες γέννησα ένα υγιέστατο κοριτσάκι .
Είμαι 20 χρόνων , ο άντρας μου 31, αν και ποτέ δεν έπαιξε ρόλο η διαφορά ηλικίας .
Είχα μια υπέροχη επί το πλείστον εγκυμοσύνη χάρη σε εκείνον , ήταν εκεί σε όλα .
Και τις πρώτες μέρες μετά τον τοκετό όλα Καλά , συνέχιζε να είναι τρυφερός μαζί μου (ίσως και παραπάνω από πριν), να με βοηθάει με το μωρό, να είναι παρόν σε όλα με λίγα λόγια .
Εδώ και λίγες μέρες όμως, λες και βλέπω άλλον άνθρωπο. Γυρνάει απ τη δουλειά και κάθεται στον καναπέ, βλέπει τηλεόραση μέχρι να τον πάρει ο ύπνος και αυτή είναι η καθημερινότητα μας.
Αν με θυμηθεί μου δείχνει και λίγο ενδιαφέρον. Όμως με τη μπέμπα δεν ασχολείται καν , με εμένα μια έτσι μια αλλιώς, μόνη μου να τρέχω για όλα.
Έχω γίνει ράκος με όλο αυτό γιατί ήμασταν πολύ ερωτευμένοι, και οι δύο.
Να του μιλήσω δεν μπορώ , γιατί όσες φορές το έκανα καταλήγαμε σε καυγά και έχω κουραστεί να επαναλαμβάνομαι ότι μου λείπει ακόμα κι όταν είναι εδώ .
Δεν ξέρω τι να κάνω πια … Δεν ξέρω αν είναι μια κρίση που θα περάσει . Με εξαντλεί όλο αυτό και δεν κάνει καθόλου καλό στη ψυχολογία μου που είναι το μόνο που μου έχει μείνει…
Κοπέλα μου μην αγχώνεσαι είναι η αρχή με το μωρό και είναι πάντα δύσκολη!Καταρχας ακόμα δεν έχεις επανέλθει απο τη γέννα, οι ορμόνες σου είναι ανάστατες και τα βλέπεις όλα μαύρα...δώσε χρόνο και κατανόηση και θα δείς όλα θα πάνε καλά!!Είπες ο άντρας σου δουλεύει οπότε λογικό να γυρνάει κουρασμένος και με το μωρό στο σπίτι αν ξυπνάει και τη νύχτα διπλή κούραση...Εγώ θα σε συμβούλευα να του εξηγήσεις όμορφα τι νιώθεις να σου πεί κ αυτός και κάπου στη μέση θα τα βρείτε....να θυμάσαι η αρχή για τα περισσότερα ζευγάρια είναι δύσκολη με το μωρό! Με τον καιρό θα φτιαξουν όλα και με τη μπέμπα θα ασχολείται και με σένα!να είστε καλά και να χαιρεστε το μωρό σας!!!