Λοιπόν η ιστορία μου είναι μεγάλη και αρκετά στενάχωρη θα ήθελα την συμβολή σας…
Είμαι 24 χρονών. Αρραβωνιάστηκα στα 18 μου μετά από από χρόνια κατάφερα επιτέλους κι απέκτησα ένα παιδί που τόσο πολύ ήθελα, την κόρη μου τώρα είναι 7 μηνών . Ο άντρας μου είναι δύο χρόνια μεγαλύτερος 26 χρονών. Από την αρχή η σχέση μας είχε αρκετά θέματα. Οι οικογένειά του ήθελε πάντα να κάνω ότι λένε. Ασχολούνται με αγροτικές δουλειές, ο πεθερός δηλαδή. γιατί η πεθερά έχει κοντά 7 με 8 χρόνια που δεν δουλεύει. Έχει πρόβλημα με την μέση της .
Ο πεθερός μου έχει πάγκο στην λαϊκή, μένουμε σε ένα χωριό έξω από την Λαμία και μόλις αρραβωνιάστηκα με τον άντρα μου έπιασα δουλειά και εγώ στα χωράφια. Τους βοηθούσα όσο πιο πολύ μπορούσα και στην λαϊκή στον πάγκο αλλά και στο σπίτι να καθαρίσω να μαγειρέψω να τους φροντίσω όλους .. Ήθελα και το έκανα όμως τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Είχαν την απαίτηση να μένουμε μαζί τους, όχι σε δικό μας σπίτι. Ο άντρας μου δεν ήθελε αλλά και εγώ μετά από άσχημες συμπεριφορές που δεχόμουν πάγωσα απέναντι τους.
Αποφασίσαμε με τον άντρα μου να κατέβουμε στην Κρήτη να ξεκινήσουμε την ζωή μας εκεί και να δουλεύουμε μαζί. Να σημειώσω ότι ο πεθερός μου όταν δουλεύαμε στα χωράφια του δεν μας πλήρωνε και όταν του ζητούσαμε 5€ για καφέ έλεγε καφέ έχει και στο σπίτι δεν θα βγείτε … Εν ολίγοις μας έκανε κουμάντο, ήθελε να γίνεται ό,τι λέει, ό,τι θέλει και όπως το θέλει .. από όταν κατέβηκε στην Κρήτη άρχισαν κι τα προβλήματα. Προσβολές, βρισιές από τον πεθερό μου σε μένα ότι του πήρα τον γιο ότι τον έχω βάλει στο βρακί μου ότι τον έχω φάει ότι ,ότι ,ότι … Έκανα υπομονή ο άντρας μου βέβαια δεν έπαιρνε καμία θέση. Άκουγε να με βρίζουν και δεν μιλούσε. Εγώ μέχρι σε ένα σημείο άντεξα, μετά δεν μπορούσα να μην μιλάω. Του έλεγα πως δεν είναι έτσι, με έπιαναν τα κλάματα και ήμουν σε πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση.
Μετά από ένα ατύχημα που είχε ο πατέρας μου, αναγκαστήκαμε και ήρθαμε εδώ πάλι στην Λαμία για να βοηθήσουμε όσο μπορούμε με την προϋπόθεση ότι θα ξαναγυρίσαμε στην Κρήτη στο σπίτι μας, όμως ο άντρας μου μου ετοίμαζε εκπλήξεις όπως φάνηκε στην πορεία . Σε αυτό το διάστημα έμεινα έγκυος δεν άκουσα ούτε «με το καλό» από το στόμα τους για το μωρό μου. Ο πεθερός ξίνισε τα μούτρα και η πεθερά έλεγε στα ανίψια του άντρα μου ηλικίας 4 και 6 πως λέω ψέματα και δεν είμαι έγκυος … Το Πάσχα λοιπόν είχαμε τραπέζι εδώ στο πατρικό μου. Ήταν και ο άντρας μου που δεν πήγε να γιορτάσει με την οικογένειά του. Οι δικοί μου είχαν καλή πρόθεση να είμαστε όλοι μαζί και τους κάλεσαν όμως αυτοί επέλεξαν να μην έρθουν στο τραπέζι αλλά το απόγευμα . Εδώ να σημειώσω πως οι γονείς μου ήξεραν πως μου φερόντουσαν, αλλά δεν είχαν πάρει θέση, διότι δεν ήθελα να ανακατευτούν και το σεβάστηκαν .
Ερχόμενοι λοιπόν ο πεθερός και η πεθερά στο σπίτι τον γονιών μου μπροστά σε πολλά άτομα και στους γονείς μου άρχισαν να με βρίζουν να με κατηγορούν και συγκεκριμένα ο πεθερός μου να λέει θα σας χωρίσω ο κόσμος να χαλάσει όπως έχω χωρίσει τόσα ζευγάρια. Εγώ έγκυος και αυτά γιατί εγώ και οικογένεια μου ρωτήσαμε αν θα κάνουμε γάμο τώρα που είμαι έγκυος. Ακούγοντας αυτά οι δικοί μου τους έδιωξαν από το σπίτι, ο άντρας μου πάλι δεν πήρε καμία θέση και έτσι εγω του έθεσα το ερώτημα θα πάμε στην Κρήτη να ζήσουμε μόνοι μας μαζί ή θα καθίσουμε εδώ και θα χωρίσουμε;
Ο άντρας μου επέμενε θα μείνουμε εδώ κ δεν θα χωρίσουμε. Εγώ ήμουν αποφασισμένη να χωρίσουμε. Με δηλητηρίαζε αυτή η κατάσταση αλλά πιο πολύ με πονούσε που δεν αντιδρούσε ο άντρας μου… Εκείνος μου είπε πως αν τον χωρίσω το παιδί μου δεν θα έχει πατέρα γιατί θα αυτοκτονούσε και έτσι τρομοκρατημένη αποφάσισα να του δώσω και άλλη μία ευκαιρία.
Ήμουν κάθετη όμως πως δεν ήθελα να έχω καμία επαφή με την οικογένειά του εγώ προσωπικά εκείνος να έκανε ότι ήθελε και το δέχτηκε . Έτσι νοικιάσαμε σπίτι και ξανά πάλι όλα από την αρχή γιατι τον αγαπούσα .
Βρήκε δουλειά με ούτε υψηλό ούτε χαμηλό μισθό, αξιοπρεπή θα έλεγα, για να φροντίζει τις υποχρεώσεις του και ότι έπαιρνε από την δουλειά του τα χαλάνε σε στοιχήματα τεράστια ποσά. Δεν πήρε τίποτα για το παιδί γιατί δεν του έφταναν ούτε για τον εαυτό του. Υπήρξαν άπειρες φορές στην εγκυμοσύνη μου που δεν είχα τι να φάω Άνοιγα το ψυγείο τα ντουλάπια και δεν είχε ούτε αλάτι. Ενοίκια απλήρωτα όλες οι υποχρεώσεις εκκρεμούσαν και εκείνος τα χάλαγε όλα για την πάρτη του.
Κάποια στιγμή κάποιος, ακόμα δεν έχω μάθει ποιος μίλησε, στην μητέρα μου και τι να κάνει κι εκείνη αφού έγινε. Δεν ήθελα να χωρίσω μου πλήρωσε 4 ενοίκια που ήταν απλήρωτα ρεύματα γυναικολόγο τρόφιμα τα πάντα και έκανε μια πολιτισμένη ήρεμη συζήτηση μαζί του. Έδειξε πως κατάλαβε, περίμενα να αλλάξει, αλλά τίποτα. Όλα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο. Δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον ούτε για μένα ούτε για το παιδί, το ίδιο και οι δικοί του.
Έφτασε η ώρα να γεννήσω. Γέννησα με κάποιες επιπλοκές, αλλά ο Θεός με αντάμειψε με την κόρη μου και εκείνη την μέρα ήρθε στο νοσοκομείο η πεθερά μου. Την δέχτηκα, δεν έκανα φασαρία, ήμουν καθετη όμως στον πεθερό μου αφού ήθελε να μας χωρίσει και δεν είπε ούτε με το καλό για το μωρό μου, ούτε ρώτησε τίποτα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, ούτε αυτός ούτε η πεθερά μου.Την επόμενη μέρα λοιπόν ήθελε να μου φέρει τον πατέρα του. Δεν το δέχτηκα και του είπα δεν θέλω να με ταράξει αυτή την μέρα εμένα και το παιδί. Αυτός τίποτα έλεγε «έχει και ο πατέρας μου δικαιώματα». Η μαμά μου δεν έφυγε λεπτό από δίπλα μου και αφού άκουσε την συζήτηση του είπε «μην την ταραζεις παιδί μου, άστο για αργότερα». Αρχισε να βρίζει την μαμά μου, να της καταλογίζει ευθύνες, έφυγε την δεύτερη μέρα που γέννησα και εξαφανίστηκε πήγε Γερμανία .
Τώρα μου ζητάει επανασύνδεση όταν δεν έχει δείξει έμπρακτα κανένα ενδιαφέρον ούτε για μένα ούτε για το παιδί .
Τι να κάνω δώστε μου μια λύση σας παρακαλώ …( Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο είναι η ζωή μου σε μια μικρή περίληψη)
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Καλά μετά από όσα σου έκανε σκέφτεσαι να τον δεχτείς?Σου μαύρισε την σημαντικότερη μέρα της ζωής σου...σου προέβαλε την μάνα και οι γονείς τους σε έβριζαν και σε απειλούσαν μπροστά σε κόσμο συν την αδιαφορία για το εγγόνι τους!!!για το καλό σας μακριά του...μόνο επαφές με το παιδί και αυτο αν έχει φτιάξει την συμπεριφορά του!καλή τύχη στη ζωή σου!
Τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους! Αν από την αρχή υπάρχουν τέτοια θέματα, φαντάσου τι θα γίνει όταν έρθει η ρουτίνα, οι ευθύνες και πιο μεγάλα ζόρια!! Για να κρατήσουμε τις ισορροπίες θέλει γερα θεμέλια!! Σου εύχομαι δύναμη, κουράγιο και αποφασιστικοτητα , για το καλό του παιδιού σου, αλλά και για σένα ❤️
Ο άνθρωπος δεν αλλάζει το χαρακτήρα του...απλώς κάποιοι προσαρμόζονται σε νέες καταστάσεις (π.χ γάμος, παιδιά) και κάποιοι όχι..
Εγω θα σε συμβουλευα να μην κανεις τιποτα, προς το παρον τουλαχιστον.. Η συμπεριφορα τους ηταν τραγικη και ειδικα του φιλου σου, που δεν ειχε τα κοτσια και την πυγμη να υπερασπιστει την οικογενεια που επελεξε να κανει! Δεν γινεται με τοση ευκολια να σας ξανακερδισει αφου δεν παλεψε για εσας! Αφοσιωθου στο παιδακι σου, να εισαι εσυ ηρεμη και ευτυχισμενη.. Αν με τον καιρο δειξει σταθεροτητα,ωριμοτητα και αποφασιστικοτητα, θα μπορουσε να εχει λιγες επαφες με το μωρο και μετα βλεπεις.. Καλη δυναμη και σου ευχομαι να μπορεις να δεις ξεκαθαρα την κατασταση.. Αν ειναι να μπλεξεις με τις ιδιες καταστασεις, μεινε μακρια!!
Κορίτσι μου κάνεις από εδώ δεν είναι σε θέση να σου πει τι ακριβώς θα κάνεις...η απόφαση είναι δική σου..εγώ θα σε συμβουλεύσω να ζυγίζεις τα πράγματα κ να μη θέσεις τι μωρό σου κ τον εαυτό σου σε οποιαδήποτε συνθήκη που θα σας στεναχωρήσει ξανά.. μίλα με τη μανούλα σου που είναι μαζί σου σε όλο αυτό κ είμαι σίγουρη πως θα πράξεις σωστά...να έχεις καθαρό μυαλό κ ν είσαι σίγουρη για την απόφαση σου στηρίζοντας τη με σθένος...
Μακρυά.... Αγάπησε τον εαυτό σου και βρες ένα άνθρωπο να αγαπησεις και να αγαπηθεις. Μην μπλεκεις ο άνθρωπος δεν αλλάζει . Γνώμη μου .