Τα SOS που πρέπει να ξέρεις προκειμένου να πετύχεις στο πιο σημαντικό τεστ της ζωής σου.
Ο καλύτερος τρόπος να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί είναι ως «προϊόν» αγάπης που τρέφεις για τον σύντροφό σου (και όχι επειδή σας πιέζουν τα συμπεθέρια). Ωστόσο, πέρα από την μοναδική αγάπη που σας δένει και που γεννά την επιθυμία να μεγαλώσετε την οικογένειά σας, ένα παιδί έρχεται πακέτο με πολλές αλλαγές, νέες ευθύνες και υποχρεώσεις.
Τόσο η μητρότητα, όσο και η πατρότητα είναι ένας ρόλος που, άπαξ και αναλάβεις, είσαι -δεν θα πούμε αναγκασμένος- υποχρεωμένος να παίζεις, να «δουλεύεις» και να συντηρείς εφ’ όρου ζωής. Μπορείς ποτέ να είσαι και να νιώσεις ολοκληρωτικά προετοιμασμένη για αυτά που σε περιμένουν; Όχι. Θα συμβούν πράγματα που θα ξεφύγουν από τον έλεγχό σου; Αδιαμφισβήτητα. Μπορείς να έχεις έναν μπούσουλα για το πώς θα αλλάξει η ζωή και η ψυχοσύνθεσή σου φέρνοντας στον κόσμο ένα παιδί; Ναι. Συνέχισε να διαβάζεις.
Και όχι μόνο όταν είναι ακόμα βρέφος, νήπιο, έφηβος και σε βλέπει σαν καθοδηγητή και προστάτη, αλλά ακόμα και όταν ενηλικιωθεί, πατήσει στα δικά του πόδια και πάψει να σε έχει (τόση) ανάγκη. Δεν είναι τυχαίο το «για μένα είσαι ακόμα μωρό» που σου λέει η μαμά σου κάθε λίγο και λιγάκι.
Ξέρουμε ότι ο γονιός είναι αυτός που δείχνει και μαθαίνει τη ζωή, τον κόσμο σε ένα παιδί και που το βοηθά να αναπτύξει ένα σύστημα αξιών, αλλά, στην πραγματικότητα, αυτή είναι μια δουλειά που γίνεται αμφίδρομα. Και αυτό είναι καλό και για το ίδιο το παιδί γιατί θα το βοηθήσει να έχει περισσότερη εμπιστοσύνη στον εαυτό του και, μεγαλώνοντας, αυτοπεποίθηση.
Ό,τι σκέφτεσαι, νιώθεις, εκφράζεις και πράττεις θα έχει αντίκτυπο σε εκείνο αφού αμέσως (και μέχρι κάποια ηλικία τουλάχιστον) θα μεταφράζεται αυτομάτως ως το «σωστό».
Όσο μεγαλώνει ένα παιδί, τόσο αυξάνεται ο βαθμός της ανεξαρτησίας του μέχρι που αρχίζει να κάνει τα πρώτα του βήματα στη ζωή μόνο του. Παρ’ όλα αυτά, ακόμα κι αν μείνει μόνο του, πάντα θα σε έχει ανάγκη, θα είσαι ο άνθρωπος στον οποίο θα επιστρέφει για βοήθεια, αγκαλιά, ακόμα και για ένα μαμαδίστικο φαγητό. Ακόμα κι αν δεν σ’ το ζητάει ή ακόμα κι αν εσύ πάψεις να νιώθεις μόνιμα το άγχος του «είναι καλά το παιδί;», είναι ωραίο να νιώθει ότι όντως είσαι πάντα εκεί.
Να σκέφτεται, να επιλέγει και να πράττει, ακόμα κι αν, τελικά, του βγει σε κακό. Κάθε αποτυχία είναι κι ένα μάθημα. Μόνο έτσι θα μάθει να μην τα παρατάει, αλλά και πόσο σημαντικό είναι να είναι υπεύθυνο για τις πράξεις του.
Αν έχεις ή σκοπεύεις να αποκτήσεις περισσότερα από ένα παιδιά, καλό είναι να αναγνωρίσεις από νωρίς ότι το ένα μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικό από το άλλο. Μην τα συγκρίνεις, μην υποδεικνύεις στο ένα να είναι και να φέρεται όπως και το άλλο. Με αυτό τον τρόπο το μόνο που θα καταφέρεις είναι να του δημιουργήσεις άγχος για να σε ικανοποιήσει, καταπιέζοντας τα δικά του «θέλω» πράγμα που, μάλλον, θα «κλειδώσει» τη δυναμική του.
πηγή www.ladylike.gr
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο