Χρειάζεται το παιδί μου Εργοθεραπεία;

Από τον εργοθεραπευτή Σωτήρη Σιμάκη.

Χρειάζεται το παιδί μου Εργοθεραπεία;

Εργοθεραπεία ονομάζεται η επιστήμη που σαν κύριο εργαλείο χρησιμοποιεί τη σκόπιμη δραστηριότητα, έτσι ώστε να βοηθήσει το άτομο να αποκτήσει, διατηρήσει ή να ξανακερδίσει ικανότητες, τις οποίες δεν είχε στον παρελθόν ή έχουν χαθεί.

Η εργοθεραπεία φαίνεται να αρέσει στα μικρά παιδιά που έρχονται σε επαφή μαζί της, καθώς δεν είναι ούτε λειτουργεί ως μάθημα. Με ειδικές δραστηριότητες και χρησιμοποιώντας ως μέσο το παιχνίδι, ο εργοθεραπευτής προσπαθεί να προσεγγίσει το παιδί και να του προκαλέσει το ενδιαφέρον να εξερευνήσει το περιβάλλον, να μάθει βασικές έννοιες όπως τα χρώματα, τα σχήματα, το σώμα του, το χώρο καθώς και να αναπτύξει ή να βελτιώσει τις δεξιότητες, που δεν έχουν καταφέρει να κατακτήσουν αυτά τα παιδιά.

Στάδια τυπικής ανάπτυξης

Το παιδί συμπληρώνοντας το 3ο έτος ζωής και μπαίνοντας στο 4ο έχει να επιδείξει πολλά νέα επιτεύγματα. Είναι πλέον ένα ανεξάρτητο άτομο, που μπορεί να επικοινωνεί άνετα όχι μόνο με τους γονείς και τους συνομηλίκους αλλά και με άλλους ενήλικες.

Ορόσημα κίνησης:

1. τρώει μόνο του και χρησιμοποιεί το πιρούνι
2. κρατάει σωστά το μολύβι
3. προσπαθεί να γράψει το όνομά του
4. ζωγραφίζει χωρίς λεπτές κινήσεις
5. ζωγραφίζει έναν κύκλο και ένα πρόσωπο
6. προσπαθεί να κόψει με ψαλίδι
7. προσπαθεί να ξεκουμπώνει τα κουμπιά
8. ξεντύνεται μόνο του
9. βουρτσίζει τα δόντια του με βοήθεια
10. χτίζει έναν πύργο με 7-9 τουβλάκια
11. συναρμολογεί παζλ με 4-12 κομμάτια
12. πάει μόνο του τουαλέτα
13. πιάνει μια μπάλα που αναπηδά
14. κατεβαίνει τα σκαλοπάτια εναλλάσσοντας τα πόδια

Αισθητηριακά και γνωστικά ορόσημα:

1. αναγνωρίζει το κόκκινο, το κίτρινο και το μπλε
2. καταλαβαίνει πότε είναι η σειρά του
3. κατανοεί έννοιες όπως «μεγάλο», «μικρό», «ψηλό», «κοντό»
4. θέλει να μάθει τι θα συμβεί μετά
5. κατηγοριοποιεί ανάλογα με το χρώμα ή το μέγεθος
6. ακολουθεί τριπλή εντολή
7. διαχωρίζει το πραγματικό και το φανταστικό
8. αναγνωρίζει καταστάσεις χαράς, λύπης ή θυμού

Γλωσσικά και κοινωνικά ορόσημα:

1. πλούσιο λεξιλόγιο, σωστή χρήση γραμματικών κανόνων
2. μιλάει για μια δραστηριότητα
3. μουρμουράει και να φτιάχνει δικές του λέξεις
4. χρησιμοποιεί τις οριστικές αντωνυμίες
5. θέτει ευθείες ερωτήσεις
6. ρωτάει συχνά «γιατί» και «πώς
7. κατανοεί τι σημαίνει «δίπλα στο»
8. αποχωρίζεται τους γονείς του χωρίς να κλαίει
9. βοηθάει στον καθαρισμό των παιχνιδιών του
10. διανθίζει μια ιστορία που αφηγείται
11. συνεργάζεται με άλλα παιδάκια
12. προτιμά να παίζει με άλλα παιδάκια, εκτός αν κάνει ατομική δραστηριότητα
13. αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού
14. μοιράζεται τα πράγματά του
15. του αρέσει να κάνει πράγματα για τον εαυτό του
16. γνωρίζει την ηλικία και την πόλη του

Τα σημάδια που θα σας οδηγήσουν στον εργοθεραπευτή

Αν το παιδί σας παρουσιάζει τρεις ή περισσότερες από τις παρακάτω δυσκολίες:

• Δεν παίζει με τα παιχνίδια της ηλικίας του.
• Δυσκολεύεται να αυτοεξυπηρετηθεί, να φάει μόνο του, να ντυθεί, να πάει στην τουαλέτα κλπ.
• Μοιάζει αδύναμο, είναι χαλαρό-πλαδαρό.
• Χτυπάει εύκολα, δυσκολεύεται να εκτιμήσει τη θέση του στο χώρο.
• Δεν του αρέσει να πηδάει, να κάνει κούνια.
• Δυσκολεύεται να ζωγραφίσει μέσα σε πλαίσιο, να κάνει παζλ ή να κόψει με το ψαλίδι στο νηπιαγωγείο.
• Παρουσιάζει καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας του.
• Η ομιλία του είναι δυσνόητη και χωρίς σωστή άρθρωση.
• Είναι υπερκινητικό και δεν μπορεί να ησυχάσει.
• Δεν του αρέσουν οι αγκαλιές, το μπάνιο, το κόψιμο των νυχιών ή το κούρεμα των μαλλιών.
• Είναι πολύ ευαίσθητο σε οσμές, γεύσεις, θορύβους ή αγγίγματα.
• Έχει δυσκολίες στον ύπνο.
• Λερώνεται υπερβολικά, επειδή π.χ. δυσκολεύεται να φάει με το πιρούνι.
• Δεν μπορεί να συγκεντρωθεί ή συγκεντρώνεται υπερβολικά σε μία δραστηριότητα.
• Αντιστρέφει γράμματα και αριθμούς, δεν αφήνει διαστήματα μεταξύ γραμμάτων και λέξεων, συνήθως στην Α΄ δημοτικού.
• O γραφικός του χαρακτήρας είναι πολύ κακός.
• Δυσκολεύεται να ακολουθήσει προφορικές οδηγίες.
• Δεν έχει φίλους της ίδιας ηλικίας.

Πώς παρεμβαίνει ο εργοθεραπευτής

Ο ρόλος του εργοθεραπευτή στην παρέμβαση είναι να:

• Χρησιμοποιεί αξιολογητικές μεθόδους (παρατήρησή, συνέντευξη, σταθμισμένες και μη δοκιμασίες) ώστε να μπορεί να εκτιμήσει τις ικανότητες και δυσκολίες του ατόμου στην εκτέλεση των καθημερινών δραστηριοτήτων καθώς και τους παράγοντες που οδηγούν σε δυσκολίες.
• Θέτει στόχους και σχεδιάζει την παρέμβαση σε συνεργασία με την οικογένεια, με βάση τα αποτελέσματα της αξιολόγησης.
• Επιλέγει και εφαρμόζει θεωρίες και προσεγγίσεις της εργοθεραπείας συνεκτιμώντας ερευνητικά δεδομένα, στοχεύοντας στη βελτίωση της ποιότητας της δουλειάς του.

Κλείνοντας, η εργοθεραπεία μέσα σε ένα ευχάριστο κλίμα παιχνιδιού και οργανωμένων δραστηριοτήτων, συμβάλλει σημαντικά στην αισθητηριακή οργάνωση και ανάπτυξη του παιδιού για την καλύτερη προσαρμογή στο σχολικό περιβάλλον. Είναι ουσιαστικό ένα πρόγραμμα εργοθεραπείας να ξεκινήσει από τη στιγμή που θα διαπιστωθεί οποιαδήποτε δυσκολία στους παραπάνω τομείς από την πιο μικρή ηλικία.

πηγή oloigiatopaidi.gr