Αν και διανύουμε τα χρόνια της οικονομικής κρίσης, διανύουμε και την εποχή της υπερπληθώρας παιχνιδιών. Τι αντιφατικό!
Πόσες φορές δε σκεφτήκατε «τι να του πάρω για δώρο; Τα έχει όλα!»
Με πλησιάζουν γονείς και με ρωτάνε «τί να κάνω που το παιδάκι τους έχει ένα ολόκληρο δωμάτιο παιχνίδια, τα σκορπάει παντού και μετά βαριέται;»
Αγαπημένες μου, είναι λογικό!
Τα δωμάτια των παιδιών πια έχουν «πολλή φασαρία»! Και όταν λέω φασαρία, εννοώ πολλά αντικείμενα! Μικρά και μεγάλα… Χρώματα και σχήματα παντού.
Το παιδάκι σας μπορεί να τα ζητάει και να χαίρεται όταν αποκτά αυτό που θέλει κι εσείς να ικανοποιείστε εξίσου που του το προσφέρατε, όμως όλη αυτή υπερπληθώρα πληροφοριών και αντικειμένων του προκαλεί σύγχυση και γι’ αυτό να είστε σίγουρες.
Αποκτώντας διαρκώς κάτι «νέο», απαξιώνει το «παλιό» και η χαρά κρατάει για λίγο, καθώς αυτό το νέο σε πολύ λίγο θα «παλιώσει» και θα παραγκωνιστεί.
Το έχω δει να συμβαίνει και έχω μια πολύτιμη συμβουλή – πρόταση να μοιραστώ.
Πάρτε το παιδάκι σας από το χέρι, μπείτε στο δωμάτιο και συζητήστε για τα παιχνίδια που τελευταία παίζει περισσότερο. Κάντε μια διαλογή και αποφασίστε ποια χρειάζεται όντως άμεσα, ποια αργότερα και ποια καθόλου!
Ξεμπουκώστε το χώρο!
Έτσι, το παιδάκι σας να βρει νόημα στα παιχνίδια του, θα εκτιμήσει ό,τι έχει, θα νοσταλγήσει, θα ασχοληθεί και δεν θα τα απαξιώνει.
Αυτό βέβαια μπορεί να χρειαστεί να το κάνετε αρκετές φορές μέχρι να του γίνει βίωμα και να μάθει τον τρόπο σκέψης όλης αυτής της διαδικασίας.
Δοκιμάστε το και σίγουρα θα έχετε αποτελέσματα που θα ικανοποιούν και σας αλλά και τα μικράκια σας!
Όσες έχετε μωράκια, ισχύει το ίδιο! Αλλάζετε συχνά τα παιχνίδια, αφήνοντας λίγα κάθε φορά για να απασχολείται το μωρό!
Με αληθινό ενδιαφέρον και αγάπη,
Νεκταρία
Είμαι η Νεκταρία Γεροβασιλείου και είμαι νηπιαγωγός. Γεννήθηκα και ζω στη Θεσσαλονίκη και σπούδασα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στη Ρόδο. Έχω κάνει διάφορες δουλειές, όμως η δουλειά της παιδαγωγού είναι η μεγάλη μου αγάπη... Για 7 χρόνια ήμουν εκπαιδευτικός σε ένα υπέροχο σχολείο, στον ιδιωτικό τομέα, λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη. Το δεύτερο σπίτι μου... το 98% των γνώσεών μου πάνω στο κομμάτι της εκπαίδευσης (και όχι μόνο) το έμαθα μέσα εκεί και είμαι ευγνώμων. Μαζί θα μπορούμε να ανταλλάσσουμε απόψεις σχετικά με την εκπαίδευση και όχι μόνο.. όσο μπορώ, βάσει της εμπειρίας μου, θα σας δίνω τα φώτα μου. Και μην ξεχνάτε ότι τα λάθη, οι αμφισβητήσεις και οι διαφωνίες έχουν εξελίξει τον άνθρωπο, αρκεί να υπάρχει σεβασμός στο διαφορετικό. Καλό μας ταξίδι!
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο