Επί ευκαιρία της γιορτής της Αγίας Άννας θέλω να μοιραστώ μαζί σας, και με όλο τον κόσμο την δικιά μου εμπειρία.

Μετά από πολλά χρόνια σχέσης, παντρεύτηκα τον άντρα μου. 10 μέρες μετά τον γάμο μας, μαθαίνω ότι ήμουν έγκυος.

Η χαρά που ένιωσα δεν περιγράφεται. Έτρεξα αμέσως να κλείσω ραντεβού στον γιατρό μου. Τόση ανυπομονησία είχα που το έβαλα την ίδια μέρα.

Όντως μου επιβεβαίωσε την εγκυμοσύνη, αλλά μου είπε ότι η εμφύτευση έγινε σε λάθος σημείο στη μήτρα πράγμα που δυσκολεύει την εγκυμοσύνη. Αφού μιλήσαμε και συζητήσαμε τα σχετικά, κανονίσαμε ξανά ραντεβού σε 20 μέρες. Στο επόμενο ραντεβού μου είπε ότι έπαθα αποκόλληση λόγω της θέσης που είχε το μωρό. Δεν μπορούσε να αναπτυχθεί άλλο στο σημείο που ήταν. Έτσι την επόμενη μέρα πρωί πρωί μπήκα για απόξεση. Η θλίψη μου τεράστια. Στην αρχή δεν ήθελα να το δεχτώ. Αλλά με τη στήριξη του άντρα μου και της οικογένειάς μου το ξεπεράσα.

Λίγους μήνες αργότερα έμεινα ξανά έγκυος. Πριν καλά καλά το καταλάβω απεβαλα. Εχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Δεν πίστευα ότι το ζούσα ξανά. Τότε ο γιατρός μου, μου πρότεινε να στείλουμε για βιοψία το έμβρυο. Τον εμπιστευομουν απόλυτα και έτσι συμφωνήσαμε αμέσως να το κάνουμε. Ήθελε να δει αν υπάρχει κάποιο γενετικό πρόβλημα. Είχα μεγάλη αγωνία σε όλο αυτό το διάστημα της αναμονής.

Μετά από ένα μήνα πήραμε τα αποτελέσματα και  ευτυχώς δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα και μας έγραφε μάλιστα ότι ήταν κοριτσάκι. Ο γιατρός μου, με διαβεβαίωσε ότι ήταν τυχαίο γεγονός και να μην το συνδέσω με την πρώτη αποβολή που ήταν καθαρά λόγω θέσης. Δεν έλαβα ποτέ φάρμακα, ούτε έκανα κάποια άλλη θεραπεία, γιατί όλα ήταν φυσιολογικά.

Πέρασαν μήνες όταν έμαθα ότι ήμουν ξανά 2 μηνών έγκυος. Να σας αναφέρω ότι μετά την δεύτερη απόξεση που είχα, άρχισα και διάβαζα ένα βιβλίο για την Αγία Άννα. Όλα πήγαιναν καλά λοιπόν, μέχρι που στην δεύτερη επίσκεψη που είχα και ήμουν τριών μηνών ο γιατρός δεν έβρισκε παλμό. Εκείνη την ώρα που μας το είπε πάγωσα. Άκουγα τον γιατρό να μιλάει αλλά δεν καταλάβαινα τι έλεγε. Ο ίδιος ο γιατρός δεν ήθελε να το δεχτεί και μου είπε να με ξαναδεί στις 4 ώρες πριν μιλήσουμε για απόξεση.. Εγώ και ο άντρας μου δεν θέλαμε να πιστέψουμε ότι μας συνέβαινε ξανά. Ήταν αδιανόητο για εμάς. Πήγα σπίτι μέχρι να έρθει η ώρα να ξαναπάω στον γιατρό. Εκλαψα πολύ, και παρακάλεσα την Αγία Άννα και την Παναγία, να έγινε λάθος.

Ενώ περιμένα έξω από το ιατρείο, προσευχόμουν να ήταν καλά το μωρό.

Μπήκα μετά από λίγο και άρχισε η εξέταση και τότε ακούσαμε την καρδούλα του να χτυπά.

Η χαρά μας δεν περιγράφοταν. Ήταν ένα θαύμα αυτό που έγινε. Επίσης στο πρόσωπο του γιατρού έβλεπα ένα βλέμμα χαράς και ανακούφισης. Εν τω μεταξύ ευτυχώς που ο γιατρός δεν είπε να προχωρήσουμε απευθείας στην απόξεση και ήθελε να με ξαναδεί.

Ήταν θυμάμαι Τετάρτη, και ο γιατρός μέσα στο Σαββατοκύριακο θα έφευγε για εξωτερικό μου είπε, και ήθελε να με δει την Παρασκευή πριν φύγει.

Πήγαμε στο σπίτι χαρούμενοι, και ανυπομονούσαμε να έρθει η Παρασκευή για να δούμε το μωρό, και να σας πω και την αλήθεια Το είχα και άγχος αν θα ήταν όλα καλά μέχρι τότε.

Την Παρασκευή πήγαμε στο γιατρό λοιπόν, και εκεί ήρθαμε αντιμέτωποι με μια άλλη έκπληξη. Ευχάριστη έκπληξη όμως αυτή την φορά. Ο γιατρός στον υπέρηχο βρήκε δύο καρδούλες, δύο έμβρυα. Πλέον δεν μπορούσα ούτε εγώ ούτε ο άντρας μου να κρύψουμε την χαρά μας. Άρχισα να κλαίω από συγκίνηση. Μεγάλη ευλογία.. Απέραντη χαρά.

Ευχαριστουσα τον Θεο, την Αγία Άννα και την Παναγία για το θαύμα τους. Γιατί για Θαύμα πρόκειται, και θα είμαι ευγνώμων για μια ζωή..!

Έτσι αποφάσισαμε με τον άντρα μου να βγάλουμε το ενα το μωράκι Άννα Μαρία αν ήταν κοριτσάκι.

Πέρασαν οι μήνες και γέννησα τα διδυμα κοριτσάκια μου. Το όνειρο μου έγινε πραγματικότητα. Να κάνω διδυμα κοριτσάκια. Πάντα το ήθελα. Έτσι τώρα έχω την Άννα-Μαρία και την Αναστασία.

Ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία μου, για να σας πω να έχετε πίστη. Να μην τα βάζετε κάτω. Με τη πίστη, ο Θεός και όλοι Άγιοι είναι διπλα μας. Μετά από μια περίοδο ταλαιπωρίας και στεναχώριας το Ονειρο μου έγινε πραγματικότητα. Χωρίς φάρμακα, χωρίς θεραπείες.. Μόνο με πίστη..