χρειάζομαι τις συμβουλές της εμπειρίας σας και μάλιστα το γρηγορότερο. ΕΧΩ ΠΕΛΑΓΩΣΕΙ!!
Έχω ένα αγοράκι 34 μηνών και μία μπέμπα 8 μηνών. Ο μικρός μας γενικά είναι ένα πολύ γλυκό και ευγενικό παιδάκι και μπορώ να πω και πολύ τρυφερό. Η μπέμπα μας είναι ένα πολύ χαρούμενο και χαμογελαστό νινί.
Αυτό που με έχει ρίξει πάρα πολύ ψυχολογικά είναι η ζήλια του μεγάλου. Τη χτυπάει σε ανυποψίαστο χρόνο και επί τούτου. Δηλαδή μπορεί να παίζει στο δωμάτιό του και να βγει μόνο για να τη χτυπήσει. Έχουμε μιλήσει πολλές φορές για το θέμα και να σημειώσω πως είμαι κατά του ξύλου. Ποτέ μα ποτέ δεν τον έχουμε χτυπήσει και αυτό με ανησυχεί περισσότερο ( δηλαδή το ότι ο ίδιος χτυπάει από αντίδραση)
Τί να κάνω; Πώς να το διαχειριστώ; Είμαι πραγματικά πολύ αγχωμένη μαμά…
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Πιστεύω καλό θα ήταν να πάρεις μια γνώμη παιδοψυχολογου. Καθαρά συμβουλευτικη. Σίγουρα θα σε βοηθήσει πολυ πιο σωστά αποτι εμείς. Κουράγιο κ υπομονή. Φιλικά μπορώ να πω να του αποσπάς την προσοχή εκείνη την ώρα χωρίς να του λες κάτι σχετικό. Σαν να μην γίνεται. Μπας κ θεωρήσει ότι δεν κάνει κάτι για να τραβήξει τα βλέμματα.
Πιστεύω καλό θα ήταν να πάρεις μια γνώμη παιδοψυχολογου. Καθαρά συμβουλευτικη. Σίγουρα θα σε βοηθήσει πολυ πιο σωστά αποτι εμείς. Κουράγιο κ υπομονή. Φιλικά μπορώ να πω να του αποσπάς την προσοχή εκείνη την ώρα χωρίς να του λες κάτι σχετικό. Σαν να μην γίνεται. Μπας κ θεωρήσει ότι δεν κάνει κάτι για να τραβήξει τα βλέμματα.