Εγκεφαλική παράλυση (Cerebral Palsy ή CP)

Ο όρος εγκεφαλική παράλυση (Cerebral Palsy ή CP όπως συνηθίζεται να αναγράφεται) είναι ένας όρος “ομπρέλα”, που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την κλινική εικόνα ενός ατόμου, που λόγω κάποιου εγκεφαλικού τραύματος αντιμετωπίζει προβλήματα στην κινητικότητα, των άνω ή / και κάτω άκρων και του κορμού του σώματος.

Η νόσος περιγράφηκε πρώτη φορά από τον Little,το 1853.Από τότε πολλοί ερευνητές ασχολήθηκαν με την εγκεφαλική παράλυση.

Έχει διαπιστωθεί ότι η παθολογοανατομική αλλοίωση συμβαίνει στον εγκέφαλο,ο δε βαθμός αυτής της αλλοίωσης εξαρτάται από τον χρόνο που επήλθε.Όπως είναι γνωστό από την εβρυολογία γύρω στον 3ο με 4ο μήνα της εμβρυικής ζωής τα εγκεφαλικά κύτταρα διαφοροποιούνται δηλ το κάθε κύτταρο λαμβάνει συγκεκριμένη θέση για τη μετέπειτα λειτουργία του.

Συνεπώς κάποια βλάβη σε αυτό το χρονικό διάστημα θα έχει σαν αποτέλεσμα την αλλαγή ενδεχομένως όλης της κατασκευής και λειτουργίας του εγκεφάλου.Ωστόσο η βλάβη του εγκεφάλου είναι δυνατόν να γίνει και κατά τον τοκετό ή και μετά τη γέννηση δηλ στη βρεφική ή πρώτη παιδική ηλικία.Τέλος υπάρχουν παράγοντες που δρουν αρνητικά στο έμβρυο και πριν τον τοκετό.

Οι παράγοντες που δρουν αρνητικά στο έβρυο πριν τον τοκετό είναι το κάπνισμα,ο αλκοολισμός,διάφορες μητρικές λοιμώξεις(ερυθρά,σύφιλη κλπ),διάφορα τοξικά φάρμακα που πιθανόν χρησιμοποίησε η μητέρα,η επίδραση ακτινοβολίας καθώς και διάφορες καταστάσεις που πιέζουν το έβρυο μέσα στην κοιλιά μητέρας και παρεμποδίζουν την κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλο του εβρύου.

Οι παράγοντες που δρουν αρνητικά στο έβρυο κατά τη διάρκεια του τοκετού είναι η περιγεννητική ασφυξία, οι περιγεννητικές μηχανικές κακώσεις ,η καισαρική τομή καθώς και η πρωιμότητα με ελλειπές βάρος. Αποτέλεσμα αυτών είναι η εκφύλιση του εγκεφάλου και η αναστολή της περαιτέρω ανάπτυξης του νευρικού συστήματος.

Τέλος οι παράγοντες που δρουν αρνητικά στο έβρυο μετά τον τοκετό είναι ο νεογνικός ίκτερος, τα αγγειακά επεισόδια, οι λοιμώξεις(μηνιγγίτιδες, εγκεφαλίτιδες μετά από ιλαρά, ανεμοβλογιά κλπ) και τα ατυχήματα.

Η εγκεφαλική παράλυση ανάλογα με τα κλινικά συμπτώματα διακρίνεται στη σπαστική μορφή,την αθετωσική,την αταξική,την ακαμψία,την τρομώδη τη δυστονία και τη μικτή μορφή.Η σπαστική μορφή είναι η πλέον συνηθισμένη και οφείλεται σε βλάβη της κινητικής περιοχής του εγκεφάλου.Σε αυτήν παρατηρείται υπερτονία(υπερβολική αύξηση του μυικού τόνου),ζωηρά έως και παθολογικά αντανακλαστικά.

Την εγκεφαλική παράλυση ανάλογα με τα τμήματα του σώματος που εμφανίζονται οι αναπηρίες τη διακρίνουμε σε τετραπληγία όταν και τα τέσσερα άκρα έχουν προσβληθεί, παραπληγία όταν έχουν προσβληθεί τα κάτω άκρα και ημιπληγία όταν έχει προσβληθεί το ένα ήμισυ του σώματος. Εκτός από τις κινητικές διαταραχές σε ένα ποσοστό μέχρι 70% υπάρχει και διανοητική καθυστέρηση.

Η εξέλιξη της εγκεφαλικής παράλυσης ποικίλλει ανάλογα με τη μορφή.Σε βαρειές μορφές το παιδί δεν ζει περισσότερο από 2-3 χρόνια, συνήθως καταλήγει από κάποια βρογχοπνευμονική επιπλοκή,άλλοι ασθενείς ζουν με βαρεία σπαστικότητα και με σοβαρή κινητική και διανοητική αναπηρία για αρκετά χρόνια .Σε λιγότερο βαρειές καταστάσεις παρατηρείται μικρός βαθμός βελτιώσεως της κινητικότητας του ασθενούς ενώ σε ελαφρές μέχρι μέσης βαρύτητας καταστάσεις υπάρχουν δυνατότητες σημαντικής βελτίωσης.

Χαρακτηριστικά εγκεφαλικής παράλυσης.
Ενώ δυνητικά μπορεί να υπάρχει επίπτωση στη νοημοσύνη ενός παιδιού, ανάλογα με το που εντοπίζεται η εγκεφαλική βλάβη, συνήθως τα άτομα με εγκεφαλική παράλυση έχουν φυσιολογική νοημοσύνη.

Σε κάποιες περιπτώσεις όμως, η εγκεφαλική παράλυση μπορεί να συνοδεύεται και από άλλες παθήσεις όπως:

• νοητική υστέρηση,
• επιληψία ή επιληπτικούς σπασμούς,
• διαταραχές της ανάπτυξης, της όρασης ή της ακοής,
• ασυνήθιστα επίπεδα κάποιων αισθήσεων ή ερεθισμάτων (π.χ. μεγάλη αντοχή στον πόνο).

Η εγκεφαλική παράλυση χωρίζεται σε τέσσερις (4) κατηγορίες. Παγκοσμίως, υπολογίζεται ότι πάνω από 17 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με εγκεφαλική παράλυση.

πηγή newsitamea.gr