Πώς να μάθω στο γιο μου να σέβεται τις γυναίκες; Με αφορμή τις συνταρακτικές αποκαλύψεις της ολυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου

Με αφορμή τις συνταρακτικές αποκαλύψεις της ολυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου και τη χιονοστιβάδα που ακόμα κατρακυλάει σκεφτήκαμε ν’ ανεβάσουμε ένα άρθρο με θέμα «συμβουλές προς γυναίκες: πώς ν’ αποφύγεις ή ν’ αντιμετωπίσεις μία σεξουαλική παρενόχληση ή κάτι χειρότερο». Αμέσως σκεφτήκαμε ότι αυτή είναι η λάθος οδός γιατί δεν αγγίζει τη ρίζα του προβλήματος. Σημασία δεν έχει να μάθουμε στα κορίτσια μας πώς να φοβούνται και πώς να προστατεύονται. Οπότε πήγαμε κατευθείαν στο «πώς να μάθω το γιο μου να σέβεται τις γυναίκες» ώστε να μη χρειάζεται αυτές να ψάχνουν χρήσιμες συμβουλές αποφυγής, ούτε άλλες διαδρομές για να γυρνάνε ασφαλείς στο σπίτι τους.

– Πώς όμως να μάθω στο γιο μου να σέβεται τις γυναίκες αν εγώ δε σέβομαι τη μητέρα του;
– Πώς να μάθω στο γιο μου να σέβεται τις γυναίκες αν οι συμβουλές που δίνω στην αδερφή του έχουν ειδοποιό διαφορά το φύλο;
– Πώς να του μάθω να υπερασπίζεται την ισότητα των δύο φύλων όταν μόνο η μητέρα του κάνει δουλειές στο σπίτι;
– Πώς να του εξηγήσω ότι δεν υπάρχουν «γυναικείες» και «αντρικές» δουλειές όταν τα παιχνίδια που του παίρνουν οι φίλοι του και οι φίλοι μας συχνά, και οι νονάδες, παππούδες κλπ αναπαράγουν ακριβώς το αντίθετο;
– Τι να του εξηγήσω για το ροζ μπλουζάκι που φόρεσε και τον κορόιδεψε ένα παιδί στο σχολείο όταν στο ίδιο σχολείο υπάρχουν ακόμα δάσκαλοι που θεωρούν ότι «το ροζ είναι για τα κοριτσάκια και το γαλάζιο για τ’ αγοράκια»;
– Πώς να τον πείσω ότι όλα τα χρώματα είναι για όλα τα παιδιά και για όλο τον κόσμο όταν όλη η βιομηχανία και η διαφήμιση παιδικών ρούχων, παιχνιδιών και αντικειμένων (πάνες, μπιμπερό, ποδήλατα, καρότσια, κούνιες κλπ) «διδάσκει» το αντίθετο;
– Από που να το πιάσεις και που να τελειώσεις για το λεγόμενο «έμφυλο ζήτημα» και τους αιώνες πατριαρχίας που έχουν ριζώσει στο dna της κοινωνίας;
– Από παντού είναι η απάντηση. Από παντού κ λίγο λίγο και όλο και πιο πολλές και πολλοί μαζί και πιο μεθοδικά όπως πχ μία τοπική αρχικά, παγκόσμια αργότερα, συλλογή υπογραφών για να αλλάξουν τα παιχνίδια. Γιατί από το ροζ και το γαλάζιο ξεκινάμε και στη Σοφία καταλήγουμε. Δεν είναι δα και λογικό άλμα η παραπάνω διαπίστωση. Η σειρά παραδειγμάτων που δώσαμε μάλλον τ’ αποδεικνύει.

Προς το παρόν ας ξεκινήσουμε χθες την κουβέντα στο σπίτι με κάτι πολύ απλό και «παιδικό»:
– ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΟΥΝ
– ΟΧΙ θα πει ΟΧΙ και NO is NO.
– Το νταηλίκι δεν είναι ανδρική δουλειά. Δεν είναι δουλειά κανενός. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝ ΔΟΥΛΕΙΑ
– Όπως για να βγάλεις λεφτά δουλεύεις, δεν κλέβεις, έτσι ακριβώς για να ρίξεις γκόμενα* (ή και κάτι ακόμα) το κάνεις με την αξία σου.
– Η βία, η εξαπάτηση, η παραπλάνηση δεν έχουν καμία αξία, δεν είναι αξίες.

Και στη συνέχεια ας ξεκινήσουμε όλη την παραπάνω κουβέντα σε όποιον/α μπαίνει στο σπίτι μας και έρχεται σε επαφή με τα παιδιά μας, στο χώρο εργασία μας, στο φιλικό μας περιβάλλον.

*συγχωρέστε μας για τη χρήση του όρου «γκόμενα» για την περίπτωση που σας φάνηκε «σεξιστικός» αλλά πιστεύουμε κατανοείτε τον τόνο και τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκε ο οποίος σε καμία περίπτωση δεν έχει τέτοια πρόθεση. Σκοπός ήταν να αναπαράγει την εικόνα ενός τέτοιου διαλόγου γονέα προς έφηβο.