Δυσκολεύτηκα πολύ να μείνω έγκυος και τώρα που έμεινα μαθαίνω αυτό…

Με τον σύζυγό μου είμαστε σε σχέση τα τελευταία 6 χρόνια ενώ παντρεμένοι είμαστε τα τελευταία 3 χρόνια.

Προσπαθούσαμε πολύ για παιδί και δεν μπορούσαμε. Έχω κάνει δύο εξωσωματικές οι οποίες δεν πέτυχαν. Πριν από 5 μήνες περίπου ανακαλύψαμε ότι έμεινα έγκυος. Πέταγα από την χαρά μου, εκείνος όμως δεν έδειχνε τόσο χαρούμενος, δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί τότε. Δεν νοιαζόταν καθόλου για την εγκυμοσύνη, έλειπε όλη μέρα και γύριζε μόνο για να φάει. Πολλές φορές δεν γύριζε ούτε για αυτό. Κοιμόταν αλλού.

Πριν λίγες μέρες έμαθα ότι με απατούσε τον τελευταίο χρόνο. Έλειπα από το σπίτι και είχε κουβαλήσει μια συνάδελφό του μέσα καθώς ήξερε ότι θα λείπω για αρκετή ώρα. Όμως είχα ξεχάσει το κινητό μου και γύρισα πίσω. Είδα την πόρτα μισάνοιχτη και φοβήθηκα ότι μπήκαν κλέφτες. Προφανώς τον έφαγε η σιγουριά ή ξέχασε να κλειδώσει. Όρμησα μέσα, ότι και αν γινόταν, θα έπρεπε να αμυνθώ. Όμως αυτό που αντίκρισα με πόνεσε πιο πολύ από όλα.

Γύρισα και έφυγα, εκείνος με ακολούθησε, αλλά ξέφυγα. Σκέφτομαι να βάλω μπρος το διαζύγιο αλλά σκέφτομαι το παιδί που έχω μέσα μου. Δυσκολεύτηκα πολύ να μείνω έγκυος και τώρα που έμεινα μαθαίνω αυτό. Δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω. Δεν θέλω καν να με αγγίζει μετά από αυτό. Νιώθω ότι είμαι σε αδιέξοδο…