Γεια σας, έχω μια μικρούλα 4 μηνών και θηλάζω αποκλειστικά.
Από νωρίς είχε κολικούς, συν οι μαραθώνιοι θηλασμοί, συν ότι είναι το πρώτο παιδάκι στην οικογένεια, ήταν μονίμως σε μια αγκαλιά. Και για να κοιμηθεί, μέχρι και τώρα, κοιμάται μόνο με θηλασμό. Την ημέρα όμως με το που τη παίρνει ο ύπνος στο στήθος, μόλις τη βάλω να ξαπλώσει, μετά από λίγα λεπτά ξυπνάει και κλαίει κι έτσι τη κοιμιζω στο κρεβάτι μας ξαπλωμένοι έχοντας την στο στήθος. Επιπλέον, δε κάθεται καθόλου μόνη της!
Έχω δοκιμάσει γυμναστήριο, ριλαξ, πάρκο με μουσικό μομπιλε από πάνω και μόλις τη ξαπλώσω και την αφήσω μετά από λίγα λεπτά κλαίει. Μόλις τη πάρω αγκαλιά σταματάει και γελάει που της μιλάω. Στο μάρσιπο κάθεται περισσότερο, αλλά κι αυτό μετά από λίγο τη κουράζει και κλαίει. Έξω προσπαθώ να τη βγάζω σχεδόν κάθε μέρα ,αλλά και στο καρότσι πάλι δε κάθεται μετά από λίγα λεπτά, κι έτσι τη βάζω πάλι στο μάρσιπο.
Στο μεταξύ η θηλασμοί είναι συχνοί, ανά 1:30 με δύο ώρες. Νομίζω ότι δε χορταινει γιατί και τα βράδια, ενώ κοιμόταν από όταν σαράντισε 8-9 ώρες, τις τελευταίες τρεις εβδομάδες ξυπνάει κάθε νύχτα μια φορά για να φάει. Επίσης, δε τρώει ήρεμα κάποιες φορές, όλο τεντώνεται, μπορεί να σφίγγεται. Μερικές φορές δείχνει σαν να έχει κολικό και μόλις τη γείρω προς το αριστερό στήθος κλαίει ,αν τη βάλω στο δεξί τρώει πιο καλά. Από γουλιτσες δεν έχει πολλές, σχεδόν καθόλου.
Μου λένε ότι φταίει ο θηλασμός που είναι έτσι. Ισχύει κάτι τέτοιο; Μήπως λόγω αποκλειστικού θηλασμού και λόγω ότι μπορεί να μη χορταινει να είναι έτσι; Να επισημάνω ότι βάρος και ύψος παίρνει αρκετά ικανοποιητικά σύμφωνα με τις καμπύλες ανάπτυξης. Δείχνει πολύ κοινωνική και της αρέσει να βρίσκεται με κόσμο και να παρακολουθεί τις συζητήσεις μας, μάλιστα προσπαθεί να μιλήσει βγάζοντας φωνουλες και προσπαθώντας να μιλήσει. Χαμογελάει σε όποιον της μιλάει, ακόμα κι αν κλαίει μπορεί να σταματήσει για λίγο αν κάποιος της μιλάει και να του γελάσει, αλλά μετά θα συνεχίσει το κλάμα μέχρι να τη πάρεις αγκαλιά. Και συγκεκριμένα σε όρθια θέση. Δε της αρέσει καθόλου ξαπλωτη.
Απλά λόγω αυτής της συμπεριφοράς, δυστυχώς έχω φτάσει στο σημείο, ούτε τουαλέτα να μπορώ να πάω. Να μη μπορώ ούτε να μαγειρέψω κι αναγκάζομαι να χρειάζομαι πάντα άτομο για βοήθεια γιατί κυριολεκτικά δε μπορώ να κάνω απολύτως τίποτα. Ακόμα και για μια βόλτα να θέλω να τη πάω, δε μπορώ να ετοιμαστώ αφήνοντας την.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Αχ ελεος πια αυτο το πραγμα, πως για ολα πια φταιει ο θηλασμος! Αγαπητη μαμα, δεν φταιει ο θηλασμος! Κ σκονη να εδινες παλι αγκαλια θα ηταν ολη μερα το μωρακι σου κ ειναι απολυτως φυσιολογικο. Το οτι ξυπναει μονο μια φορα τη νυχτα τωρα ενω πιο παλια κοιμοταν, αυτο δε λεει κατι. Ξαφνικα μπορει παλι να ξεκινησει να κοιμαται κοκ. Επισης τα μωρα δε θηλαζουν μονο επειδη πεινανε. Θηλαζουν κι επειδη ειναι αγχωμενα, κουρασμενα, διψασμενα, κρυωνουν,ζεσταινονται ή επειδη απλα θελει τη μαμα του. Καλους θηλασμους ευχομαι και υπομονη, περναει γρηγορα ο καιρος :-)