Μάνα και γιος (Η ιστορία του Jonny Kennedy)
Έπεσα χθες τυχαία πάνω σε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «The boy whose skin fell off«. Η ταινία καταγράφει τους 4 τελευταίους μήνες ενός 36χρονου άντρα, του Jonny Kennedy, ο οποίος γεννήθηκε με ένα σπάνιο και εξαιρετικά δύσκολο σύνδρομο. Από τη μέρα της γέννησής του, ακόμα και ένα χάδι της μαμάς του τον τραυμάτιζε, το δέρμα του έπεφτε και άφηνε πίσω του ανοιχτές, επώδυνες πληγές.
Στα 36 του διαγνώστηκε με καρκίνο του δέρματος και αποφάσισε να μην μπει στη διαδικασία να το παλέψει καν.
Δείτε το μόνο αν δεν έχετε υπερβολικά ευαίσθητο στομάχι και αν γνωρίζετε καλά αγγλικά. To ντοκιμαντέρ κατάφερε να συγκεντρώσει 500.000 λίρες για τον οργανισμό Debra που ασχολείται με το σύνδρομο αυτό.
Εντυπωσιακή φιγούρα, η μητέρα του, η οποία 36 χρόνια δεν ξεκούνησε από κοντά του. Ο πατέρας του ποτέ δεν αποδέχτηκε το γεγονός ότι ο μικρός του γιος γεννήθηκε έτσι. Η μαμά του, στην ερώτηση αν θα κρατούσε το παιδί, αν ήξερε ότι θα έπασχε από κάτι τόσο σοβαρό, δηλώνει ξεκάθαρα «Όχι. Σε κανέναν άνθρωπο δεν αξίζει αυτό«. Καθ’ όλη τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ θα τη δείτε να ακροβατεί ανάμεσα στην ψυχραιμία και τα δάκρια.
Τόσο αυτή η μάνα, όσο και ο γιος της, ο γεμάτος χιούμορ, πανέξυπνος Jonny δίνουν μαθήματα ζωής.
>ειναι απο τις πιο συγκλονιστικες ανθρωπινες ιστοριες που εχω δει!!τί να πώ για τη μητερα,τα υπόλοιπα μελη της οικογενειας κ φυσικα για αυτο το σπανιο παιδι που δεν μεγαλωσε ποτε τελικα....δε χαρηκε την παιδικη του ηλικια τον ερωτα τα αθληματα κ τοσα άλλα που απαρτιζουν την ζωη μας..ομως οπως ειπε κ ο ιδιος ολα εχουν καποιο νοημα καποιο σκοπο κ ο δικος του νομιζω ηταν να μας δειξει οτι τη ζωη πρεπει να τη ζουμε αληθινα με ολες τις πικρες κ τα βασανα της...ας αναπαυσει ο Θεος τη ψυχουλα του
>ραγισε η καρδια μου..ποσο σκληρη ειναι η ζωη σε μερικους ανθρωπους..τι κουραγιο ειχε αυτη η οικογενεια να αντεχει 36 χρονια αφόρητου πονου..
εγινε ο θανατος φιλος..και εμεις φαγαμε αλλη μια σφαλιαρα για να συνελθουμε και να αναλογιστουμε ποσο τυχεροι εν τελει ειμαστε..
Νινα
>Δεν έχω να πώ κάτι παραπάνω απο τις κοπέλες...αυτά να τα βλέπουν ορισμένοι που κυριεύονται απο απληστία και δεν νιώθουν ευτυχισμένοι με τα απλά και καθημερινά της ζωής!!!
>τι να πεις,κατι τετοια βλέπεις και λές δόξα το θεό που γεννήθηκε το παιδάκι μου γερό,και εύχεσαι να είναι γερό σε όλη του τη ζωή... αν σε συγκίνησε αυτό δες τη δύναμη ψυχής που έχει αυτό το κοριτσάκι
http://ww.worldstarhiphop.com/videos/video.php?v=wshhk0A758v5lEkmCKrk
καθώς και η Juliana Wetmore που έχει σύνδρομο Tricher/Collins... (αυτά τα 2 μην τα αναρτείς ,καλύτερα να μην τα δουν εγγυούλες!)
>Τι άνθρωπος, αυτή η μητέρα. Πόσο γενναίοι και οι δύο.
>Τι να πω Θεέ μου!!! Τι άτυχος αυτός ο άνθρωπος να γεννηθεί με αυτήν την αρρώστια... και αυτή η μάνα, πόσο σθένος ψυχής και υπομονή χρειάστηκε να έχει!!! Είναι κρίμα να γεννιούνται άνθρωποι και να βασανίζονται για όσο ζουν!!! Ακόμα και το "τέλος του", αν και λυτρωτικό, γι΄αυτόν και τους συγγενής του με συγκίνησε πολύ.
Σταύρούλα Πετροπούλου
>APISTEUTO! Πως να ''ριξεις '' ενα παιδι βλεποντας αυτη τη δυναμη... Πως ομως και να το κρατησεις βλεποντας ολον αυτο τον πονο..?
Προσπαθει να βγαλει ολες αυτες τις γαζες και να ξεχαστει απο ολο αυτο,και εμεις κλαιγομαστε για 2-3 παραπανω κιλα και για το σημαδι της καισαρικης..
απλα απιστευτος!
φιλικα,Σταυρουλα
>Γράφω και σβήνω... γράφω και σβήνω... Τι να γράψω... δεν ξέρω...