Ήρθε η ώρα να βάλω για ύπνο την κόρη μου. Είναι αργά. Είμαι κουρασμένη. Είναι κουρασμένη. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει περίπτωση να την πείσω να ξαπλώσει, χωρίς να δώσω μάχη.
Πλέον, στην ηλικία των 3, έχει ξεκινήσει να γίνεται πιο ανεξάρτητη, και ενώ στο παρελθόν ό,τι της πρότεινα το έκανε δίχως δεύτερη σκέψη, τώρα πια η κάθε πρόταση μου περνά από αξιολόγηση και διαπραγμάτευση και σίγουρα όχι χωρίς καβγά. Γεγονός, που με κάνει να νιώθω ανίσχυρη και να μην ξέρω, πλέον, πώς να της συμπεριφερθώ. Αναρωτιέμαι… νιώθετε και εσείς το ίδιο;
Τα «ΌΧΙ» των παιδιών ξεκινούν, περίπου στην ηλικία των 2, και αποτελούν την πιο συνηθισμένη λέξη στο “μικρό” τους λεξιλόγιο σε τέτοιο βαθμό που κάνει τους γονείς να προβληματίζονται ότι κάτι δεν κάνουν καλά, σε σχέση με τη διαπαιδαγώγησή τους.
Σε πολλές περιπτώσεις, ο προβληματισμός οδηγεί σε αδιέξοδο με τους γονείς να εγκλωβίζονται ανάμεσα σε δύο επιλογές: ή να ενδίδουν σε κάθε απαίτηση ή να τιμωρούν, έως ότου το παιδί τους ακολουθήσει το θέλημα τους.
Δε χρειάζεται να είστε ακραίοι και να επιμένετε να γίνετε το δικό σας…
Σίγουρα, όμως, χρειάζεται να πάρετε μία βαθιά ανάσα και να «κολυμπήσετε» στα βαθιά.
Πώς να συμπεριφερθείτε
Αισθάνεστε αδύναμοι, πιεσμένοι, εξουθενωμένοι, ανασφαλείς, απογοητευμένοι ή ενοχλημένοι και όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα να επηρεάσουν την επικοινωνία σας με το παιδί. Πάρτε μία ανάσα και κάντε μία παύση. Αυτό θα σας βοηθήσει να αντιληφθείτε τις σκέψεις και τα συναισθήματα σας. Μπορεί να φαντάζει δύσκολο στην αρχή, όμως, στην πορεία θα ανακαλύψετε όλα όσα σας φέρνουν κοντά και όλα όσα σας απομακρύνουν από το παιδί σας.
Η αυτοσυγκράτηση επιβάλλεται: Όταν το παιδί σας εκφράζει μία άποψη (μερικές φορές με κλάματα ή φωνές) αντίθετη από τη δική σας, δε σημαίνει ότι έχει μικρότερη βαρύτητα ή σημασία. Προσπαθήστε να μπείτε στην θέση του. Το σημαντικότερο για το παιδί είναι να το κάνετε να νιώσει ότι το καταλαβαίνετε, ακόμη και όταν διαφωνείτε.
Μείνετε ψύχραιμοι: Μπορεί να χρειαστεί χρόνος για να μετακινηθείτε από ένα έντονο συναίσθημα στην απόλυτη ηρεμία. Μη σας πιάνει πανικός, αν το παιδί σας δεν ηρεμήσει αμέσως. Αποφύγετε το κήρυγμα και παραμείνετε ψύχραιμοι. Το παιδί σας έχει ανάγκη να ξέρει ότι μπορείτε να χειριστείτε τα “μεγάλα” του συναισθήματα. Υποστηρίξτε τα, καθίστε στο πάτωμα μαζί του ήσυχα και τρίψτε του λίγο την πλάτη και σύντομα θα επέλθει η ηρεμία.
Δείξτε κατανόηση: Είναι εύκολο για εμάς, όταν το παιδί δεν ηρεμεί να υποκύψουμε στο κλάμα και τις φωνές του. Η συμπεριφορά του παιδιού σας δείχνει ότι αισθάνεται έντονα κάποιο συναίσθημα και ότι δεν μπορεί να το διαχειριστεί. Δε χρειάζεται να το τιμωρήσετε, αλλά κάντε υπομονή, μέχρι να ηρεμήσει.
Να είστε ευέλικτοι: Μην μπλέκετε σε παιχνίδια εξουσίας και εγωισμού με το παιδί σας. Όταν μία κατάσταση μοιάζει μη διαπραγματεύσιμη, μήπως, τελικά, θα χρειαζόταν διαφορετικό χειρισμό; Προσπαθήστε να ενισχύσετε το χιούμορ, τη δημιουργικότητα σας και να λύσετε το πρόβλημα, ανακαλύπτοντας άλλες διεξόδους.
Εδώ είμαι! Μαλώνω και προσπαθώ να πείσω ένα τρίχρονο να πέσει στο κρεβάτι. Νιώθω ανήμπορη. Παίρνω μία βαθιά ανάσα και κάθομαι στο πάτωμα. Το ξέρω πως και εκείνη αισθάνεται κούραση, όπως ξέρω, επίσης, ότι δεν μπορώ να τη βάλω με το ζόρι για ύπνο.
“Δεν νυστάζεις ε; Θα ήθελες να καθίσεις στην κουνιστή καρέκλα για λίγα λεπτά;”
Αρνείται. Εκνευρίζεται. Φωνάζει και προσπαθεί να με αποφύγει.
Ποιες είναι οι επιλογές μου; Τι πρέπει να κάνω; Τίποτα. Απλά να μείνω εκεί και να περιμένω.
Και ενώ περιμένω, από το μυαλό μου περνούν 1.000.000. σκέψεις. «Η ώρα περνάει.. πότε θα πλύνω τα πιάτα.. στην τηλεόραση παίζει την αγαπημένη μου σειρά και τη χάνω.. τι κάνω λάθος.. αν συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο στα τρία, τι θα κάνει στα 13!» παλεύω να διατηρήσω την ψυχραιμία μου και περιμένω..
Υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι δεν πρέπει να ακολουθήσω την τακτική «θα κάνεις αυτό που σου λέω, διαφορετικά θα τιμωρηθείς» ούτε «μπορείς να μείνεις ξύπνια έως τα μεσάνυχτα», αλλά το αρκετά καλό σενάριο της κατανόησης με τίτλο «Ξέρω ότι είναι δύσκολο να σε πείσω να κοιμηθείς και θα μείνω δίπλα σου μέχρι να ξαπλώσεις».
Τελικά αρχίζει και ηρεμεί. Απλώνω τα χέρια μου και την κλείνω στην αγκαλιά μου.
«Είμαι κουρασμένη μαμά. Είμαι έτοιμη για ύπνο».
«Το ξέρω μικρή μου, το ξέρω. OK, ας ξαπλώσουμε».
Ευχαριστούμε για την επιστημονική επιμέλεια του άρθρου την Αλίκη Φλώρου, Ψυχολόγο και Επιστημονικό Συνεργάτη στο Παιδιατρικό Κέντρο Αθηνών
πηγή iatriko.gr
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο