Θέλει θάρρος να αποδεχτείς το παιδί που ξέχασες τιμωρημένο μέσα σου!

Γράφει η Λιάνα για το loveletters.gr

Δεν θέλει προσπάθεια. Λίγα βήματα είναι, μα αν ξεκινήσεις σωστά, μπορείς να φτάσεις σε επίπεδα έξω απ’ τον εαυτό σου, απ’ τις ιδέες που εδώ και χρόνια έχουν γίνει ένα με το πετσί σου, από πιστεύω που τα έκαναν όλα άνω κάτω στη ζωή σου.

Θέλει όμως δύναμη και θάρρος να παραδεχτείς και να αποδεχτείς πως μέσα σου κρυβόταν πάντα ένα παιδί, που ήταν μόνιμα τιμωρία. Που έκρυβε τα δάκρυα του για να μην το κατηγορήσουν ως αδύναμο. Που έμαθε να θάβει τα συναισθήματα του, γιατί όλοι το κορόιδευαν κι εκείνο τις νύχτες έτρεμε απ’ το φόβο του για το αύριο.

Η παραδοχή πως δεν μπορείς να αντέξεις άλλο αυτή τη μίζερη ζωή, την άδεια από αγκαλιές, την κενή από όσα ” νιώθω” θάβεις, την παραφουσκωμένη από θυμό, αντιδράσεις και ενοχές, θα είναι το μεγαλύτερο δώρο που θα κάνεις στον εαυτό σου.

Κι αν το ακούσεις αυτό καλά, το κάνεις πράξη, μαγικά, όλοι αυτοί οι φόβοι που σε κατατρέχουν, τα ξενύχτια που σε ταλαιπωρούν, οι αναβολές που διέλυσαν το παρόν σου, θα αρχίσουν σιγά σιγά να ξεθωριάζουν, γιατί εσύ και μόνο εσύ πλέον θα πάρεις στα χέρια σου το μέλλον, θα το πλάσεις, θα το σμιλέψεις, θα αντιδράσεις και θα κερδίσεις πρώτα απ’ όλα το σεβασμό σου για σένα.

Ένα μετράει στο μικρό αυτό ταξίδι μας στο σύμπαν. Μια επιβεβαίωση μπορείς να δώσεις στον εαυτό σου. Όταν κάποια στιγμή, τολμήσεις να κάνεις ταμείο, να συνειδητοποιήσεις πως η χαρά που έδωσες στους άλλους έχει τελικά θετικό πρόσημο.

Ότι υπάρχουν βρε αδερφέ, πάνω σ’ αυτόν τον αχανή κόσμο και μια ντουζίνα άνθρωποι που όταν σε θυμούνται νιώθουν θαλπωρή και πολλά ευχαριστώ. Ανεκτίμητα τα χαμόγελα που χαρίζεις στους ανθρώπους, αυτό να μην το ξεχάσεις ποτέ. Δικαιολογούν όλη σου την ύπαρξη.

Για όλα αυτά ξεκίνα σήμερα, τώρα, τούτη τη στιγμή που διαβάζεις αυτές τις γραμμές, να φορτώνεις την ψυχούλα σου με αγάπη. Πάψε να γκρινιάζεις, να μοιρολατρείς. Πιάσε τις ευκαιρίες σου απ’ τα μαλλιά και τόλμησε να ζήσεις μόνο με αλήθειες. Τόλμησε να αποδέχεσαι τους ανθρώπους, τις καταστάσεις, τις στιγμές με μάχες ειλικρίνειας.

Μην περιμένεις τα θαύματα και τις κατάλληλες στιγμές για να πεις στους δικούς σου ανθρώπους τι έχεις μέσα σου γι αυτούς, φτιάξε εσύ τις κατάλληλες συνθήκες. Γιατί ξέρεις κάτι; Δεν υπάρχουν παραγγελίες που δίνονται στη μοίρα. Ένα δευτερόλεπτο αρκεί για να μην προλάβεις. Και πίστεψε με, δεν γυρίζει πίσω ο χρόνος.

Αξίζεις πολλά, να το θυμάσαι αυτό. Πολλά περισσότερα απ’ όσα σε άφησαν να πιστεύεις. Κι έχεις μέσα σου ένα θησαυρό, τη φωτεινή καρδιά σου, που θα είναι το ξεπλήρωμα κάθε άσχημης στιγμής, όταν τη μοιραστείς.

Αγάπα μόνο, αυτό σου ζητάω, αγάπα