μαμά Σωτηρία
Μετα απο πολλη σκεψη αποφασισα να μοιραστω μαζι σας και τη δικη μου ιστορια.
Τα τελευταια δυο χρονια ηταν τα καλυτερα και τα χειροτερα της ζωης μου. Σας ακουγεται σιγουρα αντιφατικο αλλα ειναι πραγματικοτητα. Δεν θα μπω σε λεπτομερειες γιατι σκοπος μου δεν ειναι να στεναχωρησω αλλα να περασω καποια μηνυματα απο μια σκληρη εμπειρια που ειχα.
Απριλιος 2009: μαθαινω οτι ειμαι εγκυος. Μετα απο 8 χρονια σχεσης και 2 χρονια γαμου ηταν οτι καλυτερο μπορουσε να μας συμβει. Ειχα μια πολυ καλη εγκυμοσυνη,οι εξετασεις μου παντα πολυ καλες και γεννησα φυσιολογικα στις 20/12/2009. Απο εκεινο το βραδυ ξεκινησε ο γολγοθας μας.
Η Ανδριανη μας γεννηθηκε με ενα πολυ σπανιο συνδρομο. Η ζωη μας ξαφνικα αλλαξε. Η χαρα εγινε λυπη, απογνωση, αγωνια, μισος, μελαγχολια, υστερια. Και ο αγωνας ξεκινησε. Η ζωη μας ηταν τα νοσοκομεια, τα χειρουργεια, το Παιδων Αγλαια Κυριακου, το Μητερα και το Παιδων Πεντελης οπου η μικρη μετα απο μεγαλη μαχη μας αφησε στις 19/11/2010.
Οταν την εχασα ημουν 4 μηνων εγκυος.
Εχει περασει σχεδον ενας χρονος. Εχω μια κορη 6,5 μηνων. Ειναι μια κουκλα.
Μεσα απο αυτη την εμπειρια καταλαβα τρια πραγματα: οτι ποτε δεν ξερουμε ποση δυναμη κρυβουμε μεσα μας, ποτε δεν μπορουμε να φανταστουμε ποσοι ανθρωποι ειναι διπλα μας και ποτε δεν πρεπει να εγκαταλειπουμε τη μαχη.
Σημερα ειμαι μια ευτυχισμενη μανουλα. Δεν προκειται ποτε να ξεχασω, ουτε να το ξεπερασω αλλα εμαθα να ζω με αυτο, ειναι κομματι της ζωης μου, την κουβαλαω μεσα μου και την ευχαριστω γιατι με εκανε καλυτερο ανθρωπο και με εμαθε να εκτιμω ακομα και τον αερα που αναπνεω.
Σας ευχαριστω πολυ!
Σωτηρια
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Αν επιτρέπεται τι σύνδρομο ήταν ;
Δεν βρίσκουμε λόγια...απλά σε θαυμάζουμε ως άνθρωπο και ειδικά ως μητέρα...
να σας ζήσει η κορουλα σας, να ειναι γερη, φωτισμενη και να σας εχει γερους να την αναθρεψετε !καθε ευλογια του θεου στη οικογενεια...που σιγουρα ειναι πιο δυνατη απο ποτε!πιστευω οτι ολα γινονται για καποιο λογο...και προσπαθω ετσι με τη δυναμη που μας δινει ο Θεος να τα αντιμετωπιζω ολα...και συμφωνω με ολα οσα γραφεις!
Σωτηρια μου,εχεις απολυτο δικιο σε ολα λες..κ γω αυτα ακριβως καταλαβα με τγην δοκιμασια που περασαμε κ μεις...ευχομαι απο δω κ περα πονο ευτυχια κ υγεια κ αγαπη...το αγγελουδι σου σε κοιταζει απο ψηλα κ σε θαυμαζει!!! φιλακια πολλα!
Ο Θεός και η Παναγία να είναι μαζί σας και να είστε δυνατοί κι ευτυχισμένοι με το κοριτσάκι σας.Και μην ξεχνάτε πως ο άγγελός σας είναι κοντά σας καιλ σας φυλάει.Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μας σε κάτι τέτοιο και ποτέ κανένας γονιός να μην το νιώσει.Η δύναμη της ψυχής σας σας κράτησε και σας κρατάει.Να είστε γεροί και δυνατοί καιωα χαίρεστε την οικογένειά σας και την κάθε στιγμή.
pwpw anatrixiasa....sou euxomai o theos na se exei kala k na xairese thn mikrh sou, mono xares eyxomai na deis apo edw k pera!!!
Πραγματικα θαυμαζω οσες γυναικες εχουν περασει κατι τετοιο και εχουν τη δυναμη να το μοιραστουν.....δεν ξερω αν θα αντεχα κατι αναλογο.Και παλι μπραβο....να χαιρεσαι την μικρη σου.....
τα λογια ειναι περιττα!!!!!!!!!!!!!χαρες μονο απο'δω και περα!!!!!!!!!
Τα λόγια είναι περιτά,θα σταθώ όμως στο ''ποτε δεν ξερουμε ποση δυναμη κρυβουμε μεσα μας'' . Υ.Γ. μια μαμά με 2 παιδιά και 3 αγγέλους.