Κάποτε τα παιδιά έπαιζαν στο χώμα και περνούσαν υπέροχα! Σίγουρα θα έχεις ακούσει ιστορίες από τη μαμά, τον μπαμπά ή τους παππούδες σου πως τα παλιά χρόνια τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά, αγνά και ουσιαστικά!
Η παιδική ηλικία ήταν μια εποχή ανεμελιάς, χωρίς άγχος, σκοτούρες, φόβους για τον κίνδυνο και το μόνο που είχες να κάνεις ήταν να παίζεις ανέμελα στους δρόμους, στα δάση και στα χωράφια… Αυτό το κλασικό σημείο νοσταλγίας δεν είναι απλώς μια συμβουλή για την ανατροφή των παιδιών, αλλά μπορεί αν εφαρμοστεί ακόμη και σήμερα να έχει θετικό αντίκτυπο στο ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών μας.
Μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι που δημοσιεύτηκε στο Science Advances διαπίστωσε ότι τα παιδιά σε παιδικούς σταθμούς στη Φινλανδία που έπαιζαν τακτικά σε μια περιοχή που «μοιάζει με δάσος» είχαν πιο διαφορετικά, υγιή μικροβιώματα. Η μελέτη παρακολούθησε παιδιά ηλικίας 3-5 ετών σε 10 παιδικούς σταθμούς. Τα 75 παιδιά έπαιζαν σε διαφορετικά περιβάλλοντα: μερικά είχαν κλασικές αυλές με χαλίκι ενώ άλλοι παιδικοί σταθμοί πήγαιναν τα παιδιά να παίξουν σε ένα φυσικό δάσος καθημερινά. Τέσσερις παιδικοί σταθμοί ανακαίνισαν τις παλιές τους αυλές με χαλίκια για να μοιάζουν με δάσος. Τι έκαναν; Άπλωσαν γρασίδι και πρόσθεσαν φυτά που βρίσκονται συνήθως σε δάση.
Τα παιδιά με αυτόν τον τρόπο ενθαρρύνθηκαν να ασχοληθούν με τον κήπο. Τα μικροβιώματα του δέρματος και των εντέρων των παιδιών δοκιμάστηκαν πριν και μετά από μια περίοδο 28 ημερών.
Τα ευρήματα ήταν εντυπωσιακά!
«Βρήκαμε ότι η εντερική μικροχλωρίδα των παιδιών που έλαβαν πράσινο ήταν παρόμοια με την εντερική μικροχλωρίδα των παιδιών που επισκέπτονταν το δάσος κάθε μέρα», λέει η ερευνήτρια Marja Roslund. Μετά από ένα μήνα έκθεσης στο δάσος σε εξωτερικούς χώρους, η βιομάζα του δέρματος των παιδιών έγινε πιο διαφορετική. Είδαν επίσης αύξηση στον αριθμό των Τ-κυττάρων στο αίμα. Και τα δύο αυτά ευρήματα είναι σημάδια ενός ενισχυμένου ανοσοποιητικού συστήματος.
Αυτές οι γρήγορες αλλαγές εντυπωσίασαν τους ερευνητές, αλλά θα χρειαστούν περαιτέρω μελέτες για να προσδιοριστούν οι ακριβείς αιτιολογικοί μηχανισμοί.
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο