5.5 χρόνια πάλεψα μόνη μου μέχρι να έρθει από που μου άξιζε πραγματικά!

Θα ηθελα να γράψω κ γω με τη σειρά μου τη δική μου ιστορία..

Γυρνάμε πίσω πολλά χρόνια… Έχοντας σχέση από τα 16 μαζί του φτάνω στα 18 κι αποφασίζω να τον ακολουθήσω 1000 χλμ μακριά από τους δικούς μου ανθρώπους.

Κάπου εκεί μένω έγκυος στο πρώτο μου παιδάκι και το χάνω πολύ νωρίς.

Σχεδόν ένα χρόνο μετά μένω έγκυος στη κόρη μου και κάπου στο 5ο μήνα γυρίζοντας από τη δουλειά του τον πιάνω να μιλάει με άλλη, προσπάθησα να το ληξουμε αλλά έκανα πίσω… Ισως λάθος μου, μέχρι τότε δεν ήξερα.

Οταν η κόρη μας έγινε 1.5 έτους ξεκίνησαν παρανοϊκά θέματα ζήλειας που κάπου κατέληξαν σε ξύλο. Ήθελα να φύγω, με εκβίαζε και με ξύλο με έβαλε να υπογράψω το συναινετικό διαζύγιο που είχε την επιμέλεια εκείνος…

Ενάμιση χρόνο μου πήρε να σταθώ στα πόδια μου. Μόνη μου, χαμένη, ενώ εκείνος προσπαθούσε να περάσει στο παιδί μια άλλη για μαμά -που ήταν μαζί λίγους μήνες…

Με όση δύναμη είχα ξεκίνησα το ένα δικαστήριο πίσω από το άλλο, πήρα τη κόρη μου και τον έβγαλα ακατάλληλο με πολλά επιχειρήματα και στοιχεία.

Η συνέχεια καθόλου εύκολη για μια μαμά που παλεύει μόνη της… Μετά από ένα τροχαίο και στη συνέχεια ένα χειρουργείο στην καρδιά λόγω αυτοάνοσου που δημιουργήθηκε από όλο αυτό το ψυχολογικό βάρος και το άγχος, είδα πως στη ζωή θέλει δύναμη ψυχής για να καταφέρεις όλα να τα γυρίσεις με το μέρος σου.

Ενα έχω να πω σε κάθε μαμά που διερωτάται μέσα της αν φεύγοντας από κάτι τοξικό, θα τα καταφέρει μόνη της κ πως θα τα βγάλει πέρα:

Μη διστάσεις πότε να ψάξεις, αν μπορείς να τα καταφέρεις, μη διστάσεις πότε να πιστεψεις στους ανθρώπους μετά από μια λάθος επιλογή..

Φεύγοντας θα καταλάβεις τι αξίζεις κι αυτό που αξίζεις θα σε βρει μόνο του..

Εγώ έμεινα με τη μικρή μου 5.5 χρόνια μέχρι να με βρει αυτό που άξιζα και να εχω σήμερα και το δεύτερο παιδάκι μου με πολύ καλύτερες συνθήκες και για τα δυο μου παιδιά…

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com