Είμαι χωρισμένη μαμά με 2 κορίτσια 11 και 13 χρονών. Με το μπαμπά τους χωρίσαμε πολύ άσχημα καθώς επέλεξε να μείνει με μια άλλη γυναίκα, κι εμείς αναγκαστήκαμε να επιστρέψουμε στην Ελλάδα.(μας είχε πάρει μαζί του εκείνος στο εξωτερικό, λόγω της δουλειάς του). Τα κορίτσια εννοείται ότι δεν έμαθαν ποτέ την αλήθεια, αντιθέτως, είναι χαρούμενες, βλέπουν το μπαμπά τους όποτε έρχεται στην Ελλάδα και έχουν μια φυσιολογική ζωή. Κι όλα αυτά με τεράστιο απόθεμα ψυχικής και σωματικής δύναμης δικής μου.

Το πρόβλημά μου είναι το εξής:O πρώην μου, κρατάει κρυφή την προσωπική του ζωή και έχει πει στους δικούς του ότι εγώ τον παράτησα και έφυγα με τα παιδιά. Κι εκείνοι, οι γονείς δηλαδή και η αδερφή του, με κατηγορούν στις κόρες μου όποτε τις βλέπουν. (O πρώην μου πηγαίνει πάντα στο πατρικό του όταν παίρνει τα κορίτσια). Τους λένε ότι δεν δουλεύω και πως ό,τι έχουν και δεν έχουν είναι επειδή ο μπαμπάς τους δουλεύει στο εξωτερικό για να μη μας λείψει τίποτα. Αυτό είναι κάτι που με ενοχλεί αφάνταστα γιατί η πραγματικότητα είναι ότι εγώ δουλεύω από το πρωί μέχρι το βράδυ ενώ εκείνος κάνει τη ζωή του και την καριέρα του και δεν αφιερώνει ποτέ χρόνο στα παιδιά του. Ούτε όταν ζούσαμε όλοι μαζί.

Πολλές φορές αναγκάζομαι να τους πω πώς έχουν στ’αλήθεια κάποια από τα πράγματα για τα οποία με κατηγορούν, όμως στην ουσία, όλο αυτό που ζουν τα παιδιά μου είναι ένα ψέμα. Αναρωτιέμαι αν θα έπρεπε κάποτε να μάθουν όλη την αλήθεια για τον πατέρα τους και για την οικογένειά του οι οποίοι δεν είναι καλοί άνθρωποι… (δεν θα έφταναν δυο μέρες για να σας πω τι μου έχουν κάνει και τι λένε για μένα στα παιδιά)…

Θα ήθελα πολύ τη γνώμη σας.