Έχω μια μικρή κορούλα, 22 μηνών! Τη θηλάζω από την πρώτη μέρα! Το λατρεύει και το ΛΑΤΡΕΥΑ!
Τώρα πια έχει καταντήσει εμμονή! Τρώει κανονικά και μετά από κάθε γεύμα ΑΠΑΙΤΕΙ για γάλα από το στήθος! Αν της αρνηθώ, χτυπιέται και μας ακούει η γειτονιά. Έξω μου τραβάει την μπλούζα όταν βαρεθεί! Εκεί να δείτε χαμό, καθώς της το αρνούμαι πια σε εξωτερικό χώρο!
Εννοείται ότι κοιμάται μαζί μου, γιατί το βράδυ τρεις και λίγο ψάχνει το στήθος!
Κορίτσια, είμαι σε απόγνωση. Φτάνει πια! Νιώθω πολύ άσχημα και για τη μικρή που θα σοκαριστεί, αλλά και για ΄μένα γιατί έχω χάσει τον εαυτό μου πια!
Τί να κάνω; Δεν είναι καλή η ηλικία για διακοπή; Πώς γίνεται ανώδυνα;
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Είχα σκοπό να θηλασω για ένα χρόνο. Μόλος έκλεισε τα δυο η κόρη μου, άρχισα να κουράζομαι αλλά δεν έβλεπα ανώδυνο τρόπο να σταματήσει. Έτρωγε κανονικά και μετά θήλαζε για να ηρεμήσει.
Τελικά λίγες μέρες πριν τα τρίτα της γενέθλια, χρειάστηκε να την αφήσω για δυο βραδιές στη μαμά μου. Εκείνη την απασχόλησε με ότι μπορείς να φανταστείς.
Όταν πήγα να την πάρω το πρώτο που ζήτησε ήταν να θηλάσει. Της είπα ότι το στήθος μου είναι άρρωστο και πονάει και δεν μπορεί να πιει γαλατάκι. Δυσαρεστήθηκε αλλά δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Ένα χρόνο μετά, αν με πετύχει την ώρα που ξεντυνομαι, ζητάει αλλά εννοείται ότι το έχει ξεπερασει. Πιστεύω ότι όσο και να το ζορίζεις, θα σταματήσει όταν έρθει η ώρα. Διαφορετικά θα είναι και για τις δυο σας επώδυνο.
Να της μιλας!! Η δικη μου κορη επισης κολλημα με το στηθος! Καππια στιγμή προεκυψε προβλημα υγειας, ηταν τοτε 2,5 χρονων, πηγα σε συμβουλο θηλασμου να με βοηθησει να αποθηλασω αλλα ειχα κανει προετοιμασια, οτι τελειωνει το γαλα μου κτλ, το ειχε μαθει σαν ποιηματακι αλλα παντα πηγαινε στο στηθος, ξεκινησα απο τα δυσκολα, το βράδυ, την πρωτη νυχτα εκλαιγε σπαρακτικα για δυο ωρες δεν ηξερε γιατι και τι της συμβαινει, της μιλουσα της προσφερα νερο και της ελεγα οταν βγει ο ηλιος μπορει να πιει, κοιμοταν πανω μου για μια εβδομαδα οχι αγκαλια πανω μου εντελως! Μολις συνηθισε το βραδυνο ξεκινησα απο τα ημερησια ενα ενα, τγς εδινα χρονο να το καταλαβει και μολις ηταν ετοιμη συνεχιζα στο επομενο γευμα προς διακοπη! Οποιο ηταν πιο ευκολο! Θηλαζε λιγο πριν κοιμηθει και το τελευταιο γευμα που αφησαμε ηταν το μεσημεριανο! Μολις κοπηκε κι αυτο σταματησε να κοιμαται μεσημερι και κοιμοταν ολο το βραδυ! Καναμε τρεις μηνες σταδιακο αποθηλασμο! Συμβουλη: μην ξεκινήσεις απο τα γευματα της ημερας γιατι δεν θα ξεκολλαει ολο το βραδυ απο το στηθος σου! Το δοκιμασα αλωνιζοντας παιδικες χαρες και δραστηριοτητες αλλα το βράδυ δεν ξεκολλουσε! Επισης μην της αρνεισαι "επιθετικα" σιγα σιγα και πολυ μπλα μπλα και οχι αποτομο αποθηλασμο γιατι σοκαρονται! Καλη επιτυχια και υπομονη!
Έκοψα το θηλασμό όταν η μικρή μου ήταν 18 μηνών.. είχα ήδη ξεκινήσει τη δουλειά (με βάρδιες πρωι απόγευμα νύχτα) .. είχα δοκιμάσει με κάθε τρόπο αλλά δυστυχώς μόνο όταν έφυγα από το σπίτι για διακοπές μόνη χωρίς το μωρό κατέστη εφικτό.. και δεν ξαναζητησε ούτε έψαξε ξανά το στήθος.. αλλά ακόμα και τώρα αποκοιμιεται στην αγκαλίτσα μου.. και εάν τύχει να αποκοιμηθεί στο κρεβάτι μαζί μας την αφήνω.. όταν νιώσει έτοιμη θα φύγει μόνη της ..
Δυστυχως ανωδυνα δεν γινεται. Θελει αποφασιστηκοτητα απο σενα. Φορα ακαταλληλες μπλουζες και αρνησου κατηγορηματικα. Προσφερε αρχικα μονο συγκεκριμενες ωρες για να μειωσεις τη συχνοτητα, π.χ. μονο πρωι και πριν τον υπνο. Συζητα μαζι της και εξηγησε συνεχεια, καντε πολλες αγκαλιες και παιχνιδια για αντιπερισπασμο και συμπληρωση του κενου. Δε νομιζω οτι μπορεις να τη διωξεις τωρα απο το κρεβατι γιατι θα ειναι μεγαλο το σοκ. Ας φωναξει και ας χτυπηθει ειναι θεμα χρονου και ξαναλεω θελει σταθεροτητα απο σενα.
Είχα σκοπό να θηλασω για ένα χρόνο. Μόλος έκλεισε τα δυο η κόρη μου, άρχισα να κουράζομαι αλλά δεν έβλεπα ανώδυνο τρόπο να σταματήσει. Έτρωγε κανονικά και μετά θήλαζε για να ηρεμήσει. Τελικά λίγες μέρες πριν τα τρίτα της γενέθλια, χρειάστηκε να την αφήσω για δυο βραδιές στη μαμά μου. Εκείνη την απασχόλησε με ότι μπορείς να φανταστείς. Όταν πήγα να την πάρω το πρώτο που ζήτησε ήταν να θηλάσει. Της είπα ότι το στήθος μου είναι άρρωστο και πονάει και δεν μπορεί να πιει γαλατάκι. Δυσαρεστήθηκε αλλά δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Ένα χρόνο μετά, αν με πετύχει την ώρα που ξεντυνομαι, ζητάει αλλά εννοείται ότι το έχει ξεπερασει. Πιστεύω ότι όσο και να το ζορίζεις, θα σταματήσει όταν έρθει η ώρα. Διαφορετικά θα είναι και για τις δυο σας επώδυνο.
Να της μιλας!! Η δικη μου κορη επισης κολλημα με το στηθος! Καππια στιγμή προεκυψε προβλημα υγειας, ηταν τοτε 2,5 χρονων, πηγα σε συμβουλο θηλασμου να με βοηθησει να αποθηλασω αλλα ειχα κανει προετοιμασια, οτι τελειωνει το γαλα μου κτλ, το ειχε μαθει σαν ποιηματακι αλλα παντα πηγαινε στο στηθος, ξεκινησα απο τα δυσκολα, το βράδυ, την πρωτη νυχτα εκλαιγε σπαρακτικα για δυο ωρες δεν ηξερε γιατι και τι της συμβαινει, της μιλουσα της προσφερα νερο και της ελεγα οταν βγει ο ηλιος μπορει να πιει, κοιμοταν πανω μου για μια εβδομαδα οχι αγκαλια πανω μου εντελως! Μολις συνηθισε το βραδυνο ξεκινησα απο τα ημερησια ενα ενα, τγς εδινα χρονο να το καταλαβει και μολις ηταν ετοιμη συνεχιζα στο επομενο γευμα προς διακοπη! Οποιο ηταν πιο ευκολο! Θηλαζε λιγο πριν κοιμηθει και το τελευταιο γευμα που αφησαμε ηταν το μεσημεριανο! Μολις κοπηκε κι αυτο σταματησε να κοιμαται μεσημερι και κοιμοταν ολο το βραδυ! Καναμε τρεις μηνες σταδιακο αποθηλασμο! Συμβουλη: μην ξεκινήσεις απο τα γευματα της ημερας γιατι δεν θα ξεκολλαει ολο το βραδυ απο το στηθος σου! Το δοκιμασα αλωνιζοντας παιδικες χαρες και δραστηριοτητες αλλα το βράδυ δεν ξεκολλουσε! Επισης μην της αρνεισαι "επιθετικα" σιγα σιγα και πολυ μπλα μπλα και οχι αποτομο αποθηλασμο γιατι σοκαρονται! Καλη επιτυχια και υπομονη!
Έκοψα το θηλασμό όταν η μικρή μου ήταν 18 μηνών.. είχα ήδη ξεκινήσει τη δουλειά (με βάρδιες πρωι απόγευμα νύχτα) .. είχα δοκιμάσει με κάθε τρόπο αλλά δυστυχώς μόνο όταν έφυγα από το σπίτι για διακοπές μόνη χωρίς το μωρό κατέστη εφικτό.. και δεν ξαναζητησε ούτε έψαξε ξανά το στήθος.. αλλά ακόμα και τώρα αποκοιμιεται στην αγκαλίτσα μου.. και εάν τύχει να αποκοιμηθεί στο κρεβάτι μαζί μας την αφήνω.. όταν νιώσει έτοιμη θα φύγει μόνη της ..
Δυστυχως ανωδυνα δεν γινεται. Θελει αποφασιστηκοτητα απο σενα. Φορα ακαταλληλες μπλουζες και αρνησου κατηγορηματικα. Προσφερε αρχικα μονο συγκεκριμενες ωρες για να μειωσεις τη συχνοτητα, π.χ. μονο πρωι και πριν τον υπνο. Συζητα μαζι της και εξηγησε συνεχεια, καντε πολλες αγκαλιες και παιχνιδια για αντιπερισπασμο και συμπληρωση του κενου. Δε νομιζω οτι μπορεις να τη διωξεις τωρα απο το κρεβατι γιατι θα ειναι μεγαλο το σοκ. Ας φωναξει και ας χτυπηθει ειναι θεμα χρονου και ξαναλεω θελει σταθεροτητα απο σενα.