Ειλικρινά, νιώθω ευλογημένη. Πάντα ήθελα μεγάλη οικογένεια και την απέκτησα. Έχω έναν άντρα που με λατρεύει και τρία υπέροχα παιδιά που είναι όλη μου η ζωή! Ζω την απόλυτη ευτυχία. Όμως θα σας πω κάτι. Κάτι που λίγες μαμάδες παραδέχονται δημόσια. Θα το παραδεχτώ, θα το αποκαλύψω. Είμαι μια μαμά, όλο νεύρα! Εσύ;
Υπάρχουν στιγμές που νιώθω την εξάντληση να με καταβάλλει. Νιώθω την απόλυτη ευτυχία και την απόλυτη παράνοια ταυτόχρονα. Νιώθω να ακροβατώ ανάμεσα σε δύο εαυτούς. Στην καλύτερη μαμά του κόσμου και ταυτόχρονα στην χειρότερη. Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε.. θα σας τα πω από την αρχή.
Είμαι “ψυχαναγκαστική”. Θα κάνω τα πάντα για τα παιδιά μου. Θα προσπαθήσω να τηρήσω ένα υποτυπώδες πρόγραμμα για το καλό τους, θα τα πάω βόλτα γιατί ξέρω ότι το έχουν ανάγκη, θα παίξω μαζί τους αρκετά γιατί θέλουν χρόνο με τη μαμά τους. Θα ασχοληθώ με το σπίτι, το μαγείρεμα και φυσικά με τον άντρα μου.
Όμως είναι φορές που πραγματικά, δεν θέλω να πάω πουθενά (κι ας πάω), που δεν έχω καμία όρεξη να παίξω, να κάνω χειροτεχνίες ή να διαβάσω βιβλία (κι ας το κάνω), που δεν θέλω να κάνω τίποτα στο σπίτι και απλά να κάτσω στον καναπέ (αυτό γίνεται πλέον σπάνια, τουλάχιστον όταν τα παιδιά δεν κοιμούνται).
Έχω απίστευτη υπομονή με ό,τι κι αν κάνουν τα παιδιά. Θα μιλήσω ήρεμα, μπορεί να επαναλάβω κάτι εκατό φορές μέχρι να το κάνουν. Όμως έχω ένα κακό. Όταν εξαντληθεί η υπομονή μου θα εκραγώ! Το ηφαίστειο θα σκάσει. Νιώθω το αίμα να ανεβαίνει στο κεφάλι και αισθάνομαι ότι θα εκραγεί.
Δεν κάνω τίποτα ακραίο, είμαι αντίθετη με αυτό. Όμως θα φωνάξω πολύ, θα μιλήσω αυστηρά, ίσως πω κάτι που θα τους στεναχωρήσει ή ίσως χτυπήσω την πόρτα πίσω μου φεύγοντας από το δωμάτιο. Τα μικρά τους ματάκια θα με κοιτάξουν φοβισμένα. Μετά από δύο λεπτά θα ηρεμήσω, θα νιώσω απίστευτες τύψεις, όμως το κακό έχει γίνει. Έχω τρομάξει τα παιδιά μου, έχω δείξει τον άλλο μου εαυτό και το χειρότερο; Έχω απογοητευτεί από την ίδια μου τη συμπεριφορά. Μου φταίνε όλα. Νιώθω ότι μόνο εγώ τα κάνω όλα στο σπίτι (ενώ σε καμία περίπτωση δεν είναι έτσι), ότι έχει πέσει όλο το βάρος πάνω μου, ότι χρειάζομαι ένα διάλειμμα γιατί δεν αντέχω άλλο. Όλο νεύρα!
Κάθομαι και σκέφτομαι γιατί έχω τόσα νεύρα, πώς να το αντιμετωπίσω, πώς θα καταφέρω να μην ξανασυμβεί. Αναζητώ τρόπους να αλλάξω προς το καλύτερο για χάρη των μικρών μου.
Το συμπέρασμα από όλα αυτά; Όλοι οι γονείς δοκιμαζόμαστε καθημερινά και προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι για χάρη των παιδιών μας. Αυτό λοιπόν, μου δίνει τη δύναμη να πω πως δεν θα επιτρέψω να ξανασυμβεί, πως θα ηρεμήσω και αυτό πρέπει να κάνω. Παλεύω με τα νεύρα μου και προσπαθώ πραγματικά πολύ και σε γενικές γραμμές τα καταφέρνω. Αλλά όχι πάντα. Ας μου πει κάποιος, υπάρχει τρόπος;
Ακούω στην τηλεόραση διάσημες μαμάδες να παρουσιάζουν την τέλεια σχέση τους με τα παιδιά τους, ότι δεν τα μαλώνουν ή ότι δεν τους φωνάζουν. Είναι όμως η αλήθεια; Ή απλώς τα μεγαλώνουν άλλοι ή τα βλέπουν για δυο ώρες πριν κοιμηθούν; Εγώ πάντως, που ασχολούμαι τόοοσο με τα παιδιά μου, γιατί είμαι μια μαμά που δεν δουλεύει (προς το παρόν τουλάχιστον), που είμαι όλη μέρα μαζί τους (και πιστέψτε με, νιώθω τυχερή γιαυτό) και κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να νιώσουν την αγάπη μου, νιώθω πως μπορεί να είμαι η καλύτερη μαμά αλλά δυστυχώς μπορώ να γίνω και μια αγχωτική μαμά μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα!
Είναι στιγμές που σκέφτομαι να πάω για δουλειά, να αρχίσω γιόγκα ή ακόμα και ψυχοθεραπεία (κάπως έτσι ξεκίνησα το μπλογκ – είναι η ψυχοθεραπεία μου). Νομίζω πως το μόνο που χρειάζομαι είναι λίγες ώρες για μένα. Πόσες βαθιές εισπνοές να πάρω για να μην νευριάσω με κάτι που έχει συμβεί, πόσο να αντέξω και να μην χάσω την ψυχραιμία μου; Έχετε καμία συμβουλή; Αν υπάρχει τρόπος ας μου τον πει κάποιος γιατί θέλω να είμαι η καλύτερη μαμά και τα παιδιά μου να θυμούνται μόνο ευχάριστες στιγμές και τίποτε άλλο. Μόνο την αγάπη μου.
Effie
πηγή www.marvelousmoms.gr
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Σε καταλαβαίνω απόλυτα....Το ζω καθημερινά!!! Τον τρόπο που θα το λύσω δεν τον ξέρω αλλά σίγουρα δεν το κάνω για να ξεσπάσω στα πόδια ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ!! Τα λατρεύω όπως και τον αντρουλη μου....αλλά είμαι και εγώ άνθρωπος και ανακουφιζομαι που υπάρχουν και άλλες μαμάδες σαν και εμένα!!
Ημουν μια ιδια μαμα.ετσι ακριβως σαν να με περιγραφεις. Κ μετα τις τυψεις ελεγα ελα μωρε ποιος ειναι τελειος; μηπως αυτες στην τηλεοραση δε φωναζουν; ωσπου ηρθε η ζωη να μου πει οχι δεν ειναι ετσι.ο μικρος μου αρχισε να εχει τικ. Η μεγαλη να βγαζει αγχος.και ολο αυτο απο τα τρομαγμενα ματακια πουωπεριεγραψες.γι αυτο ενα θα σου πω. Σταματα οσο ειναι νωρις να φωναζεις.ζητα βοηθεια.εγω δυστυχως το εμαθα με τον δυσκολο τροπο αργα...