Το πείραμα «παράξενη κατάσταση»
Μιλήσαμε ήδη για το πείραμα «Ανέκφραστο Πρόσωπο» που δείχνει πόσο ισχυρός είναι ο δεσμός ανάμεσα στο παιδί και τη μητέρα.
Ένα άλλο πείραμα που έρχεται να κουμπώσει τέλεια πάνω στο ίδιο θέμα είναι αυτό της… παράξενης κατάστασης (strange situation).
Μέσω αυτού του απλού πειράματος, το οποίο σχεδιάστηκε από την ψυχολόγο Mary Dinsmore Salter Ainsworth, μπορεί κανείς να διαπιστώσει πόσο ασφαλής είναι σημαντικός δεσμός της μητέρας με το παιδί της. Τα αποτελέσματά του ελέγχονται σε βάθος χρόνου: το παιδί συμμετέχει στο πείραμα όταν είναι περίπου ενός έτους και 20 χρόνια μετά, όταν είναι πια 21 ετών, απαντάει στις ερωτήσεις των ερευνητών σχετικά με τη σχέση του με τους γονείς του.
Στην απλή μορφή του το πείραμα γίνεται ως εξής:
Μητέρα και παιδί κλείνονται σε ένα δωμάτιο με παιχνίδια. Παίζουν και διασκεδάζουν μαζί και ξαφνικά η μαμά αποχωρεί από το δωμάτιο, αφήνοντας μόνο του το παιδί. Όπως είναι λογικό, το παιδί αρχίζει να διαμαρτύρεται και να ψάχνει τη μαμά του. Η μαμά επιστρέφει ύστερα από λίγο και προσπαθεί να καθησυχάσει το παιδί. Η αντίδραση του παιδιού από εκείνο το σημείο και μετά, δείχνει πολλά για τη σχέση που έχει αναπτύξει με τη μητέρα του.
Αν το παιδί ηρεμήσει στην αγκαλιά της και επιστρέψει σε λίγα λεπτά στο παιχνίδι μαζί της, τότε η σχέση της μητέρας με το παιδί είναι ασφαλής και δυνατή.
Αν το παιδί συνεχίσει να είναι σε κατάσταση αμηχανίας και αβεβαιότητας ή συνεχίσει να κλαίει ή αρχίσει να αντιδρά σε ότι κάνει η μαμά μαζί του, τότε η σχέση τους κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι τόσο ασφαλής.
Βέβαια, αυτό είναι κάτι που μπορεί να διορθωθεί, αρκεί η μητέρα να το θελήσει.
Είναι σημαντικό για το παιδί να αισθάνεται ότι μπορεί να εμπιστευτεί τη μαμά του. Είναι ένα πρώτο βήμα για να μάθει πως μπορεί να εμπιστευτεί άλλους ανθρώπους, αλλά και να αναγνωρίσει ότι στη ζωή εμφανίζονται συχνά εμπόδια τα οποία μπορεί να ξεπεράσει.
Σ’ αυτό το βίντεο μπορείτε να δείτε τις διαφορετικές αντιδράσεις τριών παιδιών:
Στην κανονική του μορφή, το πείραμα «Παράξενη Κατάσταση» έχει ένα ακόμα μέρος, στο οποίο συμμετέχει κάποιο άτομο εντελώς άγνωστο προς το παιδί.
Συγνωμη, αλλά εμένα αυτά μου φαίνονται μπούρδες... Δηλαδή χρειάζονται πειράματα για να μας πούνε πόσο σημαντική είναι η σχέση της μάνας με το παιδί? Εγώ πάντως δεν θα έπαιρνα ποτέ μέρος σε κάτι τέτοιο για να αποδείξω τα αυτονόητα! Ειδικά τα μωράκια γύρω στους 9-12 μήνες περνάνε μια φάση που προσκολλούνται στη μαμά τους, δεν θα άφηνα ποτέ τα παιδιά μου να περάσουν όλο αυτό το στρες και την ανησυχία για ποιο λόγο η μαμά στα καλά καθούμενα τα αφήνει μόνα τους ή με μια ξενη. Το ίδιο μπούρδα πιστεύω ότι είναι κ το "άνέκφραστο πρόσωπο". Δηλαδή συγνώμη, να μπαίνουμε λίγο κ στα παπούτσια του μωρού μας, τι αντίληψη έχει ένα μικρό μωράκι τώρα ξαφνικά να το παρατάμε μόνο του ή να το κοιτάμε ανέκφραστα εκεί που είχε μάθει η μαμά του να είναι το κέντρο του συμπαντός του. Αυτοί που σκέφτηκαν αυτά τα πειράματα, σκέφτηκαν το ψυχολογικό στρες που περνάει το μωράκι την ώρα που δεν του δίνουμε σημασία κ ακόμα χειρότερα την ώρα που το παρατάμε μόνο του? Εγώ αν ήμουν μωρό πάντως κ έκανε κάτι τέτοιο η μαμά μου θα τσίριζα για ώρες, έτσι για να μάθουν μερικοί να παίζουν με τα συναισθήματά για να καταλήξουν εκεί που ούτως ή άλλως δεν χωρά αμφισβήτιση, στο πόσο σημαντική είναι η σχέση του μωρού με τη μαμά του.
θα το κανω αυριο κιολας αλλα ψιλο αγχωνομαι αν δεν ηρεμισει κ εξακολουθει να κλαιει τι γινετε μετα?τι πρεπει να κανω για να νιωθει το παιδι μου ασφαλεια??ψιλο φοβαμαι να πω την αληθεια!!!!!!!!θα δειξουν αυριο τα αποτελεματα!!!!!!!!!!!
Το πείραμα αυτό δεν μπορεί να γίνει στο περιβάλλον του σπιτιού σου. Γενικά δεν μπορεί να το κάνει κάποιος μόνος του.
Αληθεια ποια ειναι η επομενη κινηση αν κλαιει το παιδακι μας;;Πως το κανουμε να μιωθει ασφαλεια; Προσωπικα φοβαμαι να το κανω, νομιζω θα νιωσω μεγαλη ανασφαλεια, αν φανει οτι το παιδι μου δεν εχει εμπιστοσυνη στη μανουλα...
Πολυ ωραία βίντεο, αλλα με το ζορι κρατηθηκα να μην κλάψω με τα γοερά κλάματα των μωρών.. Τι θα κάνω όταν θα κλαίει το δικο μου δεν ξέρω...
πολυ ενδιαφεροντα και τα δυο βιντεο.να ρωτησω κατι ομως?αυτο μπορει να συμβαινει και σε μεγαλυτερης ηλικιας μωρα?το εκανε και ο μικρος μου αυτο οταν εφευγα απο το δωματιο.προσπαθουσε να μπουσουλησει για να με ακολουθηει και εκλαιγε.τωρα οταν φευγω απο το δωματιο δε το κανει πλεον αλλα υπαρχουν φορες που δεν ηρεμει με την αγγαλια μου και θελει το μπαμπα του η θυμωνει.αυτο σημαινει οτι δεν νοιωθει ασφαλεια μαζι μου?