Με σχόλιο του κάτω από την ανάρτηση του κ. Μαγιορκίνη για το μέγεθος των τάξεων και την ασφάλεια των παιδιών, ο συνάδελφός του Μανώλης Δερμιτζάκης εξέφρασε την αντίθεσή του σχετικά με την ανάλυση για τις αποστάσεις στις τάξεις τονίζοντας πως «όταν έχεις 25 άτομα σε ένα συγκεκριμένο εμβαδόν αυξάνεις την πιθανότητα κάποιος να είναι θετικός και επομένως να μεταδώσει σε κάποιο αριθμό άλλων μαθητών και μάλιστα μεγαλύτερο από το αν η τάξη έχει 15 άτομα».

Αναλυτικά το σχόλιο του κ. Δερμιτζάκη:

«Γκίκα δε συμφωνώ με το μοντέλο σου. Όταν έχεις 25 άτομα σε ένα συγκεκριμένο εμβαδόν αυξάνεις την πιθανότητα κάποιος να είναι θετικός και επομένως να μεταδώσει σε κάποιο αριθμό άλλων μαθητών και μάλιστα μεγαλύτερο από το αν η τάξη έχει 15 άτομα. Επίσης, επειδή τα παιδιά είναι ασυμπτωματικά κατά μεγάλο ποσοστό, εάν κάποιος θετικός βρεθεί σε μια τάξη 25 ατόμων, τότε σιωπηλά θα γίνεται μετάδοση χωρίς να ανιχνεύεται. Τέλος όταν κάθε τάξη εχει 25 άτομα η είσοδος και έξοδος όπως και η παρουσία στο διάλειμμα θα είναι με μεγαλύτερο συνωστισμό από ότι αν είναι 12 η 15. Νομίζω υπάρχει κάθε λόγος να ξεκινήσουν οι τάξεις με τα μισά παιδιά μέχρι να βρουν οι δάσκαλοι και οι διευθυντές τους αυτοματισμούς τους, και να γίνει μετάβαση σε πλήρεις τάξεις«.

Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Μαγιορκίνης στην ανάρτησή του έγραφε:

Μετά την χθεσινή ενημέρωση στο Υπουργείο επανέρχομαι λίγο στο θέμα του μεγέθους των τάξεων επειδή φαίνεται να επικεντρώνεται εκεί η συζήτηση και να εξηγήσω γιατί δεν έχω πεισθεί ότι έχει τόση σημασία. Η απόσταση του 1.5 μέτρου είναι σημαντική για την μετάδοση με σταγονίδια και θα πρέπει να την τηρούμε όσο μπορούμε γενικά. Όπου δεν μπορούμε θα πρέπει να βρίσκουμε τρόπο να μειώσουμε την πιθανότητα μετάδοσης με την χρήση μάσκας.

Η ίδια λογική εφαρμόζεται και στα σχολεία με γενικευμένη χρήση μάσκας στις τάξεις. Οι τάξεις θα πρέπει να σημειωθεί δεν μπορούνε να θεωρούνται όπως χώροι εστίασης. Στην εστίαση υπάρχει διαρκής εναλλαγή των ατόμων που συνευρίσκονται. Οι τάξεις έχουν διαρκώς την ίδια σύνθεση και έτσι μπορούμε να τις θεωρήσουμε ως κοινωνικές «φουσκάλες» ή «φούσκες» (bubbles) οπότε η λογική στην αντιμετώπισή τους είναι αρκετά διαφορετική. Καταρχήν η όποια μετάδοση στην τάξη είναι πλήρως ιχνηλατίσιμη και μπορεί να περιοριστεί με απλό περιορισμό, ενώ στην εστίαση δημιουργεί κατα κόρον «ορφανά» κρούσματα.

Ένα θέμα που συζητείται διαρκώς είναι: πόση είναι η επιβάρυνση των αποστάσεων >1.5 μέτρου στις τάξεις 25 μαθητών σε σχέση με τις τάξης 15 μαθητών;

Για να βοηθήσω λιγάκι στην εξήγηση έχω φτιάξει ένα διάγραμμα τάξης 15 μαθητών (δεξιά). Με πράσινα βελάκια δείχνω τις ανά 2 αποστάσεις του μαθητή στο πρώτο θρανίο με όλους τους μαθητές στην δίπλα σειρά (8 αποστάσεις), για λόγους ευκολίας δεν δείχνω τις υπόλοιπες με μαθητές τις ίδιας σειράς (6 αποστάσεις). Οι αποστάσεις του μαθητή αυτού είναι 14 και όλες υπερβαίνουν το 1.5 μέτρο. Το σύνολο των αποστάσεων σε αυτήν την διάταξη είναι 120

πηγή typosthes.gr