H Ελένη τελείωσε το λύκειο και έδωσε εξετάσεις. Tο όνειρό της ήταν να γίνει ψυχολόγος. Ήταν πολύ καλή μαθήτρια στο σχολείο, διάβασε αρκετά, όμως δεν τα κατάφερε να υλοποιήσει το όνειρό της.
Πέρναγε σε διάφορες σχολές και επέλεξε κάποια, όχι όμως αυτή που ήθελε. Aπογοητεύτηκε πολύ, στενοχωρήθηκε.
Tώρα προβληματίζεται: να ξαναδώσει ή να φοιτήσει στη σχολή που πέρασε, η οποία δεν την ενδιαφέρει;
Oι γονείς τής λένε να κάνει ό,τι αποφασίσει, κάποιοι φίλοι τής λένε να ξαναδώσει, άλλοι «πού να μπαίνεις πάλι στην ίδια διαδικασία, πήγαινε να δεις πώς θα σου φανεί η σχολή και μετά αποφασίζεις». H ίδια είναι πελαγωμένη: να αρχίσει πάλι διάβασμα και φροντιστήριο, τι να κάνει; Aντίστοιχους προβληματισμούς έχουν χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο.
Aπό τα δεκάδες χιλιάδες Ελληνόπουλα που «χτυπούν» κάθε χρόνο την πόρτα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, λίγα είναι τελικά εκείνα που καταφέρνουν να μπουν με την πρώτη στη σχολή που πραγματικά επιθυμούν. Tα περισσότερα συμβιβάζονται με μια ειδικότητα που δεν τα ενθουσιάζει ή δεν καταφέρνουν να περάσουν σε κάποια σχολή.
H μη εισαγωγή τους στα AEI δίνει στους νεαρούς και στις νεαρές το βάπτισμα του πυρός στην πρώτη «μη επιτυχία» της ζωής τους. Δημιουργούνται διάφοροι προβληματισμοί που απασχολούν τον έφηβο αλλά και τους γονείς.
Να δώσει πάλι εξετάσεις;
Το παιδί δικαιούται μια δεύτερη ή και τρίτη ευκαιρία, αρκεί πραγματικά να μπορεί και να θέλει να διαβάσει περισσότερο. Yπάρχουν όμως και περιπτώσεις στις οποίες οι γονείς ζητούν από τα παιδιά τους κάτι που είναι αδύνατον – είτε επειδή το παιδί δεν έχει αντικειμενικά τις δυνατότητες να προχωρήσει άλλο, είτε επειδή είναι αποφασισμένο να μην καταβάλει καμία προσπάθεια προς την κατεύθυνση που επιθυμούν οι γονείς.
Πώς νιώθουν οι έφηβοι
Όπως και να έχει, η αποτυχία είναι «βαριά κουβέντα» για μικρούς και μεγάλους. Πράγματι, ως λέξη αλλά και ως ουσία δίνει μια αίσθηση ανεπάρκειας και το 18χρονο αγόρι ή κορίτσι αισθάνεται ακόμα κι όταν δεν το ομολογεί ότι «αφού απέτυχε να μπει στο πανεπιστήμιο, δεν αξίζει τίποτε». Aκόμα και τα παιδιά που «μένουν απέξω» επειδή δεν διάβαζαν και αναγνωρίζουν ότι εκείνα ευθύνονται για τη μη εισαγωγή τους αισθάνονται ότι είναι ανάξια επειδή ακριβώς δεν κατάφεραν να πιέσουν τον εαυτό τους ώστε να διαβάσει αρκετά.
Aίσθηση απογοήτευσης διαποτίζει και την ψυχή των παιδιών που δεν πέρασαν στη σχολή που ονειρεύο€νταν, αλλά σε κάποια που δεν τα συγκινεί καθόλου. Πρέπει να ξαναπροσπα-θήσουν ή να αρκεστούν σε αυτή και «να τελειώνουν»; Tα παιδιά συχνά νιώθουν σαν να τα έχουν χάσει μπροστά σε τόσο μεγάλες αποφάσεις.
Τι σας προτείνω
Συζητήστε με τον έφηβό σας τους λόγους που δεν πήγε καλά στις εξετάσεις, δίνοντάς του τη δυνατότητα να κάνει τον απολογισμό του. Αποφύγετε την κριτική.
Aν επιθυμεί να κάνει μια δεύτερη προσπάθεια για να πετύχει στη σχολή που τον ενδιαφέρει, τότε καλό είναι αυτή η ευκαιρία να του δοθεί.
Aν όμως είναι ήδη η δεύτερη χρονιά που δίνει εξετάσεις και θεωρείτε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να τα καταφέρει, είτε επειδή δεν διαβάζει είτε επειδή δεν μπορεί να αντεπεξέλ-θει, τότε ίσως πρέπει να στραφείτε σε άλλες ρεαλιστικές προτάσεις.
Να πείσετε και το παιδί ότι στη ζωή υπάρχουν αρκετές επιλογές πέρα από μια ανώτατη σχολή. Oι επιλογές αυτές μπορεί να φαντάζουν τώρα σαν «έσχατη λύση» ή «λύση ανάγκης», όμως η εκτίμηση αυτή είναι υποκειμενική.
Βοηθήστε το παιδί να συνειδητοποιήσει ότι ακόμα και για τις επιλογές «δεύτερης κατηγορίας» απαιτείται μια μίνιμουμ προσπάθεια που θα πρέπει οπωσδήποτε να καταβάλει.
Oι γονείς, όσο και αν πικραίνονται που το παιδί τους δεν μπήκε σε καμία σχολή επειδή «τεμπέλιαζε», να θυμούνται ότι έχουν απέναντί τους έναν νεαρό ή μια νεαρή και ότι καλό είναι να μην βιαστούν να βάλουν την ταμπέλα του «αποτυχημένου» ή της «αποτυχημένης».
Ακόμα και αν θεωρείτε ότι το παιδί είναι «τεμπέλικο» στο διάβασμα και ήταν φυσικό να μην περάσει σε καμία σχολή, δεν παύει να έχει προτερήματα και αξίζει τον σεβασμό σας.
Προτρέψτε το να πιστέψει στον εαυτό του, να ανακαλύψει τα θετικά του στοιχεία και να στηριχτεί σε αυτά για να προχωρήσει στο επόμενο βήμα της ζωής του.
Aναζητήστε μαζί του κάποιους τομείς που θα του διασφαλίσουν μελλοντικά όχι μόνο την οικονομική επιβίωση, αλλά και κάποια στοιχειώδη ικανοποίηση
πηγή http://akappatou.gr/
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο