Κορίτσια γεια σας,
Είμαι σε απελπιστική κατάσταση!
Έχω σχέση μια δεκαετία, δεν είμαστε παντρεμένοι , δεν έχουμε παιδιά, πότε δεν ήταν έτοιμος ο κύριος!!
Το πρόβλημα που έχει προκύψει είναι η ξαφνική του, έντονη στροφή στη θρησκεία. Πάντα είχαμε διάσταση απόψεων επί του θέματος αλλά τελευταία παρα έγινε το κακό. Αφενός μεν ανησυχώ για εκείνον, καθώς η άποψη μου για την έντονη θρησκοληψία είναι η χειρότερη, αφετέρου δε πάνε δυο μήνες που δεν έχουμε καμία επαφή γιατί θέλει λέει να δει αν η σχέση μας είναι αρκετά δυνατή ώστε να προχωρήσουμε σε γάμο.
Είμαι 38 και χωρίς παιδί!!
Σκέφτομαι σοβαρά να χωρίσω αλλά απ’τήν άλλη είναι μια ολόκληρη ζωή. Πώς κάνεις νέα αρχή και ποιος μου εγγυάται ότι θα βρω σύντροφο σε αυτή την ηλικία? Ώστε να προλάβω και την μητρότητα.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Αν εξαιρέσεις το γεγονός της δικής του στάσης που δεν είναι αμελητέο, ούτε η δική σου στάση είναι σωστή. Κάθεσαι μαζί του γιατί είσαι 38, ελπίζοντας για ένα παιδί σύντομα-μάλλον παρακαλώντας για ένα παιδί συντομα, κι επειδή είχες δεκαετή σχέση; Δε μας λες τίποτα παραπάνω...δε μιλάς για συναισθήματα καθόλου... Μάλλον η σχέση σας, ή όπως λεγόταν ότι υπήρχε μεταξύ σας, έχει τελειώσει προ πολλού.
Αποφασίζουμε να είμαστε με κάποιον επειδή εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος, επειδή θέλουμε να περάσουμε τη ζωή μας μαζί του. Ούτε για να κάνουμε παιδιά πρωτίστως (αν η σχέση είναι οκ, ναι, μια χαρά) ούτε γιατί φτάσαμε σε μια ηλικία και πού και αν θα βρούμε άλλον. Αυτό είναι καθαρή ανασφάλεια και έκπτωση στο τι ζητάμε. Αν αυτή τη στιγμή υπάρχει ήδη θέμα, πώς θα προχωρήσει το πράγμα σε φάση οικογένειας; Αν το θέμα σας είναι το παιδί, γίνεται κι εκτός σχέσης. Μάλλον για την ηλικία σας έχετε μπλέξει λίγο τις προτεραιότητες