Είναι πλέον δεδομένο πως οι Διατροφικές Διαταραχές φαίνεται να σχετίζονται με έναν συνδυασμό γενετικών, περιβαλλοντικών και ιδιοσυγκρασιακών παραγόντων.
Ένα κοινό στοιχείο ωστόσο των ανθρώπων που ταλαιπωρούνται από διατροφικά προβλήματα είναι η δυσκολία να εκφράσουν, να επεξεργαστούν και να αντιμετωπίσουν τα συναισθήματα τους. Αυτό σημαίνει πως στην ουσία τα αποφεύγουν. Ως συναισθηματική αποφυγή ορίζουμε τις ενέργειες που κάνει κάποιος προκειμένου να εμποδίσει την συναισθηματική του αντίδραση από το να λάβει χώρα. Με αυτόν τον τρόπο, δύσκολα κυρίως συναισθήματα όπως φόβος, θυμός ή θλίψη παρεμποδίζονται και δεν φτάνουν ποτέ στο σημείο να τα νιώσει κάποιος.
Οι άνθρωποι που παλεύουν με τις Διατροφικές Διαταραχές στην ουσία ενεργοποιούν τις συμπεριφορές αυτές σε μια ασυνείδητη προσπάθεια να βοηθήσουν τον εαυτό τους να αισθανθεί καλύτερα και να αντιμετωπίσει δύσκολα συναισθήματα ή συμβάντα ζωής.
Για παράδειγμα, για πολλούς ανθρώπους που παλεύουν με την Νευρική Ανορεξία, η αντίδραση τους όταν έρχονται αντιμέτωποι με τον άγχος, τη θλίψη ή την μοναξιά είναι να περιορίζουν το φαγητό. Αυτό μπορεί να τους παρέχει μια ψευδή αίσθηση ελέγχου και μοναδικότητας. Στα άτομα που πάσχουν από Νευρική Βουλιμία, τα επεισόδια υπερφαγίας σε συνδυασμό με καθαρτικές συμπεριφορές τους παρέχουν μια στιγμιαία αίσθηση οικειότητας, ελέγχου ή ανακούφισης .Για όσους υποφέρουν από Διαταραχή Υπερφαγίας, η τροφή είναι μια απόδραση, μια ανακούφιση ή ένας τρόπος να μουδιάζουν τα συναισθήματα τους.
Η πραγματικότητα όμως είναι πως οι συμπεριφορές αυτές των ατόμων που πάσχουν από Διατροφικές Διαταραχές τους παρέχουν μια βραχυπρόθεσμη ανακούφιση ή απόλαυση παράλληλα όμως με χρόνια συναισθήματα κατάθλιψης, μοναξιάς και δυστυχίας.
Η θεραπεία των Διατροφικών Διαταραχών εμπεριέχει μια ποικιλία τεχνικών και στρατηγικών για να βοηθήσει τους πάσχοντες να διεκδικήσουν πίσω τη ζωή τους. Σημαντικό κομμάτι της θεραπείας είναι να μάθουν πώς να αναγνωρίζουν, να επεξεργάζονται και να αντιμετωπίζουν τα συναισθήματα τους με τρόπο που είναι σύντονος με τις αξίες τους αλλά και την πραγματικότητα.
Η προσπάθεια να καταπιέσουμε τα συναισθήματα μας μοιάζει με την προσπάθεια να κρατήσει κάποιος μια μπάλα κάτω από το νερό. Χρειάζεται να καταβάλουμε πολύ προσπάθεια αλλά στο τέλος η μπάλα θα εκτιναχθεί με δύναμη έξω από το νερό.
Είναι σημαντικό να έχουμε υπόψη μας πως οι συμπεριφορές που σχετίζονται με τις Διατροφικές Διαταραχές είναι συχνά στρατηγικές που χρησιμοποιεί κάποιος για να παρηγορήσει και να κατευνάσει τον εαυτό του. Αυτές οι συμπεριφορές μπορεί να ήταν χρήσιμες για να ανταπεξέλθει σε τραυματικές εμπειρίες στα παιδικά του χρόνια, αλλά πλέον, ως ενήλικας, του είναι δυσλειτουργικές και προβληματικές. Με την κατάλληλη θεραπευτική παρέμβαση, οι άνθρωποι με διατροφικά προβλήματα μπορούν επουλώσουν τη σχέση τους με τον εαυτό τους, με το φαί και με το σώμα τους. Μπορούν επίσης να μάθουν πώς να εκφράζουν και να επεξεργάζονται τα συναισθήματα τους χωρίς την συνεχή προσπάθεια να τα καταπιέσουν ή να ξεφύγουν από αυτά. Άλλωστε το να μπορούμε να βιώνουμε όλα τα συναισθήματα, ευχάριστα και δυσάρεστα, αποτελεί κομμάτι μιας υγιούς και ευτυχισμένης ζωής.
Τίτλος πρωτότυπου:
«The Link Between Emotional Avoidance and Eating Disorders», by Jennifer Rollin MSW, LCSW-C
πηγή valiapavlidou.blogspot.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο