Την ευαίσθητη πλευρά του παιδιού μου δε τη γνώρισαν ούτε παιδιά, ούτε δάσκαλοι…

Οι μαθησιακες δυσκολιες του γιου μου, ξεκινησαν απο την Α ταξη του Δημοτικου. Καθυστερουσε να γραψει. Έστω και μια ασκηση μας επαιρνε δυο ωρες .

Ολες αυτες οι δυσκολιες στο γραψιμο αλλα και στην κατανοηση των μαθηματικων με εκαναν να πιστευω αρχικα οτι θελει πολλη προσπαθεια για να διεκπερεωσει εργασιες που απαιτουν περισσοτερη προσοχη και αφοσιωση.

Ειναι ομως κι ενα παιδι χαρισματικο ,κι αυτο φαινεται οταν καταπιανεται με τον πηλο οπου εκει μπορει να δημιουργησει εργα τεχνης που πραγματικα αλλα παιδια θα ζηλευαν. Αυτη την ευαισθητη πλευρα του δεν την γνωρισαν ουτε παιδια ουτε δασκαλοι, δυστυχως ,γιατι τα μαθηματα του σχολειου απεχουν απο τις τοσο ιδιαιτερες ικανοτητες ενος παιδιου που,  μπορει να μην τα καταφερνει στα μαθηματα ή στις κοινωνικες επαφες, ειναι ομως ενα παιδι 12 ετων σημερα με διαφορες απο τα αλλα κι αυτο δεν αλλαζει.