Να χωρίσω ή όχι;
Διαβάζω τις ανθρώπινες ιστορίες όλων των μαμάδων και ήρθε το πληρωμα του χρόνου να σας πω και την δικιά μου δυσάρεστη ιστορία.
Ειμαι 39 ετων με 2 αγοράκια, ενα 3.5 χρόνων και ενα 3 μηνων (τα έκανα μετα απο 2 αποβολες και εξωσωματικές και τελικά ήρθαν φυσιολογικα ύστερα απο πολυ προσευχη και πιστη) Το πρόβλημα ειναι ο σύζυγος και η μάνα του, η οποία μένει απο πάνω μας (για κακή μου τύχη το σπιτι ειναι δικό του) και καθότι ειναι 83 ετων με πρόβλημα σακχάρου (κανει ινσουλίνη τα 3 τελευταία χρονια) θεωρεί οτι πρεπει να βρίσκεται συνέχεια κάτω γιατι δεν εχει άλλη χαρα! Οταν όμως έρχεται, ρωτάει το παιδι «Την θες την άλλη γιαγιά σου;» Αν τον μαλώσω, λέει «Τι σου κανε;» (λες και μιλάει για ξένο άτομο) Περσι τέτοια εποχή είχα πλύνει τις κουρτίνες και πήγαινε ο μικρος να τις πιάσει ενώ είχε βρώμικα τα χέρια του απο σοκολάτα και του λέει «Έτσι πήγαινε, να τα λερωσεις!!!» Ηρεμη οσο δεν παει απαντάω στον μικρό οτι στο σπιτι έχουμε κανόνες. Ο σύζυγος ενώ ήταν παρών απλά δεν είπε τίποτε!! Φυσικα όπως καταλαβαίνετε, οταν την βλέπω η όψη μου ειναι όψη απέχθειας και φανερής ενόχλησης απο την παρουσία της!
Όσον αφορά τον σύζυγο οταν τσακωνόμαστε μου μιλά απαξιωτικά, με προσβάλλει λέγοντας μου να φύγω απο το σπιτι, οτι δεν ειμαι αξία εμπιστοσύνης (και αυτό γιατί όσες φορές έχουν γίνει κάποιες ζημιές στο σπιτι, γρατζουνιές στο πάτωμα, στους τοίχους να ‘χει φύγει λίγος σοβας και ενώ μ’ εχει ρωτήσει, του το ‘χω αρνηθεί γνωρίζοντας πως θα αντιδράσει)
Σημειωτέον οτι με περνά 20 χρονια, δουλεύω και συμμετέχω στο σπιτι και εχω και ενα 2αρι που το νοικιάζω αλλά δυστυχώς ξέρει οτι εξαρτάμαι οικονομικά απο αυτόν!! Οσο για τους γονείς μου, ο πατέρας μου ήταν απών απο την ανατροφή των παιδιών του και απο την μανα μου το μόνο που θυμάμαι ειναι να τρώω πολυ ξύλο και ξαφνικά να θέλει να γίνουμε φιλεναδες (με κατηγόρησε οτι δεν συζητάμε σαν μανα με κόρη!!!!!!)
Σας ρωτώ, ενώ δεν θέλω να χαλασω το σπιτι, μήπως τελικά θα επρεπε;;
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Όταν ένας άντρας κάνει παιδιά στα 55 του κ μέχρι τότε ήταν με την μητερουλα του τι περιμένεις να μην την έχει πιο πάνω από σένα???!? Που τον βρήκες 20 χρόνια μεγαλύτερο τι του ζηλεψες? Τώρα υπομονή, έχεις μωρά., κάνε τη στραβή, την κουφή και μιααα μέρα θα περάσουν τα δύσκολα. Φιλικά.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, Ο ΓΑΜΟΣ, ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ, ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΟΥΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ, ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ Κ ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑ!!! ΑΥΤΑ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ!!! ΕΠΙΣΕΙΣ Κ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΙΩΘΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!! ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΤΙΣΤΩ ΑΛΛΙΩ ΚΟΙΤΑΞΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ Κ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΣΟΥ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ...!!! ΜΗΝ ΤΑ ΑΝΑΓΚΑΣΕΙΣ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ ΟΠΩΣ ΕΣΥ!!! ΣΚΕΨΟΥ ΤΟ!!
+ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΣΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΕΣΥ!!! ΑΥΤΟΣΕΒΑΣΜΟ!!!
XΑ ΧΑ Λοιπόν θα συμφωνήσω καταρχήν για τη γριά ότι μη σκας θα σωριαστεί σύντομα!! Ομως να ξέρεις άσχετα από το ό,τι λέμε για την γιαγιά ότι οι άνθρωποι με υψηλό σάκχαρο έχουν θέματα διάφορα ΚΑΙ συμπεριφοράς. Για μένα πάντως το θέμα είναι ο άντρας σου. Ο οποίος αντί να χαίρεται που γύρισες και τον κοίταξες και που τον κοιτάς ακόμη σου φέρεται με τον τρόπο αυτό. Και δεν μιλώ για το αν έχεις δίκιο ή όχι. Μιλώ για τις κουβέντες που ξεστομίζει. Να μην ξεχνάς όμως ότι όσοι φέρονται έτσι σε τέτοιες διαφορές ηλικίας, το κάνουν για να δουν αν τελειώνει η μπογιά τους και αν το έχεις κατά νου να το κάνεις. Γνώμη μου είναι να κάνεις την αδιάφορη στη γιαγιά, ούτε σχόλια ούτε τίποτα , να λες στο παιδί ό,τι θες σαν να είστε οι δυο σας και έτσι θα τραβήξεις και τον άντρα σου με το μέρος σου. Επίσης αν σου ξαναμιλήσει έτσι να του υπενθυμίσεις ποιος είναι σε πλεονεκτική θέση μεταξύ των δύο. Ευγενικά και διπλωματικά!!!! ΕΠίσης δεν καταλαβαινω γιατί είσαι οικονομικά εξαρτημένη από τον σύζυγο!!!!!!! Εσύ ξέρεις αλλά αν ήμουν στην θέση σου ( να έχω και ενοίκιο εισόδημα) θα την έκανα αν χρειαζόταν!!!!! Καλή δύναμη!!!
Γλυκια μου το προβλημα σου δεν ειναι η πεθερα αλλα ο αντρας σου. Ειναι δυνατον να σου λεει οτι δεν εισαι αξια εμπιστοσυνης και να σε διωχνει απο το σπιτι?
Οι άνθρωποι νε σάκχαρο παρουσιάζουν πολλά προβλήματα και στην συμπεριφορά τους, έχουν άγχος, νεύρα... Κάνε λίγο υπομονή. Αν είναι καλή με τα παιδιά η πεθερά σου και την εμπιστευεσαι, θα μπορούσες να κάνεις μια παιδική γωνιά στο σπίτι της, ώστε να πηγαίνει ο μεγάλος για λίγο να ζωγραφίζει, να παίζει , να δει μια εκπομπή , για να μην έρχεται συνέχεια η πεθερά σου στο δικό σας σπίτι. Κάθε γάμος είναι μια ευκαιρία να μάθουμε να αγαπάμε. Η αγάπη είναι δύσκολό πράγμα, γιατί πρέπει να αγαπάμε ακόμα κι όταν ο άλλος πάψει να είναι αξιαγάπητος. Διαφορετικά δεν μιλάμε για αγάπη αλλά για ανταλλαγή. Είσαι καλός σε αγαπάω, γίνεσαι νευρικός, γκρινιάρης... σε χωρίζω. Αγάπα και στο τέλος θα πάρεις αγάπη και από τον σύζυγό σου και από τα παιδάκια σου, γιατί θα γίνεις γι΄αυτά παράδειγμα προς μίμηση. Καλή δύναμη!!
Kαλη μου κρατα γερα. Ειδα τα προηγουμενα σχολια που σου λενε να κανεις μια ουσιαστικη συζητηση με τον αντρα σου. Φανταζομαι οτι αυτο ειναι κατι που το εχεις ηδη προσπαθησει πολλες φορες. Η ουσιαστικη και εκ΄βαθεων συζητηση γινεται με καποιον που εχει αυτη την διαθεση αλλιως ειναι χαμενος χρονος και κοπος. Εσυ η ιδια εισαι σε θεση να γνωριζεις τις αντοχες και τα θελω σου. Σκεψου ομως, τι παραδειγμα δινεις στα παιδια σου με τη σταση σου αυτη. Οταν αναγκαζεσαι να πεις ψεμματα ή να ανεχεσαι συμπεριφορες που σε θιγουν και σε μειωνουν σαν ανθρωπο και σαν προσωπικοτητα.
Αυτο το ειναι κριμα να χωριζουν ζευγαρια με παιδια δε μπορω να το βλεπω αλλο εν ετη 2014. Ειναι κριμα ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙΣ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΣΕ ΑΠΑΞΙΩΝΕΙ Κ ΣΕ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙ. Εννοειται πρεπει να το παλλεψεις και να το συζητησεις και να πας κ σε συμβουλο γαμου αλλα στη τελικη ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΣΟΥ. ΠΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΗ ΖΗΣΕΙΣ? Κ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΟΥ?
Κοπέλα μου μπορώ να καταλάβω την δυσφορία σου απέναντι στην πεθερά σου κ μπορώ να καταλάβω ότι είναι πολύ άσχημο ο άντρας σου να σου μιλάει έτσι κ εγώ θα ένιωθα πολύ πολύ άσχημα κ απαίσια αν ο αρραβωνιαστικός μου με μιλούσε έτσι, τόσο υποτιμητικά, αλλά παρόλα αυτά (εκτός αν γίνονται κ άλλα στο σπίτι σας που δεν θέλεις να τα γράψεις) δεν μας έχεις δώσει κάποιον ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ λόγο για να ΠΡΈΠΕΙ να χωρίσεις! Η γριά ετών 83 δεν είναι σοβαρός λόγος για να χωρίσεις κ όπως έγραψε καποια άλλη κυρία (ναι δεν είναι ωραίο να σκέφτεσαι έτσι για κανέναν άνθρωπο ακόμα κ γι' αυτούς που δεν συμπαθείς) πόσα χρόνια να έχει ακόμα μπροστά της; Οπότε αυτό το παλεύεις, παλεύεται δεν είναι κάτι να τρελαίνεσαι κ ούτε είναι κάτι που πρέπει να σε οδηγήσει στο διαζύγιο. Επίσης γράφεις ότι δουλεύεις κ ότι έχεις ένα μικρό σπιτάκι που νοικιάζεις άρα εσύ παίρνεις τα χρήματα, δεν καταλαβαίνω γιατί εξαρτάσε οικονομικά από τον άντρα σου; ΟΚ τα παιδιά έχουν έξοδα αλλά φαντάζομαι τώρα όσο είστε παντρεμένοι τα μοιράζεστε όπως κ όλα τα υπόλοιπα έξοδα/υποχρεώσεις του σπιτιού. Ακόμα κ να χωρίσεις αν αυτή είναι η μόνη λύση γιατί δεν μπορείς; Διατροφή θα πάρεις απο τον άντρα σου για τα παιδιά, θα ξενοικιάσεις κ το 2αράκι που έχεις κ με τον μισθό σου κ την διατροφή θα τα βγάζεις πέρα. Εντάξει σίγουρα δεν είναι το πιο εύκολο πράμα αλλά έχουν υπάρξει γυναίκες/μητέρες που έχουν φύγει από γάμους όπου τα δικά σου τα προβλήματα είναι ψιλά γράμματα μπροστά στα δικά τους, γυναίκες/μητέρες που δεν είχαν δραχμή στην άκρη, στέγη να βάλουν το κεφάλι τους από κάτω κ τα κατάφεραν κ δεν θα μπορέσεις εσύ; Το θέμα όμως είναι να μην φτάσεις ως εκεί. Εντάξει μπορεί τα λεφτά που να βγάζεις (μισθός+2άρι) να μην είναι πολλά εκτος αν έχεις μάθει να ζεις στα λούσα, αλλά τόσο πολύ εξαρτάσαι; Έτσι όπως το λες όλες οι γυναίκες εξαρτιώνται από τους άντρες σου εκτός αν κάνουν τις τρομερές, φοβερές δουλειές με τους απίστευτους μισθούς ή έχουν πλούσιους γονείς. Νομίζω ότι το παίζεις θύμα κ εννοώ ότι δεν στέκεσαι στα πόδια σου, δεν παίρνεις την ζωή στα χέρια σου, δεν παίρνεις πρωτοβουλίες, δεν αντιμετωπίζεις τα προβλήματα κατά μετώπο αλλά πλαγίως κ γενικώς δεν κάνεις κάτι να τους αντιμετωπίσεις. Μίλα στον άντρα σου τι φοβάσαι; Κ όταν λέω μίλα, εννοώ ΜΙΛΑ!!! Όχι γλυκόλογα κ χάδια, αλλά ρίξε σφαλιάρες κ πες τα χοντρά κ έτσι όπως είναι!! Κ αν σε βρίσει, βρίστον κ εσύ! Αν σε μιλήσει απαξιωτικά μίλησε του κ εσύ το ίδιο! Αν σε κάνει να νοίωσεις άχρηστη κάνε του κ εσύ το ίδιο! Μην κολλάς κοπέλα μου. Δεν μπορεί να σου μιλάει έτσι, ποίος νομίζει ότι είναι ο κύριος; Δεν καταλαβαίνω; Μίλα κ στην πεθερά κ βάλτην κ αυτήν στην θέση της. Να μην κατεβαίνει στο σπίτι σου όποτε γουστάρει ακόμα κ αν το σπίτι είναι του γίου της. Είναι κ δικό σου σπίτι κ έχεις κάθε δικαίωμα να βάζεις εσύ τους κανόνες του σπιτιού σου κ να απαιτείς οι άλλοι να τους ακολουθούν!! Στάσου κορίτσι μου στο ανάστημα σου!! Δείξε τους ποιά είσαι κ απο τι είσαι φτιαγμένη κ πάψε να το παίζεις θύμα!!! Γιατί δεν είσαι!! Κ αν αγαπάς ακόμα τον άντρα σου τότε πάλεψε για τον γάμο σου! Αν δεν τον αγαπάς τότε πάλεψε για την αξιοπρέπει σου κ για τα παιδιά σου!! Κ το ότι είναι 20 χρόνια μεγαλύτερος σου δεν του δίνει το δικαίωμα να κάνει ότι θέλει, να σε κάνει ότι θέλει, να σου μιλάει όπως θέλει, να φαίρεται όπως θέλει. Ότι δικαιώματα έχει αυτός στον γάμο τα ίδια έχεις κ εσύ!!
Είναι κρίμα να χωρίζουν ζευγάρια με παιδιά!!! Ανέκτησε τον σεβασμό που σου αξίζει, αρχίζοντας από εσένα πρώτα. Πως θα μεγαλώσετε τα παιδιά σας??? Χωρίς σεβασμό και εκτίμηση ο ένας στον άλλο. Θέσε διαφορετικές βάσεις από αυτές που έχετε μέχρι τώρα. Όσο για την πεθερά σου, μην ασχολείσαι!!! Μεγάλη γυναίκα είναι, τι περιμένεις?? να της αλλάξεις μυαλά στα 83??? Για τον τρόπο της, δεν φταίει μόνο η ίδια. Κ επίσης ηρέμησε και μην παίρνεις στα σοβαρά ότι λέει, δεν αξίζει τον κόπο, πιστεψε με. Να παλεύεις για καταστάσεις αναστρέψιμες, όπως η σχέση σου με τον άντρα σου. Για μη αναστρέψιμες, άστο καλύτερα. Προσπάθησε να κάνεις τον άντρα σου να εκτιμήσει αυτό που είσαι εσύ και τότε θα ακολουθήσει και η πεθερά σου (όσο μπορεί βεβαια)
Σε περνάει 20 χρόνια;;; Κι έχει και τέτοια συμπεριφορά μ' ένα λουλούδι πλάι του;; Θα σε μαράνει κορίτσι μου, κι αυτός και η μάνα του. Σε λίγο θα τη γηροκομήσεις σίγουρα και μετά θα έρθει και η δική του σειρά. Φύγε, όσο είναι καιρός.Δεν θα χαθείς να είσαι σίγουρη. Η ζωή είναι μπροστά και σε περιμένει.
Εγώ πάντος λέω να κανεις υπομονή όσο αφορά την γρια....πόσο να ζήσει μωρε πια κ αυτή,83 είναι αντε το πολύ σου βάζω κανα 2-3 χρονάκια....όσο για τον λεβέντη αν μπορείτε να τα βρείτε,βρείτε τα κ μην χαλάτε το σπίτι σας....αλλά να μαζευτεί κ αυτός...απαξιωτικά να μιλάει στην μάνα του,έτσι να του πείς. Κ όπως είπε κ η κοπέλα παραπάνω να δείχνεις αλλά κ να είσαι δυναμική...κ πληροφόρησε τον πως κάτω να χτυπιέται εσύ δν φεύγεις απ το σπίτι, γτ ο νόμος το παραχωρεί σε σένα κ τα παιδιά σου.Οπότε ΑΝ θέλει ας ανέβει πάνω στην μάνα του! Επίσης αν σε εκνευρίσει κ πάρα πολύ ηρεμηστικούλια στον καφέ να χαμογελάει συνεχως χαχχαχα πλάκα κάνω. Καλό θα είναι να μην χωρίστε πάντος αν μπορείτε να τα βρείτε γτ δν έχετε σοβαρά προβλήματα...πάνω κάτω όλοι τα έχουμε αυτα, με συζήτηση κ λίγα μούτρα όλα φτιάχνονται.
Όχι για πλάκα κοπέλα μου στην ηλικία του αν δεν βλέπει το καλό του και το καλό των παιδιών του ηρεμηστικουλια του χρειάζονται για να μην τα πάρεις εσυ σε λίγα χρόνια... Πετά την γιαγιά στο σπίτι της και κανε πακέτακι και το γιο της αφού τα πανε τόσο καλα, και μείνει να απολαύσεις τα παιδάκια σου με την ησυχία σου..
xwrise ton apo tin stigmi pou den eisai eutuxismeni mazi tou ti ton thes??????me auta pou diavasa sigoura exei pagwsei k i sxesi sas opote.....koita ta mikra kalutera tha eiste xwris auton...pistepse me egw travaw xeirotera alla den argei to sout!!!
εγω πιστευω οτι υπαρχει μια ενταση λογω μωρου ,παιδιου, γιαγιας και οικονομικων δυσκολιων. Ερχεται ο αντρας σου, το μωρο εχει τα θεματα του, το παιδι κανει τις ζηλιες του, τον τσατιζει και η μανα του ( αλλα δεν το λεει γιατι ειναι μαμακιας οπως ολοι οι αντρες και σου λεει ποσο θα ζησει ακομα) ,του γκρινιαζεις και εσυ και γινεται μπουρλοτο. Προτεινω με τον αντρα σου να βρειτε πραγματα να σας ευχαριστουν, μια ταινια το βραδυ, μια βολτα στην παιδικη χαρα με τα παιδια, ενα ωραιο φαγητο που θα κανεις οταν η γιαγια θα νανουριζει το μωρο και θα παιζει με το μεγαλο!!! την γιαγια βαλε την στο κολπο . Να της αφησεις τα παιδια δεν μπορεις γιατι ειναι μεγαλη αλλα μπορει να τα πει μια ιστορια η ενα τραγουδακι οσο κανεις κατι. κενταει, πλεκει? φτιαξε μου πες αυτο το κουβερτακι που παντα ηθελα το βραδυ που θα εισαι μονη στο σπιτι και εγω θα βλεπω εκεινη την ταινια με τον αντρα μου! καλη επιτυχια!
πες τα κοπελα μου . αυτο θα ελεγα και εγω
Να σου πω: η πεθερά πόσο ακόμη νομίζεις θα πάει;;είναι ήδη 83!!! και 2ον ο άντρας σου μπορεί να τα λέει αυτά γιατί πασιφανώς βρίσκεται υπό την επήρεια της μανούλας του. Κοινώς αμα τεζάρει η μανά του μπορεί να συμμαζευτεί λιγουλάκι. Θα σου έλεγα να τους ψιλογράφεις -όσο μπορείς - και να κάνεις υπομονή. ευκολά διαλύονται τα πράγματα και δύσκολα φτιάχνονται, δυστυχώς.....!
Αν το πρόβλημά σου είναι η πεθερά, αγνόησέ την... σα να μην υπάρχει! Όταν έρχεται κάτω, εσύ θα φεύγεις, τάχα ότι έχεις δουλειές, σούπερ μάρκετ, καθαριστήριο, στο περίπτερο για τσίχλες κλπ. Γλύκανε την ψυχή σου και χαμογέλα, θα νιώσεις καλύτερα! Λέγε και στα μικρά να μην ενοχλούν τη γιαγιά και τέλος!!!
Το πρόβλημα δεν είναι η πεθερά γιατί για πόσα χρόνια ακόμα θα είναι εκεί;;;;; Κάνεις λίγο υπομονή και περιμένεις... Το πρόβλημα όμως είναι με τον άντρα σου που τελικά από όσα λες μάλλον δεν υπάρχει σεβασμός στη σχέση σας . Δεν αναφέρεις πουθενά αν τον αγαπάς και αν σε αγαπάει και αν τις στιγμές που δεν μαλώνετε είσαστε ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ. Εφόσον δεν είσαστε καλά ούτε αυτές τις καλές στιγμές τότε ποιός ο λόγος να μένεις με ένα άνθρωπο που δεν σε σέβεται και εσύ τον φοβάσαι; Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εξαρτάσαι οικονομικά από αυτόν αφού και το σπιτάκι σου έχεις για να μείνεις με τα παιδιά σου και τη δουλίτσα σου και τη διατροφή που θα πρέπει να σου δίνει θα έχεις για τα παιδιά σου. Αν τον αγαπάς και σε αγαπάει, αν τον σέβεσαι και σε σέβεται, αν τον εκτιμάς και σε εκτιμάει τότε πάλεψε για το γάμο σου, αλλιώς σήκω και φύγε γιατί τελικά δεν θα ήθελες να δημιουργήσεις στα παιδιά τις παιδικές αναμνήσεις που εσύ έχεις.
πω πω, εισαι δυσκολα... Κοιταξε, ειμαι σιγουρη πως αν σου πω να κατσεις και να συζητησεις μαζι του ολα αυτα που κανει κ που προφανως σε ενοχλουν θα μου πεις πως δεν περιμενες εμενα για να το σκεφτεις.. Αν αυτο ισχυει σημαινει πως ο αντρας σου δεν σε υπολογιζει ισοτιμα και δεν συμπεριφερεται οπως θα επρεπε απεναντι στη γυναικα του..Ζω και εγω με την πεθερα μου απο κατω και εχω τα ιδια και χειροτερα προβληματα μην σου πω αλλα πλεον, τον εχω με το μερος μου(οταν δεν ειμαι παραλογη)...ΠΟΤΕ δεν θα ελεγα σε μια γυναικα για αυτους τους λογους να χαλασει το σπιτι της και την οικογενεια που με τοοοσο κοπο και κοινη προσπαθεια καταφερε να αποκτησει. το σλογκαν μου ειναι χαρουμενη μαμα, χαρουμενα παιδια..αυτο να σκεφτεις, αμα δεν εισαι χαρουμενη και νιωθεις μειονεκτικα μεσα ιδιο ΣΟΥ το σπιτι τοτε θα κανεις αυτο που λεει η καρδουλα σου...γνωμη μου ειναι να μετακομισεις και να πας σε ενα σπιτι που θα αγορασετε απο κοινου η θα νοικιασετε..ας νοικιασετε το σπιτι ΣΑΣ που ειναι πανω κατω απ την μανα του και πατε σε ενα σπιτι που θα ειστε χαλαροι και προπαντων ισοτιμοι... απ οτι καταλαβαινω δεν εχετε κανει τα παντα για να κρατησετε αυτο τον γαμο και οταν υπαρχουν και 2 παιδακια στην μεση τοτε πρεπει για εκεινα και μονο και κανετε τα παντα!!! στα λεω εντελως φιλικα και ευχομαι μεσα απ την καρδια μου να βρεις αυτο που θα σε κανει χαρουμενη και εσενα και την οικογενεια σου!!!
ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΑΙΡΝΑΩ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΛΛΑ ΣΚΈΦΤΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΩ ΣΥΝΈΧΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΔΎΣΚΟΛΗ Η ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ...ΤΟ ΘΈΜΑ ΕΊΝΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ?ΚΑΙ ΠΟΣΟ?ΣΚΈΨΟΥ ΌΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ..ΒΑΛΕ ΟΡΙΑ,ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ. ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΑΝΟΙΚΟΥΝ ΟΙ ΤΟΙΧΟΙ ΔΕΝ ΣΥΜ/ΝΕΙ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΚΑΙ Η ΧΑΡΑ ΣΟΥ..ΣΚΕΨΟΥ ΟΝΤΩΣ,ΜΗΝ ΠΝΙΓΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΣΟΥ ΑΛΛΑ ΖΗΣΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΟΥ
Σε ότι αφορά την πεθερά, (που είναι τραγική, όπως πάρα πολλές), θα σου έλεγα να τη γράψεις -κατά πόσο είναι εύκολο αυτό τώρα, είναι μια θεματάρα-, διότι σε λίγο καιρό θα βλέπει τα ραδίκια ανάποδα. Το θέμα εδώ όμως δεν είναι η πεθερά. Είναι ο άντρας σου. Με τα λίγα που διαβάζω, τον βρίσκω κομματάκι πειραγμένο να τον πω? Βλαμμένο ίσως? Κάτι ανάμεσα τέλος πάντων. Δε φέρεται και με τον καλύτερο τρόπο. Το άλλο θέμα είναι και οι ορμόνες οι κακούργες της λοχείας...3μήνες έχεις που γέννησες, σίγουρα κι εσύ δε θα' σαι στα καλύτερά σου με τα ξενύχτια και ένα 3,5 ετών βλαστάρι να κάνει τα δικά του. Προσθέτουμε λοιπόν κούραση+ορμόνες= ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ. 1.Θα σε συμβουλέψω να κάνεις λίγη ακόμα υπομονή, μέχρι να περάσει τουλάχιστον το πανηγύρι της λοχείας, για να είσαι έστω λίγο πιο ήρεμη. 2. Όταν έρχεται η γριέντζω, βάλε μωρό στο καρότσι (άνοιξε κι ο καιρός πλέον) και τον μεγάλο απ' το χέρι και πιάσ' τε τα πάρκα της περιοχής. Αν αντέχεις δηλ. Όσο λείπεις απ' το σπίτι, τόσο το καλύτερο για σένα. Τί θα κάνει, θα' ρχεται μαζί το σάψαλο? Δε νομίζω να μπορεί, αλλά και να μπορεί, ασ' τη να' ρθει, μπας και χαιρετήσει το μάταιο τούτο κόσμο απ' το ξεποδάριασμα και λυτρωθείς απ' αυτή. 3. Με το σύζυγο είναι το θέμα, δεν ξέρω πώς να χειριστείς σε αυτή τη φάση που βρίσκεσαι, το γεγονός ότι σε διώχνει απ' το σπίτι. Δε ρωτάς κανα δικηγόρο πρώτα? Κι ας τον μετά να πληρώνει διατροφές. Επίσης, είπες ότι δουλεύεις και έχεις κι ένα ακίνητο. Στο δρόμο δε θα μείνεις πάντως. Υπάρχουν πολλές χειρότερες καταστάσεις που βιώνουν γυναίκες που δεν έχουν ούτε δουλειά, ούτε σπίτι. Οπότε ΔΕΝ είσαι οικονομικά εξαρτημένη από αυτόν. Αυτό τουλάχιστον μην το λες ούτε γι' αστείο...Απλά φοβάσαι μη χάσεις τα περισσότερα που σαφώς έχεις τώρα. 4. Εγώ πάντως, αν μου έλεγε ο σύζυγος να φύγω απ' το σπίτι, θα τον είχα σιχαθεί.
Τι να σου πω βρε κορίτσι μου... Δε μπορώ εγώ να σου πω αν θα χωρίσεις. Το σίγουρο είναι ότι η γριά σε αυτή την ηλικία δεν πρόκειται να αλλάξει. Το πρόβλημά σου όμως δεν είναι αυτή, αλλά η σχέση με τον άνδρα σου. "Αναγκάζεσαι" να λες ψέματα για ζημιές; Πού ξανακούστηκε τέτοιο πράγμα; Μωρό είσαι να σε μαλώσει όταν κάνεις ζημιές; Εγώ το πρώτο που κάνω σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να πω στον άνδρα μου ότι έκανα ζημιά, γιατί τέτοια σχέση έχουμε. Κι αν μου μιλούσε με τέτοιο τρόπο, πίστεψέ με, θα τον έστελνα στη μαμά του. Προφανέστατα και οι ζημιές δε γίνονται επί τούτου, και δεν είσαι μωρό να σε μαλώνει. Και τι μηνύματα παίρνουν τα παιδιά όταν ακούν ένα μπαμπά να "μη σέβεται" τη μαμά τους και να της λέει ότι δεν είναι άξια εμπιστοσύνης και να φύγει από το σπίτι. Πώς θα σου μιλούν κι εκείνα αύριο; Και μια 83χρονη να επεμβαίνει στον τρόπο που μεγαλώνεις τα παιδιά σου. Κι αν εργάζεσαι και έχεις και σπίτι, τι να σου πω... Εγώ θα είχα φύγει.. Μια ζωή έχεις, δεν υπάρχει άλλη.
Δεν θεωρώ οτι εχεις σοβαρά θέματα για να χωρισεις.Πιστεύω οτι με μια ουσιαστική συζήτηση με τον συζυγό σου θα λυθούν ολα.Όσο για την πεθερά, αστην κάνε οτι δεν ακούς και κάνε εσυ αυτό που θες.Υπομονή και διάλογος και ολά θαλυθουν. Επίσης καλό είναι στον σύζυγο να δείχνεις δυναμική και οτι δεν φοβάσαι ακόμα και να φύγεις. Αυτός νομιζω έχει το θέμα.Τι θα κανει σε αυτήν την ηλικια τώρα; Αλλη οικογένεια;Δε νομιζω!!!!!