Με το που έμεινα έγκυος, πήγε να μείνει με τη μάνα του και ένα χρόνο μετά ακόμα έτσι ζούμε!

Eίμαι παντρεμένη και μαμά ενός αγοριού ενάμιση μηνών.

Με τον άντρα μου γνωριστήκαμε πριν 3 1/2 χρόνια.

Ήθελε σαν τρελός να μείνω έγκυος, το ίδιο κι εγώ.

Οταν όμως έμεινα έγκυος, η συμπεριφορά του άλλαξε εντελώς.

Παραιτηθηκε από την δουλειά του, ξενοικιασε το σπίτι που είχε νοικιάσει και πήγε να μείνει με την μάνα του (όπως μένει και τώρα ακόμα μετά από τόσους μήνες). Εγώ με το μωρό μένω στην μαμά μου, γιατί όπως λέει, δεν μπορεί με έναν μισθό να συντηρήσει σπίτι.. Τότε γιατί ήθελε οικογένεια;

Έμεινα έγκυος, γέννησα και ακόμα να βρει δουλειά. Λεει ότι δεν θέλει να γίνει υπάλληλος ξανά και θέλει να ανοίξει δικό του μαγαζί. Με τι λεφτά;

Δεν έχει ούτε ένα ευρώ στην τσέπη όπως λέει κι ο ίδιος…

Σκέφτηκα πολλές φορές να τον χωρίσω, αφού ούτως ή άλλως άχρηστος είναι, δεν προσφέρει πουθενά και όλα τα πράγματα του μωρού είναι από ότι μου έδωσαν τα αδέρφια μου. Αυτος ούτε ένα ρουχαλακι δεν αγόρασε κυριολεκτικά.. δεν τον νοιάζει καθόλου. Να βρούμε σπίτι να μείνουμε, ούτε λόγος παρά το μόνο που θέλει είναι να πάω με το μωρό να μείνω στην μάνα του -το οποίο σπίτι της μάνας του είναι μια τρύπα! Δύο άτομα με το ζόρι χωράνε μέσα.

Το θέμα μου είναι ότι φοβάμαι να κάνω κίνηση να χωρίσω, γιατί τόσες γυναικοκτονιες ακούμε κάθε μέρα. Δεν είναι βίαιος άνθρωπος, αλλά είναι πολύ νευρικός και φοβάμαι.. εκτός αυτού φοβάμαι μην μου πάρει και το παιδί για να με εκδικηθεί, αν και μου είπαν ότι δεν έχει δικαίωμα να κάνει κάτι τέτοιο, γιατί με τον νόμο το παιδί μένει με την μάνα…

Τι να κάνω; Δεν τον θέλω καθόλου. Εχω ξενερώσει με όλα αυτά που κάνει.

Κάθομαι με το ζόρι από φόβο και μόνο μην μου κάνει κακο…

Τι μπορώ να κάνω; Εχω φρικαρει!