πραγματικα συγκινουμαι παρα πολυ οταν διαβαζω τετοιες αφηγησεις,ειναι απο τις σημαντικοτερες στιγμες της γυναικας η προσπαθεια της να φερει στον κοσμο το παιδι της,δεν εχει σημασια το πως.......σημασια εχει να γεννηθει καλα και να ναι γερο.ειμαι μαμα του βαγγελη 3.5 ετων και της χριστινας 1.5 ετους.γεννησα και τα 2 ακριβως με τον ιδιο τροπο......φυσιολογικα με προκληση.....πολλες ωρες πονου,αγωνιας ταλαιπωριας,αφου δεν γινοταν διαστολη.η επισκληριδειος σαν να μην την ειχα κανει...απορω πως τα καταφερα.....ελευθερωθηκα εγω και τα παιδακια μου μπηκαν εντατικη.ακριβως το ιδιο εργο και τις 2 φορες μονο που αλλαζαν τα μωρα.δεν μπορει ελεγα στην κορη μου.....καποιος μου κανει πλακα,παλι το ξαναζω?εβλεπα για δευτερη φορα το ιδιο σκηνικο,ενα μωρο διασωληνωμενο.....χριστε μου ανατριχιαζω και που το σκεφτομαι μετα απο τοσο καιρο....τελικα ολα πηγαν καλα,τα μωρα μου ειναι υγειεστατα,ζωηρα,ζωντανα και πανεξυπνα!το μονο που εχει σημασια ειναι να τα βλεπω να χαμογελουν και να περνανε καλα,και φυσικα ναναι γερα.ευχομαι σε ολες τις μανουλες καλη δυναμη να μεγαλωσουν τα παιδακια τους,και να ναι ολα γερα και καλοτυχα.

Έλλη να σου ζήσει το παιδάκι σου! Άφησε πίσω σου όλη αυτήν την άσχημη εμπειρία και προχώρα. Έχεις το περιθώριο να γεννήσεις το 2ο παιδάκι σου φυσιολογικότατα. Εγώ την 1η κόρη μου τη γέννησα με καισαρική μετά από προσπάθεια πρόκλησης 8 ωρών και τη 2η κόρη μου τη γέννησα φυσιολογικότατα στις 42 εβδομάδες. Όλα μπορούν να συμβούν αρκεί να το πιστέψεις μέσα σου οτι θα τα καταφέρεις! Φυσικα και δεν ισχύει η περίπτωση να ανοιξει η τομή... Υπάρχει μεγάλη κινδυνολογία γύρω από το θέμα για τον απλούστατο λόγο οτι δεν υπάρχει κατάρτηση και εκπαίδευση από μέρους τον γιατρών για ένα τέτοιο εγχείρημα. Είναι συγκεκριμένα τα πρωτόκολλα που ακολουθούνται και αν όλα γίνουν όπως πρέπει δεν υπάρχει κίνδυνος για σένα και το μωρό. Ας πάψουμε να εθελοτυφλούμε και ας παραδεχτούμε τα λάθη μας. Όταν επιτέλους αποδέχτηκα την καισαρική μου και παραδέχτηκα πως έγινε για ανούσιο λόγο τότε προχώρησα. Δεν είχα κανέναν λόγο να δικαιολογούμαι πια. Το πάλεψα και κατάφερα να ζήσω την επόμενη γέννα μου όπως ήθελα εγώ. Αυτήν τη φορά δε μου το χάλασε κανείς. Η πικρία βέβαια της πρώτης εμπειρίας μου έχει μείνει αλλά τουλάχιστον λυτρώθηκα! vasiliki στείλε μου mail για λεπτομέρειες!

Γέννησα δυο παιδακια με καισαρικη!!! Δυο υπέροχα αγορακια και νοιωθω ευλογημενη γιατι ακομα κι ετσι κρατω στην αγκαλια μου δυο αγγελουδια! Και τι εγινε βρε παιδια? Να σκεφτεσαι οτι αλλες κοπελες δεν μπορουν καν να νοιωσουν τη χαρα της μητροτητας.... Κι εμεις που μπορεσαμε εστω κι ετσι! Το αποτελεσμα μετραει! Ο τροπος δεν σε κανει χειροτερη ή καλυτερη μανουλα! Πονούσα πολυ μετα το χειρουργειο, ιδιαιτερα τη δευτερη μερα. Ομως εχοντας το μωρο μου αγκαλιτσα, εσφιγγα τα δοντια και αντεχα! Να σου ζησει το μικρακι σου!!!! Μην το σκεφτεσαι καθολου το θεμα καισαρικη ή φυσιολογικος τοκετος............ ετσι πιστευω!!!!!

Καπως ετσι ειναι και η δική μου ιστορία τοκετού.40+1 ημέρα πήγαμε στην κληνική για πρόκληση.Μου βάλανε ορό,μου έσπασε ο γιατρος τα νερά αλλα οι πόνοι δεν ήρθαν ποτε! Μετά απο 9 ωρες(ακινητοποιημένη στο κρεβάτι) η διαστολή εφτανε δεν εφτανε το 1. ο γιατρός μας ειπε οτι μπορούμε να περιμένουμε κιάλλο γιατι δεν κινδύνευε κανείς(προς το παρον) αλλά κατα 99% δεν θα γλητώσουμε την καισαρική.Ετσι αποφασήσαμε με τον άντρα μου να πάμε για καισαρική εκεινη την στιγμή(λέγαμε καισαρική και κλαίγαμε και οι δύο),θέλαμε να ζήσουμε έναν απόλυτα φυσιολογικό τοκετό ΜΑΖΙ! Δεν πειραζει..το αποτέλεσμα μετραει η μαμά καλά και το μωρό ακόμη καλύτερα.

Έλλη μου μην στεναχωριέσαι. Παρόμοια περίπτωση εγώ που είχα πιθανή ημερομηνία τοκετού 29/1/11 αλλά γέννησα 15 ημέρες νωρίτερα με καισαρική τομή. Λίγο μετά τις γιορτές και ενώ με είχε συνηθίσει στις κλοτσιές το αγοράκι μου, δεν κουνιόταν συχνά. Δεν έδινα σημασία για να μην πανικοβληθώ αλλά κάποια στιγμή σκεφτόμουν ότι τον ένοιωθα μία άντε δυο φορές την ημέρα. Εγώ στην επαρχία ο γιατρός μου στην Αθήνα. Μου λέει να κάνω καρδιοτοκογράφημα στην περιοχή μου. Πάω στο νοσοκομείο είχαν επισκεπτήριο και θα ήθελα το λιγότερο 3 ώρες αναμονή. Πάω σε ιδιώτη γιατρό. Το κάνω. Μου γράφει ''υπερκινητικό παιδί''. Το στέλνω με e-mail στο γιατρό μου και παθαίνω το σοκ όταν μου λέει πως έβγαλε αυτό το συμπέρασμα ο ιδιώτης γιατρός χωρίς καμία κίνηση του παιδιού. Επειγόντως στην Αθήνα να το δει με τα μάτια του ο γιατρός μου στις 22.30 το βράδυ. Στις 12 μου λένε ότι κινείται πολύ λίγο αν και ακούγεται η καρδούλα του και πως δεν μπορούν να ρισκάρουν την πρόκληση. Άρα καισαρική.... Εγώ κλάμα και 5 άτομα να με ακινητοποιήσουν για την επισκληρίδιο. Τελικά στις 2 την νύχτα ήρθε στον κόσμο αυτό το αγοράκι μου, υγιέστατο, ζωηρό και δεν το αλλάζω. Ήθελα να γεννήσω φυσιολογικά αλλά δεν τα κατάφερα. Πρόωρη γήρανση του πλακούντα. Το μωρό είχε περιορισμένο χώρο να κινηθεί... Τώρα που γράφω είναι δίπλα μου στο καροτσάκι, με πειράζει και μου τραβάει τα ρούχα για να παίξουμε. Είναι πανέξυπνο, ναζιάρικο για αγοράκι και χαμογελαστό και παιχνιδιάρικο όλες τις ώρες, ακόμα κι οταν ξυπνάει την νύχτα για αγκαλίτσα και φιλάκια από την μανούλα...