Η γέννηση μιας νεραιδούλας!

H ιστορία της Ειρήνης

Γεια σας μανουλες! Ειμαι η Ειρηνη και ηρθε η ωρα να πω και γω τη δικη μου ιστορια.

Προκειται για το δευτερο παιδακι μου. Η εγκυμοσυνη ξεκινησε εκει που δεν το περιμενα. Αφου και την ωρα που εκανα το τεστ με τον αντρα μου, λεγαμε οτι τσαμπα το κανουμε, χωρις κανεις από τους δυο μας να κοιταει το αποτελεσμα.

Μεχρι τον εκτο ολα κυλουσαν ομαλα, ωσπου ηρθε η ωρα να χωρισουμε το σαλονι για να φτιαξουμε επιτελους παιδικο δωματιο. Ε να ριξουμε και ενα βαψιματακι στους τοιχους… Το αποτελεσμα τελειο, αλλα περασα τοση κουραση που ξαφνικα, οταν ολα μπηκαν στη θεση τους, ξεκινησαν πονακια και αιμα. Δώστου τα τοκολυτικα για να μη γεννησω προωρα!!! Η αγωνια μου και το αγχος στο ζενιθ. Ολες τις δουλειες του σπιτιου η μανα μου, ο αντρας μου, οποιος ηταν ευκαιρος. Εγω αραχτη. Μονο το μεγαλο μου κοριτσακι φροντιζα.

Με πολυ αγχος, στεναχωρια και προσευχες φτανουμε αισιως 38 εβδομαδων και 2 ημερων (αφου ειχα μπει στον καρδιοτοκογραφο 36 εβδομαδων γιατι ειχα δυνατο πονο).

Ημερα Σαββατο. Η καθιερωμενη επισκεψη στο γυναικολογο.

«Μπαααα, δε γεννας. Ειναι ψηλα ο τραχηλος. Πηγαινε σπιτι και Τριτη πρωι στο Ιασω για τεχνητους πονους«

Εγω εν τω μεταξυ χαλια. Ταση για εμετο και πονο διαρροιας. Το μεσημερι αφησαμε το κοριτσακι μας στη πεθερα μου και πηγαμε σπιτι με τον αντρα μου να κοιμηθουμε. Δωστου πονοι γαστρεντεριτιδας. Αααρων αααρων τρεχω στη τουαλεττα με διαρροια και τι να δω; Επασαν τα νερα!!!

Η ωρα 5:15. Για ποτε σηκωθηκε ο αντρας μου ετοιμασε το αυτοκινητο, πηραμε το παιδι και φυγαμε, ουτε που το καταλαβα. Με 230 στην εθνικη απο Χαλκιδα για Ιασω. Σπασμενα νερα και πονοι πενταλεπτου. Για ποτε με ετοιμασαν και βρεθηκα στην αιθουσα ωδινων ουτε που το καταλαβα. Ο αντρουλης μου παντα διπλα μου.

Και 9:30 τσοοουπ, να τη η μπουμπου μας! Ταλαιπωρημενη και κατακοκκινη. Τι περασε το μικρο μου τρεις μηνες στη κοιλια…. Βγαινοντας εξω ηταν ολοι εκει, γονεις, πεθερικα, το κοριτσακι μου, ολοι.

Αν και ενα μηνα μετα ανακαλυψα οτι οι διαρροιες και ολα αυτα που περασα (4μερες στο μαιευτηριο την εβγαλα στη τουαλετα) οφειλονταν στη νοσο του crohn η οποια εμφανιστηκε απο το ισχυρο στρες που περασα στην εγκυμοσυνη. Οσο κι αν υποφερω απο αυτη την ασθενεια σε ολη μου τη ζωη αξιζε το κοπο. Γιατι εχω μια νεραιδουλα την οποια και λατρευω.

Εχω δυο κοριτσακια για τα οποια θα εδινα τη ζωη μου.

Ευχαριστω τον αντρουλη μου που ειναι διπλα μου σε ολο αυτο.

Ειρηνη, Δημητρης, Ιωαννα, μπεμπουλα (ή αλλιως τσουρεκακι)

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com