Κατοικίδια και μωρό!
Δεν έχω πρόβλημα με τους ανθρώπους που δεν συμπαθούν τα ζώα.
Έχω πρόβλημα με αυτούς που τα μισούν και τα κακοποιούν και με αυτούς που νομίζουν πως τα αγαπούν. Διότι δεν μπορείς να αγαπάς ένα ζώο και να το πετάς στο δρόμο στην πρώτη δυσκολία, έτσι δεν είναι;
Θα γράψω μόνο μερικές γραμμές απόψε -το έχω ξανασυζητήσει το όλο θέμα-, επειδή με ρωτάνε πολλοί για το θέμα μωρό και ζώο.
Από την εγκυμοσύνη μου ακόμα, πολλοί φρίκαραν με το γεγονός ότι έχουμε δυο γάτες στο σπίτι. Τι και αν τους έλεγα ότι πήρα βεβαίωση από γιατρούς και κτηνίατρους ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, σημασία δεν μου έδιναν.
Μιλάμε για δυο καθαρές, εμβολιασμένες, στειρωμένες γάτες που ζουν 24 ώρες το 24ωρο σε σπίτι έτσι;
Το μπλα μπλα συνεχίστηκε και αφού γεννήθηκε η μικρή μας. Η παιδίατρός μας μας εξήγησε ότι δεν υπάρχει θέμα ούτε για το μωρό, ότι δεν θα γίνει τίποτα ακόμα και μια τρίχα να καταπιεί και ότι ίσα ίσα τα παιδιά που μεγαλώνουν με ζώα μαθαίνουν να είναι πιο κοινωνικά και να λειτουργούν καλύτερα σε ομάδες. Επίσης τα παιδιά που μεγαλώνουν με ζώα είναι λιγότερο επιρρεπή σε αλλεργίες (σας τα έχω γράψει όλα αναλυτικά εδώ)
Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τους ανθρώπους που διώχνουν το ζωάκι τους όταν έρχεται ένα μωρό στο σπίτι. Είναι πολύ εύκολο για ένα ζώο να μάθει να συνυπάρχει με ένα ανθρωπάκι. Για το δε ανθρωπάκι δεν το συζητώ καν: το ζωάκι είναι το καλύτερο παιχνίδι που θα μπορούσε να έχει ποτέ. Όλα τα μωρά τρελαίνονται για τα ζώα.
Οι γονείς μου ζουν με 6 σκυλιά και 1 γάτα. Παρατήρησα ότι από την εποχή ακόμα που η Αθηνά ήταν ενός μήνα, όλα τα σκυλιά ήταν απίστευτα προστατευτικά απέναντί της. Ακόμα και ο κακομαθημένος, ζηλιαρούλης Billy μπροστά στην Αθηνά κάθεται σούζα και όταν κλαίει, στεναχωριέται καο γαβγίζει για να τη βοηθήσουμε.
Αυτό το κείμενο δεν το γράφω για όσους δεν θέλουν να έχουν κατοικίδιο στο σπίτι (δικαίωμά τους φυσικά!), αλλά για όσους θέλουν να αποκτήσουν ένα ζωάκι, αλλά ανησυχούν και ακόμα περισσότερο για αυτούς που ήδη έχουν ζώο και τους έχουν τρελάνει οι τρίτοι να το ξεφορτωθούν για χάρη του μωρού!
Και για του λόγου το αληθές… Να ένα βίντεο που μπορείτε να δείτε την Αθηνά να παίζει με τα σκυλάκια της γιαγιάς και του παππού! Στο βίντεο είναι 6 μηνών και όπως βλέπετε ξεκαρδίζεται από χαρά!
Φιλιά
Ολίβια
>GEIA ΣΑΣ!!!ΕΧΩ ΜΙΑ ΚΟΡΗ 19 ΜΗΝ,ΣΠΙΤΙ ΠΡΟΥΠΗΡΧΑΝ Η ΣΚΥΛΙΤΣΑ ΜΑΣ Η ΡΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ Η ΜΠΡΟΥΝΑ.ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΕΓΚΥΟΣ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΟΚΕΡ ΣΠΑΝΙΕΛ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Η ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ ΕΓΙΝΑΝ ΚΟΛΛΗΤΑΚΙΑ..Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ.ΜΟΛΙΣ ΚΛΑΨΕΙ Η ΜΙΚΡΗ ΠΡΩΤΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΑΥΤΑ,,ΠΕΡΝΑΝΕ ΩΡΕΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ,,ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΗΝ ΜΟΥΡΜΟΥΡΑ ΤΡΙΤΩΝ,,,ΟΜΩΣ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΥΤΙΧΙΣΜΕΝΟΙ..ΜΕ ΣΥΝΟΛΟ 3 ΣΚΥΛΙΑ ΜΙΑ ΧΕΛΩΝΑ,,1 ΓΑΤΑ ΕΞΩ,,ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ 2 ΣΤΗΝ ΜΑΜΑ ΜΟΥ!!!ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΖΑ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΟΛΟ ΑΥΤΟ...ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΕΧΩ ΚΑΙ ΑΛΛΑ 3 ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ..ΠΑΝΤΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΖΩΑΚΙ,,,Η ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ..ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΑΘΑΙΝΟΥΝ,,,
>Υπεροχη εικόνα!!!!
>Τα σέβη μου στην κτηνίατρο (2-3 σχόλια πιο πάνω) και φυσικά στη μαμά Ολίβια που της ζητώ πρόσκληση στο σκυλοχαμό next summer να φέρω και τα δικά μου να γίνει το έλα να δεις!!!
(για το σοβαρό του θέματος, έχω γράψει στη σελίδα στο FB και είναι ένα θέμα που με "πονάει" πολύ)
>Για μένα ιδανικό είναι να μεγαλώνουν τα παιδάκια με ζώα αλλά όχι μέσα στο Σπιτι. Αγαπώ τα ζώα αλλά δεν θα κοιμομουν με τον σκύλο μου στο ίδιο κρεβάτι. Όσο και εμβολιασμενο να είναι ένα ζωακι, από τη μια γλειφει τον πωπο του και από την άλλη οτι βρει μπροστά του, γιατί έτσι είναι η φύση του και καλά κάνει.προσωπικά δεν θα ήθελα να βλέπω τον σκύλο μου να γλειφει το πρόσωπο του παιδιού μου.. Θέλω να παίζω με τα κατοικίδια με τις ώρες, και να μάθουν και τα παιδιά μου να τα αγαπούν, αλλά θα τα χαιδεψω και μετά θα πλύνω τα χέρια μου. Όσο για τις γατουλες, μεγάλωσα
με 8 γάτες αλλά όσο και χαιδεμενες να είναι, είναι απρόβλεπτες και τις θεωρώ επικίνδυνη παρέα για μωρό όταν δεν είναι ενηλικος μπροστά. Μια αδεξια κίνηση του μωρού και η γατουλα μπορεί να κάνει αντανακλαστικη επίθεση. Εγώ από την αγαπημένη μου γάτα όταν ήμουν 8 ετών παραλίγο να δεχτώ γρατσουνια μέσα στο μάτι. Παρατριχα γλιτώσα. Εξακολουθώ να λατρευω τις γάτες αλλά είμαι πάντα δίπλα όταν το παιδί παίζει μαζί τους.
>μια απο τις πιο τρυφερες εικονες που εχω στο μυαλο μου ειναι οι πρωτες μερες της μικρης στο σπιτι μεσα στο πορτ μπεμπε που την επαιρνε ο υπνος το μεσημερακι και ακριβως απο κατω φυλακας αγγελος ο Μικυ,ενα υπεροχο yorkshire terrie!
προσεχε το καροτσακι και μας ειδοποιουσε οταν η μικρη ξυπνουσε!
οταν δε αρχισε να περπατα η σβουρα εκει πλεον ηταν απολαυση να την βλεπεις να προσπαθει ο ενας να μιμηθει τον αλλο!!
ολιβ σου στελνω μια φωτο με τον Μικυ μας και την μικρη..πολυ αστεια!
Νινα
>gia tin istoria..eimai ktiniatros(epafi me gatakia kai skilakia kathimerini) kai ston progennitiko elegxo den eixa kan titlo antisomaton kata tou toxoplasmatos..pou simainei oti apla den exo molinthei pote..o mpempis mou einai 2 minon..megalonei me 2 skilia,gataki,iguana kai geraki kai einai igiestatos..;)))
>Tρελλαινομαι για την αθηνα που 'ναι ετσι ''φαλακρη''
Πεθαινω-λιωνω,νομιζω ειναι ψευτικο μωρο,
θελω κι εγω ενα να παιζω ,πως θα γινει?:P
>για οσο ο ανθρωπος θα αντιμετωπίζει τα ζώα ως κατώτερα πλάσματα απο εκεινον- θα εξακολουθει να τα κραταει -για οσο τα χρειαζεται και θα τα διωχνει γιατι τον ξεβολευουν...
ενα ζωακι μεσα στο σπιτι ειναι ευλογία για όλη την οικογένεια:)
>Το αγαπημένο μου θέμα!!!
Τα παιδιά μου μεγαλώνουν μαζί την Νταίζη,την μικρή αδεσποτούλα σκυλίτσα μας και κάνουν τρελά παιχνίδια και τα 3 μαζί!Είναι απλά υπέροχα και δεν το αλλάζω με τίποτα αυτό!
>πολυ ομορφο,απλη καθαρη αγαπη!
>Μπράβο Ολιβιάκι :)
>Αχχχ πονεμένη ιστορία. Θεό τον έχω κάνει τον άντρα μου να πάρουμε ένα σκυλάκι στο σπίτι αλλά εκείνος δε θέλει. Ευτυχώς στην αυλή έχουμε γάτα με γατάκια (κουβαλήθηκε μόνη της με όλη την οικογένεια), κοτούλες, κουνελάκια να περιφέρονται και να βόσκουν, ψαράκια σε μια μικρή λιμνούλα που έφτιαξε ο παππούς μας και ένα αδέσποτο σκυλί έξω από το σπίτι που το ταίζουμε. Τρελλαίνεται μόλις τα βλέπει ο μικρός αλλά κανένα δεν κάθεται να το χαιδέψει... Όλα φεύγουν σφαίρα μόλις ο ταλιμπάν κατευθύνεται κατά πάνω τους. Ευτυχώς έχει η γιαγιά μου σκύλο και η μαμά μου γάτες και όποτε πάμε επίσκεψη βγάζει το άχτι του.
Παρεπιπτώντως, εμείς χαιδεύουμε και τα αδέσποτα και μόλις πάμε σπίτι πλένουμε τα χέρια μας. Δεν μπορώ να αντισταθώ στη θέα μιας υγρής μουσουδίτσας...Πάνω απ'ολα θέλω να μάθουν τα παιδιά μου να σέβονται τα ζώα και μετά να μάθουν να αποκωδικοποιούν τη συμπεριφορά τους για να ξεχωρίζουν πια έχουν όρεξη για χάδια και ποια δε θέλουν να δουν παιδάκι ζωγραφιστό.
>Ολίβια η κόρη σου είναι μια ΘΕΑ!!! Βέβαια κατά μάνα κατα κύρη!!!! χαχαχαχαχαχαχα Κι εμείς έχουμε ένα τσιουάουα μακρύτριχο, τη Ζιζέλ και ήδη δημιουργείται μια υπέροχη φιλία!!! Σου στέλνω φωτό!!!