Κόντρα στις κλειστές κοινωνίες!

Κόντρα στις κλειστές κοινωνίες!

μαμά Καλλιόπη

Η δικη μου ιστορια ευτυχως ειχε αισιο τελος!

Πολλες φορες εχω προσπαθησει να γραψω γι’ αυτο το θεμα, αλλα σε μερικα σημεια αυτου του κειμενου, ντρεπομαι και εγω η ιδια και παντα το σβηνω!!

Με τον αντρουλη μου γνωριστηκαμε τον Δεκεμβρη 2007, απο την πρωτη στιγμη ταιριαξαμε και μειναμε μαζι αμεσως. Ενω τα πραγματα κυλουσαν πολυ ωραια σαν ερωτευμενοι!! Απο την ωρα που τον γνωρισα και για 3 μηνες μετα, περιοδος δεν ειχε εμφανιστει. Του ελεγα οτι παντα ετσι ηταν ο κυκλος μου και εκεινος επεμενε να παω στον γιατρο γιατι εχω ολα τα συμπτωματα..

Πηγα σ’ ενα γυναικολογο της περιοχης ο οποιος με καθυσηχασε, οτι δεν ειμαι εγκυος και μου εδωσε μαλιστα και κατι χαπια, για να μου κατεβει το αιμα. Ελα ομως που εγω δεν ηρεμησα (ειχαν μπει ψυλλοι στα αυτια μου και αντε να μου τους βγαλεις)

Εκανα μια χοριακη και τσουπ θετικη καρα μπαμ!! 2μηνων εγκυος!!

Ενω εγω θεωρουσα οτι ηταν δωρο για εμενα αν και μολις 20 χρονων, εκλαιγα σαν μωρο.. Γνωριζα τον συντροφο μου (γκομενος τοτε) 3μηνες, δεν τον ηξερα, τοτε τον μαθαινα, ημουν μικρη, κλειστη κοινωνια.. Θεε μου, πως θα το λεγα στον πατερα μου!! Ναι, αυτο σκεφτηκα!!

Πρωτα πηρα μια θεια μου που με ηρεμησε, μου ειπε οτι ολα θα πηγαιναν καλα, τον αντρουλη μου που απο την πρωτη στιγμη ηταν κοντα μου, με αγαπη, στοργη και χαρα και μετα την μανα μου.. την αφησα τελευταια και οχι αδικα!

Η σχεση μας παντα ηταν λιγο μυστηρια.. Με ειχε κανει στα 21 και παντα ηταν λιγο ανταγωνιστικη απεναντι μου.. Με αγαπαει, ειναι παντα εκει, αλλα υπαρχει κατι που ειναι γριφος και για τις 2. Η μητερα μου δεν ηθελε το μωρο για να μην κανω τα ιδια λαθη, ελεγε.. Καθε πρωι ελεγε να κρατησω το μωρο και καθε βραδυ να κλεισω ραντεβου με γιατρο. Με απειλουσε οτι θα τα παρουσιασει αλλιως στον πατερα μου(προτυπο μου) αν δεν το κανω..

Πηρα το κουραγιο και του μιλησα εγω.. Εκλαιγε απο χαρα και επειδη ημουν φοβισμενη εγω! Το διανοήστε;  Και εγω φοβομουν να του το πω..

Πηγα Αθηνα να μαζεψω τα τελευταια πραγματα της φοιτητικης μου ζωης, η μανα μου μαζι και καθε μερα τσακωμους και μαζι της και με τον αντρα μου (απο το τηλ.) που της εδινα σημασια. Τελικα εκλεισε ραντεβου με μεγαλογιατρο και πηγα σαν το χαιβανι!!

Ο αντρας μου να φωναζει να μην κανω καμια τρελα και να γυρισω πισω αλλα η πιεση ηταν αρκετη!! Κατεβηκα στην αιθουσα που περιμεναν και αλλες κοπελες, μου εδωσαν καποια ρουχα να αλλαψω, ημουν φοβισμενη, βγηκα εξω, χωρις να αλλαξω, ετοιμη να φυγω και οι αλλες που ειχαν κανει αυτο το μεγαλο λαθος ελεγαν «τι το παιζεις; Τολμηρη;«..

Ναι ημουν τολμηρη, δεν ηθελα, ηθελα μονο το  μωρο μου που παραλιγο να το χασω λόγω μιας βλακειας καποιου γιατρου που ξεπεταει καποιες για να κανει την δουλεια  του και της ηλιθιοτητας μου να ειμαι αδυναμη.. Εδω ειναι το σημειο που ντρεπομαι..! Εφυγα, γυρισα στην επαρχια, παντρευτηκα με πολιτικο, η μανα μου αποδεχτηκε το γεγονος, ο πατερας μου καμαρωτος!! Ο αντρας μου ελεγε παντου οτι θα γινει μπαμπας!!

Οι ατυχιες δεν σταματησαν εδω.. Μετα απο το συμβαν που πηγα να πεταξω μια ζωουλα, αλλαξα γιατρο.. Με παρακολουθουσε ενας αλλος μεχρι και την τελευταια στιγμη, μεχρι που πηγα στο ιατρειο του.. Παντα με εβλεπε στο Μητερα. Δεν μπορω να περιγραψω τι ειδα και τι ακουσα.. απλα ενα προιστορικο ιατρειο και σαν μην εφτανε αυτο μου ειπε οτι το μωρο ειναι πολυ ψηλα και θα κανουμε καισαρικη… Ουτε καν να περιμενουμε τιποτα.

Ξανα πηρα την ζωη μου στα χερια μου και του μωρου μου και ρωτησα για μια δευτερη γνωμη..

Το μωρο μου γεννηθηκε μετα απο 2 μερες με φυσιολογικο τοκετο και φυσιολογικες οδυνες.

Εκτοτε εχω τον ιδιο γιατρο, να ‘ναι καλα που με ανελαβε τελευταια στιγμη και εχω κανει αλλα 2 μωρα, φυσιολογικα και αυτα! Τον ευχαριστω! Και ευχαριστω και τον αντρα μου που δεν λυγισε και ηταν εκει παντα, εστω και 3 μηνες μαζι..

Δεν ξερω αν ιστορια μου εχει καποιο ενδιαφερον ή οχι. Απλα θελω να τονισω οτι στην ζωη πρεπει να αγωνιζομαστε για αυτα που θεωρουμε μοναδικα! Κοντρα στις κλειστες κοινωνιες, κοντρα στους κανονες καποιων, ακομα και οταν αποκαλειται γονιος, φτανει να προκειται για κατι ξεχωριστό, κατι μοναδικο, κατι οπως αυτο!! Μια ζωη!!

Προσοχη στους τσαρλατανους γιατρους, παντα ζητατε μια δευτερη γνωμη!!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com