Να τα εκατοστήσεις, Αγγελάκο!

Να τα εκατοστήσεις, Αγγελάκο!

μαμά Μόσχα

Και πέρασε ένας χρόνος και ούτε που το κατάλαβα! 

Σαν χθες θυμάμαι τη μέρα που ο γιατρός μου έντρομος μου είπε «Σου έχει σκίσει τον σάκο! Χαμπάρι δεν έχεις πάρει;«

Όλα έγιναν τόσο γρήγορα! Δεν έχω χάσει, όμως, καμιά στιγμή μαζί σου! Θυμάμαι τα πάντα! Το πρώτο σου χαμόγελο, το πρώτο σου δάκρυ, τη μυρωδιά σου, τις λεξούλες σου, όλα όσα σε κάνουν ένα μικρό ανθρωπάκι! Ένα ανθρωπάκι που άλλαξε τόσο όμορφα τη ζωή μας! Ένα ανθρωπάκι που καταλαβαίνει την αγάπη που του δίνουμε και ανταποδίδει με μια αγκαλιά, με ένα γλυκό φιλί! Και έκλεισες τον πρώτο χρόνο της ζωής σου, σήμερα θα σβήσεις το πρώτο σου κεράκι και μου φαίνεται απίστευτο!!

Σε ευχαριστώ πολύ, Αγγελάκο μου, για όλες τις στιγμές που μου έχεις χαρίσει και για αυτές που έρχονται. Σε ευχαριστώ που ο καλός Θεούλης σε έστειλε ξανά κοντά μου! Σε ευχαριστώ που υπάρχεις, που μου χαμογελάς, που με φωνάζεις «μαμά«! Σε ευχαριστώ γιατί με έκανες δυνατή και με βοήθησες να κοιτάξω μπροστά από τότε που ήσουν ένα μικρό φασολάκι! Σε ευχαριστώ που με έμαθες να αγαπώ πραγματικά και σε ευχαριστώ για χιλιάδες λόγους που με κάνουν περήφανη που είσαι το μικρό μου παιδάκι!

Να τα εκατοστήσεις, Αγγελάκο μου! Να ‘σαι πάντα γερός, δυνατός, τυχερός και το όμορφο χαμόγελο να φωτίζει ΠΑΝΤΑ τη φατσούλα σου!

Σε αγαπάμε πολύ πολύ

Μαμά και Μπαμπάς

23/12/2011