Λίγη θετική ενέργεια, παρακαλώ!

Λίγη θετική ενέργεια, παρακαλώ!

μαμά Χ.

Δεν ξερω πως να αρχισω… δεν ξερω πως να χωρεσω ολη την ιστορια σε λιγα λογια για να μην κουρασω… Σφιγγεται το στομαχι μου, η καρδια μου χτυπαει σαν τρελη…

Ο αντρας μου, ο γλυκος μου αντρουλης, το πιο καλο παιδι στον κοσμο… πιο αθωος και αγαθος δεν υπαρχει… τοσο που μερικες φορες με εκνευριζει… Δεν θα βρεθει ενας ανθρωπος να πει οτι τον αδικησε, τον κατηγορησε ή οτιδηποτε, ολοι οσοι τον γνωριζουν τον αγαπουν ,σου εμπνεει μια ηρεμια, γαληνη…. Ετσι τον αγαπησα κι εγω, χιχι!

Εχει ομως μια οικογενεια…. δεν περιγραφεται! Τι να πω; Οποιος τους γνωριζει, τους κανει περα.. οτι ελαττωμα μπορει να εχει ενας ανθρωπος, τα εχουν και οι δυο, φοβερο! Μυθομανεις, κακοι, τσιγγουνηδες, φασαριοζοι, υποκριτες…. και πανω απ’ ολα χωρις αγαπη, μητρικη-πατρικη αλλα και γενικη….

Ο αντρας μου με εμαθε να κανω υπομονη, να τους συγχωρω, να τους αγνοω… παρολο που πιστεψτε με, δεν τους αντεχεις με τιποτα!

Η μανα του ομως… η χειροτερη ολων! Μια μανα που ακομα υποστηριζει οτι δεν ειχε ποτε το μητρικο φιλτρο, που δεν τον πηρε αγκαλια, ντανταδες τον μεγαλωσαν… γι’ αυτο και δεν τους μοιαζει…. ευτυχως!

Περασαμε πολλα, παρα πολλα, αλλα ημασταν ενωμενοι…. λιγα κλαμματα, λιγα νευρα…. εγκυμοσυνες με προβληματα («ηρεμησε» μου ελεγε η γιατρος), ολα τα αντιμετωπισαμε… και τωρα μπουμ! Βομβα!

Ο αντρας μου εχει δικαστει ερημην για απατη μαζι με την μανα του! Εχει καταδικαστει σε φυλακιση ερημην! Πως;;; Η μανα του τα εκανε συχνα αυτα, εξαπατουσε κοσμο ,δεν ξερω πως τα καταφερνε, σαν γυναικα αραχνη… μονο σε ταινιες τα εχω δει αυτα..

Ετσι κοροιδεψε καποιον που ειχε γνωρισει μεσω του αντρα μου. Και τους πλαστογραφησε εγγραφα, τους καταχραστηκε χρηματα και αυτοι μετα απο 4 χρονια εκαναν μηνυση! Να σας πω οτι τοτε που αυτοι εκαναν παρεα με τους γονεις του και «μαγειρευαν» ολα αυτα, ο αντρας μου κι εγω αρραβωνιαστηκαμε και δεν ειχε επαφες μαζι τους… ετσι κι αλλιως δεν εκαναν παρεα ομως.

Οι κλησεις για το δικαστηριο πηγαν στο πατρικο σπιτι του αντρα μου που πια μενει μονο η αδερφη του που δουλευει απο το πρωι ως το βραδυ, οι γονεις του μενουν στο χωριο και τα γι’ αυτο δικαστηκε ερημην…

Απο τυχη βρηκε η κουνιαδα μου μια τελευταια ειδοποιηση για εφεση και προλαβαμε να κανουμε… και στις 13/03 εχουμε δικαστηριο! Πεθαινω, δεν μπορω…. αρρωσταινω…..

Σε επικοινωνια που ειχαμε με την οικογενεια, μας ειπαν πως ο αντρας μου δεν εφταιγε σε κατι, απλως ηταν ενα «μετρο πιεσης» για τη μανα του, φοβερο; Αλλωστε στην δικογραφια δεν αναφερεται ο αντρας μου, πως να αναφερθει αλλωστε αφου ποτε δεν ηταν εκει; Και δικαστηκε γιατι δεν πηγε, Χριστε μου!

Τωρα πρεπει να αποδειξουμε τα ευκολως εννοουμενα, οτι μενουμε εδω μονιμα, γι’ αυτο δεν πηραμε το χαρτι και οτι δεν ειχε ιδεα τι εκανε η μανα του.. ακουγεται ευκολο αλλα εγω ανησυχω, η δικαιοσυνη ειναι τυφλη;

Ο πιο αθωος ανθρωπος στη γη εχει καταδικαστει!

Αυτο που θελω απο εσας ειναι θετικη ενεργεια….. θετικη ενεργεια για να δικαιωθουμε, να ησυχασουμε…. εχουμε τοσα πολλα προβληματα ετσι κι αλλιως….

Θελω να κλαψω σαν τα καρτουν, να φυγουν συντριβανια απο τα ματια μου, ομως μονο κρυφοκλαιω, εχω και δυο παιδια που με χρειαζονται… και τον αντρουλη μου να του δινω δυναμη…

Σε 2 εβδομαδες θα σας ξαναγραψω, ελπιζω τοτε να ειναι χαρουμενο το mail….

Επισης ολα αυτα που εχουμε ζησει σκεφτομαι να τα κανω βιβλιο, πραγματικα θα ειχε επιτυχια….

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com