Στεναχωριέμαι για την κακή μου σχέση με τα πεθερικά…
Είμαι 4 μηνών έγκυος και με τον άντρα μου είμαστε πολύ αγαπημένοι. Γενικά με προσέχει και με νοιάζεται. Εδώ κι 9 χρόνια που είμαστε μαζί, δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα. Το αιώνιο πρόβλημα είναι η οικογένεια του.
Έχω χάσει τη μητέρα μου σε ηλικία 6 μηνών και με μεγάλωσε ο πατέρας και η γιαγιά μου. Τώρα δεν υπάρχει πια η γιαγιά και όπως καταλαβαίνετε, είχα μεγάλη ανάγκη από οικογένεια. Ο άντρας μου βρήκε μια επιχείρηση από τον πεθερό μου, ο οποίος του επέβαλε να έχει μαζί του και τις 2 του αδερφές. Η μια είναι 42 ετών με σύζυγο 50 χωρίς παιδιά και η άλλη 34, ζυγίζει 160 κιλά και δε βγαίνει ποτέ από το σπίτι. Μαζί με τη μητέρα τους φρόντισαν να μου κάνουν τη ζωή δύσκολη.
Όταν μας καλούσαν για φαγητό, δεν ήθελαν να φέρνω μαζί τον πατέρα μου, γιατί η πεθερά μου είναι κουρασμένη και δε μπορούσε να τραπεζώνει πολλά άτομα. Τις ελάχιστες φορές που θα έρθουν στο σπίτι μας (μου το παραχώρησε ο πατέρας μου) κοιτάνε με απαξίωση κάθε γωνιά, λες και μπαίνουν σε σταύλο και δεν ενδιαφέρονται καθόλου για το πως μπορεί να περνάμε ή αν χρειαζόμαστε κάτι. Τώρα με το μωρό φοβάμαι πως θα γίνουν χειρότερα τα πράγματα και θα με προσβάλουν μπροστά στο παιδί μου. Επίσης, δε δείχνουν πρόθεση για την παροχή καμίας βοήθειας σε μένα ή το μωρό μου.
Γενικά έχω απελπιστεί, γιατί δεν περίμενα ότι θα βιώσω αυτή την κατάσταση. Νιώθω πολύ άσχημα και δε θέλω να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Η γνώμη του άντρα μου είναι να διατηρήσω μια τυπική σχέση και ότι παντρεύτηκα αυτόν και όχι εκείνους. Εγώ όμως στεναχωριέμαι.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Απο τον τρόπο που γράφεις διαπιστώνω πως έχεις επιτυχώς βάλει τον εαυτό σου στη θέση του θύματος, έχοντας αποδεχτεί πλήρως τη κατάσταση και την "εξουσιά' που αακούν αυτοι οι άνθρωποι πανω σου. Βουτυρο στο ψωμι δηλαδη αυτων των χειριστικων ανθρωπων. Τους ειπες "ειμαι θυμα" κι αυτοι δε κανουν τιποτα διαφορετικο απο το να σε αντιμετωπιζουν ως θυμα. Οντως δε παντρευτηκες αυτους, κι οσο εσυ κι ο αντρας σου εχετε μια κοινη γραμμη στα βασικα (πραγμα απαραιτητο) αυτο σημαινει πως η θωρακιση του γαμου σας ειναι κατι που μπορειτε να πετυχετε οση δυναμη κι αν νομιζετε οτι εχει ο εχθρος. Αρκει να το θελετε. Αν δε θελουν τον πατερα σου ή θα τον επιβάλεις με τη στάση σου ή θα περιορίσεις στο ελαχιστο τις επισκεψεις σπιτι τους. Αν νιωθεις πως σε φερνουν σε δυσκολη θεση οταν ερχονται σπιτι σου θα τους το πεις για να το κοψουν κι αν το συνεχισουν θα αρχισεις τις προφασεις για να μην ερχονται. Οσον αφορα το παιδι, το καλο που σου θελω μην επιτρεψεις σε κανενα να αποδομησει στα ματια του την εικονα της μανας του και προπαντων αλλαξε τη σταση σου και παψε να εισαι θυμα για να μην εχει δικαιως το παιδι αυτη την εικονα για σενα. Δικη σου δουλεια ειναι να το προστατεψεις. Τελος, αν καταλαβα καλα περιμενεις βοηθεια οταν ερθει το παιδι; Δηλαδη αν εδειχναν προθεση να βοηθησουν αυτοι οι ανθρωποι εσυ θαδεχοσουν; Αν το κανεις ετοιμασου να γινεις για παντα η σκλαβα τους. Τετοιοι ανθρωποι ενα σου κανουν και εκατο περιμενουν πισω. Στηριξου στις δυναμεις τις δικες σου και του αντρα σου (στην εσχατη περιπτωση και του πατερα σου). Άλλωστε καθε επανασταση απαιτει θυσιες.
Με το καλό το μωράκι σου να έρθει !!! Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί στεναχωριέσαι. Δεν υπάρχουν οι σχέσεις που εσυ φαντάζεσαι . Μπορεί να θες αγάπη , αλλά δεν θα την βρείς . Δεν φταίνε αυτές ....όλες έτσι είναι .Όπου κοιτώ γύρω μου δεν "αγαπάει" με όλη την σημασία της λέξεως , ΚΑΜΙΑ την νύφη . Δεν μπορεί , με το έτσι θέλω , να σε αγαπήσουν και να σε προσέχουν και να σε βοηθούν . Πάρτο απόφαση , κοίτα την ζωή σου , προχώρα . Όσο για το να σε κακολογούν μπροστά στο παιδί σου : από εσένα εξαρτάται αν τραβήξεις κόκκινη γραμμή . Εγώ την τράβηξα και υπάρχουν πλέον καλές σχέσεις : Δεν με προσβάλεις στα παιδιά μου και έτσι τα βλέπεις , αν όχι δεν τα βλέπεις !!! Τι έλεγες παλιά δεν πειράζει , το παιδί μου με σέβεται και με αγαπάει .
Δικιο εχει ο αντρας σας.Μην ασχολειστε, και μην ανησυχειτε.Παντως, οπως εσεις θελετε να ενδιαφερονται θετικα τα συμπεθερια, αντι να κοιταν αποδοκιμαστικα το νοικοκυριο σας, ετσι και σεις θα επρεπε να σκεφτειτε αν οι κουνιαδες σας χρειαζονται σε κατι τη βοηθεια σας, αντι να σχολιαζετε, με δεικτικο υφος, την ηλικια και την ατεκνια της μιας, και το βαρος της αλλης.Η αναφορα σας στα χαρακτηριστικα τους αυτα ειναι ρατσισμος.
Εννοω, βεβαια, "δηκτικο" υφος ??
Εμενα παντως μου φαινεται πως εσυ εχεις προβλημα μαζι τους.. Τι σημαινει οτι ο πεθερος σου εδωσε επιχειρηση και του επεβαλε και τις αδερφες του? Δηλαδη επρεπε μονο ο αντρας σου να επωφεληθει της κληρονομιας? Οι σωστοι γονεις κοπιαζουν και δινουν σε ολα τους τα παιδια. Επισης, μιλας απαξιωτικα για τις κουνιαδες σου. Επρεπε να καταλαβουμε κατι συγκεκριμενο οταν λες η μια δεν εχει παιδια και η αλλη ειναι 160 κιλα και δεν βγαινει εξω? Επισης, το να καθεσαι να σκεφτεσαι ΑΝ θα σε μειωνουν μπροστα στο παιδι σου θυμιζει φαση: "αν κανω γιο Βασιλη και πεσει το ταβανι να τον πλακωσει"! Εσυ εχεις προδιαγραψει τα πραγματα μεσα στο μυαλο σου και ηδη φταινε αυτοι. Τελος, τα παιδια τα κανουμε με δικη μας ευθυνη. Δεν περιμενουμε ουτε απαιτουμε βοηθεια απο κανεναν αλλον. Αν μπορουν να βοηθησουν με καποιο τροπο τοτε καλως! Παντως κοπελα μου χαλαρωσε λιγο γιατι μπορει και μονη σου να περιπλεκεις τα πραγματα.
Εγραψα το σχολιο μου πριν δημοσιευτει το δικο σας, αλλιως δεν θα το εγραφα, γιατι με καλυψατε τελειως, και μα λιστα τα λετε και πολυ καλυτερα.
Εχεις δικιο μαμα Μ....Μαλλον γλυκια μου επειδη σου τα εφερε ετσι η ζωη δεν εχεις μαθει να μοιραζεσαι και μονη σου απομακρυνεις τους ανθρωπους ...μην εξαρτασαι απο πουθενα αν μπορεις να βοηθησεις καντο και ζησε χαλαρα ...και πραξε μετα αναλογα...μην προδικαζεις καταστασεις .Καταστρεφεις στιγμες της ζωης σου που τωρα πρεπει να χαρεις χωρις λογο
Στο μυαλο μου εισαι!Μια ακομη περιπτωση που προαποφασιζουμε οτι ο αλλος ειναι κακος,και ψαχνουμε επιχειρηματα για να στηριξουμε τη θεση μας!
Σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον και την απάντηση σας. Δε θεωρώ τον εαυτό μου καθόλου ρατσιστή κι όταν τις γνώρισα είχα όλη την καλή διάθεση να γίνουμε φίλες. Απλά θεωρώ ότι ζηλεύουν κι εμένα και τον αδερφό τους και ξεσπάνε τα κόμπλεξ τους επάνω μας. Όσο για τη βοήθεια που θα ήθελα να έχω, πιστεύω πως κάθε νέος γονιός και κάθε παιδί χρειάζεται κυρίως την ηθική υποστήριξη της οικογένειας του. Σ'αυτές τις αρχές στηρίζονται πολλές ελληνικές οικογένειες μέχρι σήμερα. Σαν παιδί είχα αμέριστη υλική και ηθική συμπαράσταση από τους γονείς και τον αδερφό του μπαμπά μου και την οικογένεια του. Δεν αδιαφόρησαν. Όταν λέω ότι επαγγελματικά τις φόρτωσε στον αδερφό τους, εννοώ ότι έχουν απαίτηση να εισπράττουν χωρίς να εργάζονται. Σας ευχαριστώ και πάλι.
Να ακούσεις τον άντρα σου και να κρατήσεις τα τυπικά. Δεν χρειάζεται να στεναχωριεσαι και να προσπαθείς γιατί οι άνθρωποι δεν αλλάζουν . Το παιδί σου εσύ το μεγαλώνεις και μην επιτρέψεις να δηλητηριασουν την ψυχούλα του. Έχοντας τα τυπικά δεν θα τους δώσεις χώρο για να συμβεί αυτό. Προστάτεψε την οικογένειά σου. Καταλαβαίνω ότι είναι στενοτατοι συγγενείς αλλά δυστυχώς πρέπει να προσέχουμε κ αυτούς. Αν συνεχίσεις να στεναχωριεσαι και να προσπαθείς υπάρχει κίνδυνος να σε επηρεάσει πολύ η κατάσταση αυτή... με αποτέλεσμα να μην είσαι ευτυχισμένη και ήρεμη. Η οικογένεια σου είναι ο άντρας και το παιδί σου και κάνε ότι περνάει από το χέρι σου για να είστε ευτυχισμένοι.