Γιορτάζοντας 9 χρόνια γεμάτα αγάπη!

Γιορτάζοντας 9 χρόνια γεμάτα αγάπη!

μαμά Μαρία

Σκεφτόμουν να γράψω και εγώ την ιστορία της σχέσης μας με τον άντρα μου εδώ και καιρό… Τελικά το αποφάσισα τώρα με αφορμή ότι σήμερα, 8 Μαρτίου, κλείνουμε 9 χρόνια αρραβωνιασμένοι…

9 χρόνια!!!

Η σχέση μας ξεκίνησε πριν 12 χρόνια σχεδόν, καλοκαίρι, στην Λήμνο… Είχα πάει διακοπές σε μια παιδική μου φίλη που ο άντρας της δούλευε τότε στο νησί. Καμιά σκέψη να κάνω κάτι, δεν ήθελα! Ήθελα μόνο να δω την φίλη μου, να κάνω τα μπάνια μου, να περάσω καλά… Μέχρι εκεί!!! Νόμιζα…

Όταν τον είδα σε ένα κλαμπ ήταν ο πρώτος και μοναδικός άντρας που πρόσεξα ποτέ στη ζωή μου… Ήταν φίλος με τους φίλους της φίλης μου (!!!), τρέχα γύρευε και εκείνο το βράδυ δεν γνωριστήκαμε… Γνωριστήκαμε όμως την επόμενη μέρα στην παραλία… Και από εκεί και μετά όπου πηγαίναμε ερχόταν και αυτός… Εγώ βέβαια ντουβάρι, έλεγα στην κολλητή μου από τη σχολή ότι είναι κάποιος που μου αρέσει αλλά δεν παίζει κάτι… Και μια βδομάδα μετά την πρώτη γνωριμία μας πηγαίνουμε στα εγκαίνια ενός κλαμπ…

Ποτά, χορός, λίγο διακριτικό κράτημα απ’τη μέση αλλά μέχρι εκεί… Και εγώ ακόμα ντουβάρι!!! Μέχρι που όταν μας γύρισε σπίτι σταμάτησε μπροστά στην κολόνα για να μην ανοίγει η πόρτα μου και μου ζήτησε να πάμε μια βόλτα μόνοι μας… Από τότε είμαστε μαζί, μαζί στα δύσκολα, μαζί στα χαρούμενα… Και απλά και φυσικά, χωρίς πολλά πολλά, χωρίς καν πρόταση γάμου έγιναν όλα… Πήραν το δρόμο τους… Ίσως γιατί απλά ξέραμε ότι θα ήμασταν μαζί, χωρίς ερωτήσεις, χωρίς δαχτυλίδια…

Και 9 χρόνια πριν μαζί με τους αγαπημένους μας απλά γιορτάσαμε ότι θέλαμε να μάθει όλος ο κόσμος ότι με αγαπάει και τον αγαπώ…

Σε αυτά τα 9 χρόνια περάσαμε πολλά…

Μια αποβολή και εκείνος να μου δίνει κουράγιο ότι όλα θα πάνε καλά… Εξετάσεις, επεμβάσεις και εκείνος να μου λέει συνέχεια ότι θα κάνουμε παιδάκι…

Η πρώτη μου εγκυμοσύνη και εκείνος πάντα δίπλα μου να με βοηθάει και να με στηρίζει…

Το έμφραγμα του μπαμπά μου 15 μέρες πριν γεννήσω και εκείνος να μου δίνει κουράγιο…

Η γέννηση του πρώτου μας γιου και εκείνος εκεί να βοηθάει, να είναι δίπλα μου, σε ότι χρειαστώ αφού δεν είχαμε άλλη βοήθεια (και δεν θέλαμε κιόλας…)

Η δεύτερη εγκυμοσύνη και η γέννηση του μικρού μας γιου και εκείνος πάντα εκεί να βοηθάει με όλα…

Η αρρώστια της μαμάς μου και εκείνος εκεί να μου δίνει κουράγιο…

Και κάθε μέρα είναι εδώ, μαζί μας, δίπλα μας, σε μένα και τους γιους μας, να κάνει ότι μπορεί για να είμαστε καλά και ευτυχισμένοι… Εδώ να με αγαπάει και να μου το δείχνει, να με θέλει και να μου το δείχνει και ας έχω 3 μήνες να πάω κομμωτήριο, και ας γυρνάω όλη μέρα με φόρμες… Έτσι απλά, χωρίς πολλά πολλά, χωρίς φτιασίδια, αλλά με όλα τα ουσιαστικά πράγματα… Με την αγάπη του…

Θα είμαστε πάντα μαζί; Δεν ξέρω, σίγουρα όμως το ελπίζω και το εύχομαι…

Εύχομαι να είμαστε μαζί γεροί να μεγαλώσουμε τα αγόρια μας να γίνουν άντρες και να του μοιάσουν…

Εύχομαι να μην πάψουμε ποτέ να αγαπιόμαστε….

Έτσι απλά, χωρίς πολλά πολλά…

Μαρία

[divider]

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com