Μαμά! Μην κλαις! Θα σε περιμένω!
Μαμά! Μην κλαις! Θα σε περιμένω!
γράφει η Δέσποινα
Καλησπέρα Ελληνίδες Μαμάδες!
Nομίζω πως ήρθε η σειρά μου να γράψω και εγώ την δικιά μου ιστορία. Όλο έλεγα «Σήμερα» και όλο την άφηνα.
Με λένε Δέσποινα και είμαι από την Θεσσαλονίκη, είμαι 18 χρονών και δεν είμαι από μανούλα. Ήθελα να σας διηγηθώ πως γεννήθηκα. Πιστεύω πως είναι ενδιαφέρουσα ιστορία.
Μόλις 5 1/2 μηνών, 635 gr το βάρος μου και 22 πόντοι το ύψος μου. Πολύ μικρή, αλλά βιαστική. Ήθελα να γνωρίσω τον κόσμο πιο γρήγορα.
Η μαμά μου δεν με πήρε αγκαλια, αλλά γιατροί και νοσοκόμοι έτρεχαν να βρουν θερμοκοιτίδα και με φρόντιζαν πολύ. Ποιος την χάρη μου! Βολεύτηκα εκεί για περίπου 4 μήνες.
Όταν για πρώτη φορά με πήρε αγκαλιά η μαμά μου, αμέσως το κατάλαβα. Μύρισε ωραία και όχι αποστείρωση που μύριζα τόσο καιρό, αισθάνθηκα την αγκαλιά της, τα λογια της, το τρέμουλο της καρδιάς της!
– Γεια σου μαμά! Σ’ αγαπάω και χαίρομαι που σε γνωρίζω! ήθελα να της πω. Δεν μπορούσα όμως. Ανοιγοκλεισα τα ματιά μου, τέντωσα το μικρό κορμάκι μου στην αγκαλιά της και άπλωσα το χέρι μου στη χούφτα της. Πόσο ωραία ένιωσα και νομίζω και εκείνη. Μου μίλησε γλυκά, με χάιδεψε απαλά και μου ζήτησε συγνώμη γιατί θα με άφηνε και πάλι μονη μου.
– Μαμά! Μην κλαις, ήθελα να της πω. Εδώ θα είμαι, θα σε περιμένω αύριο.
Oταν μ’ ακούμπησε στη θερμοκοιτίδα, ένιωσα αμέσως την κρυάδα και πόνεσα τόσο για την χαμένη ζεστασιά που μόλις έχασα! Ti να έκανα όμως. Τώρα ήξερα ότι έπρεπε διπλά να αγωνιστώ για να ζήσω. Hθελα πολύ να καταφέρω να αγκαλιάσω αυτή την γυναικα, να δω τα ματια της, να ακούσω τα λογια της και τα τραγούδια της.
Bάλε τα δυνατά σου, είπα στον εαυτό μου!
Έτσι και έκανα.
Αγωνίστηκα να ζήσω και αυτό κάνω έως σήμερα!
Είμαι χαρούμενη που τα κατάφερα!!!
Ευχαριστώ που με διαβάσατε, περιμένω τα σχόλια σας.
Δείτε με πως ήμουνα μωράκι!
ΑΧ ποτε θα ρθει η ωρα που θα πάρω κ γω τον μαχητή μ !!!!!άραγε με αναγνωρίζει όταν του απλωνω το χερι μέσα στη θερμοκοιτιδα ????καταλαβαίνει οτι είμαι η μαμα του???
ενα πραγμα θα σου πω δεσποινακι με εκανες να κλαψω ....και εχω να το κανω απο τοτε που πηρα το μαχητή μου απο την θερμοκοιτίδα στο σπιτι ...Είσαι μαχητρια ζωης κοριτσάκι μου την ζωη σου την κέρδισες δεν στην χάρισε κανείς εισαι απο τα παιδια τα αγγελοφιλιμενα τα θεόσταλτα που λεω εγω ...η παναγια μαζι σου ψυχή μου να σαι παντα γερη δυνατη ολος σου ο δρομοςς στρωμενος με ροδοπελα ....
Σας ευχαριστώ πολύ εγώ μια ομάδα στο Facebook μανούλες με πρόωρα
Μπράβο σου.Έχω 3 παιδάκια και δεν ξέρω πως είναι να βγαίνει απο ντην κλινική χωρίς το μωρο σου έστω για λίγο αλλά μονο που το σκέφτομαι δεν μπορω.Να χαιρόμαστε όλες τα μωρά και τις μαμαδες μας!
Κι εγω ειμαι ενα προωρακι... 31ετων σημερα!γεννηθηκα στις 28εβδομαδες...1400 βαρος κ εμεινα μακρυα απ την αγκαλια της μαμας μου σχεδον 1,5 μηνα.Δεν θηλασα ...δεν ακουμπησα στην ζεστη σγκαλια της μολις ηρθα σ αυτο τον κοσμο ομως νομιζω πως το βλεμμα της που με "ακουμπουσε" καθε μερα πισω απ το τζαμι της εντατικης νεογνων μ εκανε να ορθοποδισω γρηγοροτερα απ'οτι υπολογιζαν οι γιατροι κ χωρις καμια επιπλοκη να βρεθω γρηγοροτερα στην αγκαλια της πιο γλυκιας μαμας!τωρα που ειμαι κι εγω μαμα καταλαβαίνω την αγωνια που περνουσε....!!!υπομονη μανουλες,τα παιδακια σας οντως περιμενουν την στιγμη που θα βρεθουν στη ζεστη αγκαλια σας!!
πολυ συγκινητική η ιστορία σου!!!!!!!και΄γω γεννήθηκα εφτα μηνών και έμεινα στη θερμοκοιτίδα για 1 μήνα!!!!Σήμερα είμαι και'γω μανούλα με 2 υπέροχα παιδιά!!!!!!!Να είσαι πάντα γερή και δυνατή!!!!!!
Είμαι 32 χρονών και γεννήθηκα κι εγώ πρόωρη όπως εσύ, βάρος 1400, λιγότερο από 6 μηνών. Η μαμά μου ακόμα έχει να το λέει και να κλαίει ότι ρώτησε τους γιατρούς αν έπρεπε να ψωνίσει ή όχι μωρουδιακά. Φαντάσου, μετά από τόσα χρόνια! Τώρα της έχω κάνει εγγονάκι :)
despinio diabasa tin istoria sou kai sigkinithika poli opos kai i ipolipes manoules xerome pou ise toso dinati kai na sinexizis etsi na kseris oti etsi dinis dinami kai stin glikia manoula sou akoma kai tora. na se panta kala glikia mou kai panta xaroumeni.
Να είσαι πάντα δυνατή, υγειής και τυχερή!!!Τα παιδάκια που θέλουν να ζήσουν παλεύουν με όλη τη δύναμη της ψυχούλας τους!!!Ένα απο αυτά είναι και ο γιός μου!!!
ΚΟΥΚΛΙΤΣΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΟΥ ΚΥΛΑΝΕ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ.ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΑΚΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ 25 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ ΚΑΙ 850 ΓΡΑΜΜ,ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΗΝ ΜΟΝΑΔΑ 100 ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΠΗΡΑ ΣΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΜΟΥ 2.5 ΜΗΝΩΝ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΙΖΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΛΑΧΝΟ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟΣΟ ΒΙΑΙ ΤΡΟΠΟ.ΝΑ ΓΕΝΝΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙΣ ΜΕ ΑΔΕΙΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ.ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΝΑΝΕ ΟΙ ΩΡΕΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕΦΤΕΣΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΣΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΟΥΤΑΚΙ ΤΗΣ ΘΕΡΜΟΚΟΙΤΙΔΑΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΧΟΥΛΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΑΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ.ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΓΛΥΚΕΙΑ ΕΙΣΤΕ ΜΑΧΗΤΕΣ,ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΤΕ ΜΑΧΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΣΑΣ ΤΑ ΠΡΟΩΡΑΚΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΛΑ ΓΙΑΤΙ ΠΡΙΝ ΚΑΛΑ ΚΑΛΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΚΑΤΕ ΚΑΡΔΟΥΛΕΣ ΜΟΥ.
emeis eimaste sxetika freskoipou vgikame apo tin menn..exoume 3 mhnes genithika me 2060 tin manoyla moy den tin eida me pirane makria tin grygora den eixa provlima ektos apo to varos mas..opote katalavenoakrivos ti enioses ..ta dakria veygoun apo mona tous den ksero pos na ta stamatiso oses fores to thimamai ta ksana thimamai..kai trexoun.. alla tora pane ayta eimaste geres eimaste stin agaitsa tin manoulas mou kai monimos exo foliasei ekei kai den me afinei katholou apo konta tis.... na to xeresai to paidaki soy kai to paidaki sou esena...!!!
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ.ΕΙΧΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΥΝΔΗΝΗ,ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΓΕΝΝΗΣΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΜΠΗΚΑ ΣΤΟ ΜΗΝΑ ΜΟΥ.ΤΟ ΜΩΡΟ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΔΑ.ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ 2500 ΚΙΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.ΤΟ ΜΕΤΑΦΕΡΑΜΕ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΣΤΗ ΘΕΡΜΟΚΙΤΙΔΑ.ΓΙΑ ΔΥΟ ΒΔΟΜΑΔΕΣ ΤΟ ΕΒΛΕΠΑ ΓΙΑ 5 ΛΕΠΤΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΡΙΟΥ.ΠΟΝΑΓΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ,ΚΑΙ ΟΛΟ ΑΝΑΡΩΤΙΩΜΟΥΝ ΑΡΑΓΕ ΘΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ?ΞΕΡΕΙ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ Η ΜΑΜΑ ΤΗΣ?ΑΛΛΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΟΛΑ ΠΗΓΑΝ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΗΡΑ ΠΙΣΩ ΤΕΛΕΙΩΣ ΚΑΛΑ!ΕΤΣΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΑ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΑΝΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΝΕ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ!
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΣΟΥ ΕΝΙΩΣΑ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ. ΕΧΩ ΔΙΔΥΜΑΚΙΑ ΠΡΟΩΡΑ .ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΤΗΝ ΜΑΝΟΥΛΑ ΣΟΥ ΠΩΣ ΘΑ ΕΝΙΩΘΕ .ΔΕΝ ΜΕ ΚΡΑΤΑΓΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ,ΕΒΛΕΠΑ ΤΙΣ ΚΟΥΝΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΡΟΥΧΑΛΑΚΙΑ ΤΩΝ ΜΩΡΩΝ ΚΑΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ . ΟΙ ΩΡΕΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΡΙΟΥ ΗΤΑΝ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΝΑ ΤΑ ΤΑΙΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΧΑΡΩ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΣ . ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΗ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΣΕ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΕ ΤΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ . ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΜΑΝΟΥΛΑ ΣΟΥ ΠΟΥ Η ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΤΗΣ ΤΟ ΞΕΡΕΙ ΠΟΣΑ ΠΕΡΑΣΕ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΜΟΥ.
Με συγκἰνησε πολὐ η ιστορἰα σου! Μπρἀβο σου! Εἰσαι μια αγωνἰστρια ζωἠς! Να ἐχεις πἀντα υγεἰα στην ζωἠ σου...και πολὐ αγἀπη!
Να ζήσεις, να τα χιλιάσεις, πάντα γερή και δυνατή. Μια γλύκα ήσουν μωράκι!
poly sygkinitiko pragmatika
Δεσποινα μου πολυ χαρηκα που διαβασα και τη δικη σου ιστορια!!με συγκινησες πολυ!!!σου ευχομαι μεσα απο την καρδια μου να εισαι παντα γερη και δυνατη και να χαμογελας παλυ!!!
Κορίτσι μου γλυκο... Να ήξερες μόνο πόσο πολύ πονάει μια μαμά που αφήνει το μωρό της σε μια θερμοκοιτίδα και πόσο λαχταράει για την αγκαλιά του μωρού της.
poli glio kai sigkinitiko, na zisoyne olla ta paidakia ttoy koismoy
Ανατριχιασα ολοκληρη...κοριτσακι μου να εισαι παντα γερη κ δυνατη κ να απολαμβανεις το καθε λεπτο στη ζωη σου κ η μανουλα σου να σε χαιρετε κ να σε καμαρωνει, το αξιζετε κ οι δυο με ολα αυτα που περασατε.
Να ζήσεις κούκλα μου 100000000 χρόνια και να δίνεις το παράδειγμα για δίψα ζωής και σε εκείνους που νομίζουν πως τα πάντα εύκολα κατακτιώνται και το βάζουν κάτω με την πρώτη στραβή! Εσύ μωράκι ακόμη και ήξερες πως έπρεπε να αγωνιστείς για σενα και τους ανθροώπους που αγαπούσες! Σου εύχομαι να έχεις την πιό όμορφη ζωή στον κόσμο!!!
Δεσποινακι μου γλυκο να εισαι παντα γερη κ χαρουμενη !!!!! Σου ευχομαι παντα να εισαι αγωνιστρια στη ζωη σου και να τα καταφερνεις!!!! Δομνικη :)
Καλό μου κορίτσι πόσο με συγκίνησες!!!! Και τα δικά μου κοριτσάκια προωράκια γεννήθηκαν και διαβάζοντας το άρθρο σου ένιωσα σαν αυτά τα λόγια να τα έλεγαν και τα δικά μου κορίτσια όταν τις επισκεπτόμουν στη θερμοκοιτίδα...Στιγμές που δεν θα ξεχάσω ποτέ όσο ζω... Να' σαι καλά, γερή και υγιής και η ζωή σου γεμάτη αγάπη!