Γιατί οι Κινέζες μητέρες είναι καλύτερες
Κάθε μαμά είναι διαφορετική. Κάθε μαμά λέει ότι ξέρει το καλύτερο για το παιδί της.Υπάρχουν εκατοντάδες μέθοδοι για να μεγαλώσει κανείς ένα παιδί. Η Amy Chua μας βάζει στον κόσμο των Κινέζων μαμάδων!
Γιατί οι Κινέζες μητέρες είναι καλύτερες
Mετάφραση: Θωμάς Μικρούλης (Uncle Tom)
Πρωτότυπο κείμενο: Amy Chua για το The Wall Street Journal
Μπορούν τα μεγαλώσουν χαρούμενα παιδιά χωρίς ραντεβού για παιχνίδι, χωρίς τηλεόραση, χωρίς ηλεκτρονικά παιχνίδια, αλλά με ώρες μουσικής εξάσκησης; Και τι συμβαίνει όταν αυτά αντιδρούν;
Πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται πώς οι Κινέζοι γονείς μεγαλώνουν τόσο στερεοτυπικά επιτυχημένα παιδιά. Αναρωτιούνται τι κάνουν αυτοί οι γονείς για να βγάλουν τόσες πολλές μαθηματικές διάνοιες και ταλαντούχους μουσικούς, πώς είναι μια τέτοια οικογένεια και αν μπορούν να το κάνουν και οι ίδιοι. Εγώ λοιπόν μπορώ να τους πω, γιατί το έχω κάνει.
Εδώ είναι ορισμένα πράγματα που δεν επέτρεψα ποτέ στις κόρες μου, Σοφία και Λουίζα:
Να κοιμηθούν σε σπίτι φίλων
Να φωνάξουμε άλλα παιδιά σπίτι να παίξουν μαζί τους
Να πάρουν μέρος σε σχολικές παραστάσεις
Να παραπονεθούν που δεν παίρνουν μέρος σε σχολικές παράστασεις
Να δουν τηλεόραση ή να παίξουν παιχνίδια στον υπολογιστή
Να επιλέξουν μόνες τους τις εξωσχολικές τους δραστηριότητες
Να πάρουν οποιοδήποτε άλλο βαθμό εκτός από Άριστα
Να μην είναι Νο.1 μαθήτριες σε κάθε μάθημα εκτός απ’ τη γυμναστική και το θέατρο
Να μάθουν οποιοδήποτε μουσικό όργανο εκτός από πιάνο ή βιολί
Να μην παίξουν πιάνο ή βιολί
Χρησιμοποιώ τον όρο «Κινέζα μητέρα» ελεύθερα. Γνωρίζω μερικούς Κορεάτες, Ινδούς, Τζαμαϊκανούς, Ιρλανδούς και Γκανέζους γονείς που θα μπορούσαν να φέρουν τον ίδιο τίτλο. Αντίθετα, γνωρίζω μερικές μητέρες Κινεζικής καταγωγής, σχεδόν πάντοτε γεννημένες στη Δύση, οι οποίες δεν είναι Κινέζες μητέρες, κατ’ επιλογή ή για άλλο λόγο. Χρησιμοποιώ επίσης τον όρο «Δυτικοί γονείς» ελεύθερα. Υπάρχουν γονείς από τη Δύση κάθε λογής.
Παρ’ όλ’ αυτά, ακόμη και όταν οι Δυτικοί γονείς θεωρούν πως είναι αυστηροί, συνήθως δε φτάνουν στο βαθμό να γίνουν Κινέζες μητέρες. Για παράδειγμα, οι Δυτικοί φίλοι μου που θεωρούν τους εαυτούς τους αυστηρούς βάζουν τα παιδιά τους να κάνουν εξάσκηση στα μουσικά όργανα 30 λεπτά κάθε μέρα. Ώρα το πολύ. Για μία Κινέζα μητέρα, η πρώτη ώρα είναι το εύκολο μέρος. Η δεύτερη και η τρίτη ώρα είναι που γίνεται δύσκολο.
Παρά την υπερευαισθησία μας σχετικά με τα πολιτιστικά στερεότυπα, υπάρχουν δεκάδες μελέτες εκεί έξω που σημειώνουν και μετρούν τις διαφορές μεταξύ Κινέζων και Δυτικών σε θέματα γονεϊκότητας. Σε μία μελέτη που έγινε σε 50 Δυτικές μητέρες Αμερικανίδες και 48 Κινέζες μητέρες μετανάστες, σχεδόν το 70% των Δυτικών μητέρων είπε είτε πως «να πιέζουμε για ακαδημαϊκή επιτυχία δεν είναι καλό για τα παιδιά» ή πως «οι γονείς πρέπει να καλλιεργήσουν την ιδέα πως η μάθηση είναι διασκέδαση».
Αντιθέτως, περίπου 0% των Κινέζων μητέρων πίστευαν το ίδιο. Για την ακρίβεια, η μεγαλύτερη πλειοψηφία των Κινέζων μητέρων είπαν πως πιστεύουν πως τα παιδιά τους μπορούν να γίνουν «οι καλύτεροι» μαθητές, πως «τα ακαδημαϊκά κατορθώματα δείχνουν μία επιτυχημένη ανατροφή,» και πως αν τα παιδιά τους δεν αρίστευαν στο σχολείο τότε υπήρχε «πρόβλημα» και οι γονείς «δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους».
Άλλες μελέτες υποδεικνύουν ότι σε σχέση με τους Δυτικούς γονείς, οι Κινέζοι γονείς περνούν περίπου 10 φορές περισσότερο χρόνο κάθε μέρα βάζοντας ασκήσεις στα παιδιά τους. Σε αντιπαράθεση, τα Δυτικά παιδιά είναι πιθανότερο να συμμετέχουν σε ομαδικά αθλήματα.
Αυτό που πιστεύουν οι Κινέζοι γονείς είναι πως τίποτα δεν είναι ευχάριστο μέχρι να γίνεις καλός σ’ αυτό. Για να γίνεις καλός σε οτιδήποτε χρειάζεται να δουλέψεις και τα παιδιά ποτέ δε θέλουν από μόνα τους να δουλέψουν, εξού και είναι σημαντικό να παραμερίσουν τις προτιμήσεις τους. Αυτό πολλές φορές απαιτεί κουράγιο από τους γονείς επειδή το παιδί θα αντισταθεί –τα πράγματα είναι πάντοτε πιο δύσκολα στην αρχή, που είναι και το σημείο που οι Δυτικοί γονείς συνήθως τείνουν να εγκαταλείπουν την προσπάθεια. Αν η Κινέζικη μέθοδος γίνει σωστά όμως, παράγει έναν «ενάρετο κύκλο».
Η σκληρή εξάσκηση κι άλλη εξάσκηση κι άλλη εξάσκηση είναι βασική για την υπεροχή -η επανάληψη μιας ρουτίνας είναι υποτιμημένη στην Αμερική. Μόλις ένα παιδί αρχίζει να αριστεύει σε κάτι, είτε είναι μαθηματικά, είτε πιάνο, μπέιζμπολ ή μπαλέτο, επαινείται, θαυμάζεται και ικανοποιείται. Αυτό αναπτύσσει την αυτοπεποίθησή του και μετατρέπει την μέχρι πρότινως «μη-ευχάριστη» ασχολία σε διασκέδαση. Αυτό με τη σειρά του κάνει πιο εύκολο στο γονιό να απαιτήσει απ’ το παιδί του να δουλέψει ακόμη περισσότερο.
Στους Κινέζους γονείς μπορεί να δικαιολογηθούν πράγματα που στους Δυτικούς δε μπορούν. Μια φορά όταν ήμουν μικρή –ίσως και περισσότερες από μία- μίλησα στη μητέρα μου με τόση ασέβεια, που ο πατέρας μου θυμωμένος με αποκάλεσε «σκουπίδι», στην τοπική μας διάλεκτο Hokkien. Δούλεψε μια χαρά. Ένιωσα απαίσια και βαθύτατα ντροπιασμένη γι’ αυτό που είχα κάνει. Αλλά δεν έβλαψε την αυτοπεποίθησή μου ή κάτι τέτοιο. Ήξερα πόσο ψηλά με είχε στο μυαλό του. Δεν πίστεψα στ’ αλήθεια πως ήμουν άχρηστη, ούτε ένιωσα σα σκουπίδι.
Ως ενήλικη, έκανα μια φορά το ίδιο πράγμα στη Σοφία, αποκαλώντας τη σκουπίδι στα Αγγλικά όταν μου συμπεριφέρθηκε με υπερβολική ασέβεια. Όταν ανέφερα ότι το είχα κάνει αυτό σε ένα δείπνο με φίλους, έγινα αυτομάτως ο απόκληρος. Μία καλεσμένη ονόματι Μάρσυ αναστατώθηκε τόσο που ξέσπασε σε κλάματα και έπρεπε να φύγει νωρίτερα. Η φίλη μου η Σούζαν, η οικοδέσποινα, προσπάθησε να με επανεντάξει στους εναπομείναντες καλεσμένους.
Είναι γεγονός πως οι Κινέζοι γονείς μπορεί να κάνουν πράγματα τα οποία μοιάζουν ασύλληπτα -ακόμη και μηνύσιμα- για τους Δυτικούς. Οι Κινέζες μητέρες μπορούν να πουν στις κόρες τους, «Ε χοντρέλω, χάσε κανά κιλό» Αντίθετα, οι Δυτικοί γονείς χρειάζεται να το φέρουν γύρω-γύρω, επικαλούμενοι έννοιες όπως «η υγεία» και ποτέ δεν αναφέρουν τη λέξη χοντρός και όμως τα παιδιά τους πάλι καταλήγουν στη ψυχοθεραπεία για διατροφικές διαταραχές ή μειωμένη αυτοεκτίμηση.
(Κάποτε άκουσα ένα Δυτικό πατέρα να πίνει στην υγειά της κόρης του αποκαλώντας τη «όμορφη και εξαιρετικά ικανή.» Αργότερα μου είπε πως αυτό την έκανε να αισθανθεί σα σκουπίδι)
Οι Κινέζοι γονείς μπορούν να διατάξουν τα παιδιά τους να φέρνουν μόνο Άριστα. Οι Δυτικοί γονείς μπορούν απλά να ζητήσουν απ’ τα παιδιά τους να βάλουν τα δυνατά τους. Οι Κινέζοι γονείς μπορούν να πουν, «Είσαι τεμπέλης. Όλοι οι συμμαθητές σου τα πηγαίνουν καλύτερα από σένα». Αντίθετα, οι Δυτικοί γονείς πρέπει να παλέψουν με τα δικά τους αντικρουόμενα συναισθήματα σχετικά με την επιτυχία και να πείσουν τους εαυτούς τους πως δεν είναι δυσαρεστημένοι με το πώς τα πάνε τα παιδιά τους.
Έχω σκεφτεί πολύ το πώς οι Κινέζοι γονείς καταφέρνουν και τη γλιτώνουν μ’ αυτά που κάνουν. Νομίζω υπάρχουν τρεις μεγάλες διαφορές ανάμεσα στην Κινέζικη και τη Δυτική νοοτροπία των γονέων.
Πρώτον, έχω προσέξει πως οι Δυτικοί γονείς ανησυχούν ιδιαίτερα για την αυτοπεποίθηση των παιδιών τους. Ανησυχούν για το πώς θα αισθανθούν τα παιδιά τους αν αποτύχουν σε κάτι, και προσπαθούν διαρκώς να τα καθησυχάσουν λέγοντας πόσο καλά τα πηγαίνουν χωρίς να λαμβάνουν υπόψην τις μέτριες αποδόσεις τους σε ένα τεστ ή ένα ρεσιτάλ. Με άλλα λόγια, οι Δυτικοί γονείς ενδιαφέρονται για την ψυχή των παιδιών τους. Οι Κινέζοι γονείς όχι. Υποθέτουν πως τα παιδιά τους είναι δυνατά, όχι εύθραστα, και ως αποτέλεσμα τους συμπεριφέρονται πολύ διαφορετικά.
Για παράδειγμα, αν ένα παιδί γυρίσει σπίτι με 19/20 σε ένα διαγώνισμα, ένας Δυτικός γονέας θα επαινέσει το παιδί. Μία Κινέζα μητέρα θα τρομοκρατηθεί και θα ρωτήσει τι πήγε λάθος. Αν το παιδί επιστρέψει στο σπίτι με ένα 16/20 σε ένα διαγώνισμα, μερικοί Δυτικοί γονείς και πάλι θα επαινέσουν το παιδί. Άλλοι Δυτικοί γονείς θα καθήσουν με το παιδί τους και θα εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους, αλλά θα είναι προσεκτικοί να μην το κάνουν να νιώσει ανεπαρκής ή ανασφαλής, και δε θα το πουν «χαζό», «άχρηστο» ή «ντροπή». Μόνοι τους, οι Δυτικοί γονείς ίσως ανησυχήσουν για το αν το παιδί τους δεν τα πηγαίνει καλά στα διαγωνίσματα ή δεν έχει κλίση στο συγκεκριμένο μάθημα ή κάτι πάει στραβά με τη διδασκαλία ή πιθανώς και με ολόκληρο το σχολείο. Αν οι βαθμοί του παιδιού δε βελτιωθούν, μπορεί να κανονίσουν μία συνάντηση με το διευθυντή του σχολείου να εξετάσουν τον τρόπο με τον οποίο διδάσκεται το μάθημα ή να αμφισβητήσουν τα προσόντα του δασκάλου.
Αν ένα Κινεζάκι φέρει 16 – που δε θα συνέβαινε ποτέ- θα ξεσπούσε αρχικά μια έκρηξη από φωνές και μαλλιοτράβηγμα. Η απαρηγόρητη Κινέζα μάνα θα έπαιρνε τότε δεκάδες, μπορεί και εκατοντάδες δοκιμαστικά τεστς και θα τα έλυνε όλα με το παιδί της για όσο καιρό χρειαζόταν ώσπου ο βαθμός του να ανέβει και πάλι στο 20.
Οι Κινέζοι γονείς απαιτούν άριστους βαθμούς επειδή πιστεύουν πως τα παιδιά τους μπορούν να τους πάρουν. Αν το παιδί τους δεν τους πάρει, ο Κινέζος γονιός θεωρεί πως φταίει το ότι δε δούλεψε αρκετά σκληρά. Γι’ αυτό και η λύση σε μία υποδεέστερη απόδοση είναι πάντοτε να το επισημάνουν, να τιμωρήσουν και να κάνουν το παιδί τους να ντραπεί. Ο Κινέζος γονιός πιστεύει πως το παιδί του είναι αρκετά δυνατό να αντέξει τη ντροπή και να βελτιωθεί απ’ αυτό. (Και όταν τα παιδιά των Κινέζων πραγματικά αριστεύουν, επαινούνται υπερβολικά απ’ τους γονείς στην ιδιωτικότητα του σπιτιού τους τόσο που ανεβαίνει το εγώ τους)
Δεύτερον, οι Κινέζοι γονείς πιστεύουν πως τα παιδιά τους τούς οφείλουν τα πάντα. Ο λόγος γι’ αυτό είναι λιγάκι ασαφής, αλλά πιθανότερα είναι ένας συνδυασμός ευλάβειας προς τους γονείς του Κονφουκιανισμού και του γεγονότος πως οι γονείς έχουν θυσιαστεί και έχουν κάνει τόσα πολλά για τα παιδιά τους. (Και είναι αλήθεια πως οι Κινέζες μητέρες πέφτουν μαζί με τα παιδιά τους στα χαρακώματα, αναλώνοντας πολλές ώρες να τα διδάξουν οι ίδιες, να τα διαπαιδαγωγήσουν, να τα ανακρίνουν και να τα κατασκοπεύσουν) Όπως και νά ‘χει, αυτό που καταλαβαίνει κανείς είναι πως τα παιδιά των Κινέζων πρέπει να ξοδέψουν μια ολόκληρη ζωή να ξεπληρώσουν ό,τι οφείλουν στους γονείς τους με το να τους υπακούν και να τους κάνουν περήφανους.
Σε αντιπαράθεση, δε θεωρώ πως οι περισσότεροι Δυτικοί έχουν την ίδια άποψη πως τα παιδιά είναι μόνιμα υπόχρεα στους γονείς. Ο άντρας μου, ο Τζεντ, για την ακρίβεια έχει την αντίθετη άποψη. «Τα παιδιά δεν επιλέγουν τους γονείς τους» μου είχε πει μια φορά. «Δεν επιλέγουν καν το αν θα γεννηθούν. Οι γονείς είναι που φορτώνουν στα παιδιά τη ζωή, και άρα των γονέων είναι η ευθύνη να τα εξασφαλίσουν. Τα παιδιά δε χρωστάνε τίποτα στους γονείς τους. Το καθήκον τους θα είναι στα δικά τους παιδιά» Αυτό μου φαίνεται σα τρομακτική συμφωνία για ένα Δυτικό γονιό.
Τρίτον, οι Κινέζοι γονείς πιστεύουν πως γνωρίζουν ποιο είναι το καλύτερο για τα παιδιά τους και γι’ αυτό το λόγο αγνοούν όλες τις επιθυμίες και τις προτιμήσεις των παιδιών τους. Γι’ αυτό οι Κινέζες δε μπορούν να έχουν αγόρι στο γυμνάσιο και γι’ αυτό τα Κινεζάκια δεν κοιμούνται στο ύπαιθρο όπως άλλα. Ο ίδιος λόγος είναι που κανένα Κινεζάκι δε θα τολμούσε ποτέ να πει στη μητέρα του, «Πήρα ρόλο σε μία σχολική παράσταση! Θα είμαι ο Χωρικός Νούμερο Έξι. Θα πρέπει να μένω μετά το σχολείο για πρόβες κάθε μέρα από τις 3:00 ως τις 7:00, και θα χρειαστώ και κάποιον να με πηγαίνει και τα Σαββατοκύριακα» Ο Θεός να φυλάει όποιο Κινεζάκι προσπάθησε κάτι τέτοιο.
Μη με παρεξηγείτε: Δεν είναι πως οι Κινέζοι γονείς δε νοιάζονται για τα παιδιά τους. Το ακριβώς αντίθετο. Θα έδιναν τα πάντα για τα παιδιά τους. Απλά είναι ένα τελείως διαφορετικό μοντέλο γονεϊκότητας.
Για να σας πείσω ορίστε μία Κινέζικη ιστορία.
Η Λούλου ήταν περίπου 7, ακόμη έπαιζε δύο όργανα, και δούλευε το κομμάτι του Γάλλου συνθέτη Ζακ Ιμπέρ με το όνομα «Το Μικρό Λευκό Γαϊδαράκι» στο πιάνο. Το κομμάτι είναι πολύ χαριτωμένο -μπορείτε να φανταστείτε ένα μικρό γάιδαρο να περιφέρεται σε έναν επαρχιακό δρόμο με τον κάτοχό του- αλλά είναι επίσης υπερβολικά δύσκολο για νέους πιανίστες επειδή τα δύο χέρια πρέπει να διατηρήσουν τόσο διαφορετικούς ρυθμούς που σε φτάνουν στα όρια της σχιζοφρένειας.
Η Λούλου δε μπορούσε να τα καταφέρει. Το δουλεύαμε αδιάκοπα για μια βδομάδα, εξασκώντας κάθε χέρι ξεχωριστά, ξανά και ξανά. Άλλα κάθε φορά που προσπαθούσαμε να βάλουμε τα χέρια μαζί, το ένα πάντοτε μετατρεπόταν στο άλλο και τα πάντα καταστρέφονταν. Τελικά, τη μέρα πριν το μάθημά της, η Λούλου ανακοίνωσε με αγανάκτηση πως τα παρατούσε και αποχώρησε απ’ το δωμάτιο χτυπώντας τα πόδια της δυνατά στο πάτωμα.
«Γύρνα πίσω στο πιάνο τώρα» τη διέταξα.
«Δε μπορείς να μ’ αναγκάσεις»
«Φυσικά και μπορώ»
Πίσω στο πιάνο, η Λούλου με έκανε να πληρώσω. Κοπανούσε, χτυπιόταν, κλωτσούσε. Άρπαξε την παρτιτούρα και την έσκισε σε κομμάτια. Κόλλησα την παρτιτούρα ξανά και την έβαλα σε μια πλαστική μεμβράνη έτσι ώστε να μην καταστραφεί ξανά. Μετά κουβάλησα το κουκλόσπιτο της Λούλου στο αυτοκίνητο και της είπα πως θα το χάριζα στο Στρατό της Σωτηρίας κομμάτι κομμάτι αν δεν τελειοποιούσε το «Μικρό Λευκό Γαϊδαράκι» μέχρι την επόμενη ημέρα.
Όταν η Λούλου είπε, «Νόμιζα θα πήγαινες στο Στρατό της Σωτηρίας, γιατί είσαι ακόμα εδώ;» την απείλησα με το να της απαγορεύσω το μεσημεριανό, το βραδινό, τα δώρα Χριστούγεννα και Χάνουκα, τα πάρτυ γενεθλίων για δύο, τρία, τέσσερα χρόνια. Όσο συνέχιζε να φέρεται λανθασμένα, της είπα πως σκοπός της ήταν να εξοργίσει τον εαυτό της γιατί μέσα της φοβόταν πως δε μπορούσε να τα καταφέρει. Της είπα να σταματήσει να είναι τεμπέλα, δειλή, μαλθακή και αξιολύπητη.
Ο Τζέντ με πήρε στο πλάι. Μου είπε να σταματήσω να προσβάλω τη Λούλου -που δεν την προσέβαλα καν, απλά την παρακινούσα- και πως δεν πίστευε πως βοηθούσε το να την απειλώ. Επίσης, είπε, ίσως η Λούλου απλά δε μπορούσε να κάνει την τεχνική- ίσως δεν είχε ακόμη το συγχρονισμό που χρειαζόταν- το είχα σκεφτεί αυτό το ενδεχόμενο;
«Απλά δεν πιστεύεις στην ίδια» τον κατηγόρησα.
«Αυτό είναι γελοίο» είπε ο Τζέντ με περιφρόνηση. «Φυσικά και πιστεύω»
«Η Σοφία μπορούσε να παίξει αυτό το κομμάτι όταν ήταν σ’ αυτή την ηλικία»
«Μα η Λούλου και η Σοφία είναι διαφορετικοί άνθρωποι» επισήμανε ο Τζεντ.
«Αχ όχι, όχι αυτό» είπα εγώ, γυρίζοντας τα μάτια μου. «Ο καθένας είναι ξεχωριστός με το δικό του ξεχωριστό τρόπο» μιμήθηκα σαρκαστικά. «Ακόμη και οι χαμένοι είναι ξεχωριστοί με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο. Μην ανησυχείς, δε χρειάζεται να κουνήσεις καν το δαχτυλάκι σου. Θα το υπομείνω όσο χρειαστεί, και θα χαρώ να είμαι αυτή που θα μισούν. Και συ μπορείς να είσαι αυτός που λατρεύουν επειδή τους κάνεις τηγανίτες και τις πηγαίνεις σε αγώνες των Yankees»
Σήκωσα τα μανίκια μου και γύρισα πίσω στη Λούλου. Χρησιμοποίησα κάθε όπλο και τεχνική που θα μπορούσα να σκεφτώ. Δουλέψαμε πέρα απ’ το βραδινό γεύμα μες τη νύχτα και δεν επέτρεπα στη Λούλου να σηκωθεί, ούτε για νερό, ούτε για να πάει τουαλέτα. Το σπίτι έγινε εμπόλεμη ζώνη, έχασα τη φωνή μου απ’ τις φωνές, μα συνέχιζα να βλέπω αρνητική πρόοδο, μέχρι που άρχισα και η ίδια να έχω αμφιβολίες.
Τότε, απροσδόκητα, η Λούλου τα κατάφερε. Τα χέρια της ξαφνικά βρέθηκαν μαζί -το δεξί και το αριστερό να παίζουν ατάραχα το κομμάτι τους- έτσι απλά.
Η Λούλου το συνειδητοποίησε μαζί με μένα. Κράτησα την αναπνοή μου. Το δοκίμασε ξανά με προσοχή. Έπειτα έπαιξε το κομμάτι με περισσότερη αυτοπεποίθηση και γρηγορότερα, και ο ρυθμός εξακολουθούσε να είναι σωστός. Την επόμενη στιγμή, έλαμπε ολόκληρη.
«Μανούλα, κοίτα! Είναι εύκολο!»
Μετά απ’ αυτό, ήθελε να παίζει το κομμάτι ξανά και ξανά και δεν έφευγε απ’ το πιάνο. Εκείνη τη νύχτα, ήρθε να κοιμηθεί στο κρεβάτι μου και αγκαλιαστήκαμε γελώντας. Όταν έπαιξε το «Μικρό Λευκό Γαϊδαράκι» σε ένα ρεσιτάλ μερικές βδομάδες αργότερα, ήρθαν γονείς και μου είπαν, «Τι υπέρχο κομμάτι απ’ τη Λούλου- είναι τόσο θαρραλέο, της ταιριάζει τόσο!»
Ακόμη και ο Τζεντ αναγνώρισε αυτό που έκανα. Οι Δυτικοί γονείς ανησυχούν πολύ για την αυτοπεποίθηση των παιδιών τους. Αλλά σα γονιός, το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις για την αυτοπεποίθηση του παιδιού σου είναι να του επιτρέψεις να τα παρατήσει. Στον αντίποδα, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για να ανέβει η αυτοπεποίθησή σου απ’ το να μάθεις πως μπορείς να κάνεις κάτι που θεωρούσες αδύνατο.
Υπάρχουν τόσα πολλά νέα βιβλία εκεί έξω που παρουσιάζουν τις Ασιάτισες μητέρες ως ραδιούργες, αναίσθητες γυναίκες που το παρακάνουν και δεν ενδιαφέρονται για τα πραγματικά θέλω των παιδιών τους. Για το κομμάτι τους, οι περισσότεροι Κινέζοι πιστεύουν πως νοιάζονται πολύ περισσότερο για τα παιδιά τους και είναι σε θέση να θυσιάσουνε πολλά περισσότερα για αυτά από τους Δυτικούς, που δείχνουν ευχαριστημένοι ακόμη κι αν το παιδί τους «χαλάσει». Νομίζω πως είναι μία αμοιβαία παρεξήγηση. Όλοι οι γονείς που σέβονται τον εαυτό τους θέλουν να κάνουν το καλύτερο για τα παιδιά τους. Οι Κινέζοι απλά έχουν μία τελείως διαφορετική εικόνα στο πώς να το κάνουν αυτό.
Οι Δυτικοί γονείς προσπαθούν να σεβαστούν την προσωπικότητα του κάθε παιδιού, ενθαρρύνοντάς τα να ακολουθήσουν τα πραγματικά τους θέλω, υποστηρίζοντας τις επιλογές τους, ενισχύοντάς τα θετικά σε ένα περιβάλλον προστασίας.
Σε αντίθεση, οι Κινέζοι πιστεύουν πως ο καλύτερος τρόπος να προστατεύσουν τα παιδιά τους είναι με το να τα προετοιμάσουν για το μέλλον, δείχνοντάς τους τι είναι ικανά να καταφέρουν και οπλίζοντάς τα με δεξιότητες, κάνοντάς τα να συνηθίσουν τη δουλειά και να αποκτήσουν τέτοια εμπιστοσύνη στον εαυτό τους που κανείς δε θα μπορέσει ποτέ να τα κάνει να τη χάσουν.
–Η Έιμι Τσούα είναι καθηγήτρια στη Νομική Σχολή του Γιέιλ και συγγραφέας του «Ημέρα της Αυτοκρατορίας» και «Ο Κόσμος Καίγεται: Πώς Η Δημοκρατία της Ελεύθερης Αγοράς Εξαγωγών Γεννάει Εθνικό Μίσος και Παγκόσμια Αστάθεια.» Το παρόν άρθρο είναι μέρος του «Ύμνος Μάχης για τη Μητέρα Τίγρη» της Έιμι Τσούα, και πρόκειται να εκδοθεί από τις εκδόσεις Penguin Press, μέλος του Penguin Group (USA) Inc. Copyright 2011 by Amy Chua.
Γι αυτο και οι κινεζοι ειναι απο τους μοναδικους λαους που εχουν ξεπεσει τοσο πολυ.Που καθε μερα ακουμε για τις φρικαλεοτητες που συμβαινουν εκει και ποσο εχει αξια η ανθρωπινη ζωη.Ειναι απο τα πολλα αριστα!
Ττρομαξα
εγω δεν θελω το παιδι μου να πηδηξει απο καμια ταρατσα γιατι δεν εγραψε καλα στις εξετασεις η να τρεμει απο το φοβο του.δεν τα γεννησα να μου φερουν αριστα.σωστοι ανθρωποι θελω να ειναι.οτι δεν καταφεραμε εμεις δηλαδη να το απαιτουμε απο τα παιδια μας? για να λεμε εμενα η κορη μου ετσι... εμενα ο γιος μου αλλιως.. σκασιλα μου για τον κοσμο.τα παιδια μου γεννηθηκαν για να ειναι ελευθερα, ειναι ελευθερα κι ετσι θα παραμεινουν!!!
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ Η ΚΥΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΓΕΙΛ Η ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΑΠΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΤΗΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ..ΙΣΩΣ ΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΝΑΙ ΝΑ ΟΔΗΓΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΤΟΜΑ ΝΑ ΑΡΙΣΤΕΥΟΥΝ Η ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΣΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ.ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΟΜΩΣ ΤΑ ΚΑΝΕΙ;Η ΑΠΟΞΕΝΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΑ;ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΖΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ;;;ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΘΑ ΑΡΙΣΤΕΥΕΙ Η ΘΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ.ΘΕΛΩ ΕΝΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΗΡΕΜΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ Κ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑΡΗΣ...ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΖΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΖΗΣΑΜΕ...ΑΦΗΣΤΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ...ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ..ΜΕ ΠΑΡΟΤΡΥΝΣΗ,ΜΕ ΟΡΙΑ,ΜΕ ΓΝΩΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΜΕ ΥΣΤΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ...ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΟ!!!!
Ο επιβεβαιωμένος αριθμός των νεκρών έχει φθάσει τους 159 και 174 άνθρωποι έχουν διασωθεί. Το Sewol βυθίστηκε, όπως εικάζουν οι αρχές, εξαιτίας ανθρωπίνου σφάλματος ή μηχανικής βλάβης. Την ώρα που ξεκίνησε να βυθίζεται, το πλήρωμα είπε στους μαθητές να παραμείνουν στις καμπίνες τους. Οι περισσότεροι υπάκουσαν και πνίγηκαν. Όσοι δεν υπάκουσαν ή δεν ενημερώθηκαν από το πλήρωμα, ανέβηκαν στο κατάστρωμα και διασώθηκαν.
Πω,πω Κουράστηκα απο τη 2η παράγραφο....υπάρχει κάποιος λόγοςνα τσακίζεται σε τέτοιο βαθμό η μοναδικότητα του καθενός μας;
ανταγωνιστικά αναρριχόμενα αρπακτικά που δεν διστάζουν να θυσιάσουν ούτε τα παιδιά τους για την επιτυχία, έχουν κατακλύσει το παγκόσμιο εμπόριο και εμείς με ιδέες ανωτερότητας βαδίζουμε στην σκλαβιά... δεν πάει καλά ο κόσμος μας... καθόλου καλά...
Ειναι αλλο το συστημα διαπαιδαγωγησης και αλλο το να κακοποιεις επισημος το παιδι σου στεροντας του το νερο η την αναγκη του,πιεζοντας τα δαχτυλα ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ να λειτουργησουν με τον τροπο που επιθυμεις εσυ για μερες....Αυτο το παιδι θα ειναι ενας κακοποιημενος ενηλικας με οτι συνεπαγεται αυτο....ΤΡΑΓΙΚΟ και απορω με τι θαρρος το εγραψε αφου στην ουσια ειναι ομολογια κακοποιησης.Επισης τοσο πολυ δεν την πειραξε το "σκουπίδι",που με την πρωτη ευκαιρια το ειπε στη κορη της!
επισημως*
OK...τρόπος τους...Εμένα δεν με ενδιαφέρει το πόσο καλούς βαθμούς θα φέρει στο σπίτι ή αν θα παίξει τέλεια ένα κομμάτι στο πιάνο. Αν η κόρη της ευχαριστήθηκε στο τέλος αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε φορά που θα χρειάζεται βοήθεια ή που δεν θα τα καταφέρνει σε κάτι αρχικά, θα πάψει να συμπεριφέρεται σαν 5χρονο που το βάζουν να κάνει κάτι που δεν γουστάρει... Για μένα σημασία έχει το παιδί μου να ανακαλύψει μόνο του τι σημαίνει όνειρο, στόχος, δουλειά...Θέλω να την βοηθήσω να ανακαλύψει τον εαυτό της, αλλά μόνη της. Και με το να την βάζω να κάνει κάτι επειδή το λέω εγώ δεν καταλήγει σε αυτό. Να μάθει μόνη της τι σημαίνει τεμπελιά και τι σκληρή δουλειά. Θα εξαρτάται μια ζωή από εμένα αν ξέρει ότι θα την πιέσω να κάνει κάτι. Αν μια ζωή σκέφτεται "τι θα πει η μαμά;"
Σίγουρα φαίνεται πως οι Κινέζοι έχουν ένα εντελώς διαφορετικό τρόπο σκέψεις από εμάς,όμως (κατά την ταπεινή μου γνώμη)ο άνθρωπος γεννιέται ελεύθερος και ως ελεύθερος πρέπει να ζει. Σίγουρα είναι απαραίτητο να βοηθήσουμε τα παιδιά μας ν ανακαλύψουν τις δυνατότητές τους και να περιμένουμε τα καλύτερα απ αυτά χωρίς όμως να τα καταπιέζουμε.Γιατί αν το σκεφτούμε καλύτερα,ο καθένας μας έχει το δικαίωμα να ζήσει τη ζωή του όπως ακριβώς την επιθυμεί!!!
Θα συμφωνήσω σε πολλά απ'όσα λέει και κυρίως στο ότι τελικά πρώτον οι γονείς αυτοί πραγματικά θυσιάζουν πολλά για τα παιδιά τους (χρόνο, ηρεμία, ψυχική υγεία, το να είναι αρεστοί), ότι θεωρούν τα παιδιά τους ικανά εκ των προτέρων, ότι βασίζονται στην πίστη αυτή για να τα "σπρώξουν" να καταφέρουν πολλά, ότι μαθαίνουν πως τα καλά "κόποις κτώνται"...Στο τέλος της ημέρας όμως θα παραητρήσω ότι μαθαίνουν στα παιδιά τους απλά πως να κυνηγούν την επιτυχία και πως θα κάνουν τα πάντα γι'αυτή...Και πέρα από μερικούς ίσως ανήθικους ανθρώπους, ίσως τελικά να μεγαλώνουν και παιδιά που θα βάλουν τα αισθήματά τους αλλά και των άλλνω στην άκρη και θα παραμερίσουν ανθρώπους και σχέσεις χάριν της επιτυχίας...Και ας αναλογιστεί ο καθένας μας μετά πόσο θεμιτό είναι αυτό.... Κι εγώ πιστεύω στα παιδιά και στις δυνατότητές τους. Δεν παύω να τους λέω πως ανάμεσά τους μπορεί να βρίσκεται ο μελλοντικός ηγέτης της χώρας, ο γιατρός που θα γιατρέψει όλες τις μορφές καρκίνου, ένας μελλοντικά πασίγνωστος καλλιτέχνης...ή απλά ένας καθημερινός "απλός" άνθρωπος που θα γίνει υπέροχος γονιός και θα μεγαλώσει ευτυχισμένα παιδιά και σωστούς ανθρώπους! Επίσης τους λέω πως όντας ο καθένας μας διαφορετικός μπορούν να βάζουν τον καλύτερό τους εαυτό σε ότι θεωρούν δευτερεύον από την στιγμή που μπορούν, και να κυνηγάνε με πάθος τα όνειρά τους...όχι όμως πως θα απαιτήσω από αυτούς ή από την κόρη μου να είναι τέλεια σε όλα...
Απο την εμπειρία μου έχω να πω ότι οι κινέζοι φοιτητές που έχω γνωρίσει εργαζότανε σκληρά στο πανεπιστήμιο, παιρνανε καλούς βαθμούς αλλα ποτέ δεν ξεχώριζαν για την ευφυΐα τους. Ενώ αντίθετα έλληνες και Ινδοί ήτανε αυτοί που τους παιρνανε στα καλύτερα πανεπιστημιακά προγράμματα. Δεν είναι τυχαίο που η ΝΑΣΑ έχει πολλούς έλληνες επιστήμονες! Δεν είναι τυχαίο που πολλα ελληνόπουλα έχουν ξεχωρίσει σε ιατρικές έρευνες! Ίσως η κινέζικη μέθοδος διαπαιδαγώγησης πιέζει όλους να ανεβάσουν το μορφωτικό τους επίπεδο και να γίνουν πιο επιμονοι και εγκρατεις. Αλλα έχω την αίσθηση ότι χάνουν την πραγματική ευτυχία που πηγάζει μέσα απο τις ανθρώπινες σχέσεις. Τις αγαπησιαρικες που σ´αγαπω γι αυτο που είσαι, που είσαι μοναδικός Με τα ελαττώματα σου....
se |kapoia πραγματα ειχε δικιο η μαμα κινεζα
Όσες φορές τυγχάνει να διαβάσω άρθρα τα οποία δεν είναι με την σύμφωνη γνώμη της κάθεμιας από μας μητέρας...βλέπω ένα καταιγισμό από υποτιμιτικά σχόλια, άσχημες εκφράσεις και άλλα τέτοια που με εξοργίζουν σαν άνθρωπο και μετα σαν μητέρα... αν είναι δυνατόν!!! παρατείθενται και άλλες γνώμες που αν μη τι άλλο είναι σεβαστές...το αν θα υιοθετήσω κάτι από όλα αυτά και το εφαρμόσω στην οικογένεια μου είναι κάτι άλλο!!! νομίζω είναι ντροπή για τον πολιτισμό μας ... για την παιδεία της κάθεμιας μας να εκφράζεται με αυτό τον τρόπο σε μια μάνα που προσπαθεί να δείξει με τον δικό της τρόπο πως μεγάλωσε παιδιά επιτυχημένα ... ξαναλέω επιτυχημένα τουλάχιστον σε επίπεδο μόρφωσης... γιατί σε προσωπικό επίπεδο την ευτυχία τους δεν μπορώ να την ξέρω και πόσο μάλλον να την κρίνωωω!!! της ορμίξαμε όλες γιατί είπε πως έβγαλε αλήτες και δεν κατάλαβα... αν είναι δυνατόν!!!μάθεται να σέβεσται τον άλλον, τη γνώμη του και τον αγώνα που κάνει... και όπως λέει και η μαμά μου... ας γυρίσει η κάθε μια να κοιτάξει το σπίτι της και ας αφήσει το ξένο... έχει πολλά να δει μέσααααα. καλημέρα !
ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ?ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΤΕ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ!ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΤΟΣΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΠΟΥ ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΡΟΜΠΟΤ.ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΩ ΤΟΥΣ ΘΑΥΜΑΖΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ,ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΥΣ ΛΥΠΟΣΟΥΝ ΚΙΟΛΑΣ(ΓΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΡΑΒΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΝ Σ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ).ΠΟΣΟ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ Σ' ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΕΥΛΟΓΙΜΕΝΟ ΤΟΠΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΩ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ...ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ!
Εγώ θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι στη Κίνα επιτρέπεται ένα, (1,) ΕΝΑ μόνο παιδί ανα οικογένεια. Προσέξτε. δεν είναι επιλογή των γονέων, να έχουν ένα μόνο παιδί. Δεν είναι ότι έχουν κάποιο πρόβλημα και δεν μπορούν να κάνουν παρά μόνο ένα παιδί, ειναι υποχρεωμένοι απο το Κράτος τους να κάνουν μόνο ΕΝΑ παιδί. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο συν του γεγονότος ότι απο την κουλτούρα τους τα παιδιά πρέπει να κάνουν περήφανους του γονείς τους, να μην τους ατιμάζουν, μπορώ να καταλάβω το τρόπο αυτο διαπαιδαγώγησης. Δεν συμφωνώ με όλα. Συμφωνώ όμως με αυτό ¨Αυτό που πιστεύουν οι Κινέζοι γονείς είναι πως τίποτα δεν είναι ευχάριστο μέχρι να γίνεις καλός σ’ αυτό. Για να γίνεις καλός σε οτιδήποτε χρειάζεται να δουλέψεις και τα παιδιά ποτέ δε θέλουν από μόνα τους να δουλέψουν," και αυτό "«Απλά δεν πιστεύεις στην ίδια» τον κατηγόρησα"¨. Δεν είμαστε γονείς για να τους επιτρέπουμε να εγκαταλείπουν στην πρώτη δυσκολία ή επειδή προτιμούν να βλέπουν παιδικά στη τηλεόραση. Είμαστε γονείς για να τα ενθαρύνουμε και όπου χρειάζεται να "τραβάμε" τα λουριά.
Η μητέρα μου βέρα Ελληνίδα με μεγάλωσε βάση των ελληνικών εθίμων και συνηθειών...Εγω βέρα Ελληνίδα θα μεγαλώσω τα παιδιά μου βάση των ελληνικών εθίμων και συνηθειών...ισως να τα καταφέρω καλυτερα απο τη μαμα μου...ισως και οχι...Αλλα νιωθω υπερήφανη γι΄αυτο γιατι θα ειμαι σίγουρη οτι τα παιδιά μου θα εχουν συναισθηματικό IQ 1000!!!!
Αστείοι Κινέζοι!!!! Ολη η τεχνολογία τους,ο πλούτος τους,η μορφωσή τους δεν μπορεί σε καμια περίπτωση να συγκριθεί με το χαμόγελο και την ευτυχία ενος παιδιού ανέμελου που θέλει απλά να ζήσει την ηλικία του!
Κάθε άνθρωπος γεννιέται με δυνατότητες. Οι δυνατότητες αυτές μπορεί να γίνουν ικανότητες μπορεί και όχι. Το αν θα γίνουν ικανότητες επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τα κίνητρα και τα ερεθίσματα που ο καθένας λαμβάνει. Η πίστη στο παιδί, η αναγνώριση της εργασίας και της προσπάθειας του, η αξιολόγηση του, ώστε να δοθούν τα κατάλληλα κίνητρα για την αξιοποίηση των δυνατοτήτων του (με την έννοια του πόσο μακρια μπορεί να φτάσει), είναι βασικές αρχές των παιδαγωγικών Η μεγαλύτερη αναγκη ενός παιδιού είναι η αναγνώριση της ικανότητας του. Αυτό λέγεται ενθάρρυνση. Αύξηση της αίσθησης που έχει το παιδί για την αξία του και τις δυνατότητες του. Η δημιουργία αυτοπεποίθησης συντελείται μέσω της αναγνώρισης του. Με αυτήν την θεωρία συντάσσομαι. Αυτό επιτυγχάνεται, κατα τη γνώμη μου με την παρότρυνση, την απόδοση ΣΩΣΤΩΝ κινήτρων, την πίστη και στην εμπιστοσύνη και όχι με την χειραγώγηση, την καταπίεση και τις απειλές. Γερές βάσεις και σωστές αξίες είναι το κλειδί στην διαπαιδαγώγηση. Και όποιος καταλαβε κατάλαβε... Διαπίστωση 1: Ο νεοέλληνας διακατέχεται απο τρελό σύμπλεγνα κατωτερότητας τελικα... Διαπίστωση 2: Ο νεοέλληνας δεν κοιτάει ποτέ την καμπούρα του, κοιτάει την καμπούρα του άλλου νεοέλληνα, δεν κοιτάει τη δική του και πώς μπορεί να την "ισιώσει" για να κάνει την αρχή! (Σκέψη απο μέσα μου) Πόσο μα ποσο απεχθάνομαι τις ετικέτες στα ρούχα, πόσω μάλλον στους ανθρώπους...!
Πόσο μα ΠΟΣΟ δικιο και ΠΟΣΟ συμφωνη με βροσκουν τα λόγια σου! Προσωπικά απεχθανθηκα το κείμενο μόλις διαβασα τη λίστα του τι ΔΕΝ αφησε να κανουν οι κόρες της και μεσα σε αυτο φιγουραριζε στα τρια πρωτα το οτι δεν φωναξε παιδια να παιξουν με τα δικα της!!!! Η πρωτη μου σκεψη ηταν... "δουλευομαστε τωρα ε?". Πολύ θα ηθελα λοιπόν να δω τις μεγαλες Σοφια και Λουιζα οι οποιες μπορεί να εχουν επιτυχει σε θεματα καριερας, ειμαι 1000% σιγουρη ομως οτι θα ειναι τρελες αποτυχίες στο να μοιράζονται, να κοινωνικοποιουνται και να αγαπουν τους ανθρωπους γι'αυτο που ειναι κι οχι από το πόσο πετυχημενοι ειναι... Αλλά αυτο πρέπει να το καταλαβει πρωτα η μανα για να το αποδωσει στα παιδια της... κι οταν μια μανα το μονο που κοιταει ειναι αυτο ας μην εχουμε και τρελλες απαιτησεις απο τα παιδια :( Αλήθεια... εχετε δει τις μεθοδους προπονησης των μικρων κινέζων αθλητων προκειμενου να γινουν επιτυχημενοι!?!? αν είστε ενταξει με αυτο... τοτε πραγματικα.. I rest my case! Το μονο που θα εκανα θα ηταν να πάω να γινω ψυχολογος στην Κινα! Θα υπάρχουν σιγουρα πολλές κατεστραμμένες ψυχες!
Ενδιαφερον το κειμενακι!!! Καταλαβα γιατί ο θεος με εκανε Ελληνιδα.Εχω ομως μια απορια.Ολοι αυτοι οι κινεζοι που βρισκονται στη χωρα μας και δουλευον στα κινεζικα καταστηματα ειναι οι ανεπιδεκτοι μαθησεως που εξοριστηκαν απο την Κινα ως οι αχρηστοικαι τεμπελιδες??? Kαι για να πω κι εγω την αποψη μου....Μεγαλωσα σε μια οικογενεια με πολλη αγαπη, θα μπορουσα να χαρακτηριστω ανετα, κολοπαιδο κακομαθημενo, καλομαθημενo ελληνοπουλο οπως διαβασα σε καποιο post.Ειμαι πλεον 39 και πολυ ευτυχσμενη, επιτυχημενη (τουλαχιστον εγω ετσι νοιωθω) και μεγαλωνω τα παιδια μου με την ιδια συνταγη.Ειμαι περηφανη που ειμαι ελληνιδα, και δεν ζηλευω κανενα ξενο προτυπο!
OK grafw prin diavasw ta prohgoumena sxolia. XRISTE MOU!!!!! GIAUTO OI KINEZOI AUTOKTONOUN, PEFTOUN APTA PARATHIRA TWN ERGOSTASIWN GIATI TOUS MEGALWSNOUN ETSI! TWRA EKSIGEITE!!!! GIAUTO KANOUN XARAKIRIA K DE KSEROUN TI SIMAINEI ELEUTHERIA PROSWPIKI K KOINWNIKI. PANAGITSA MOU. EXW ANATRIXIASEI. TI FASISMOS. TI EKSOUSIOMANIA. PAPAPAPA MAKRIA APO DW.
"Μια φορά όταν ήμουν μικρή –ίσως και περισσότερες από μία- μίλησα στη μητέρα μου με τόση ασέβεια, που ο πατέρας μου θυμωμένος με αποκάλεσε «σκουπίδι», στην τοπική μας διάλεκτο Hokkien. Δούλεψε μια χαρά. Ένιωσα απαίσια και βαθύτατα ντροπιασμένη γι’ αυτό που είχα κάνει. Αλλά δεν έβλαψε την αυτοπεποίθησή μου ή κάτι τέτοιο. Ήξερα πόσο ψηλά με είχε στο μυαλό του. Δεν πίστεψα στ’ αλήθεια πως ήμουν άχρηστη, ούτε ένιωσα σα σκουπίδι." Αυτο συνεβη σε σενα και μπραβο σου. Δε σημαινει οτι ολα τα παιδια του κοσμου δε θα το πιστεψουν ουτε θα το νιωσουν. Και κατι τελευταιο, τα παιδια δε σου χρωστανε τιποτε απολυτως. Ηταν επιλογη σου που εμεινες εγκυος και εαν ακομη δεν ηταν, ηταν επιλογη σου που το κρατησες. Αλλο το να απαιτουμε απο ενα παιδι τον ιδιο σεβασμο που του δειχνουμε και αλλο να λεμε οτι μας χρωσταει. ΤΙΠΟΤΕ δε μας χρωστανε.
Νομίζω ότι όλοι οι γονείς θέλουν τα παιδιά τους χαρούμενα. Από αυτό το άρθρο θα κρατήσω μόνο αυτό που και προηγουμένως σχολιάστηκε θετικά: "Αλλά σα γονιός, το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις για την αυτοπεποίθηση του παιδιού σου είναι να του επιτρέψεις να τα παρατήσει. Στον αντίποδα, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για να ανέβει η αυτοπεποίθησή σου απ’ το να μάθεις πως μπορείς να κάνεις κάτι που θεωρούσες αδύνατο." Επίσης ένα καλό κατά την γνώμη μου παράδειγμα είναι η ουσιαστική απασχόληση το γονιού με το παιδί του, όχι η απλή παρουσία στον ίδιο χώρο χωρίς επικοινωνία στην πραγματικότητα. Και ας μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά χρειάζονται και το καλό μας παράδειγμα, αλλά και βοήθεια για να γίνουν αυτό που θέλουν.
ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΑΝΑ. ΑΓΑΠΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΤΟ ΛΑΤΡΕΥΩ. ΠΑΙΖΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΜΠΑΛΑ ΚΑΝΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΚΟΥΝΙΑ. ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΡΤΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ ........ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΓΕΛΑΕΙ. ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΙΑΝΟ Η ΒΙΟΛΙ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ.
Den tha krinw thn kineza apla tha pw oti kalo einai na yparxei ena metro se ola, oxi ypervolikh austhrothta kai apagoreush nai sevasmos kai na kserei ta oria kai paixnidi gia epivraveush meta apo tis ypoxreoseis tou (sxoleio).... oso gia ta dika mas paidakia mporw na pw oti yparxoun swstoi goneis pou kseroun na anathrepsoun ta paidia tous alla dystyxws yparxoun kai goneis pou den dinoun swsth kathodigish kai koitazoun mono thn dikh tous kalopairash.... kai auto to diapistosa se merika taksidia mou sto eksoteriko otan kathomastan na fame proino sta ksenodoxeia..... oi ellhnes goneis me ta paidakia tous na trexoun na prolavoun na gemisoun ta piata me lysa.....me fones striglies kai thoryvo....na pernoun kai mazi tous santouits gia pio meta.....se shmeio pou o ksenagos eipe 'fate oso thelete omws mh pernete kai mazi sas santouits gia meta exoume ginei rezili!'.....dystyxws to katoxiko syndromo den vlepw na feugei eukola.....eilikrina ena pragma pou thaumasa sta ksena paidakia htan oti den shkothikan apo to trapezi kai eixan sta piata tous thn posothta faghtou pou tha etrogan..... auta!maria....
1ΟΝ.ΓΩΓΩ ΕΙΔΑ ΤΟ ΛΙΝΚ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΤΟ ΔΩ ΟΛΟ ΓΙΑΤΙ ΣΦΙΧΤΗΚΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΜΟΥ.ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΜΟΝΟ 2 ΠΡΑΓΜΑΤΑ.ΣΕΒΟΜΑΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΛΑΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΡΜΟΖΕΙ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ.ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙ Μ Ο Ν Ο ΟΜΟΡΦΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑ.ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΜΕΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΟΤΗΤΑΣ ΔΕΝ ΓΥΡΝΑΝ ΠΟΤΕ ΠΙΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΖΗΣΕΙ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΑ ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙΟΥ ΑΛΛΑ Η ΤΑΠΕΙΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΕΧΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΟΡΙΑ.ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ.ΕΓΩ ΛΟΙΠΟΝ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΑΝΑ ΘΕΛΩ ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΩ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.ΤΟΥΣ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ,ΠΟΣΟ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΟΥΣ ΑΝΟΙΓΕΙΣ ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΟΝΕΙΡΑ.ΤΕΛΟΣ ΘΕΛΩ ΝΑ ΡΗΤΗΣΩ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΓΟΝΙΩ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΩΝ ΟΤΑΝ ΑΥΤΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ..ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ Η ΚΛΑΣΙΚΟΥΡΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΘΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΛΗ ΝΥΧΤΑ ΑΝ ΕΦΑΓΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΑΝ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΗΣΥΧΗ.ΣΟΡΥ ΑΛΛΑ Μ ΑΡΕΣΕΙ!!!!!!!ΟΤΑΝ ΣΠΟΥΔΑΖΑ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ ΠΗΓΑ ΜΕ ΚΑΤΙ ΦΙΛΕΣ DISNEYLAND ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΒΡΕΧΕΙ.ΟΛΕΣ ΟΙ ΞΕΝΕΣ ΜΑΝΕΣ ΑΦΗΝΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΒΡΑΧΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΒΛΕΠΟΥΜΕ 2 ΓΟΝΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΜΠΟΥΦΑΝ ΝΑ ΤΡΕΜΟΥΝ.ΦΥΣΙΚΑ ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΡΩΤΗΣΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΜΠΟΥΦΑΝ ΤΟΥΣ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ ΣΤΑ ΚΑΡΟΤΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΒΡΕΧΟΝΤΕ ΚΑΙ ΚΡΥΩΝΟΥΝ.ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΧΕΣ!!!!ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΑΝΑ Σ Α Γ Α Π Ω!!!!! ΠΗΝΕΛΟΠΗ
"...σα γονιός, το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις για την αυτοπεποίθηση του παιδιού σου είναι να του επιτρέψεις να τα παρατήσει. Στον αντίποδα, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για να ανέβει η αυτοπεποίθησή σου απ’ το να μάθεις πως μπορείς να κάνεις κάτι που θεωρούσες αδύνατο..." Μου αρέσει η λογική αυτη σαν τρόπος ζωής. Μου αρεσε επίσης το ότι γράφει ότι οι Κινέζες ασχολούνται με τα παιδιά τους πάρα πολύ και κάθονται μαζί τους να λύνουν ασκήσεις και να καταλάβουν για ποιο λόγο οι βαθμοί τους δεν είναι καλοί. ΑΛΛΑ έχω τεράστιες ενστάσεις στα μέσα που χρησιμοποιούν για να επιτευχθεί η "τελειότητα". Η οποία έχει γίνει αυτοσκοπός από ότι κατάλαβα.. Α. Σε ποιο ακριβώς σημείο βάζει η "Κινέζα" μάνα τη γραμμή του ορίου του παιδιού της?? Ή θεωρεί ότι δεν έχει όρια? Β. Ακόμα κι εγώ θα μπορούσα να μάθω πιάνο υπό την απειλή βασανιστηρίων, πόσο μάλλον όταν είσαι παιδάκι και σου απαγορεύουν όλα όσα σε κάνουν χαρούμενο.. ("...την απείλησα με το να της απαγορεύσω το μεσημεριανό, το βραδινό..." - δηλαδή δεν θα το τάιζε??? για να μάθει ένα κομματι στο πιάνο???) Γ. Το να φέρεσαι στο παιδί σου με τρόπο που το μειώνει και το υποτιμά, νασ το λες "σκουπίδι", "τεμπέλη" (επειδή εφερε 19 αντι 20!!!!) διότι έτσι είναι η κοινωνία μας και πρέπει να εχει τα εφόδια, είναι σαν να πετάς το παιδί σου στη θάλασσα θεωρώντας ότι θα πρέπει να μάθει κολύμπι, αλλιώς θα πνιγεί. Δ. "οι Δυτικοί γονείς ενδιαφέρονται για την ψυχή των παιδιών τους. Οι Κινέζοι γονείς όχι" - κι αυτο που κατάλαβα στην τελική είναι ότι δεν υπάρχει θέση για τη διαφορετικότητα στην κοινωνία τους, όλοι πρεπει να φέρνουν 20ρια, όλοι πρέπει να είναι άριστοι στο πιάνο... Όλοι πρέπει να είναι ίδιοι στην τελική... Ε. Η όλη διαπαιδαγώγηση μου θυμίζει το δέσιμο των ποδιών των νεογέννητων κοριτσιών για να μη γίνουν στραβα. ΥΓ - δε λέω ότι ως Έλληνες ή ως Δυτικοί τα κάνουμε όλα τέλεια, ίσα ίσα, απέχουμε πολύ. Ούτε δέχομαι την καραμέλα "η λέξη "φιλότιμο" υπάρχει μόνο στο Ελληνικό λεξικο". Ομοίως και η λέξη "πορδοχαρά" αλλά δε μας βλέπω να το αναφέρουμε και πολύ... Αλλά έχουμε μια ζεστασια με τα παιδιά μας. Θεωρούμε την ηλικία τους τρυφερή και ευάλωτη και προσπαθούμε να τα προστατέψουμε. Ίσως σε βαθμο υπερβολής μερικές φορές, αλλά προτιμω μια μαμά που θα μου λέει συνέχεια "πρόσεξε μη χτυπήσεις, πρόσεξε όταν οδηγείς, πρόσεξε... προσεξε... προσεξε..." παρά μια μαμά που θα με αποκαλούσε ηλίθια και τεμπέλα αν της έφερνα ένα 19 στην ιστορία και που θα επέμενε να μάθω πιάνο ή βιολί ενώ δε μου αρέσουν.
Nena nice!
Μ'αρέσει εν μέρει ο τρόπος διαπαιδαγώγησης της Κινέζας! Εν μέρει όμως! Οταν κάποτε είπα σε μαμά φίλη ότι θέλω ο μικρός μου να είναι ανεξαρτητος από μικρός και τον άφηνα να φτιάχνει το πρωινό του ή το απογευματινό του, απλά με αποκάλεσε "μουλάρα" γιατί είναι ακόμα μόλις 5 ετών....
Γιατι οι Κινεζες μητερες ειναι καλυτερες? Και ποιος θα το κρινει αυτο????? Παντου υπαρχουν καλοι και κακοι ανθρωποι, παντου υπαρχουν καλες και κακες μητερες. Μου αρεσε πολυ το αρθρο και σιγουρα λεει πολλα πραγματα σωστα αλλα δε μου αρεσε καθολου ο τιτλος του.
>ποτε δεν θα εκρινα μια μαμα για το μοντελο που επιλεγει να μεγαλωσει τα παιδια της,οσο αντιθετη κ αν ημουν με αυτο,σκεφτομενη παντα οτι κανενας γονιος δεν θελει το κακο του παιδιου του.
επειδη ομως οπου υπαρχει λογος υπαρχει κ αντιλογος θελω να σας πω τη δικη μου εμπειρια....
ενα πολυ κοντινο μου πλεον προσωπο εζησε απο πολυ μικρη με μια ελληνιδα"κινεζα"μανα!!!αριστη σε ολα που δεν επαιρνε μερος σε καμια σχολικη παρασταση,που δεν κοιμηθηκε ποτε σε φιλη της,που δεν βγηκε ποτε με φιλους της.αριστη στο σχολειο,αριστη στο πιανο.στα 18 της χρονια ειχε καταφερει να τελειωσει το σχολειο χωρις φροντιστηρια κ να περασει στο πανεπιστημιο στη σχολη κοινωνιολογιας καπου κ να εχει ενα απο τα ελαχιστα διπλωματα πιανου κρατικου ωδειου στη ελλαδα(ή κατι τετοιο τελος παντων).επισης ειχε κ εχει μισησει τοσο πολυ την ελληνιδα κινεζα μανα της ωστε αποφασισε να μην σπουδασει κ να μην ασχοληθει αλλο με το πιανο,μιας κ δεν υπηρχε ουτε κ τωρα ακομα νομιζω υπαρχει καποιο αλλο πτυχιο,αλλα να παει να δουλεψει σε ενα εργοστασιο γιατι απλα δεν αντεχε αλλο.στα 36 χρονια της οι σχεσεις της με την μανα της δεν εχουν αποκατασταθει ακομα,κ μαλλον ουτε προκειται ποτε,ασχολειται με το πιανο κανοντας ιδιαιτερα σε μαθητες,εχει κανει ενα γαμο με εναν ανθρωπο απλα κ μονο για να φυγει απο την μανα της ο οποιος κ ειναι αποτυχημενος μιας κ ο συζυγος της ειναι ενας τεμπελης κ μισος,αλλα που να χωρισει να παει με δυο παιδια,κ φυσικα δεν εμαθε ποτε να στηριζεται στα ποδια της αλλα ουτε να πιστευει στον εαυτο της κ οποτε συμβει κατι κατηγορει ολους τους αλλους κ φυσικα τρεχει στο μπαμπα για παρηγορια....
απο την αλλη η ελληνιδα "κινεζα" μανα λυπαται που ενα παιδι τοσο αξιο κ εξυπνο κ ικανο κ δεν ξερω κ εγω τι αλλο δεν καταφερε απολυτως τιποτα στη ζωη του κ γνωριζει οτι ο μονος που φταει ειναι η ιδια....
τα συπερασματα δικα σας.....
εγω σαν μαμα πιστευω οτι παν μετρο αριστο οπως ειπαν κ καποιοι πριν απο εμενα κ η απαντηση μου σε αυτη την μαμα θα ηταν οτι δεν υπαρχουν δυτικες μαμαδες κ κινεζες μαμαδες αλλα σκετο μαμαδες γεματες απο αγαπη για τα παιδια τους!!!
συγνωμη ανα σας κουρασα με την φλυαρια μου
βερα κουτσαυτακη
>Και το μαστίγιο σε ποια φάση βγαίνει???Ελεος ...κάθε πανάσχετος δημοσιευει 'ο,τι του έρθει στο κεφάλι και το πλασάρει για παιδαγωγική μέθοδο!!!Τα παιδιά δεν είναι προέκταση του εαυτού μας...έχουν το δικαίωμα της επιλογής το δικαίωμα στην επιτυχία αλλά και στην αποτυχία.Δεν θα μεγαλώσω τα παιδιά μου με φασιστικές και κομμουνιστικές μεθόδους.Και τι έγινε αν δεν είναι άριστοι μαθητές ή πρώτοι στο βιολί?θα γίνουν και άχρηστοι στην κοινωνία?
>ΚΛΕΛΙΑ
Η υπερβολή σε όλο της το μεγαλείο!!! Δεν είπαμε να αφήνουμε τα παιδιά ανεξέλεγτα και χωρίς ερεθίσματα, αλλά αυτό παραπάει. Τα παιδιά μας δεν χρωστάνε τίποτα να πληρώνουν τα δικά μας απωθημένα. Επειδή τα φέραμε στον κόσμο δεν σημαίνει και οτι μας ανήκουν. Αν εγώ, ως παιδί, ήθελα να ασχολήθώ π.χ. με τον αθλητισμό ή με την μουσική και για τον Χ ή Ψ λόγο δεν ασχόλήθηκα ,δεν θα επιβάλλω στο παιδι μου με το ζόρι να ασχοληθεί - και μάλιστα να αριστεύσει- σε κάτι που δεν του αρέσει. Ναί, να το παροτρύνω να ασχοληθεί με κάτι όμορφο, δημιουργικό και επικοδομητικό αλλά αν δεν θέλει, ποιός ο λόγος? Υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ της απάθειας και της καταπίεσης και δεν είμαι fun κανενός εκ των δύο άκρων. Ανάμεσα στο ζενίθ και το ναδίρ υπάρχει και η χρυσή τομή. Πιστεύω πως το σημαντικότερο είναι να έχουμε ευτυχισμένα και υγιή - όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά- παιδιά. Δεν είναι ρομπότ να εκτελούν άβουλα. Είναι άνθρωποι σε μικρή συσκευασία με δική τους προσωπικότητα, δικές τους προτιμήσεις και δικά τους θέλω. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε την αξίωση να αριστεύουν σε όλους τους τομείς! Και επιτέλους, είναι προτιμότερο να γίνει ένας ενήλικος γεμάτος από αναμνήσεις και αγάπη από τα παιδικά του χρόνια παρά ένα στερήμένος παρά-μορφωμένος. Δεν είναι ΚΤΗΜΑΤΑ τα παιδιά μας.
>Η καθε χωρα εχει την δικη της φιλοσοφια, κουλτουρα, αξιωσεις κ απαιτησεις..προφανως και οι κινεζες μητερες εχουν καποιους λογους που επιλεγουν να μεγαλωσουν ετσι τα παιδια τους..Αυτο που δεν καταλαβαινω ειναι γιατι πρεπει η συγκεκριμενη κυρια να βαλει σε διαδικασια συγκρισης τον τροπο τον δικο της με των δυτικων για να μας αποδειξει οτι ειναι ανωτερη ως μανα...σ αυτο το σημειο εγω δηλωνω οτι με ενδιαφερει το 'ταξιδι για την Ιθακη' στο μεγαλωμα των παιδιων μου..δεν εχει μονο σημασια το παιδι να πετυχει τον εκαστοτε στοχο αλλα να εχει βιωσει και ενα ταξιδι-διαδρομη ως εκει το οποιο δεν θα απαρτιζεται μονο απο πιεσεις, κλαμματα, νευρα κ ακυρωσεις..παν μετρον αριστον!
>Ακόμα και αν διαφωνούμε τελείως με μια άποψη θα πρέπει να μας προβληματίζει. Όσοι διαφωνούν με τις Κινέζες μάνες δεν θα έπρεπε να προβληματιστούν για το πως πρέπει να διορθώσουμε το δικό μας παιδαγωγικό σύστημα ώστε να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα? Γιατί ας μην γελιόμαστε, σίγουρα πάμε από το κακό στο χειρότερο. Σίγουρα η Ελληνίδα μάνα παραχαϊδεύει τα παιδιά της και σίγουρα τα παραχαϊδεμένα παιδιά δεν έχουν αυτοπεποίθηση αλλά θράσος - είναι δύο έννοιες που προφανώς μπερδεύουμε. Το παιδί που έχει συνηθίσει να ακούει μπράβο με το παραμικρό μπροστά σε μία μικρή αποτυχία τα παρατάει γιατί πιστεύει ότι δεν είναι ικανό να τα καταφέρει. Πιστεύω ότι το σωστό βρίσκεται κάπου στη μέση. Και πιστεύω ότι εμείς οι Ελληνίδες μάνες θα πρέπει να καταλάβουμε ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι να δείχνουμε την αγάπη μας στα παιδιά μας όπως το να τους δίνουμε απλά τα εφόδια ώστε να μπορούν να σταθούν σε μία σκληρή και ανταγωνιστική κοινωνία. Επίσης πιστεύω ότι το δυτικό μοντέλο διαπαιδαγώγησης ίσως αποσκοπεί στο να μας κάνει όλους μέτριους, αν σκεφτείτε το πόσο προωθεί την ψυχαγωγία-το παν είναι να περνάμε καλά- ακόμα και το σύστημα παιδείας δείχνει ότι δεν θέλουν ανθρώπους με κριτική ικανότητα. Ίσως θα έπρεπε να αφήσουμε αυτήν την νοοτροπία- να περνάμε καλά και όλα τα άλλα είναι περιττά- και να ξαναγυρίσουμε λίγο στις αξίες που διδαχτήκαμε από προηγούμενες γενιές. Ας προβληματιστούμε γενικότερα, γιατί εγώ όσο απαράδεχτο θεωρώ το σύστημα διαπαιδαγώγησης των Κινέζων άλλο τόσο απαράδεχτο θεωρώ και το δικό μας
mamadimi
Συμφωνω!Ειχα διαβασει πριν καιρο ενα εξαιρετικο αρθρο,και τοτε πρωτοακουσα για τους Κινεζους γονεις.Η αληθεια ειναι πως μου φανηκε τρομακτικο γιατι ειναι εντελως εξω απο την κουλτουρα μας.Φανταζομαι ομως οτι μεγαλωνουν καποια παιδια με ψυχικη υγεια και αυτοπεποιθηση,και καποια οχι.Κατι αντιστοιχο δε συμβαινει ομως και στη δυση σε ο,τι αφορα στον ψυχικο κοσμο των παιδιων?Γιατι για τους δυτικους γονεις υπαρχει η διαπιστωση οτι μεγαλωνουν τα παιδια-ναρκισσους.Και τι εννοουσε το αρθρο με αυτο:η συνεχης επιβραβευση του παιδιου,ακομη κ αν δεν πετυχαινει επαρκως ενα στοχο,δημιουργει την ψευδαισθηση οτι θα τα καταφερει,κατι που στην πραγματικη κοινωνια δε γινεται.Ειναι απο τα αρθρα που πραγματικα με προβληματισαν!
>ΣΕ ΠΟΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΑΞΗ ΑΝΗΚΟΥΝ ΟΙ ΜΑΝΑΔΕΣ ΠΟΥ ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΝ 3 ΩΡΕΣ ΕΞΑΣΚΗΣΗΣ ΣΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΙ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ?ΓΙΑΤΙ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΜΑΝΑΔΕΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ ΠΟΥ ΞΕΡΩ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗ ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΗ ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΣΟΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΩΡΑΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΛΕΙΨΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ...ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΝΟΥΜΕ...ΠΟΣΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ Ο ΣΥΖΗΓΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙ ΑΥΤΗ Η ΚΙΝΕΖΑ ΜΑΝΑ ΤΙΓΡΗΣ...?ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΠΟΣΟΙ ΙΚΑΝΟΙ ΚΑΙ ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΙ ΝΕΟΙ ΑΜΟΙΒΟΝΤΑΙ ΜΕ ΨΙΧΟΥΛΑ ΚΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΘΡΕΨΟΥΝ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ..ΕΓΩ ΑΥΤΟ ΒΛΕΠΩ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΜΑΝΑΔΕΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΝ Μ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΝΩΤΕΡΕΣ ΚΙΝΕΖΕΣ ΜΑΝΑΔΕΣ...
ΜΑΡΙΝΑ
>Εμεινα άναυδη με αυτά που διάβασα.Εγώ λοιπόν έχω να σας πω ότι συνεργάζομαι με κινέζους εδώ και 8 χρόνια. Οι περισσότεροι είναι από 20-30 χρονών. Και για τους περισσότερους-για να μην πω σχεδόν όλους-εκτός από μερικές εξαιρέσεις,είναι τόσο διαφορετικοί από εμάς, που μερικές φορές βγαίνω από τα ρούχα μου. Εχω να σας πω λοιπόν ότι ούτε καμιά παιδεία διαθέτουν,οι σημερινοί κινέζοι εννοώ(όχι οι πρόγονοι),δεν έχουν λόγο και τσίπα και φυσικά θα σας τονίσω το σημαντικότερο, η λέξη φιλότιμο υπάρχει μόνο στο ελληνικό λεξιλόγιο. Αν εγώ λοιπόν μοιάσω έστω και λίγο κάποια στιγμή της ζωής μου σε κινέζα μάνα, ελάτε να πάρετε το παιδί μου.
>Στην Κινα -λογω του υπερπληθυσμου- υπαρχει αυστηρο one child policy. Το 2ο παιδι αν γεννηθει ειναι σαν να μη υπαρχει, δεν μπορει να δηλωθει, ειναι παρανομο και στην ουσια νεκροζωντανο.
Οι γονεις αναγκαζονται να τα αφησουν, γι'αυτο υπαρχει και το τεραστιο αυτο προβλημα στην Κινα με τα παιδια των φαναριων κλπ.
Δεν ειναι ομως μονο φαινομενο της Κινας αυτο. Συμβαινει παρα πολυ συχνα και στον Δυτικο πολιτισμο....
Φυσικα και ειναι κατακριτεο αλλα στην περιπτωση των κινεζων γονιων ΔΕΝ αποτελει επιλογη!!!
Και δεν καταλαβαινω τι σχεση αυτο το επιχειρημα με το μοντελο διαπαιδαγωγησης??? Καλοι και κακοι γονεις υπαρχουν παντου.
ΕΛΕΟΣ με τους κομπλεξισμους και τις δαιμονοποιησεις!!!
Επιτελους, ανοιξτε τα ματια και το μυαλο σας και think out of the box!!!!!!!!!! Ioanna
>εχω σοκαριστει δεν θα μπορουσα να φανταστω οτι υπαρχουν τετοιες περιπτωσεις δεν το διαβασα ως το τελος γιατι εκνευριστηκα οχι σαν μαμα μονο αλλα και ως παιδι που ημουν καποτε δεν ξερω αν θα ενιωθα κατι για ενα γονιο που θα μου συμπεριφεροταν ετσι,ισως να ειναι η νοοτροπια τους τετοια αλλα προσωπικα χαιρομαι που δεν ειμαι <>θεωρω απαραδεκτο να συμπεριφερεσαι με τετοιο τροπο στο παιδι που στο κατω κατω δε το ρωτησες αν ηθελε να γεννηθει και να ζει με αυτο τον τροπο.γιαννα
>Ο κάθε τρόπος διαπαιδαγώγησης για να λειτουργήσει χρειάζεται και το κατάλληλο περιβάλλον. Τί έννοώ: αν ένας Ελληνας αποφασίσει να εφαρμόσει στην Ελλάδα το σύστημα διαπαιδαγώγησης της κινέζας μητέρας θα αποτύχει παταγωδώς! Δεν μπορείς να απαγορεύεσεις πχ παντελώς την τηλεόραση σε ένα παιδί που συναναστρέφεται άλλα παιδιά που βλέπουν τηλεόραση. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να βάλεις μέτρο και έλεγχο, όχι απαγόρευση, γιατί θα έχει αντίθετα αποτελέσματα. Σε ένα περιβάλλον, όπως αυτό της Κίνας, που σε όλα τα παιδιά απαγορεύεται η τηλεόραση, δεν υπάρχουν και αντιδράσεις... Ο κάθε λαός έχει την κουλτούρα του.
>@Ανώνυμος
Το link που έστειλες όντως δεν ταιριάζει σε ένα blog με μαμάδες και παιδιά. Από την άλλη δεν νομίζω ότι μόνο οι Κινέζοι πετάνε ή παρατάνε τα μωρά τους...
>Δηλαδή στην Κίνα οι γονείς είναι τόσο άψογοι, δεν υπάρχει καμιά περίπτωση κακοποίησης παιδιού, νεαρή κοπέλα να μείνει έγκυος, ο γιός να μπλέξει με ναρκωτικά...αντίθετα όλα τα παιδιά γίνονται επιστήμονες...τις δουλειές που κάνουμε εμείς οι απλοί θνητοί ποιός τις κάνει στην Κίνα?...κινέζοι που τους μεγάλωσαν Δυτικοί...Ας αφήσουμε τις υπερβολές...προσωπικά μεγαλώνω το παιδί μου με πειθαρχία γιατί θέλω να είναι προετοιμασμένο για τον κόσμο που το περιμένει έξω από το σπίτι...δεν θα του χαιδέψω τα αυτιά...αλλά αναγνωρίζω πως κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, με άλλες προτιμήσεις και άλλες δυνατότητες από τον διπλανό του...Ας προσπαθήσουμε να είμαστε κοντά στα παιδιά μας και να βρούμε σε τι μπορούν να είναι άριστοι...και όχι να τους επιβάλλουμε την τελειότητα...όσο και αν φαίνεται περίεργο στους Κινέζους δεν είναι όλα τα ελληνόπουλα ΄΄τελειωμένα΄΄...υπάρχουν αριστούχοι που δεν τους έγινε η ζωή κόλαση, όπως και άλλοι σαν εμένα που δεν έγινα Κινέζα αλλά είμαι πολύ ευχαριστημένη από την ζωή μου και ας είναι ΄΄μέτρια΄΄...
>fwteini tha ithela polly na dw to link pou anafereis, alla den kserw me ti dedomena na to psaksw sto google. tha ithela an mporouses na me voithouses. tha mporouses an thes na mou to steileis sto email mou
calicewonderland@gmail.com.
sygnwmi gia tin enoxlisi
irini,
>το λινκ που εστειλα και δεν δημοσιευθηκε, ναι, το κατανοω, εχει απιστευτα τραγικα φρικιαστικες εικονες φρικης απο νεογεννητα μωρα πεθαμενα, πεταμενα κυριολεκτικα, απο τις μαναδες τους, στην Κινα, και αυτα μαλιστα στην εποχη μας... Ηθελα να ξερα αν καποιοι εβλεπαν αυτες τις φωτο, θεωρουσαν οτι το αρθρο τελικα εχει βαση.. ειναι ενας λαος αλλιωτικος απο εμας οι κινεζοι... δεν εχουμε κατι ουσιωδες να παρουμε απο αυτους στην διαπαιδαγωγιση, ουτε καν να επιτραπει να συγκριθουμε πνευματικα.. οι ελληνιδες μανες, εχουμε τα κουσουρια μας, φυσικα, αλλα ποτε δε θα καναμε τετοιες φρικαλεοτητες στα βρεφη μας...οποιος θελει, και εχει γερο στομαχι, ας γκουγκλαρει να δει... ισωπεδωνει οποιαδηποτε τακτικη τελειομανιας μπορει να εχει η παραπανω κυρια... κριμα, και παλι κριμα... απανθρωποι οι ανθρωποι που ετσι νομιζουν οτι κανουν καλο...
Φωτεινη
>Symfwnw apolyta me tin Paylina! Na katapiezoume ta paidia mas mia zwi gia ena palio-arista? H pragmatiki morfwsi erxetai me tin proswpiki enasxolisi. Enas mathitis tou arista den simainei aparaitita pws exei kai gnwseis, ithos kai kalliergeia!
>Αυτό που με ενόχλησε στα σχόλια είναι αυτή η εμμονή με τους Έλληνες!..
Πραγματικά δεν θα μεγάλωνα ένα παιδί σαν Κινέζα μαμά-γιατί πολύ απλά δεν συμφωνώ σε πολλά σημεία, ωστόσο δεν αγνοώ το γεγονός ότι η πειθαρχία και η επιμονή είναι εφόδια στις μέρες μας..
Φλώρα
>Ελληναρας vs κινέζος...Αυτή η μελέτη θα είχε ενδιαφέρον!!! χχχ
>ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕ ΛΑΟ!! ΗΔΗ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΑΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΑΝΑ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΒΓΑΖΕΙ ΜΑΜΟΘΡΕΦΤΑ ΚΑΚΟΑΝΑΘΡΕΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΠΑΙΝΕΣΑΤΕ ΤΗΝ ΚΙΝΕΖΑ ΟΤΙ ΒΓΑΖΕΙ ΚΟΜΜΑΝΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!!! ΗΜΑΡΤΟΝ! ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΩΣΤΕ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΗ ΑΓΑΠΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΩΡΑΙΟΣ ΔΥΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!! ΔΗΛΑΔΗ ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΠΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΙΣΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΕ ΠΟΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ? ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΜΑΝΑΤΖΕΡ?ΗΜΑΡΤΟΝ .. ΑΣ ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΥΜΕ ΛΙΓΑΚΙ..ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΠΡΟΤΙΜΩ ΝΑ ΕΧΩ ΓΙΟ ΕΝΑ ΜΠΕΤΑΤΖΗ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ..ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΟΝΕΙΡΟ..ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΥΤΗ..ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ..ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗ ΒΑΣΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ..ΑΝΑΓΚΗ ΕΙΧΑΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ...ΑΜΑ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΠΑΛΕΥΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΘΑ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΕΡΓΟ ΩΣ ΜΑΜΑ..
>"...Αν οι βαθμοί του παιδιού δε βελτιωθούν, μπορεί να κανονίσουν μία συνάντηση με το διευθυντή του σχολείου να εξετάσουν τον τρόπο με τον οποίο διδάσκεται το μάθημα ή να αμφισβητήσουν τα προσόντα του δασκάλου.
Αν ένα Κινεζάκι φέρει 16 – που δε θα συνέβαινε ποτέ- θα ξεσπούσε αρχικά μια έκρηξη από φωνές και μαλλιοτράβηγμα. Η απαρηγόρητη Κινέζα μάνα θα έπαιρνε τότε δεκάδες, μπορεί και εκατοντάδες δοκιμαστικά τεστς και θα τα έλυνε όλα με το παιδί της για όσο καιρό χρειαζόταν ώσπου ο βαθμός του να ανέβει και πάλι στο 20."
...και θα θελα να συμπληρώσω τι θα έκανε μία ελληνίδα μάνα αν το παιδί της έφερνε 16: θα κατηγορούσε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα, το καθηγητή, τον διευθυντή/γυμνασιάρχη/λυκειάρχη, τον υπουργό για την κατάντια των δημόσιων σχολείων... με λίγα λόγια "για όλα φταίει το δημόσιο" (και ποτέ εμείς, οι πολίτες/οι γονείς/τα παιδιά μας).
DesT
>@Ανώνυμος se kamia periptwsh den tha mporousa kai den tha ithela na ginw etsi...eimai sigouri pws uparxoun para polu tropoi na apokthsei aytopepithish to paidi mas kai na mathei na mhn ta parataei...o dikos mas kai mono tropos zwhs kai skepshs einai megalo sxolio giayta...KIKITSI GR
>[το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις για την αυτοπεποίθηση του παιδιού σου είναι να του επιτρέψεις να τα παρατήσει] uncle tom όντως και εμένα αυτό μ άλλαξε λίγο την επιθετική μου στάση προς τη μητέρα αυτή. ειρήνη αλιφραγκή
>ειρήνη αλιφραγκή
δεν συμφωνώ με το τρόπο που εμείς οι έλληνες εξακολουθούμε και μεγαλώνουμε τα "καμάρια μασ".δεν συμφωνώ που φτάνουν 25 και 30 χρονών και ακόμα δεν είναι πραγματικά ανεξάρτητα, που τα περισσότερα ελληνόπουλα δεν έχουν στρώσει το πωπό τους να δουν τί σημαίνει επιβίωση και εξακολουθούν να μένουν με τους γονείς τουσ μέχρι τα 30+.κι αυτό γιατί εμείς οι ίδιοι τους έχουμε δώσει τις εύκολεσ λύσεις, τη μασημένη τροφή. αλλά δε μπορώ και να συμφωνήσω απόλυτα με τη μέθοδο της κινέζας μητέρας. το να μη δίνεισ στο παιδί σου δικαίωμα επιλογής δεν είναι απάνθρωπο?δεν είναι καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του? είναι δυνατόν να μην αφήνεισ στο ίδιο σου το παιδί περιθώριο του να είναι παιδί? βέβαια και εκείνες έτσι μεγάλωσαν και συμφωνώ με κάποιον από τους προαναφερόμενους ότι η ζωή εκεί "απαιτεί" να είσαι έτσι αλλιώς "χάνεσαι". συμφωνώ και με τη Νίκη που ζει στην Αγγλία και με τον Unkle Tom,αλλά και με τους διάφορους ανώνυμους που θεωρούν όπως και εγώ ότι η νοοτροπία τους οφείλεται κατα πολλή στα κατάλοιπα της "πολιτικής" του Μάο. δεν χρειάζονται εντάσεις μεταξύ μας γιατί όπως για εκείνες όσα κάνουν φαίνονται και είναι σωστά για στη χώρα τους ετσί και για τη δική μας κουλτούρα φαίνονται απάνθρωπα.άλλωστε όλοι εδώ ή οι περισσότεροι τουλάχιστον ελληνίδες μας μεγάλωσαν!!! :-). και για να κλείσω οι Κινέζοι δεν είναι ένας λαός προς χλευασμό.είναι άξιοι και σε πολλά πράγματα άριστο παράδειγμα. και ας είναι πολλές φορές αυτή τους η αξιωσύνη εις βάρος τους εαυτού τουσ.
>ερχομενοι απο ενα πρωην κομμουνιστικο καθεστος, βιας, δικτατοριας κ απολυταρχιας σε ολα τα επιπεδα, δεν γινεται να ειχαν αλλες αντιληψεις περι ανατροφης παιδιων, ειδικα εαν οι ιδιες μεγαλωσαν με τον ιδιο τροπο... πως αλλιως θα δειξουν οτι ειναι περηφανες κ για τον ιδιο τους τον εαυτο, πως αλλιως θα καλυψουν/σωπασουν τις σκεψεις για τα δικα τους προβληματα/απωθημενα, παρα κανοντας οτι τους εχουν ρομποτικα μαθει...κ μη ξεχναμε τι αλλο κανει μια κινεζα μανα καλη μανα, το να κανει δευτερο παιδι κ να το πεταει στο δρομο, γιατι το κρατος της επιβαλλει να κανει μονο ενα!...αλλα αυτη ειναι η ποικιλομορφια του πλανητη μας, να υπαρχει ΚΑΙ αυτος ο τροπος, και να μπορουμε να τον δεχτουμε, χωρις ομως να τον ιυθετησουμε η να τον κρινουμε.. αφου ετσι ξερει, κ ετσι νομιζει οτι κανει το καλυτερο για το παιδι της, let her be... just let the others be too dear lady... after all noone is more perfect than he already is at every moment he exists..
>Unkle Tom, apistefto! eipame sxedon ta idia pragmata me diafora lerikon lepton! lol Ioanna
>Μεταφράζοντας το κείμενο, ένοιωσα απίστευτη οργή για τις μεθόδους της συγκεκριμένης μητέρας και το πώς εφάρμοζε το μοντέλο της Κινέζικης πειθαρχίας. Μέχρι που έφτασα στο συγκεκριμένο σημείο: [«Απλά δεν πιστεύεις στην ίδια» τον κατηγόρησα.] [το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις για την αυτοπεποίθηση του παιδιού σου είναι να του επιτρέψεις να τα παρατήσει] Τα 2 αυτά κομμάτια του άρθρου με έκαναν να ανατριχιάσω και να καταλάβω πόσο δίκαιο έχουν. Όταν μεγαλώνουμε ένα έθνος μοσχαναθρεμένων, καλο-και-κακομαθημένων, προστατευμένων απ' τους πάντες και τα πάντα, κάνουμε το χειρότερο πράγμα στα παιδιά μας. Γνώμη μου. Όπως λέει και η Ιωάννα πιο πάνω, γνώρισα Κινέζους στο μεταπτυχιακό μου και μπορώ να πω πως έχω φίλους από την Κίνα που μεγάλωσαν έτσι και ήταν η ομάδα φοιτητών η οποία δούλευε σκληρότερα απ' όλους, ως το βράδυ, όσο εμείς διασκεδάζαμε, και ήταν πάντα εκεί για τα μαθήματα. Αυτό δε σημαίνει πως δεν έβγαιναν και μαζί μας και δεν πέρασαν μια εξίσου διασκεδαστική χρονιά με μας. Οι περισσότεροι απ' αυτούς πήραν την καλύτερη βαθμολογία και όσοι τους "κορόιδευαν" έφαγαν τη σκόνη τους. Νοιώθω ευγνώμων κάθε φορά που γνωρίζω ένα καινούριο πολιτισμό και μοιράζομαι μαζί τους στοιχεία απ' το δικό μου. Και για να απαντήσω στην εικόνα της Νίκης Πολυμέρη από πάνω, στο δικό μας πανεπιστήμιο τα περισσότερα παιδιά απ' την Κίνα πλήρωναν -μόνα τους- το μεταπτυχιακό τους τριπλάσιας αξίας από τη δική μας "ευρωπαϊκή ταρίφα", με δικά τους λεφτά που είχαν μαζέψει δουλεύοντας, και οφείλω σε αυτούς να βγάλω το καπέλο και αυτούς να παραδεχτώ και όχι τους Έλληνες που τα βρίσκουν όλα έτοιμα και δεν εκτιμούν τίποτα. Ας μη μπερδεύουμε το φιλότιμο με το μαμωθρεφτισμό αγαπητή κα. Πολυμέρη και τους επιβάτες των πτήσεων της Ryanair. Ή μήπως οι δικοί σας Έλληνες απλά ντύνονταν με μάρκες και χρησιμοποιούσαν πτήσεις γνωστών αεροπορικών όταν γυρνούσαν την Ευρώπη.
>@Νικη: Ζω στην Αγγλια εδω και πολλα χρονια. Εχω σπουδασει εκει και τωρα εργαζομαι και εχω την οικογενεια μου εδω.
Το οτι ερχονται τα κινεζακια στα αγγλικα πανεπιστημια και δε μιλανε καλα αγγλικα δε φταινε αυτα αλλα τα αγγλικα πανεπιστημια που τα δεχονται για να παρουν τα fees σε ΔΙΠΛΗ τιμη απο τους ευρωπαιους που θεωρουνται home students.
Εχεις παει ποτε στην Κινα??? θα στο σινιστουσα για να καταλαβεις τι θα πει cultural shock. ειναι αυτο ακριβως που νοιωθουν ολα αυτα τα παιδια οταν ερχονται να ζησουν στη ευρωπη. αυτο σε συνδυασμο με το γεγονος οτι δεν μιλανε τελεια αγγλικα τους κανει να κανουν παρεα μονο μεταξυ τους.
Μιας που ζεις στι εξωτερικο θα ξερεις οτι πιο κομπλεξικος λαος απο τους ςλληνες δεν υπαρχει. ειναι οι ελληναρες που κοιροιδευουν τους κινεζους -εναν λαο για τον οποιο ολη η υπολοιπη ανθρωποτητα υπολκινεται. Αν τυχει και μπεις στη διαδικασια να τους γνωρισεις θα καταλαβεις οτι απλα προκειται απιστετυα αξιολογους ανθρωπους.
Εχω βαρεθει αυτη την πιπιλα με τους Ελληνες και το φιλοτιμο. Καποτε ισως αλλα οχι για τους νεοελληνες. Σου προτεινω να ριξεις μια ματια στα στατιστικα των αγγλικων πανεπιστημιων και θα δεις οτι το μεγαλυτερο ποσοσοτο ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ φοιτητων ανηκει στους Ελληνες! Τυχαιο?????
Επισης, για το θεμα της γλωσσας, οι Κινεζοι συνηθως δεν εχουν καλα προφορικα skills αγγλικων. Στις γραπτες εξετασεις και στα assignments παιρνουν τους καλυτερους βαθμους.
Οσο για το οτι ποτε δε σηκωνουν το χερι τους για να απαντησουν....συμφωνα με τον πολιτισμο τους το να κανεις show off ειναι ΜΕΓΙΣΤΟ ''αδικημα''
Λυπάμαι για σένα πάντως....γιατί έχεις την ΤΥΧΗ να σπουδάζεις σε ενα πολυπολιτισμικο περιβάλλον και φαινεται οτι δεν εχει επηρρεασει καθολου τον τροπο σκεψης σου και την προσωπικοτητα σου. Κριμα.
Ιωάννα
Εγώ έχω παει στην Κίνα,και επαρχία και μεγάλες πόλεις , έχω συναναστραφεί λίγο σε επίπεδο αθλητισμού την συγκεκριμένη φυλή , ενα πράγμα έχω να πω και δε με νοιάζει όπως κ να ακουστεί.. Τους λυπάμαι .. Τους θεωρώ loser , μέτριους και αποχαυνωμενους ..
>Πάντως, τα Κινεζάκια που έρχονται εδώ στο Southampton της Αγγλίας για μεταπτυχιακό (και οταν λέω οι Κινέζοι εννοώ οτι το 80% των φοιτητών του Πανεπιστημιου είναι Κινέζοι), και απ'όσο ξέρω κι από φίλους σε όλη την Αγγλία, οι Κινέζοι λοιπον είναι απόλυτα μέτριοι, δεν μπορούν καν να καταλάβουν τα Αγγλικά, και με το που προσαρμόζονται στη νέα χώρα, πιάνουν τις φθηνές πτήσεις της Ryanair και γυρίζουν όλη την Ευρώπη, δίνοντας τις εργασίες τους σε εταιρείες πληρώνοντας για να τις έχουν έτοιμες στο deadline, ενώ εμείς καθόμαστε εδώ και λιώνουμε.
Εχει κανείς ακουστά τη λέξη φιλότιμο? Αυτό έχει ο Ελληνας που του πληρώνει το μεταπτυχιακό ο γονιός του. Αυτό που έχουν οι Κινέζοι δεν λέγεται σεβασμός, λέγεται καταπίεση, οποτε με την πρώτη ευκαιρία ξεσπάνε στην ελευθερία τους. Εμείς χρωστάμε πολλά στους γονείς μας, ακριβώς επειδή έχουμε φιλότιμο και εκτιμάμε τις θυσίες τους, όχι ο Κινέζος, ο οποίος φοβάται τους δικούς του γονείς, και συγχέουν τον φόβο με το σεβασμό.
Πάντως, τώρα καταλαβαίνω γιατί τα Κινεζάκια είναι έτσι. Δεν μιλάνε σε κανέναν, κάνουν παρεα μόνο μεταξύ τους και φέρονται σαν από άλλο πλανήτη. Οχι οι Γιαπωνέζοι και οι Κορεάτες, οι Κινέζοι. Τρομακτικό.
Νίκη-Αθηνά Πολυμέρη
>@B: Einai thema kirios koultouras, politismou kai filosofias ppu einai poli edoni kai ston sixrono kineziko politismo. Einai mia filosofia zois pou diaferei apo ton ditiko tropo skepsis.
Fisika omos einai kai thema epiviosis. Afto xekinaei apo tin idia ti fisi kai diepei ola ta emvia onta. O kalitera prosarmosmenos - gia tin periptosi ton antrhopon, o kalitera prosarmosmenos stis sinthikes tis kathe epoxis epivionei. I Kinezoi to efarmozoun afto embrakta sto modelo diapedagogisis tous.
Eipa oti den simfono 100% kai oti eimai iper enos sindiastikou modelou. Apexo dld exisou kai apo to iperxaidemeno kai iperprostateftiko modelo tis disis.
De nomizo oti aftoxaraktirizodai oi kinezoi superior- prosopika theoro ton titlo tou arthrou astoxo.
@Δεσποινα: Σεβασμός στη διαφορετικότητα! Akrivos! That's the point!
Ioanna
>Είναι θλιβερό να είσαι παιδί στην Κίνα :(...
ΜαρίαΜ
>Ioanna θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Δεν μπορούμε να κρίνουμε τόσο απόλυτα μια πρακτική με βάση μόνο τα δικά μας δεδομένα χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη το περιβάλλον και το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο έχει αναπτυχθεί. Προφανώς, όπως πολύ ωραία εξηγείς Ιωάννα, υπάρχουν λόγοι και ανάγκες στη συγκεκριμένη κοινωνία που απαιτούν αυτό το είδος ανατροφής των παιδιών. Το δυτικό μοντέλο διαπαιδαγώγησης ίσως να είναι το καταλληλότερο για τα παιδιά των Ευρωπαίων ή των Αμερικανών, όχι όμως και για τα παιδιά π.χ των Κινέζων, των Εσκιμώων ή των Ζουλού χωρίς να σημαίνει ότι οι δικές τους μέθοδοι είναι ανώτερες ή κατώτερες από τις δικές μας! Σεβασμός στη διαφορετικότητα!
"SEVONTAI.....mia ennoia pou exei pro pollou xexastei apo tin elliniki oikogeneia...Ftanei pia na anathrefei i elliniki oikogeneia paidia
-kolopaida, kakonathimena kai xaidemena."
ΣΩΣΤΟ ΚΙ ΑΥΤΟ!!!
Δέσποινα Χ.
>@Ανώνυμος
Αν πάντως κατάλαβα καλά, είναι καθαρά θέμα επιβίωσης ο "σκληρος" τρόπος που μεγαλώνουν οι κινέζοι τα παιδιά τους. Αν δεν είναι άριστοι, απλα δεν επιβιώνουν, o Καιάδας χάσκει κατω απο τα πόδια τους.
Εξακόλουθω να διαφωνώ με τον τίτλο του ποστ (μάλιστα το πρωτότυπο λέει "ανώτερες") και με την τελευταία σου φράση: "ε όχι και να μιλάνε οι νεοέλληνες για τους κινέζους".
Όσο δικαιούνται οι Κινέζοι να (αυτο)χαρακτηρίζονται superior αλλο τόσο δικαιούμαι να το σχολιαζω κι εγω.
Από κει και πέρα, είμαι κι εγω υπερ της σύνθεσης, και προσπαθώ να μην αγιοποιώ, ούτε να δαιμονοποιω εναν άλλον πολιτισμό, πόσο μάλλον να με θεωρώ "ανώτερη".
Β.
Υ.Γ. Υπάρχουν και καλά παιδιά (Ελληνόπουλα)
>Mia apo tis kaliteres mou files einai Kineza... Exo episkeftei to spiti tis, tin oikegenia tis kai ti xora tis 2-3 fores kai exo kanei apeires sizitiseis mazi tis kai me alles files mas kinezes kai asiatisses gia ton politismo, ta ithi kai ethima kai tin koultoura tis Kinas.
I zoi stin Kina einai para ma para poli diskoli kai skliri. I koinonia apiatei apo to kathe atomo na einai TELEIO (o kaliteros mathitis, o kaliteros foititis kai outo kath'exis) kai i oikogeneia kaleitai na etoimasei ta paidia tis sto na einai tpt ligotero apo aristoi.
Einai gegonos -exodas spoudasei alla kai ergastei- me asiates kai Kinezous pio sigekrimena oti einai panexipnoi, ergatikou, me foveri ipomoni kai epimoni, de diamartirondai kai de griniazoun pote kai gia tpt adithetos noiothoun evgnomosini gia ti zoi.
I zoi stin Kina einai mia diarkis pali. Gi'afto kai oi perissoteroi efporoi goneis stelnoun ta paidia tous sti Disi gia na spoudasoun kai na ergastoun, gia na anoixei to mialo tous epeidi SEVONTAI kai mexri enos simeiou thavmazoun tin entoia tis eleftheris prosopikotitas.
SEVONTAI.....mia ennoia pou exei pro pollou xexastei apo tin elliniki oikogeneia...Ftanei pia na anathrefei i elliniki oikogeneia paidia
-kolopaida, kakonathimena kai xaidemena.
Kanena modelo diapedagogisis den einai teleio, gi'afto kai ta 2 tha prepei na daneizontai stoixeia apo to allo. Exo 3 paidakia poli mikra alla otan megalosoun ligo akoma proto mou melima tha einai i epafi tous me allous politismous kai kirios asiatikous (summer camps etc) oste na apoktisoun mia pio sfairiki prosopikotita. Afto kanoun i prospathoun na kanoun kai oi asiates goneis.
Ah kai kati telftaio pros merika sxolia parapano: otan theleis na exeis apopsi kalo einai na diavaseis na tin psaxeis ma ertheis se epafi me tous antropous kai na matheis prin miliseis. E oxi na milane kai oi neoellines gia tous Kinezous...............
Ioanna
>http://blog.eimaimama.gr/2011/01/1.html
εδω ήταν...
>Α/ ειμαι χριστιανη ορθοδοξη, αλλα δεν αισθανομαι superior
B/ Κοτοπουλακι, υπαρχουν και τροποι με ανθρωπια να το κανεις αυτο
Γ/ Προτείνω στο γραφια Μάνο Αντωναρο να γραψει ενα αντιποστ μ ε τιτλο: Greeks do it better!!! γιατι μόνο ενας τέτοιος τίτλος τους αξίζει
Δ/ Κάπου, κάπως, κάποτε το 'χαμε ξανασυζητησει αυτο το αρθρο και ειχα απαντησει, αλλά δεν θυμαμαι πότε...
Και για να κλείσω με ενα αλλο κρεσέντο:
I say it loud, I'm Greek and I'm proud (Χριστέ μου, εγινα Ελληνίδα μάνα!!!)
Πέρα απο την πλάκα, όλα κρίνονται εκ του αποτελεσματος, αν η Κινεζουλα ειναι σε ισορροπία, εμενα μου περισσεύει, αν όντως πιστευει ότι ειναι ανώτερη απο μενα, το δεχομαι αν αυτο την κανει χαρούμενη, σε καμια περίπτωση δεν πρόκειται να βαλω κάτω την ...μητρότητα μου να τις μετρήσουμε :P
Επίσης για πιο ακριβως ποσοστό του Κινέζικου πληθυσμου μιλάμε που τα πιστευει και τα εφαρμοζει όλα αυτα... ειναι 1.000.000.000 οι ανθρωποι, και το 99% δουλευει για ενα πιατο ρύζι απο τα 2 του, για να κάνει μάγκες το υπόλοιπο 1%.
Β.
>Οι τέλειοι Κινέζοι μουσικοί για να διαπρέψουν χρειάζονται την δύση.... Γιατί προτιμούν Ευρώπη και Αμερική αφού στην Κίνα είναι η τελειότητα? Κατά τα άλλα ανήκω στο ποσοστό που οι μητέρες της δύσης πιστεύουν στην ελευθερία της προσωπικότητας
>Οι Κινέζες μητέρες είναι βλαμμένες!! Για να μην πω τίποτα άλλο!! Δηλαδή το μοναδικό που μετράει γι'αυτούς είναι οι καλοί βαθμοί, λες και η σπουδαιότητα του κάθε ανθρώπου εξαρτάται από τις σπουδές που έχει κάνει!!
Από αυτό το video:
http://www.youtube.com/watch?v=8YC5dkBVaxI&feature=related
καταλαβαίνεις πολλά για τους Κινέζους!!!
Γωγώ
>Νομίζω οτι κάτι κανουν καλά οι κινέζες μητέρες, δεδομένου του που έχει φτάσει η Κίνα και οι Κινέζοι σε αντιθεση με τις Δυτικές πολιτείες.
Πολύ θα ήθελα να μπορέσω να διδάξω στο κοριτσάκι μου πως να προσπαθεί πέρα απο τις αντοχές της & πως να μην το βάζει κάτω με την πρώτη δυσκολία :)
chicken
>Tί,είναι,ολα,αυτά,που,διαβασα,Παναγιά,μου!Καλά,πως,ειναι,δυνατόν,να,θαυμάζουμε,μια,κοινωνία,ανθρώπων,που,μπορούν,άφοβα,να,ταίσουν,στα,παιδιά,τους,τα,κατοικίδια,τους...Η,κουλτούρα,τους,τους,επιτρεπει,χωρίς,ενοχές,να,λειτουργούν,χωρίς,πολύ,συναίσθημα.Εμείς,ειμαστε,χριστιανοι,ορθόδοξοι,και,μπορουμε,μόνο,με,την,πίστη,μας,και,την,προσευχή,μας,να,ζητήσουμε,απο,τον,καλό,Θεό,μας,να,φωτίζει,κάθε,γονέα,στο,δύσκολο,εργο,της,ανατροφής,και,της,διαπαιδαγώγησης,των,παιδιών,μας!,θα,πρέπει,να,,χαιρόμαστε,στιγμές,οικογενειακής,γαλήνης,με,τη,χάρη,του,Θεου,χωρίς,να,περιμένουμε,απο,τα,παιδιά,μας,να,υλοποιήσουν,τις,ανεκπλήρωτες,επιθυμίες,που,έχουμε,υποσυνείδητα!Αν,βαλουμε,στο,μυαλό,μας,πως,τα,παιδιά,μας,ειναι,ΘΕΤΑ,οχι,κτήμα,μας!Τότε,θα,ειμασταν,σίγουρα,περισότερο,ελαστικοί,και,δοτικοί,χωρίς,πολλά,πολλά,στάνταρ,και,με,περισσότερο,συναίσθημα,και,αγάπη!!!Αγάπη,και,προσευχή,λοιπόν,ειναι,η,λύση!για,παιδιά,γεμάτα,υγεία,και,χαρά!!!
>ακριβώς έτσι ήταν η μητέρα μου, που δεν ήταν κινέζα, αλλά ελληνίδα με τα όλα της και μεγάλωσα με αυστηρότατο πρόγραμμα και έχω να σας πώ ότι μόνο επιστήμονας δεν βγήκα!Τώρα την ευγνωμονώ για τους ορίζοντες που μου άνοιξε, όμως σαν παιδάκι το μόνο που ήθελα ήταν ελεύθερος χρόνος!!! η υπερβολή έχει πάντα άσχημα αποτελέσματα, γιατί αυτά τα παιδάκια σίγουρα είναι δυστυχισμένα μέσα στην τελειότητά τους!!! κι εγώ ήμουν τυχερή γιατί επαναστάτησα, σκεφτείτε τις προσωπικότητες που υπομένουν τέτοιου είδους καταπιέσεις! Μαριλένα Μουστάκα
>Den tha ithela POTE na imoun Kineza mama.......Evi Kokori