Παλεύοντας με την κατάθλιψη…
Καλησπερα και απο εμενα, μανουλες…
Ειμαι 32 χρονων, ειμαι εγκυος και εχω προβλημα με καταθλιψη. Οταν γεννησσα τη κορη μου, περασα μια φαση γερη, ημουν συνεχεια με το μυαλο κολλημενο για τα χειροτερα, καμια ορεξη για ζωη, ολα αδεια…
Τωρα μετα απο 5 χρονια ξανα, δεν σκεφτομαι τιποτα αλλο, ολα μαυρα, κανω προσπαθεια να ειμαι καλα, να ειναι και να φαινονται ολα φυσιολογικα, αλλα αν με πιασει το ζορι μου, δε σας κρυβω οτι φαινεται οτι κατι περναω εκεινη τη στιγμη…
Ελπιζω ολα να πανε καλα, τα χαπια βοηθανε αλλα οχι για παντα, ειναι το καπακι για εκεινη την ωρα που σκαει το ηφαιστειο.
Σας ευχαριστω που με διαβασατε, θα ηθελα να ακουσω παρομοιες ιστοριες, αλλα με περισσοτερη αισιοδοξια και αισιο αποτελεσμα…
μαμά Λ.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
eimai 23,anergi,xwris spiti,xwris patera paidiou, xwris tipota, katheste k gennate gia na kanete distixismena paidia,egw pou pragmatika pernaw louki ,xamogelaw,ante peraste mia xaroumeni zwi me xaroumena paidia gt iparxoun k xeirotera
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΑΙ.. ΖΗΤΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΚΑΛΟ ΨΥΧΟΛΟΓΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΣΟΥ ΠΕΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ... ΜΗΝ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ,ΠΡΟΧΩΡΑ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ. ΟΧΙ ΦΑΡΜΑΚΑ ΑΝ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟ.. ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟΝ ΝΑΣΣΟ,ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΛΗ ΨΥΧΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ. ΚΑΝΤΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΟΥ,,ΣΕ ΝΙΩΘΕΙ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ..ΑΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΠΟ,ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ!!! ΕΙΣΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ...ΑΠΟΛΑΥΣΕ ΤΟ ΚΑΙ ΟΛΑ ΚΑΛΑ Η ΑΡΧΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ...ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙΣ!!! ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ
ΚΑΤΆΘΛΙΨΗ ΑΠΟ ΤΑ 17, ΜΑΖΙ ΜΕ ΓΕΝΙΚΕΥΜΈΝΗ ΑΓΧΏΔΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΉ,ΙΔΨ,ΕΙΜΑΙ 40 ΕΤΩΝ,ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΧΑΜΕΝΑ!! Η ΚΑΤΆΘΛΙΨΗ ΕΧΕΙ ΑΙΤΙΑ!! ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΠΕΡΙ ΒΙΟΧΗΜΙΚΉ ΔΙΑΤΑΡΑΧΉ ΕΙΝΑΙ ΜΠΟΥΡΔΕΣ,,Η ΒΙΟΧΗΜΙΚΉ ΔΙΑΤΑΡΑΧΉ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΘΕΛΕΙ ΑΙΤΙΑ,,ΟΠΩΣ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ,ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗ ΜΗΤΈΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ,,ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑ! ΤΕΡΑ!! ΤΑ ΧΑΠΙΑ ΔΕΝ ΛΎΝΟΥΝ ΤΟ ΠΡΌΒΛΗΜΑ,,ΑΝ ΔΕΝ.ΒΡΕΙΣ ΤΑ ΑΙΤΙΑ!! ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ,,,
Καρδούλα μου, είμαι 33 χρονό κ έχω 1 παιδάκι που μόλις έγινε 1χρονού. Όταν γέννησα υπήρχαν φορές που ήθελά να πεθάνω. Πιστεύω πως είναι φυσιολογικό, επιλόχια κατάθλιψη, και απλά άλλες φορές είναι ελαφρύ και άλλες πιο σοβαρό. Ότι κ να είχα όμως όταν κράταγα στην αγκαλιά μου το μικρό αγγελούδι μου δεν υπήρχε τίποτα άλλο παρά μόνο αυτό. Μία ψυχούλα που κρέμεται από εμένα για να ζήσει. Η κάθε μία από μας λοιπόν σίγουρα έχει την δική της εμπειρία κ ιστορία να σου πει, γιατί πολύ απλά ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός κ αντιμετωπίζει διαφορετικά, και σαν οργανισμός, τα πράγματα και τις καταστάσεις. Επειδή όμως καμία μας δεν είναι ειδική σε τέτοια θέματα καλό θα ήταν αφού λές πως κάτι νιώθεις κ έχεις καταλάβει, να απευθυνθείς σε κάποιον υπεύθυνο ψυχολόγο, αφού οι θετικές σκέψεις είναι λιγότερες από τις αρνητικές. Δεν είναι ντροπή γλυκιά μου μανούλα, ίσα ίσα που θα σε βοηθήσει να χαρείς τη ζωή κ να μην χάσεις το μεγάλωμα των μικρών σου ζουζουνιών!!! Σε έχουν ανάγκη όπως τα έχεις κ εσύ, γι'αυτό πρόσεχε τον εαυτό σου! Το αξίζεις όπως όλοι μας!!!!
σας παρακαλω παρα πολυ οσες δε γνωριζετε ιατρικα τι ειναι η καταθλιψη και πως αντιμετωπιζεται μη δινετε την εντολη ΜΗΝ παρεις χαπια.Αν τυχατε σε γιατρο που απλως ηθελε να βγαζει χρηματα και εδινε χαπια και μαλιστα οχι τα καταλληλα ειναι μεγαλο προβλημα και απογοητευση.Το συνηθεστερο ειναι φαρμακευτικη αγωγη και ψυχοθεραπεια αλλα μπορει να χρειαστει απλα και μονη η βοηθεια του ψυχολογου.Αυτες οι συμβουλες που δινετε ειναι σωστες αλλα το να απαγορευεται την ληψη φαρμακων σαν το απολυτο λαθος φοβιζει αυτα τα ατομα που τελικα τα χρειαζονται στο να απευθυνθουν στα αρμοδια προσωπα.Επειδη στην ελλαδα τωρα εχει αρχισει να γινεται γνωστο το προβλημα η καλυτερη προταση ειναι αρχικα να το συζητησουμε με καποιον ψυχολογο και αυτος θα μας βοηθησει και θα μας δειξει το δρομο για τη διαχειριση του προβληματος.
όπως και οι υπολοιπες κυριες θα σου πω απλα οτι σιγουρα δεν εισαι η μονη.ειμαι 32 και το παλευω απο τα 19 μου.Απειρες κρισεις πανικου καθημερινες και πολλαπλες, αγοραφοβια, καταθλιψη σε σημειο που περπατουσα και κοιτουσα ψηλα για να βρω το πιο ψηλο κτιριο για να πηδηξω...τετοια χαζομαρα....13 χρονια με παρακολουθουσε ο ιδιος γιατρος και το μονο που καταφερα ειναι να εθιστω σε χαπια που δε μου εκαναν τιποτα...βασικα ειχα μια εξαρτηση απο τον γιατρο...αυτο ειχε καταφερει ο ατιμος για να μου τρωει 200 ευρω σσε καθε επισκεψη...γιατρεια καμια...που και που επαιρνα μια ανασα και μετα απο λιγο καιρο παλι τα ιδια και να τα κλαμματα και ο πανικος...παλι κλεινομουν στο σπιτι που ειχε γινει το χρυσο κλουβακι μου... μεχρι που γνωρισα τον αντρα μου και τα μοιραστηκα ολα μαζι του. οχι απο την αρχη λογω ντροπης αλλα χαζος δεν ειναι κανεις και δυστυχως αυτα δεν κρυβονται οσο και αν πιστευουμε το αντιθετο.... 8 χρονια μαζι μονο υπομονη κανει ο καημενος αλλα και υποστηριξη τρομερη. με βοηθησε χωρις να καταλαβουμε και οι δυο με την υπομονη του και την επιμονη του.στερηθηκαμε πολλες διακοπες, παρτυ, κυριακατικα μπανια και παρεες λογω "της βλακειας μου" οπως λεω συνηθως... οταν εμαθα περσι το μαρτιο οτι ειμαι εγκυος με επιασε πανικος και κλαμα φυσικα αλλα εκοψα ολα τα χαπια μαχαιρι σκεπτομενη πως δεν αξιζει το παιδι μου τετοιο ντοπαρισμα απο την κοιλια ακομα...αλλα δεν την παλευα...μου συστησε η γυναικολογος μου εναν νεο γιατρο, που να ειναι καλα ο ανθρωπος με βοηθησε και μονο που μου ειπε"γεννησε με το καλο και μετα βλεπουμε"... Πλεον ειμαι σε καινουρια φαρμακευτικη αγωγη με παρα πολυ καλα αποτελεσματα. Απολαμβανω το παιδι μου,γιατι ξερω πως λογω και του θηλασμου μοιραζομαστε τα παντα ακομα και τα συναισθηματα της μανουλας.. Σε κουρασα αλλα ηταν μια ευκαιρια να τα πω και εγω καποτε, να τα μοιραστω με ατομα που με καταλαβαινουν.... Η κλειδα σε ολα ειναι οτι εκμεταλλευτηκα το χρονο της εγκυμοσυνης για να καταλαβω τι μου κανει κακο και τα αποφευγω ολα, οσο μπορω φυσικα. Με πιανει φυσικα που και που και παρακαλαω να πεθανω για να παψω να αισθανομαι, να σταματησει το μαρτυριο εκεινων των ωρων ή ημερων... Η καταλληλη εκφραση που ταιριαζει σε ολους εμας ειναι "ΠΕΡΑ ΒΡΕΧΕΙ ΑΛΛΟΥ ΒΡΟΝΤΑΕΙ" .... αυτη ειναι η γιατρεια μας και φυσικα συνεχιζουμε και τα χαπακια μας....ισως και για μια ζωη....ΥΠΟΜΟΝΗ και να ξερεις οτι αν το πεις στην παρεα σου μπορει και να βρεις κανα δυο ατομα ακομα οπως επισης και τη στηριξη που χρειαζεσαι...μη ντρεπεσαι απλα μοιρασου αυτο που νοιωθεις και δεν ξερεις απο που θα ερθει η βοηθεια....
Αγαπητη μαμα Λ, να ξερες πως σε νιωθω! Τα δυο τελευταια χρονια μ εχει παρει κι εμενα απο κατω. Δε μπορω να χαρω την οικογενεια μου. Ασχημο.. Προσπαθω ομως για τα παιδια γιατι οταν με βλεπουν στεναχωρημενη στεναχωριουνται κι αυτα.. Και ξερω οτι τα παιδικα βιωματα τα κουβαλας μεσα σου μια ζωη. Γιαυτα και μονο δεν αξιζει μια μεγααααλη προσπαθεια?
Διεγνωσμένη κλινική κατάθλιψη από τα 17. Δύο απόπειρες αυτοκτονίας. άπειρες ώρες ψυχοθεραπείας, άπειρα κουτιά αντικαταθλιπτικά....άπειρες χαμένες ευκαιρίες...πολλά χαμένα χρόνια. Όλα αυτά όμως ΧΘΕΣ!!! ΣΗΜΕΡΑ ισορροπημένη, μανούλα και ρουφώντας τη ζωή. Ναι, συνεχίζω την αγωγή μου, γιατί σε εμένα είναι κλινική κτάθλιψη και χρειάζομαι αγωγή για όλη μου τη ζωή. αυτό όμως που με βοήθησε πολύ, το έβαλα στη ζωή μου, το εκανα κομμάτι μου είναι το NLP (Neuro Linguistic Programming). Μέσω των μεθόδων του άνοιξα μία υγιή, επικοδομητική δίοδο επικοινωνίας με τον εαυτό μου και έτσι προχωράω με αισιοδοξία και ισορροπία. Μπορεί και να βοηθήσει, ψάξτο
Καλησπέρα κι από εμένα. Θα ήθελα να σου πω ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα και ότι δεν είσαι μόνη σου σε όλο αυτό που περνάς. Κι εγώ όταν ήμουν έγκυος έκλαιγα συνεχώς, τα έβλεπα όλα μαύρα και παρόλο που δεν είχα κανένα σωματικό πρόβλημα ή ενόχληση, η άσχημη ψυχολογία μου δεν με άφηνε να χαρώ τίποτα. Η αλήθεια είναι ότι μόλις γεννήθηκε το παιδί μου, τα πράγματα χειροτέρεψαν αφού στην πολύ άσχημη ψυχολογία προστέθηκε και η κούραση. Όλα έγιναν ακόμα πιο μαύρα κι επιπλέον ένιωθα απίστευτες τύψεις που δεν ήμουν η κλασική χαζομαμά, να χαίρομαι και να γελάω που έχω στα χέρια μου γερό το αγγελούδι μου. Κλάμα ατελείωτο τα άγρυπνα βράδια, άσχημες σκέψεις, να μην θες να φας, να μην έχεις όρεξη για τίποτα κτλ. Δεν πήρα χάπια, δεν συμβουλεύτηκα ειδικό. Ένιωθα όμως ότι δεν είμαι εγώ αυτή και ήξερα ότι θα μου περάσει. Απλά δεν ήξερα ακριβώς το πότε θα γίνει αυτό. Και μου πέρασε. Μέρα με την ημέρα. Όσο κι αν σου στέκεται ο άντρας σου ή οι φίλες σου που θα πάτε για καφέ ή θα μιλήσετε στο τηλέφωνο, μόνο ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχός σου. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου και κάνε υπομονή. Πραγματικά ΟΛΑ φτιάχνουν και φαίνονται πιο όμορφα. Και θα έρθει κάποια στιγμή που όλα θα έχουν περάσει και θα βλέπεις από μακριά αυτή την άσχημη φάση. Και το μόνο που μένει είναι η χαρά που θα έχεις τα αγγελουδάκια σου να σου γελάνε. Καλή τύχη μαμά Λ. και όλα θα πάνε καλά!!
ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΤΙ ΑΝΑΛΟΓΟ. ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΗΝΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ Κ ΟΧΙ ΜΕΤΑ ΤΗ ΓΕΝΑ. ΠΕΡΑΣΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ, ΕΝΙΩΣΑ ΟΤΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΤΣΙ, ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ. ΜΟΥ ΚΡΑΤΗΣΕ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗ ΓΕΝΑ,ΜΕΧΡΙ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΧΡΟΝΗΣΕ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΑΠΕΦΘΥΝΘΗΚΑ ΠΟΤΕ ΣΕ ΕΙΔΙΚΟ Κ ΔΕΝ ΠΗΡΑ ΟΥΤΕ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ,ΤΙΠΟΤΑ. ΑΠΛΑ ΕΚΑΝΕ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΟΥ Κ ΜΕ ΠΟΛΥ ΥΠΟΜΟΝΗ ΠΕΡΑΣΕ. ΟΤΑΝ ΕΓΙΝΕ ΤΕΣΣΑΡΩΝ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΕΝΙΩΣΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΧΑΡΙΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΑΔΕΡΦΑΚΙ, ΓΙΑΤΙ ΕΝΙΩΘΑ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΗ,ΕΝΩ ΠΙΟ ΠΑΛΙΑ ΟΥΤΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟ.ΦΟΒΟΜΟΥΝ.ΕΜΕΙΝΑ ΑΜΕΣΩΣ ΕΓΚΥΟΣ ΣΤΗΝ ΜΠΕΜΠΟΥΛΑ ΜΟΥ,ΕΙΧΑ ΑΣΧΗΜΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΜΕ ΥΠΕΡΕΜΕΣΗ, ΜΕ ΕΠΙΑΣΑΝ ΠΑΛΙ ΚΑΠΟΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ Κ ΠΑΛΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΜΕ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΜΟΥ Κ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΟΥ. ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΩ ΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ 5 ΕΤΩΝ Κ ΤΗΝ ΚΟΡΟΥΛΑ ΜΟΥ 5 ΜΗΝΩΝ Κ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΚΑΛΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΑΠΟ ΠΟΤΕ.ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΤΟΣΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ,ΤΟΣΟ ΗΡΕΜΗ. Κ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ Κ ΓΙΑ ΤΡΙΤΟ. Κ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΟΠΩΣ ΠΡΟΑΝΕΦΕΡΑ.ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΓΥΡΙΣΑ ΣΠΙΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΕΝΙΩΣΑ ΠΟΛΥ ΗΡΕΜΗ Κ ΙΣΟΡΟΠΙΜΕΝΗ ΨΥΧΙΚΑ,ΔΕΝ ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΚΑΝ ΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΜΟΥ Κ ΜΕΤΑ ΤΗ ΓΕΝΝΑ ΟΠΩΣ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ,ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΕΚΕΙ. ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΑ, ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΣΟΥ ΔΟΣΕΙ ΛΙΓΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ.ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ Κ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ
Γεια σου καλή μου.Είμαι η ΠΡΩΗΝ βασίλισσα της απαισιοδοξίας,που κάποια στιγμή αυτή η απαισιοδοξία έγινε κατάθλιψη.Καλά τα φάρμακα γιατί ρυθμίζουν τις ορμόνες,αλλά η απαισιοδοξία παρέμενε εκεί σταθερά...Κάποια στιγμή σε μία κρίση απαισιοδοξίας είπα "δεν πανε όλα στα κομάτια,ότι είναι να γίνει θα γίνει και που πνίγομαι αλλάζω τίποτα?Ούτως ή άλλως ότι δεν μπορούσα ν'αλλάξω,να φτιάξω,να διορθώσω και που μου τριβέλιζε το μυαλό (σε επίπεδο εμμονής) το ίδιο παρέμενε.Και άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο περιμένοντας τα χειρότερα να συμβούν...και τελικά τα χειρότερα ΔΕΝ συμβήκαν.κάτι που με άγχωσε απίστευτα...και ξαναπερίμενα τα χειρότερα...που πάλι δεν ήρθαν.Μέχρι που βαρέθηκα να περιμένω τα χειρότερα και άρχισα να ψάχνω και να βρήσκω θετικά ακόμα και στα άσχημα...και όντως υπάρχουν!!!ΣΟΚΑΡΙΣΤΗΚΑ που υπάρχουν και όμορφα πράγματα σε φαινομενικά άσχημες καταστάσεις...αφού το έχεις ξαναπεράσει,ξέρεις πια ότι αρκετές (μη σου πω τις περισσότερες φορές)αγχώθηκες ΑΔΙΚΑ....
ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΕΠΥΛΟΧΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ Κ ΣΤΙς ΔΥΟ ΜΟΥ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΕΣ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΗ ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΕΙΧΑ ΤΟΝ ΣΥΖΗΓΟ ΜΟΥ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΤΑ ΠΟΙΟ ΚΑΛΑ ΜΟΥ ΜΙΑΣ Κ ΓΕΝΝΗΣΑ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΜΕ ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΓΕΝΝΑ Κ ΜΕ ΕΝΑ ΜΩΡΑΚΙ ΠΟΥ ΤΟ ΑΓΚΑΛΙΑΣΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 8ΜΕΡΕΣ................ΠΕΡΑΣΑ ΔΥΣΚΟΛΑ Κ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΠΕΡΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΑΠΟ ΚΑΤΩ.....ΑΛΛΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΦΤΕΝΕ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΦΕΡΩ ΑΣΧΗΜΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ....ΚΛΑΨΕ ΞΕΣΠΑΣΕ ΦΩΝΑΞΕ ΠΗΓΕΝΕ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΒΟΛΤΑ ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΚΕΨΟΥ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗ ΣΟΥ Κ ΘΑ ΧΑΛΑΡΩΣΗΣ............ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΑΕΙ ΝΑ ΜΕ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ Κ ΑΡΧΙΖΩ ΤΗΣ ΑΣΧΗΜΕΣ ΣΚΕΨΗΣ ΠΑΩ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΜΟΥ Κ ΧΑΜΟΓΕΛΑΩ ΧΑΜΟΓΕΛΑΩ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΔΟΣΗ ΣΗΜΑ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ..............ΚΑΝΤΟ Κ ΕΣΥ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ
σε καταλαβαινω απολυτα ....εχω στο βιογραφικο μου 5 αποβολες...μετα την 2 επεσα στα πατωματα..δεν ηθελα να βλεπω κανεναν μονο να κοιμαμαι κ τιποτα αλλο ειχα μαυρισει την ζωη μου...πηρα κ εγω χαπια τα οποια απλα με εβαζαν σε καταστολη κ τιποτα αλλο το προβλημα απο κατω απο τα χαπια συνεχιζε να υπαρχει....δεν κερδιζεις τιποτα ...συνηθως λενε οτι η καταθλιψη κ η μελαγχολια χτυπαει ανθρωπους που δειχνουν στους αλλους δυνατοι κ μεσα τους υποφερουν...μετα απο 4 χρονια κ ακομα 3 αποβολες αισθανομαι καλα...λεω οτι ειναι να γινει θα γινει δεν θα αλλαξει κατι αν παραιτηθουμε απο την ζωη...εχω να σου δωσω μια κ μονο συμβουλη μαζεψε ολη αυτη την οργη που εχεις μεσα σου κ δεν το ξερεις κ χτυπα το χερι στο τραπεζι κ πες ως εδω!!!βαλε φασαρια στην ζωη σου εχει κ αυτη την πλακα της!να ευχαριστεις κ να προσευχεσαι στον ΘΕΟ για τα δωρα που απλοχερα σου χαρισε αλλοι δεν τα εχουν λαβει ακομα....να εισαι καλα κ να σκεφτεσαι οτι η ζωη περναει κ ειναι αδικο να χανεις τις καλυτερς στιγμες...χαμογελασε στον εαυτο σου αγαπησε τον κ θα δεις ολα θα πανε καλα!!!φιλια πολλα κ να προσεχεις τα αστερακια σου!!!
μαμά Λ., και η δική μου μανούλα το αντιμετώπισε αυτό σε μικρότερη ηλικία. εγώ ήμουν πολύ μικρή για να την βοηθήσω, αλλά με την αγαπη και συμπαράσταση της οικογένειας το ξεπέρασε. μετά από αρκετά χρόνια ήρθε αντιμέτωπη με την ίδια κατάσταση και σε πιο μεγάλη ηλικία πια αντιλαμβανόμουν πια ποιό ήταν το χρέος μου απέναντι της.την δεύτερη φορά πιο δύσκολη φάση.και την δεύτερη φορά όμως το ξεπέρασε.πέρασε καιρός 1-2 χρόνια..μέχρι να σταθεί μόνης στα πόδια της.Μου κόστισε να την προσέχω και να της συμπαραστέκομαι αφήνοντας πίσω την ζωή μου,αλλά το έβλεπα σαν ένα χρεός απέναντι της, γιατί αυτή μου έδωσε το καλύτερο.την ίδια μου την ζωή όταν με έφερε σε αυτό τον κόσμο. Τώρα παίρνει μόνο ένα χάπι, που είναι κάτι σαν συντήρηση σε όλη της ζωή, όπως και εγώ ας πούμε παίρνω το χάπι του θυροειδη.δεν είναι τίποτα, απλά παρακολουθεί ανάλογα με τις καταστάσεις της ζωής της την δοσολογία του.καμία σχέση βέβαια με τότε που έπαιρνε όλη την αγωγή.από συμπτώματα κτλ εννοώ.τίποτα. αυτό που έχω να σου πώ είναι ότι δυστυχώς η κατάθλιψη(και όχι η απλή αναταραχή ψυχικά που μπορεί να έχει κάποιος ανα πάσα στιγμη που πιεστεί) είναι ένα φαινόμενο που είναι σε έξαρση σε πολλούς ανθρώπους.Δεν είσαι μόνη σου σε αυτό.Απλά έτσι όπως το έχω ζήσει εγώ το φαινόμενο, ανθρωποι ευαίσθητοι όπως εσύ πρέπει να βρίσκουν την δύναμη να κρατάνε τους εαυτούς τους ευχάριστημένους. Δεν είναι κακό να μην κάνεις κάτι που δεν θέλεις, δεν είναι κακό να πείς ότι κάτι δεν σου αρέσει, δεν είναι κακό να αρνήσε, δεν είναι κακό όταν πιέζεσαι έστω από καθημερινά πράγματα, να το μοιράζεσαι και να το βγάζεις από μέσα σου, δεν είναικακό να αδιαφορείς σε κάτι που δεν αφορά την οικογένεια σου και είναι πρόβλημα άλλων, δεν είναι κακό να μην θές να αντιμετωπίσεις κάποιο δικό σου θέμα εκείνη την στιγμή και να το αφήσεις απλά να κυλήσει από μόνο του.Τα ίδια λέω και στην μαμά μου, προσπάθεί να τα εφαρμόσει και όταν δεν μπορεί, είμαι εγώ εκεί να της το θυμήσω. Δυστυχώς αυτό το κενό που νοιώθεις κανείς μας δεν μπορεί να το καταλάβει,κανείς δεν μπορεί να έρθει στην θέση σου.είναι κάτι το αδιανόητο για κάποιον που δεν το περνάει..αλλά πρέπει να παλέψεις με τον εαυτό σου, είναι δική σου η μάχη και πρέπει να βρείς τα εφόδια να προχωρήσεις αρχικά για τον ίδιο σου τον εαυτό και μετά για την ίδια σου την οικογένεια. και εγώ παρακολουθώ ένα ψυχολόγο σε δημόσιο νοσοκομείο όποτε πιέζομαι και με κάνει να νοιώθω καλά λέγοντας μου τι πρέπει να κάνω, όταν νιώθω ότι δεν μπορώ να κοντρολάρω εγώ τις καταστάσεις που συμβαίνουν στην ζωή μου.μου αρκεί που το ακούω όμως από κάποιον.μοιράσου και εσύ λοιπόν αυτά που νοιώθεις πάντοτε σε κάποιον.μην τα κρατάς μέσα σου και ποτέ μα ποτέ μην ντραπείς για αυτό που σου συμβαίνει.πές το ελεύθερα στους φίλους στην οικογένεια.δεν είσαι η μόνη.δες το σαν μια γρίπη που θα περάσει.απλά θέλει χρόνο και υπομονή.ο χρόνος πάντα είναι οκαλύτερος γιατρός. καλό κουράγιο στον αγώνα σου και καλή επιτυχία(γιατί την έχεις σίγουρη)
Το έχω περάσει και εγώ κοριτσάκι μου.. και πριν την εγκυμοσύνη μου και κατά την διάρκεια... Με τα φάρμακα αλλά παράλληλα και με ψυχοθεραπεία, κατάφερα να την αφήσω πίσω μου.. Άλλαξε η ζωή μου! (και δεν μιλάμε μόνο για κατάθλιψη.. αλλά και για φοβίες, κρίσεις πανικού... σε σημείο να μην μπορώ να πάω σουπερ μάρκετ!). Μην κάθεσαι με σταυρωμένα χέρια.. ζήτα βοήθεια γλυκιά μου! Υπάρχει θεραπεία μόνιμη και αποτελεσματική!
SE NIOTHO AN K DEN SE XERO.APO TO PROTO PAIDI TA EVLEPA OLA MAYRA.EKLAIGA SUNEXEIA STHN EGUMOSUNH K META AKOMA XEIROTERA TA VRADUA DEN KOIMOMOYN LOGO THS MIKRHS.SUNEXEIA SKEFTOMOYN OTI TELEIOSE H ZOH MOY ME TO PAIDI K ALLA XEIROTERA.OSPOU EIPA TELOS!THA TO PALEPSO MONH MOY.PROSPATHO NA VRO TROPOUS NA PERNAO KALA ME TA PADIA K XORIS ME FILES MOY ME TON ANTRA MOY.SIGOURA KAPOIES STIGMES PATHAINOYN TA NEYRA MOY ALLA TO VRADU SUNERXOMAI.PALERSE TO MONH SOY.MHN PAIRNEIS XAPIA.ANETHESE ARMODIOTHTES POU SE VARENOYN SE SUGGENIKA ATOMA.SKEPSOU THETIKA!!!KANE OTI EUXARISTIESAI K MHN DINEIS SHMASIA SE ANTHROPOUS POU SE RIXNOYN PSYXOLOGIKA.VGES APO TO SPITI POLLES FORES THN HMERA NA VLEPEIS KOSMO.EIMAI SIGOURH OTI THA TA KATAFEREIS......META APO TRIA APANOTA PAIDIA ME KLAMATA GRINIES XENYXTIA ME LIGH BOHTHEIA NIOTHO OTI ARXIZO NA TA KATAFERNO.MH MASAS.
Συγνώμη αλλά δεν μπορείς να συμβουλεύεις κάποιον, να μην παίρνει χάπια χωρίς να είσαι γιατρός και χωρίς να ξέρεις το ιστορικό της.Το αν θα πρέπει ή όχι να πάρει χάπια δεν θα το κρίνουμε εμείς!Ούτε να δίνουμε την εντύπωση οτι τα χάπια δεν χρειάζονται!Για κάποιο λόγο υπάρχουν!Ας προσέχουμε τι γράφουμε σε τέτοια θέματα!
META THN GENNA OI PERISSOTERES GUNAIKES PERNANE MIA PERIERGH FASH...H KATHE MIA SE DIAFORETIKO VATHMO...ALLA EPANERXESAI...EPREPE NA ZHTHSEIS VOHTHEIA ALLA...DEN THELW NA FANW PWS KSRINW ALLA AMA DEN EISAI KALA PSUXOLOGIKA K AKOMA TA VLEPEIS MAURA,,,SHMAINEI PWS H PSUXOLOGIOA SOU AMESSA H EMESSA EPHREAZEI TO PAIDI SOU...GIATI APOFASISES NA MPEIS STHN DIADIKASIA NA KANEIS K DEUTERO??MAKARI NA ANTEPEKSEKLTHEIS NA DEIS DIAFORETIKA TA PRAGMATA GIATI PIA DEN EISAI MONH SOU ALLA PRPEI NA EISAI DUNATH K PROTUPO GIA TA PAIDIA SOU!!!
ζήτα βοήθεια... είναι πιο κοντά από εκεί που τη φανταζόμαστε πάντα... είσαι τόσο τυχερή που σου συμβαίνουν τόσα καλά γύρω σου.. μέσα σου... !!! Σου ευχομαι καλή τύχη!!!