Oι 10 φράσεις που κάθε υποστηρικτής του θηλασμού ΔΕΝ πρέπει να λέει
1. «Όλες οι γυναίκες μπορούν να θηλάσουν»
Όχι, δεν μπορούν να θηλάσουν όλες οι γυναίκες, παρόλο που το ποσοστό των γυναικών που πραγματικά δεν μπορούν να θηλάσουν είναι πολύ μικρό. Εδώ προσθέστε επίσης τη φράση «αν θέλεις πολύ, θα τα καταφέρεις».
2. Το ξένο γάλα είναι δηλητήριο.
Εσείς πώς θα αισθανόσασταν αν σας έλεγαν ότι ταΐζετε το μωρό σας «δηλητήριο» ή «σκουπίδια»; Να μιλήσουμε για τα επιστημονικά δεδομένα όσον αφορά το ξένο γάλα; Ναι. Μπορούμε όμως να συζητήσουμε τους κινδύνους που ενέχει η χρήση του ξένου γάλακτος χωρίς απαραίτητα να υποτιμήσουμε τις μαμάδες που το χρησιμοποιούν.
3. Οι γονείς θα πρέπει να αντιλαμβάνονται τις στρατηγικές του μάρκετινγκ.
Το μάρκετινγκ των εταιριών ξένου γάλακτος είναι πάρα πολύ αποτελεσματικό. Οι εταιρίες δεν θα ξόδευαν εκατομμύρια δολάρια εάν δεν ήταν. Και δεν είναι αποτελεσματικό μόνο για τους ανθρώπους χαμηλής μόρφωσης. Είναι εξίσου πειστικό για τους γονείς όλων των κοινωνικών στρωμάτων. Δεν είναι θέμα εξυπνάδας. Είναι τόσο πειστικό που δεν μπορούμε να κατηγορούμε τους γονείς που δεν βλέπουν πίσω απ’ αυτό.
4. Ο θηλασμός είναι το ιδανικό.
Όχι. Ο θηλασμός είναι το φυσιολογικό. Οτιδήποτε άλλο είναι κατώτερο εξ ορισμού. Η λέξη «ιδανικό» παραπέμπει σε κάτι που μόνο λίγοι μπορούν να καταφέρουν και κάνει το ξένο γάλα να φαίνεται σαν το φυσιολογικό. Θα πρέπει να μιλάμε για το θηλασμό σαν κάτι που σχεδόν όλες οι μητέρες μπορούν να κάνουν. Διαβάστε και ΑΥΤΟ.
5. Οι μητέρες που δίνουν ξένο γάλα είναι τεμπέλες
Εάν συγκρίνουμε τη χρήση του ξένου γάλακτος με το θηλασμό ενός υγιούς, τελειόμηνου μωρού, ο θηλασμός χρειάζεται πολύ λιγότερη δουλειά από την προετοιμασία του ξένου γάλακτος (δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι μητέρες που αντλούν γάλα έχουν πολύ περισσότερη δουλειά από εκείνες που θηλάζουν άμεσα). Αλλά η προετοιμασία των μπιμπερό, το πλύσιμο, η αποστείρωση, η αγορά ξένου γάλακτος, όλα αυτά είναι πολύ περισσότερη δουλειά από το να βάλεις απλώς το μωρό στο στήθος.
6. Οι μητέρες που δίνουν ξένο γάλα αγαπούν λιγότερο τα μωρά τους.
Λάθος. Όλες οι μητέρες προσπαθούμε το καλύτερο για τα μωρά μας και τα αγαπάμε με τρόπους που είναι αδύνατο να περιγραφούν. Φυσικά υπάρχουν και κακές μητέρες. Αλλά υπάρχουν και από τις δύο πλευρές. Το να είναι κάποια μητέρα καλή ή κακή προσδιορίζεται από πολύ περισσότερα πράγματα και όχι μόνο από τον τρόπο που ταΐζουμε τα μωρά μας.
7. Πάρε μαγιά μπύρας
Εδώ βάλτε κάθε είδους συμβουλή που μπορεί να ακούσατε για να αυξήσετε ή να μειώσετε την παραγωγή σας. Αυτές οι συμβουλές μπορεί να είναι από αφελείς έως επικίνδυνες. Τις περισσότερες φορές δεν είναι τόσο απλό. Είναι άλλο πράγμα το να μοιραζόμαστε ιστορίες θηλασμού μεταξύ μας και άλλο το να δίνουμε συμβουλές εκεί που χρειάζεται επαγγελματική υποστήριξη.
8. Θα είχες καταφέρει να θηλάσει αν…
Το να ψάχνουμε να βρούμε τι έφταιξε σε κάποια αποτυχημένη ιστορία θηλασμού, είναι σαν να ρίχνουμε λάδι στη φωτιά. Εκτός και αν κάποια μητέρα μας ρωτήσει (και μόνο αν ξέρουμε όλη την ιστορία), είναι καλύτερα να σωπαίνουμε και να μην εκφέρουμε άποψη για το τι μπορεί να πήγε στραβά.
9. Θα τα καταφέρεις. Είναι πολύ απλό και δεν χρειάζεται να ανησυχείς.
Αυτό το ακούμε συνήθως κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Στη πραγματικότητα όμως δεν ξέρουμε πια πώς να θηλάσουμε γιατί οι περισσότερες από μας δεν μεγαλώσαμε μ’ αυτό τον τρόπο, ούτε με αυτή την εικόνα. Κι έτσι, οι σημερινές μαμάδες χρειάζεται να ενημερωθούν και να προετοιμαστούν. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσουμε και την παραμικρή λεπτομέρεια ή να ακούσουμε τις χειρότερες ιστορίες θηλασμού, αλλά μια μικρή προετοιμασία είναι απαραίτητη. Ο θηλασμός μπορεί να είναι φυσιολογικός, αλλά δεν είναι πάντα τόσο εύκολος.
10. Η αλήθεια δεν πληγώνει. Εσύ κάνεις το εαυτό σου να νιώθει ενοχές.
Αλήθεια; Πάρα πολλές μητέρες δίνουν ξένο γάλα ενώ γνωρίζουν την επιστημονική αλήθεια και τους κινδύνους. Μπορεί παρόλα αυτά να μην αισθάνονται καλά μ’ αυτό που κάνουν, και είναι πολύ πιθανό να αισθάνονται ενοχές. Ναι, σίγουρα πρέπει να μιλάμε για τα επιστημονικά δεδομένα και τους κινδύνους από το ξένο γάλα. Αλλά επειδή μια μητέρα τα κατάφερε κάτω από τις Χ συνθήκες, αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε μητέρα μπορεί να κάνει το ίδιο.
Εσείς τι θα προσθέτατε σε αυτή τη λίστα; Υπάρχουν άλλες φράσεις που κατά τη γνώμη σας δεν πρέπει να λέγονται από τους υποστηρικτές του θηλασμού;
Βίκυ
—
Η Βίκυ Φαρδογιάννη είναι πιστοποιημένη Σύμβουλος Θηλασμού IBCLC και εργάζεται στο χώρο του θηλασμού για περισσότερο από δέκα χρόνια.
Θα την βρείτε στο thilasmos.com
και στη Facebook σελίδα “Thilasmos – Θηλασμός“
Πολύ σωστά τα λέει η κυρία Βίκυ, αλλά για να είμαι ειλικρινής, ο τρόπος που είναι γραμμένο μου θύμισε την εξής σκηνή: είναι μια κοπέλα που έχει παραπανίσια κιλά και δυο "φίλες" της εκ των οποίων η μία ρίχνει μπηχτές για το βάρος της (βλέπε όσοι λένε τις παραπάνω φράσεις) και η δεύτερη (βλέπε η συγγραφέας του άρθρου) λέει "εντάξει μην τη λες και βουβάλα την κοπέλα απλώς χοντρή είναι"! Όταν διάβασα τον τίτλο σκέφτηκα ότι η συγγραφέας θα "ακύρωνε" το περιεχόμενο αυτών των φράσεων ως ανόητες και ανυπόστατες... Στην πραγματικότητα όμως λέει ότι ισχύουν απλά δεν πρέπει να τα λέμε στις γυναίκες που δε θήλασαν για να μην αισθάνονται χειρότερα! Η κάθε μητέρα κάνει ότι καλύτερο μπορεί. Ο θηλασμός δεν είναι ούτε εξυπνάδα ούτε θυσία. Κι εγώ με ξένο γάλα μεγάλωσα και δεν αρρώστησα ποτέ. Ο άντρας μου πάλι που θήλασε αποκλειστικά μέχρι τα 5 του μπαινόβγαινε στο νοσοκομείο. Αυτές τις φράσεις δεν πρέπει να τις λέμε γιατί δεν ισχύουν και γιατί δεν είναι δουλειά μας να τις πούμε και όχι για να μην δημιουργήσουμε τύψεις γιατί δεν υπάρχει λόγος να έχει τύψεις μια μητέρα για κάτι τέτοιο, εκτός πια κι αν δε θήλασε για να μπορεί να πίνει και να καπνίζει ανεξέλεγκτα!
Για να προλάβω τίποτα σοκαρισμένες απαντήσεις να διορθώσω το εξής: ο άντρας μου μπαινόβγαινε στο νοσοκομείο μέχρι τα 5 του όχι θήλαζε! Χιχιχι
Πες τα χρυσοστομη ! Δώσε να καταλάβουν ότι όσο εύκολο ακούγεται να θηλασεις τόσο ΔΥΣΚΟΛΟ ειναι επίσης !!!!!!!! Άντε γιατί κοντεύουν να μας κάνουν κομπλεξικες εμάς που δεν τα καταφέραμε !
Υπεροχο αρθρο... θεωρω πως τον μεγαλυτερο φανατισμο τον συναντας απο γυναικες οι οποιες δεν τα εχουν καλα με το εαυτο τους... δεν εχει λογικη να επιτιθεσε σε καποια κοπελα επειδη δεν μπορεσε 'η επελεξε να μην θηλασει!!!! Οπως ειναι εντελως παραλογο να κατακρινονται και οι κοπελες που θηλαζουν παραπανω απο το χρονο, γιατι και αυτο συμβαινει.Εγω θηλασα αποκλειστικα 5 μηνες τα διδυμακια μου....κοριτσια ημουν μεσα στην καταθλιψη,δεν αντεχα αλλο....υπερεβαλα εαυτον.Ωσπου καποια στιγμη ειπα τελος....και ως δια μαγειας ολα ηταν καλυτερα και για μενα αλλα και για τα μωρα μου!!!!!!
Θηλασες αποκλειστικά δίδυμα για 5 μήνες; καλε αγχωθηκα! Μπράβο σου πάντως αλλά είναι όντως πιεση... Καλά έκανες και σταμάτησες αφου δεν άντεχες..... Εδώ εγώ με ένα και μεικτό θηλασμό νιώθω νυστα σκέψου εσύ!
Εϊμαι μαμά δυο δίδυμων υπέροχων κοριτσιών εδω και 3 μήνες δεν ε΄χω καταφέρει να τις θηλάσω αποκλειστικά.Αποκλειστικά προς το παρόν θηλάζω το θήλαστρο!!Εχω ακούσει και τις 10 και τις περισσότερες τις έχω πει κι εγώ για τον εαυτό μου.Νοιώθω τύψεις που δεν τα κατάφερα ενώ ήμουν απόλυτα σίγουρη οτι ουτε από μακρια δεν θα δουν μπιμπερο τα μωρά μου αλλά και τύψεις που συνεχίζω να προσπαθώ ακόμη. Μήπως τελικά είναι καλύτερα τις ώρες που καθομαι αγκαλια με το θήλαστρο (8 φορες τη μερα επι 20') καλύτερα να τις περνάω αγκαλια με τα μωρά μου.Μηπως να μην τα ταλαιπωρω άλλο βάζοντας τα στο στήθος ντε και κάλα ενω το γάλα μου δεν φτάνει?Από την άλλη έστω αυτα τα δύο γευματα με μητρικό γάλα δεν είναι ένα κέρδος που αξίζει τον κόπο?Νοιώθω μεγάλη ανακούφιση που διαβάζω αυτό το άρθρο.
Κορίτσι μου μη σε γεμίζουν τύψεις οι διάφορες θηλάζουσες! Εχει γίνει επιχείρηση πια κι ο θηλασμός! Κοιτά να γεμίζεις τα παιδάκια του με χάδια και φιλιά και μη σκάς! Άλλωστε το ξένο γάλα ειναι ειδικά μελετημένο για βρέφη και μην ξεχνάμε οτι μετα το μητρικό ειναι η αμέσως επόμενη τροφή που συνιστάται! Προσπάθησε όσο μπορείς αλλά μη νιώθεις άσχημα! Και ειλικρινά δηλαδή, έχετε δει ποτέ παιδί που μεγάλωσε με ξένο γάλα να εχει κανενα κουσούρι;;; Μπορείτε να βγείτε στο δρόμο και να ξεχώρισετε ποιος θήλασε και ποιος οχι; Γιατί θα τρελαθούμε!
Εννοείται να παιρνεις αγκαλιά τα παιδια σου! Χαρουμενη μαμά χορτάτατα μωρά! Το ξένο γάλα δεν είναι δηλητήριο έχει βιταμίνες! Κι εγώ μεικτό θηλασμό κάνω και το παιδί μου ξυπνάει μια φορά τη νυχτα για να φαει το φυσιολογικό! Οχι κάθε μια ώρα!
Θηλάζω ακόμα την 2,5 ετών κόρη μου. Συμφωνώ με όλα εκτός από το 9. Η καλύτερη προετοιμασία για μία μέλλουσα μητέρα, δεν είναι να την τρομοκρατήσουν. Άλλο είναι να δώσεις τη συμβουλή προετοιμάσου, διάβασε λιγάκι γύρω από αυτό να ξέρεις τί να περιμένεις, και άλλο να σου πουν (όπως σε μένα πχ. κι ακόμα το θυμάμαι) ότι ο θηλασμός είναι ένα βουνό τεράστιο που πρέπει να διαβείς, και λίγες το καταφέρνουν κλπ... Από τη μαία μου, πριν γεννήσω άκουσα το τελευταίο, επειδή της απάντησα, σε ερώτησή της τί ξέρεις για το θηλασμό, ότι είναι το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο, και δεν καταλαβαίνω γιατί τρομοκρατούνται τόσο οι γυναίκες. Εκείνη μου απάντησε αφού το θεωρείς έτσι δεν θα κ αταφέρεις να θηλάσεις ...χαζομάρες. Απλώς είχα διαβάσει κι είχα καταλάβει τί θα χρειαστεί να κάνω ώστε να το καταφέρω. Το καλύτερο το έχω ακούσει από την Άννα Πατσούρου σε σεμινάριο προετοιμασίας για τις μέλλουσες μαμάδες. Τους έλεγε αν θέλετε να θηλάσετε, δεν υπάρχει περίπτωση να μην το καταφέρετε. Όχι άγχος. Δεν είναι δύσκολο καθόλου αρκεί να το θέλετε.
εγώ θήλασα την κόρη μου μέχρι 7μηνών. όντας νέα μαμά & μη γνωρίζοντας πολλά πράγματα, άκουσα τη γνώμη του παιδιάτρου:. το αποτέλεσμα? το μωρό δε χόρταινε, δεν κοιμόταν άρα ούτε & γω & μέχρι τους 5 μήνες που ξεκίνησαν οι κρέμες ήταν πολύ χάλια περίοδος. τώρα που έγινε 1 χρονού, καταλαβαίνω το λάθος μου.
δεν πέρασε όλο το κείμενο. ο παιδίατρος έλεγε να θηλάζω κάθε 3 ώρες & αν στο ενδιάμεσο το μωρό πεινάει, να του δίνω χαμομήλι.
Απαίσιο... να εμπιστεύομαστε τους γιατρους και τελικά να κάνουν τραγικά λάθη.
Ο Χριστός και η Παναγία που τον βρήκες αυτο τον παιδίατρο; άκου λέει να δίνεις χαμομήλι στο ενδιάμεσο αμα πειναει! Πρώτον είναι υπεύθυνο για αλλεργίες δευτερον είναι κοροϊδία! Να φανταστώ ηταν συμβουλος θηλασμου; γιατί τους περισσότερους από αυτούς δεν τους εμπιστεύομαι είναι απατεώνες!!!!
diafono katheta me to 5!!! exo taisi k ta 2 pedakia me diko mou gala. to proto me thilastro k to deutero apoklistiko thilasmo k exo na po pos o fisikos apoklistikos thilasmos ine eksuthenotikos se sxesi me ton thilasmo me thilastro
Άγαπητή Πολίνα, δεν έχεις άδικο. Υπό προϋποθέσεις, η άντληση μπορεί να είναι η καλύτερη λύση. Δυστυχώς εγώ, λόγω διαφόρων καταστάσεων, ποτέ δε βολεύτηκα με τα θήλαστρα.
Θήλασα δυο παιδιά, από τη γέννησή τους μέχρι την ηλικία των 2 ετών. Και στα δυο αντιμετώπισα πολύ μεγάλες δυσκολίες (κυρίως στην αρχή) και πολλές φορές ήμουν έτοιμη να τα παρατήσω. Αυτό που με κράτησε ήταν ότι είδα καθαρά, από την πρώτη στιγμή, τα πλεονεκτήματα του θηλασμού: Το παιδί έβγαινε από το στήθος πιο χαρούμενο, έκανε λιγότερους εμετούς, δυσκοιλιότητες κτλ., δεν έκλαιγε περιμένοντας να ετοιμάσω το γάλα. Δεν υπήρχε ανάγκη αποστείρωσης, δεν χρειαζόταν να πλύνω ένα σωρό σκεύη. Και τέλος ο θηλασμός με βοηθούσε να επικοινωνώ καλύτερα με το παιδί μου, να χαλαρώνω και να κοιμάμαι πιο εύκολα. Επίσης, από την αρχή είχα τη στήριξη του συζύγου μου (και αργότερα και των γονιών μου). Είμαι υπέρμαχος του θηλασμού αλλά και ρεαλίστρια. Ο θηλασμός είναι φυσικό πράγμα. Αλλά η σύγχρονη γυναίκα δεν ζει μέσα στη φύση, ούτε έχει καλή σχέση με το σώμα της. Όταν λοιπόν έρθει η ώρα να θηλάσει, πρέπει να ξεπεράσει ένα σωρό φυσικά και συναισθηματικά εμπόδια. Όσες/Όσοι έχουμε προσωπική ή επαγγελματική εμπειρία σε αυτό το θέμα, οφείλουμε να το διαδώσουμε, ώστε να πειστεί η νέα μητέρα να δοκιμάσει και να διαπιστώσει η ίδια τα οφέλη του θηλασμού. Τέλος, θα ήθελα να σας μεταφέρω τη γνώμη μου για τα τεχνητά γάλατα. Τα γάλατα αυτά είναι υποκατάστατα που σώζουν ζωές. Πρέπει να χρησιμοποιούνται (παράλληλα ή μη με το θηλασμό), χωρίς ενοχές, όταν υπάρχει σοβαρός ιατρικός λόγος. .
Eγω γεννησα στο μητερα και μου εφερναν το μωρο μου ταισμενο με ξενο γαλα!!Η μαια δεν με ενημερωσε καθολου και λογω καισαρικης μ αφησαν χωρις καθοδηγηση..Η πεθερα μου μου ειπε να ζυγιζω το παιδι να δουμε αν παιρνει βαρος!!!!Τα συμπερασματα δικα σας!!
Θηλάζω ακόμα το σχεδόν 13 μηνών γιο μου!Δεν έδωσα ποτέ ξένο γάλα αλλά οι προσπάθειες που έκανα ήταν υπεράνθωπες..Οι δυσκολίες πάρα πολλές και η κούραση αφόρητη.Ναι το ήθελα πάρα πολύ και είμαι ευτυχισμένη που τα κατάφερα και ζω αυτό το θαύμα. Παρ'όλα αυτά όμως δεν μπορώ να κρίνω τις κοπέλες που δεν τα κατάφεραν γιατί είναι τόσο ανθρώπινο να μην αντέξεις..Θα μπορούσα κάλλιστα να τα είχα παρατήσει.Όταν οι ορμόνες χορευουν και η κουραση χτυπάει κόκκινο μόνο μια γυναίκα που έχει γεννήσει μπορεί να καταλάβει...Ο θηλασμός θέλει μεγάλη θέληση και σωστή ενημέρωση και συνήθως πετυχαίνει..Όμως υπάρχουν και περιπτώσεις που ακόμα και με την παρουσία των παραπάνω δεν είναι εφικτός και είναι άδικο να κατηγορείται η γυναίκα..Έιμαι αρνητική μόνο στις περιπτώσεις που οι γυναίκες δεν προσπαθουν πραγματικα και είναι ανενημέρωτες ενώ θέλουν να θηλάσουν.Σε αυτή την περίπτωση μόνο θα πω πως ίσως δεν το θέλουν πραγματικά... Πολύ ωραίο και σοβαρό κείμενο!Ο θηλασμός πρέπει να αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα και σαν φυσιολογικό επακόλουθο μετά την γέννα! Το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω είναι κάτι που μου είχε πει εμένα μια μαία το οποίο στην συγκεκριμένη περιπτωση δεν μου έδωσε καθόλου κουράγιο και με βύθισε στην απόγνωση.Ίσως βέβαια αυτό να έσωσε το θηλάσμο μου αλλά εγώ επελπίστηκα όταν το άκουσα..Όταν ο μικρός μου θήλαζε 18 ώρες το 24ωρο και την πήρα τηλέφωνο,μου είπε βέβαια πως τα πάω πολύ καλά αλλά με συμβούλεψε πως έτσι πρέπει να συνεχίσει και πως είναι φυσιολογικό να θηλάζει και 20ωρες το 24ωρο... Ήταν πολύ σωστό μεν γιατί ο μικρός ήθελε να αυξήσει την παραγωγή μου.'ομως εγώ παρέλυα απο κούραση..Θα ήθελα να ακόυσω κάτι πιο εμψυχωτικό,΄κάτι που θα με κάνει να ξεκουραστώ λίγο έστω και στα λόγια..Θυμάμαι ότι όταν μου το είπε πέρασε απο το μυαλό μου να σταματήσω!
Ευτυχώς που υπάρχουν και σωστοί επαγγελματίας όπως η κυρία Φαρδογιάννη! Μακάρι να ήταν κι άλλοι σαν κι εσάς! Σας ευχαριστούμε!
μπραβο βικυ.ωραιο κειμενο.εχω 3 παιδια ο γιος τον θηλαζα για 3 μηνες γιατι πηγα στην δουλεια και το παιδι το εφερα στην γιαγια του 120 χιλομετρα μακρια.την κορη μου 5 μηνες .και στα 2 το γαλα το εβγαζα με το θηλαστρο γιατι δεν καθοταν στο στηθος στην κορη μου πετουσα τα 100 και παραπανω ml γιατι ματωναν οι θηλες μιλαμε για πολυ αιμα αφου σταματουσε το αιμα εβγαζα για να ταισω το μωρο.στο μικρο μου που ειναι 17 μηνων καθισε στο στηθος απο την πρωτη ωρα.ομως παλι λογω δουλειας εβγαζα το γαλα για να τελειωνω πιο γρηγορα μετα απο 4 μηνες που ηταν πιο δυνατο το σαγονακι της την ξαναεβαλα στο στηθος και μεχρι σημερα ειναι εκει.και μενα στην αρχη για 15 ημερων δεν εβαλε ουτε γραμμαριο μετα τον μηνα ομως εβαζε 1200 μονο με θηλασμο.στα πρωτα μου με κανει λιγοτερο μανα που εβγαζα με το θηλαστρο.;;;τωρα στο μωρο βγαζω τα αποθημενα μου οσο εχω γαλα θα την δωσω το βαρος της ειναι τελειο ειναι χαρουμενη και στο 3 εκανα ολα αυτα που δεν πρεπει.ζηστε με τα μωρα σας την καθε μερα γιατι αυτες οι στιγμες δεν θα ξαναερθουν.
ΟΣΗ ΘΕΛΗΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΧΕΙΣ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΓΑΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ Τ-Ι-Π-Ο-Τ-Α.ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΣΤΟΝ 7ο ΜΗΝΑ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ.ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ, ΣΤΙΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΕΣ ΣΤΗΘΟΣ ΤΙΠΟΤΑ ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΑΣΙΜΟ ΣΤΙΣ 2 ΠΡΩΤΕΣ ΓΕΝΝΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΚΑΙ ΙΔΙΩΣ ΘΥΜΑΜΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΟΥ ΓΙΑ 15 ΜΕΡΕΣ ΘΗΛΑΖΑ ΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ ΚΑΘΕ 2 ΩΡΕΣ ΜΗ ΣΑΣ ΠΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ ΝΑ ΧΤΥΠΙΕΤΑΙ, ΛΕΜΕ ΚΟΛΙΚΟΙ..ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΚΡΙΝΙΑ ΚΑΙ ΚΛΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΩΣΠΟΥ ΜΟΥ ΛΕΕΙ Η ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΣΤΙΣ 20 ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΤΟ ΓΑΛΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΤΡΟ..ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ 23ΓΡ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ....ΟΙ ΓΑΛΑΚΤΟΦΟΡΟΙ ΑΔΕΝΕΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ.ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΟΤΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝ ΤΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΥ ΘΗΛΑΣΜΟΥ, Ο ΙΔΙΟΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΩ ΚΑΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΩ...ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΓΙΝΟΤΑΝΕ
¨...ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΑΦΗΣΕΣ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ,ΞΕΝΟ ΓΑΛΑ;;;ΤΙ ΕΙΝΑΙ;;;ΑΓΕΛΑΔΑΚΙ;;;ΜΟΝΟ ΤΑ ΑΓΕΛΑΔΑΚΙΑ ΠΙΝΟΥΝ ΑΓΕΛΑΔΙΝΟ ΓΑΛΑ....¨ ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΦΡΑΣΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Η ΜΑΙΑ ΜΟΥ,ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΑΦΟΥ ΓΕΝΝΗΣΑ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ.ΟΤΑΝ ΕΒΑΖΑ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ,ΕΚΕΙΝΗ ΚΟΥΝΟΥΣΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ,ΝΕΥΡΙΚΑ ΔΕΞΙΑ-ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΕΚΛΑΙΓΕ ΓΟΕΡΑ,ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ....ΕΓΩ,ΚΑΘΩΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΑΚΙ,ΚΑΙ ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΜΙΑ ΠΕΙΡΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΘΕΜΑ,ΚΑΛΟΥΣΕ ΤΙΣ ΜΑΙΕΣ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑΝ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ,ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ...ΟΤΑΝ,ΟΜΩΣ,ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ ΓΟΕΡΑ,ΠΑΡΌΛΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΜΟΥ,ΘΕΩΡΗΣΑΝ ΣΩΣΤΟ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΟΥΜΕ ΞΕΝΟ ΓΑΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΧΟΡΤΑΣΕΙ,ΑΦΟΥ ΟΠΩΣ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΜΩΡΟ,(3.960)ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΕΞΙΣΟΥ,ΓΙΑ ΓΑΛΑ.ΑΚΟΥΣΑ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ¨ΤΑ ΑΚΟΥΣΑ¨ ΕΓΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΙΑ ΜΟΥ...ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΕΙΧΑ ΠΛΗΓΕΣ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΚΑΙ ΠΟΝΟΥΣΑ ΑΦΟΡΗΤΑ.ΕΒΓΑΖΑ ΤΟ ΓΑΛΑ ΜΕ ΘΗΛΑΣΤΡΟ...ΟΤΑΝ,ΠΙΑ ΠΟΝΟΥΣΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ,ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΞΑΝΑ ΝΑ ΒΑΛΩ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ...ΤΙΠΟΤΑ!ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΘΕΤΑΙ,ΝΑ ΚΟΥΝΑΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΠΑΛΙ ΝΕΥΡΙΚΑ ΠΕΡΑ-ΔΩΘΕ!!!ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ:ΘΗΛΑΣΤΡΟ...ΤΟ ΓΑΛΑ ΠΟΥ ΕΒΓΑΖΑ,ΤΟ ΠΡΩΊ΄ ΗΤΑΝ ΓΥΡΩ ΣΤΑ 150 ml ΚΑΙ ΟΣΟ ΠΕΡΝΟΥΣΕ Η ΜΕΡΑ 30 ΜΕ 50 ΤΟ ΠΟΛΥ....ΑΥΤΟ ΕΔΙΝΑ ΣΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ,ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ....ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕ Η ΜΑΙΑ ΜΟΥ.....ΕΤΣΙ,ΛΟΙΠΟΝ,ΑΚΟΥΛΟΥΘΟΥΣΑ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΗΣ...ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΕ Ο ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ,ΚΑΜΙΑ 15ΑΡΙΑ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ,ΑΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΛΑ,ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ!!!ΤΟ ΠΑΙΔΙ,ΑΝΤΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΒΑΡΟΣ,ΕΙΧΕ ΧΑΣΕΙ!!!ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΣΤΡΟΥΜΠΟΥΛΟ ΠΑΙΔΑΚΙ,ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΑΙ ΓΙΝΟΤΑΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΠΡΟΣ ΑΔΥΝΑΤΟ!ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΙΑ,ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΟΠΟΥ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΘΗΛΑΣΜΟ,ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΓΙΑ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΧΥΣΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΑ,ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΟ ΑΧΡΗΣΤΗ ΜΑΝΑ ΕΝΟΙΩΘΑ...Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΑΛΑ,ΟΥΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ...ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΧΟΡΤΑΙΝΕΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ,ΓΙΆΥΤΟ ΚΑΙ ΚΛΑΙΕΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΝΕΡΓΗΘΕΙ(ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑΣ)ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΟ ΛΟΓΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ ΣΩΣΤΑ!ΜΕ ΕΒΑΛΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ ΝΑ ΦΤΙΑΞΩ ΕΝΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΓΑΛΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΔΩΣΩ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΨΕ ΝΑ ΔΙΝΩ ΞΕΝΟ ΚΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΓΑΛΑ ΜΑΖΙ....ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΣΕ ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ....ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΞΕΡΩ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΗΘΕΛΑ,ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ,ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΘΗΛΑΣΩ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ...ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΩΣ,ΠΡΙΝ ΓΕΝΝΗΣΩ....ΚΑΙ ΜΕΤΑ,ΑΝ ΚΑΙ ΥΠΕΦΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ,ΑΝΥΠΟΜΟΝΟΥΣΑ ΝΑ ΕΠΟΥΛΟΘΟΥΝ ΛΙΓΟ ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΒΑΛΩ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ...ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΚΑΘΟΤΑΝΕ...ΔΕΝ ΔΕΧΟΤΑΝΕ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ...ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΚΑΝΑ ΚΑΤΙ ΣΩΣΤΑ...ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΑ ΚΑΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ...ΤΟ ΜΟΝΟ,ΟΜΩΣ,ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΕΧΤΩ,ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΗΘΕΛΑ....ΟΠΩΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Η ΜΑΙΑ ΜΟΥ...ΝΑΙ,ΤΟ ΑΚΟΥΣΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ....¨ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΘΕΣ,ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ,ΝΑ ΘΗΛΑΣΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ....¨ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΑΦΟΥ ΤΗΣ ΕΙΧΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙ ΟΤΙ ΤΙΣ ΔΩΣΑΝΕ ΞΕΝΟ ΓΑΛΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ....ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΗΤΑΝ ....ΤΟ ΗΘΕΛΑ ΠΟΛΥ....ΕΧΩ ΚΛΑΨΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΓΙΆΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ....ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΝΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΩ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ 2 ΜΗΝΕΣ ,ΟΠΩΣ ΘΗΛΑΣΑ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ....ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ...ΜΑΚΡΥΓΟΡΗΣΑ,ΑΛΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΝΙΣΩ ΠΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΕΙΣ ΤΗ ΝΕΑ ΜΑΝΟΥΛΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΡΙΝΕΙΣ,ΝΑ ΤΗΝ ΒΟΗΘΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΗΝ ΣΤΗΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ....ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΕΣ,ΟΥΤΕ ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΗΤΕΡΕΣ,ΟΥΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ....ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΚΑΙ,ΙΣΩΣ,ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΛΙΓΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ....ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΕΓΩ...ΚΑΙ ΠΟΥ ΑΝ ΕΙΧΑ,ΙΣΩΣ,ΝΑ ΕΙΧΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΣΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ...ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΙΟ ΑΛΗΘΙΝΟ,ΩΡΙΜΟ ΚΑΙ ΣΩΣΤΟ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΘΗΛΑΣΜΟΥ....ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΝ ΕΤΣΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΘΗΛΑΣΜΟΥ....ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΒΟΗΘΗΘΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΜΗΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΕΝ΄ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΜΩΡΑ....ΧΙΛΙΑ ΜΠΡΑΒΟ!!!
υπέροχο κείμενο!!!
Μπραβο ΒΙκυ!Για μενα το βασικοτερο και σημαντικοτερο που πρεπει νακανει μαι μαμα γι ανα καταφερει ναθηλασει..ειναι να χαλαρωσει.Το πρωτο μου παιδακι το θηλασα αποκλειστικα 1 χρονων.στο δευτερο μπεμπη μου πουειμαστε τωρα 3 μηνων..ειχα κολλησει αγρια που διαβαζα ολα αυτα τα φορουμ και ομαδες θηλασμου που κραζαν ημια την αλλη,που ηταν απολυτες και εγκαθετες,και δενμπορουσα.Αγχωθηκα τοσο πολυ γι ανα τα καταφερω που στην ουσια ημουν στην κοψη να μην.Ωσπου ακουσα στο γιουτουμπ.μια ομιλια της Πατσουρου.Η γιατρος αυτη που τοσο πρεσβευουν αυτες οι ομαδες...στην ουσιατους πραματος ελεγε κατι πολυ διαφορετικο απο αυτες.ΧΑΛΑΡΩΣΤΕΕΕΕΕ.Εχετε ολες τις δυνατοτητες να θηλασατε αλλα και να μην θηλασετε δεν πειραζει.αλλα χαλαρωστε.Ηταν τοσο λυτρωτικο ωσπου την ιδια στιγμη σταματησα νατις διαβαζω και συνεχιζουμε πλεον εδω και δυο μηνες να θηλαζουμε αποκλειστικα.Απενεχοποιηση πλεον ..αμαν πια!!:)
"Με την επιμονή σου να θηλάσεις βάζεις σε κίνδυνο τη ζωή του παιδιού σου!" μου είπε η Μαία μου την 3η μερα ζωης του μωρού μου γιατί έχασε μερικά γραμμάρια (60 για την ακρίβεια)! Θήλασα 11 μήνες.
60 γραμμάρια μόνο? Μπράβο!!! Όλα τα μωρά χάνουν όταν γεννιούνται...
Vicky συγχαρητήρια διότι υποστηρίζεις τον θηλασμο με σοβαρότητα και υπευθυνότητα.Συμφωνώ απόλυτα με τα λεγόμενά σου.Την ιδια φιλοσοφία συναντώ,λογω επαφης μου με το εξωτερικο,σε συμβούλους θηλασμού στο εξωτερικο.Νομιζω οτι με αυτον τον τρόπο πραγματικά βοηθάς γυναικες που ενδιαφέρονται να ενημερωθούνε.Ο Θηλασμος ειναι ενα πολύ ευαισθητο θέμα και απαιτεί μεγάλη προσοχή προσεγγισης της μητερας,σεβασμου της προσωπικότητάς της και μεγιστη σοβαροτητα.
Ακομη δε μπορώ να αποδεχτώ οτι δε θηλασα αποκλειστικά και αναρωτιέμαι γιατί αφου είχα ενημερωθεί πολύ καλα και λένε πως όλες οι γυναίκες μπορούνε. Όταν γεννησα πατουσα το στηθος μου κι εβγαζα μια σταγονίτσα, με το θηλαστρο ήθελα 2 ώρες για να βγάλω 30ML θηλαζα αποκλειστικά 20 μερες το παιδί έκλαιγε τα βραδια αλλα νομισα πως χορταινε, όταν το ζυγίσαμε 20 μερες μετά είχε χασει 400 gr. Εκλαιγα, γιατί αφου τον έχω συνεχεια στο στηθος. Τελικα τον θηλαζα και μετά του έδεινα ξένο γαλα για 1 εβδομαδα, μετα τον θηλαζα πάλι αποκλειστικα για μια εβδομαδα. Το παιδι στασημο στο βαρος του. Καταλαβα πως δεν είχα πολύ γαλα τελικά όσο κι αν δεν το αποδεχονται οι υπερμαχοι του θηλασμου. Τελικά θηλαζα 6 μηνες και εδεινα και ξενο παραλληλα. ποτε δε φουσκωσε το στηθος μου ποτε δεν ειχα τα ποταμια γαλακτος που ακουγα απο άλλες κοπελες. όταν κάποτε ρωτησα σε ένα forum πηρα μαι ξερή απάντηση οτι πρεπει να παρακολουθησουν τον θηλασμο μου συμβουλοι θηλασμου. Δηλαδη άλλες κοπελες που θηλαζαν και το παιδι του έπερνε βαρος της παρακολουθουσε συμβολος;;;;; Όταν τα πραγματα δεν πάνε όπως θα έπρεπε τότε όλοι λένε πως κανει λάθος η μανα. Να με διδαξουν τί;; Το φυσικό;;; Όχι δε δεχομαι πως δεν έκανα κατι καλα, απλα δεν είχα πολυ γαλα, τοσο που να χορταινει το παιδι μου.
Συμφωνώ με την Ματίνα.Κι εγώ ,όπως οι περισσότερες μητέρες ήθελα και ονειρευόμουν τη στιγμή που θα θηλάσω το μωρό μου.Κι όταν γεννήθηκε,για δεκαπέντε μέρες περίπου το θήλαζα όλη μέρα και όλη νύχτα,ατελείωτες ώρες, μέχρι που είδα πως το βάρος του είχε μειωθεί κατά 600 γρ. και η παιδίατρος μου συνέστησε να ξεκινήσω οπωσδήποτε ξένο γάλα.Δε θα ξεχάσω ποτέ την απογοήτευση και την πίκρα που ένιωσα...Παρά την προσπάθειά μου να "κατεβάσω γάλα" (αγόρασα δύο διαφορετικά θήλαστρα) ,δοκίμαζα όποια συμβουλή διάβαζα και άκουγα, το γάλα μου μειωνόταν συνεχώς...με πολύ κόπο είχα 120 ml την ημέρα όταν το μωρό μου ήθελε τόσο για ένα του μόνο γεύμα.Πιστεύω λοιπόν κι εγώ πως υπάρχουν γυναίκες -και δεν είναι λίγες- που απλά δεν έχουν γάλα.Τους λόγους δεν τους γνωρίζω, μακάρι να τους γνώριζα...θέλω να πιστεύω πάντως πως αν είμαι τυχερή να αποκτήσω κι άλλο μωράκι ,να καταφέρω να δώσω στο μωρό μου το καλύτερο γάλα που μπορεί να έχει και επίσης εγώ, να ζήσω το μεγαλείο του αποκλειστικού θηλασμού!
Eγω θήλασα τον γιο μου 2 μήνες αποκλειστικά και μετά με συμπλήρωμα ξένου. Του έδωσα το μπιμπερό γιατί έβλεπα το παιδί να είναι ανήσυχο, να μην κοιμάται και να ζητάει συνέχεια να θηλάσει ενώ μέχρι τότε θήλαζε περίπου κάθε 2,5 ώρες. Μέχρι τον 5ο μήνα είχα κυριολεκτικά το παιδί συνέχεια στο στήθος. Δεν μπορούσα να βγω κανονική βόλτα γιατί θα έπρεπε να τον ταίσω και δεν αισθανόμουν άνετα να θηλάσω δημόσια. Μόνο για μισή ωρίτσα, έτσι για να πάρω τον αέρα μου. Ευτυχώς ήταν καλοκαίρι και το περάσαμε στο μπαλκόνι. Αυτό που θυμάμαι πιο έντονα από εκείνη την περίοδο είναι η απίστευτη μοναξιά που ένιωθα. Λίγο (μάλλον πολυ) η επιλόχειος, λίγο η κλεισούρα λίγο η έλλειψη βοήθειας και οι ατελείωτες ώρες σπίτι μόνη μου (ο άντρας μου δουλεύει μέχρι τις 9 το βράδυ) με το μωρό καθισμένη στη πολυθρόνα θηλασμού με πήρε από κάτω. Το γάλα μου όμως δεν του έφτανε ούτε και η αυξημένη ζήτηση μεγάλωσε την παραγωγή. Την ημέρα που ο μικρούλης μου έγινε 6 μηνών, ξύπνησα το πρωι και το στήθος μου ήταν μαλακό και άδειο. Δεν χρειάστηκε να πάρω χάπια ούτε να δεθώ ούτε τίποτα. Το λίγο γάλα που μαζεύτηκε μετά από 24 ώρες το μάζεψα με το θήλαστρο και του το έδωσα με μπιμπερό. Ήταν και το τελευταίο γεύμα του με δικό μου γάλα. Δεν ξέρω τι δεν έκανα σωστά αλλά ήμουν πολύ κουρασμένη τότε για να το ψάξω. Ο θηλασμός είναι πραγματικά κάτι φυσιολογικό αλλά για μένα ήταν και ό,τι δυσκολότερο χρειάστηκε να κάνω ever. Αυτό που θα ήθελα να αλλάξει είναι η κατάρτιση του προσωπικού των κλινικών και νοσοκομείων όσον αφορά τον θηλασμό. Είναι καλό να εξηγείς τα οφέλη του για τη μαμά και το μωρό αλλά ταυτόχρονα να μπορούν να βοηθήσουν και πρακτικά. Επίσης θα ήθελα να ακούγεται και το πόσο δύσκολο μπορεί να είναι εκτός από το πόσο φυσιολογικό γιατί μανούλες που δεν τα κατάφεραν ή δυσκολεύονται νιώθουν "άχρηστες" αφού αποτυγχάνουν στο αυτονόητο. Επίσης συμφωνώ απόλυτα με αυτό που έγραψε μια μανούλα πιο πάνω ότι δεν μπορείς να βάζεις όλες τις περιπτώσεις στο ίδιο σακούλι και να κρίνεις όλες τις μανούλες με τα ίδια κριτήρια. Πάντως παρά τις δυσκολίες και το δεύτερο παιδί μου όταν έρθει με το καλό θα προσπαθήσω να το θηλάσω.
εγω κοριτσια πριν γεννησω ειχα προμηθευτει τα κλασικα!θηλαστρο,επιθεματα,κρεμα,σουτιεν κ κυπελακια για την αποθηκευση του μητρικου γαλατος!αλλα δεν ειχα ενημερωθει σκοπιμα για το θηλασμο ειχα μεινει απλως στα λογια της κουμπαρας μου οτι εσυ να προσπαθησεις να θηλασεις αλλα μην το δενεις κιολας οτι οντως θα εχεις γαλα!Και ετσι ημουν χαλαρη πανω σ αυτο το θεμα.Ειχα κ την εντυπωση οτι θα μου δειξουνε οι μαιες...(ποσο αφελης ημουν !)Ο μονος που με βοηθησε πραγματικα ηταν ο γυναικολογος μου που οταν του ειπα οτι οι μαιες μου λενε αν ποναω να μην θηλασω και να αφησω τις πληγες μου να γινουνε καλα μου εβαλε τις φωνες(πρωτη φορα)και μου ειπε θα βαζεις οπωςδηποτε το παιδι στο στηθος ανα 3ωρο κ ας πονας.Το γαλα σου θα κατεβει (οπως κ εγινε)την 3η με 4η μερα.Και μην σε απασχολει το αιμα,και στην κοιλια σου αιμα επινε. Ακολουθησα λοιπον τις συμβουλες του ,δινοντας κ παραλληλα λιγο ξενο για το πρωτο τριημερο γιατι πραγματικα το παιδι μου πεινουσε κ δεν χορταινε μονο απο μενα παρολλο που την εβαζα να θηλασει.Αφου δεν ειχε κατεβει το γαλα!Ευτυχως μου ειχε δειξει κ η διπλανη μου πως να την βαζω σωστα στο στηθος(να ναι καλα η κοπελα)και ολα στην πορεια πηγανε καλα!(με διαφορα κουλα που μου τυχαινανε οπως φραγμενοι αδενες,κατι σπυρακια θυμαμαι με πυον που δεν μπορουσα να θηλασω γιατι πονουσανε κ παραλληλα μου ειχε χαλασει κ ενα ανταλακτικο απο το θηστρο και διαφορα αλλα τετοιου τυπου "χαριτωμενα" ,αλλα οκ ολα ξεπερνιουνται τελικα!) Στην αρχη ο πονος ηταν πολυ εντονος για 2 εβδομαδες περιπου αλλα μετα μαλλον μαθαμε κ η κορη μου και εγω κ δεν ξανα πονεσα, ουτε ματωσα.Επισης το καλυτερο φαρμακο για τις πληγωμενες θηλες ειναι το ιδιο μας το γαλα,οποτε στο 2ο δεν θα παρω καν αλοιφη!Θα ξερω.Το μονο που μου χρειαστηκε αρκετα ηταν το θηλαστρο μου το οποιο αν δεν ειχα παρει θα ειχα πελαγωσει!!!Ειχα πολυ γαλα κ δεν ειχα τι να το κανω.Πονουσα κ ετρεχε το στηθος μου αλλα μπορω να πιστεψω οτι υπαρχουν κ μαμαδες που οπως λενε δεν εχουν γαλα.Αν εχει γαλα το στηθος φαινεται κατα την γνωμη μου.Οταν ημουν στα τελευταια του θηλασμου(γιατι αποθηλασα φυσιολογικα)το στηθος μου ηταν μαλακο πια,καμια σχεση με οταν εχει γαλα που ειναι πρησμενο κ ο θηλασμος με πονουσε οπως τις πρωτες μερες. θηλασα 11 μηνες και περιπου στον 8ο αρχισα να της δινω κ λιγο ξενο για να συνηθιζει σιγα σιγα επειδη στον 9ο θα επεστρεφα στη δουλεια.Ευτυχως ουτε εκει ειχαμε προβλημα ,ειτε επινε απο μενα ειτε απο το μπουκαλι το επινε το ιδιο ευχαριστα!ποτε δεν μου γυρισε απο το μπουκαλι στο στηθος η αντιστροφα.Γαλα να ηταν μονο!Αυτο την ενδιεφερε. Δεν εκφερω αποψη για τον θηλασμο γενικα ποτε,λεω μονο την δικη μου ιστορια που μεσα απο αυτη μπορει καποια μελλουσα μαμα να βοηθηθει γιατι κακα τα ψεμματα ειναι μανικι ο θηλασμος στην αρχη οσο κ εχει ενημερωθει μια μαμα.τους πρωτους 6 μηνες ειχα μονιμως το μωρο στο στηθος μεχρι να φαει κανενα φρουτακι η λιγη κρεμουλα!Αυτο δεν μου το ειχε πει κανεις οτι θα συμβει αλλα κ να μου το ελεγε επρεπε να το ζησω για να το πιστεψω.Θλει θυσιες ο θηλασμος κ να εχεις χρονο πολυ να διαθεσεις.Η θεωρια με την πραξη απεχουν μεταξυ τους αρκετα. Αυτα και σταματαω γιατι εχω γραψει πολλα! Καλη επιτυχια σε οσες μαμαδες θηλαζουν η εχουν σκοπο να θηλασουν. Ακουστε απλα το ενστικτο σας.Μονο εσεις ξερετε τι ειναι το καλυτερο για το παιδι σας!Κ μην τρενεστε με το θηλασμο...καλο το μητρικο γαλα αλλα τα παιδια εχουν αναγκη απο σημαντικοτερα πραγματα οπως απο οοολη την στοργη,την αγαπη μας και την υποστηριξη μας. ακομη γραφω!Τωρα σοβαρα σταματαω.
Συμφωνώ και ηρεμώ με το αρθρο της Βίκυς, κι αυτο γιατι υπάρχουν ορισμένες μαίες που είναι Πορωμένες με το Θηλασμό και σου δημιουργούν τρομερό άγχος απο τη μέρα που σου φέρνουν το παιδί για θηλασμό, μέχρι τη μέρα που φεύγεις και τελικά αποδεικνείεται οτι κάτι δεν πάει καλά και το παιδί μενει "νηστικό" τουλάχιστον απο το θηλασμό... Δεν πιστεύω οτι σόνι και καλά πρέπει να πιεστεί μια μαμα΄να θηλάσει. Εγώ στο πρώτο μου παιδί δεν εβγαζα γαλα και ο γιατρός με τη μαία καταλάβαν οτι "εχω κλειστούς πόρους". Στο δεύτερο αν και πρέπει να πήρε το πιαρ οταν είπα στις μαίες (στο νοσοκομείο πια και οχι εκει που γέννησα την πρώτη μου κόρη) με κορόιδευαν. Συγκεκριμένα δύο δηλαδη. Η μια ειδικά η Δήμητρα με έκανε να νιώθω χώμα... Ψυχραιμία βρε παιδιά... τί πάθαμε κι εμείς που δεν θηλάσαμε απο ανατομικό πρόβλημα μητέρας.. οντως πιστεύω οτι είναι καλός ο θηλασμός για τα παιδιά αλλα οχι και ιδανικός.. και στην τελική ξέρω κοπέλα που θήλαζε ένα μήνα και δύο μηνών το μωρό μπήκε στο νοσοκομείο με ουρολοίμωξη, και βρογχιολίτιδες ΄τί αντισώματα και... τέλος πάντων.
Εγω δεν καταφερα να θηλάσω. Το μωρο δεν ηθελε με τιποτα το στηθος, δεν με βοήθησε κανεις. Παρόλα αυτα το πάλεψα. 4 μηνες εβγαζα γάλα με θήλαστρο δανεικό των 100 ευρώ. Δεν εκλεινα μάτι μεχρι να εδραιωθεί ο θηλασμός(λέμε τωρα). Μετα είπα να νοικιάσω ενα διπλής άντλησης για να συνεχίσω. 2 μηνες πέρασαν διχως να το καταλάβω. Και συνεχιζω δυναμικα μεχρι τον χρόνο. Και με το απόθεμα που θα κανω θα βγαλω 2-3 μηνες ακόμα. Ακομα πληγώνομαι οταν μου λένε οτι το θήλαστρο δεν ειναι θηλασμός.
όπως είπα και πριν, κι εγω το είχα πάρει προσωπικά που ο μπεμπης μου δεν πιάνει το στήθος ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ, αλλά βασικά κολοκυθια τουμπανα ειναι! Αφού παιρνει το γάλα σου, τελειωσε η υπόθεση! Σκέψου πως εμεις που το βγάζουμε με θήλαστρο είμαστε οι πιο τυχερες. Και γάλα δικό μας δίνουμε, και μπορούν να το ταίσουν κι άλλοι για να μας ξεκουράσουν.
Το κάθε παιδί είναι διαφορετικο. Τον μικρό μου αν και στην 37 εβδομάδα τον εβαλαν στην ΜΕΝΝ γιατί είχε λέει προβλημα με το αναπνευστικό του. Αποτέλεσμα αυτού ότι εμαθε με το μπιμπερό (ευκολάκι δηλαδη). Μόλις γυρίσαμε σπίτι η μαία μου ήρθε και εμεινε μαζί μου για πολλές μέρες. Ο μικρός δεν ήθελε απλα το στήθος με τίποτα. Αποτέλεσμα: να βγάζω για 2.5 μηνές με το θηλαστρο για να τρώει ο αφέντης. Ο παιδίατρος δεν το πίστευε ότι άντεξα τόσο με το θηλαστρο. Από 2 μηνών και πέρα πήρε και ξένο γαλα αλλά ΟΚ δεν έγινε τίποτα. Την προσπαθεια μου την έκανα και με το παραπάνω μαλιστα.
Αχ, κι εγώ το ίδιο! Γέννησα τον ιούλιο και μου συμβαίνει το ίδιο ακριβως! Το είχα πάρει προσωπικά στην αρχη και ως δική μου αποτυχία...Τωρα δε με πειραζει πια, το μωρό μου κι εγω εχουμε βρει τον τροπο νασυνδεθούμε και χωρις να τον βαζω στο στηθος. Σαραντίζουμε σε λίγο, και θα συνεχισω με το θηλαστρο όσο γίνεται..
Εγώ θα πω μόνο τι συνέβη σε μένα... Προετοιμάζουν σε όλη την εγκυμοσύνη για αποκλειστικό θηλασμό! Πήρα επιθέματα στήθους, κρέμες, εσώρουχα θηλασμού κτλ. Όταν έφτασε η πολυπόθητη ώρα, αφού γέννησα εκτάκτως με καισαρική τομή και όχι φυσιολογικά, το γάλα δεν κατέβαινε, το στήθος δεν πρήστηκε... Ίσα ίσα που έβγαζε κάτι σταγονίτσες μετά από την 4 ημέρα... αλλά τίποτα! Το μωρό έκλαιγε και πεινούσε. Στο νοσοκομείο του δώσανε λίγο ξένο για να χορτάσει και να κοιμηθεί, εγώ τίποτα! (Πήρα και επιθέματα τρομάρα μου και έχω 3 κουτιά άθικτα!) Αγχώθηκα γιατί ήθελα και αποκλειστικό θηλασμό. Την 5ή και 6η ημέρα, αφού αγανάκτησα γιατί είχα το μωρό 3ωρα και 4ωρα στο στήθος μήπως επιτέλους βγει γάλα, του αγόρασα ξένο. Δεν υποφέρα την κατάσταση, εκείνο να κλαίει γιατί πεινάει και εγώ να νοιώθω τύψεις γιατί δεν μπορώ να το ταϊσω. Δεν έφαγε συνολικά ούτε 10 ημέρες μητρικό γάλα! Αρχίσαμε το ξένο γάλα και ηρεμήσαμε από το πανικό του φαγητού! Σήμερα είναι 19 μηνών, υγιέστατος, πολύ ψηλός για την ηλικία του, κανονικός στο βάρος και πανέξυπνος! Ακόμη σκόνη του δίνω, γιατί δεν δέχεται ακόμη το φρέσκο! Όταν θέλει να πιει γάλα (σε διαφορετική ώρα από την καθορισμένη, όχι πρωί, ούτε βράδυ) πηγαίνει στην κουζίνα, δείχνει το κουτί με το γάλα και λέει: μαμά, μάμ!!!!! Δεν μετανιώνω που δεν θήλασα! Θα το ήθελα αλλά δεν έγινε! Το πρώτο μου παιδάκι (γιατί δεν ξέρω αν θα κάνω δεύτερο) είναι μια χαρά και για μένα αυτό μετράει! Και συμφωνώ ότι παίζουν ρόλο στον θηλασμό πολλοί παράγοντες και δεν είναι μόνο η θέληση του να κάνεις κάτι: έχει τεράστια σημασία αν είσαι 20 ή 40, αν έχεις κάποιον σε βοηθήσει τουλάχιστον τους πρώτους 3-4 μήνες ή θα πρέπει εκτός απο το θηλασμό να κάνεις τις δουλειές του σπιτιού, να μαγειρέψεις, να βγεις έξω να ψωνίσεις στο Σ.Μάρκετ, να μπορείς να μείνεις στο σπίτι ένα χρονικό διάστημα ή θα πρέπει στους 2 μήνες να επιστρέψεις στην δουλειά για να μην απολυθείς, να μπορείς να καλύπτεις οικονομικά τα τρέχοντα έξοδα και τις υποχρεώσεις, και να μην έχεις το άγχος ότι δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για τις πάνες... και τελειωμό δεν έχουν οι διαφορές... Γιατί στο κάτω κάτω ο στόχος όλων δεν είναι να μεγαλώσουμε γερά παιδιά; Τι σημασία έχει στο τέλος με ποια τρόπο ήπιε γάλα το μωράκι;
Βίκυ μπράβο! Έγραψες ένα ωραίο και ψύχραιμο άρθρο και άνοιξες μια ενδιαφέρουσα συζήτηση. Νομίζω ότι το σημαντικότερο και συνηθέστερο λάθος που κάνουν οι υπέρμαχοι (και πολλές φορές και οι επαγγελματίες) του θηλασμού είναι ότι αντιμετωπίζουν τις θηλάζουσες μητέρες ως μια ομοιογενή ομάδα, γεγονός βέβαια που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Θηλάζουν γυναίκες που έγιναν μάνες στα 20 και άλλες που γέννησαν στα 40, θηλάζουν δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν την πολυτέλεια 13 πληρωμένων μηνών άδειας μητρότητας και ανατροφής και ελεύθεροι επαγγελματίες που πριν καλά καλά γεννήσουν και σαραντίσουν έχουν χάσει το 20% του ετήσιου εισοδήματός τους και αγωνιούν για το νοίκι του επόμενου μήνα και ο κατάλογος των διαφορών δεν έχει τελειωμό. Αυτές οι μητέρες δε θηλάζουν για τους ίδιους λόγους, δεν έχουν τους ίδιους στόχους και φυσικά δε σκέφτονται ούτε αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο. Όμως πολλοί υπέρμαχοι του θηλασμού βγάζουν φλύκταινες όταν βλέπουν μια θηλάζουσα να αφίσταται από το ιδανικό του θηλασμού που έχουν φιλοτεχνήσει στο μυαλό τους και εννοούν να απευθύνονται σε όλες με τους ίδιους όρους. Ο δεύτερος συνηθέστερος μύθος περί θηλασμού (μετά το "όλες έχουν γάλα") είναι ότι ο θηλασμός είναι δωρεάν. Ο θηλασμός είναι φθηνότερος από τη διατροφή με ξένο γάλα και ενδεχομένως θα ήταν δωρεάν σε έναν ιδανικό κόσμο, αλλά δεν είναι. Στο μαιευτήριο πηγαίνει η μέλλουσα μαμά έχοντας στη βαλίτσα της ήδη εσώρουσα θηλασμού, επιθέματα και κρέμα για τις θηλές και όταν αρχίσουν οι περιπέτειες το θήλαστρο με τα ειδικά μπουκάλια και δοχεία συλλογής μαζί με τον αντίστοιχο αποστειρωτή βαφτίζονται "επενδυση για το μέλλον του παιδιού" και τα έξοδα τρέχουν. Να λένε λοιπόν ο θηλασμός είναι "οικονομικός", αλλά όχι "δωρεάν". Για το θέμα του πόνου δε θα επεκταθώ, έχει αναλυθεί επαρκώς σε άλλα σχόλια. Ένα τελευταίο σχόλιο, διότι αναφέρθηκες στο (μεγαλύτερο) κόπο που κάνει μια μητέρα που προετοιμάζει το μπιμπερό σε σύγκριση με εκείνη που θηλάζει. Έχοντας χρειαστεί για ένα (βραχύ ευτυχώς) διάστημα να θηλάζω και παράλληλα να αντλώ και να δίνω και συμπλήρωμα, διαθέτω νομίζω ένα καλό συγκριτικό μέγεθος. Η διαφορά των δύο διαδικασιών πρέπει να εκτιμηθεί ως εξής: η μητέρα που θηλάζει αποκλειστικά δεν μπορεί να μοιραστεί τον κόπο της με κανέναν· αν τύχει να έχει επώδυνο και αιμορραγικό θηλασμό, για 8 ώρες τη μέρα μόνη της σε μια πολυθρόνα θηλάζει, πονάει και αιμορραγεί χωρίς ουσιαστικά να υπάρχει κανένας τρόπος να ελαφρυνθεί. Η οικογένεια που έχει επιλέξει ή καταλήξει σε διατροφή με ξένο γάλα μοιράζει τον κόπο της προετοιμασίας κι έτσι τελικά αυτός ο κόπος, αν και συνολικά μεγαλύτερος, φαίνεται μικρότερος.
RAMEN φιλενάδα ΝΑΙ!!!! αυτό ήταν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που είχα όταν θήλαζα... "ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ". Ωραία τα φυσιολογικά και τα φθηνά και τα υπέροχα και που το γάλα είναι πάντα αποστειρωμένο και στη σωστή θερμοκρασία (Και μυρίζει ψαρίλα το έχει προσέξει καμμία;) Αλλά όταν έπρεπε να πάω στην τουαλέτα ή αν ήμουν στο αυτοκίνητο και η μικρή πεινούσε, μέχρι να την βάλω στο στήθος από την Κόρινθο μας άκουγε η Καλαμάτα.
επετρεψε μου να διαφωνησω ευγενικα μαζι σου ελπίδα σε οτι αφορά τον 2ο μυθο που περιγραφεις για τον θηλασμό. για μενα που θηλασα το μωρο μου 13 μηνες ηταν οντως δωρεαν. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι σαν πρωτομανα και χωρις την σωστη ενημερωση είχα προμηθευτει όλα αυτα που περιγραφεις και αλλα. Στην πράξη όμως ποτε δεν χρησιμοποιησα επιθεματα παρα 2-3 στην αρχη και αυτα χωρις λόγο, την κρέμα γαι τις θηλες επισης δυο-τρεις φορες τα εσωρουχα (δυο στον αριθμο) τα φορεσα τοσο πολυ οσο θα φορουσα και μη θηλασμου. Οσο για το θηλαστρο ποτε δεν το χρειαστηκα γιατι ποτε δε μπορεσα να αντλησω γαλα με αυτο. όλα τα παραπανω όμως τα χαρισα σε φίλες που γεννησαν μετα απο μενα. αν ημουν σωστα ενημερωμενη και δεν βιαζομουν δεν θα επαιρνα τπτ απο ολα αυτα αρα για μενα θα ηταν οντως εντελως δωρεαν. οσες μαμάδες τόσες και οι ιστοριες η μη θηλασμου. η καθε μια μοναδικη αλλα με κοινα στοιχεια. και μενα δε μου αρεσει αυτος ο φανατισμος που υπαρχει απο μερικες θηλαζουσες. η καθε μαμα ξερει ποσο αγαπαει τα αγγελουδια της και αυτο δε μπορει κανεις το κρινει.
έχεις εν μέρει δίκιο, αλλά είσαι απλά μια περίπτωση που δεν χρειάστηκε τίποτα όπως λες και εσύ, θηλές, θήλαστρα κλπ. και αυτό είναι ότι πιο ωραίο και εύκολο...απλά να το βάζεις στο στήθος και να θηλάζει. Εγώ πάλι όπως και πολλές άλλες φίλες και γνωστές χρειάστηκε και επιθέματα να πάρουμε, και αποστειρωτές και να νοικιάσουμε θήλαστρο επαγγελματικό..οπότε η κοπέλα πιο πάνω αυτό λέει. ότι υπάρχουν και πολλές τέτοιες περιπτώσεις που ο θηλασμός απαιτεί πάγια έξοδα. Μπορεί όχι όσα η διατροφή με αγελαδινό γάλα σε σκόνη, αλλά και αυτά αν τα υπολογίσεις...δεν είναι και αμελητέα..Δηλαδή σου λέει ότι δεν είναι ΠΑΝΤΑ δωρεάν όπως συνήθως λέγεται και γράφεται.
Δεν υπάρχει δε μπορώ, υπάρχει δεν θέλω.
Μαρια με συγχωρεις αλλα δεν νομιζω οτι υπαρχει πιο 'χαζη' ατακα,μερικες φορες ΝΑΙ απλα δεν μπορεις
Marinam ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ!!!!
και αν δεΝ κατεαινει γαλα τι θα φαει το παιδι?????????η αν οπως το δικο μου νοσηλευοταν σε μενν{γραφω πιο πανω} και ξεκινα με 10ml το γευμα?????????????καθε 3-4 ωρες αζαμε το θηλαστρο και δεν εβγαινε τιποτα!!!!!!!!τι να το το ταιζαμε αερα κοπανιστο???????? συγγωμη αλλα καποιεςφορες καποια πραγματα ειναι πανω απο τις δυναμεις μας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!οπως λεει και το ρητο το μεν πνευμα προθυμο η δε σαρξ ασθενης!
Αιντααααα!
Προς τη Μαρια με το σχολιο"δεν υπαρχει δεν θελω υπαρχει δε μπορω".
Εγώ έχω δύο παιδιά, γέννησα το πρώτο σε μαιευτήριο με πολιτική αποκλειστικού θηλασμού, όσο ήμουν στο μαιευτήριο μου το φέρνανε σχεδόν κάθε μία ώρα, το μωρό έτρωγε απίστευτες ποσότητες αλλά έχανε βάρος, βγήκε από το μαιευτήριο 2.400 και την πρώτη εβδομάδα δεν πήρε ούτε γραμμάριο. Μέσα σε 7 ημέρες, δεν είχα κοιμηθεί πάνω από 6 ώρες συνολικά, ήμουν ένα ζόμπι, το κοιτούσα και έκλαιγα, το μόνο που ήθελα ήταν να κοιμηθώ και αυτό ούρλιαζε όλη νύχτα. Δύο διαφορετικοί σύμβουλοι θηλασμού και δύο παιδίατροι μου είπαν ότι τα έκανα όλα σωστά (θέση κράτημα κλπ). Δεν μπορούσα να αναρρώσω από την καισαρική ΚΑΙ δεν μπορούσα να λειτουργήσω, στην εβδομάδα επάνω η μητέρα μου έκανε ένα μπιμπερό με ξένο γάλα (90γρμ) το μωρό το έφαγε και κοιμήθηκε 3 ώρες συνεχόμενα. Μόλις άρχισα να εναλλάσσω τα ταΐσματα (ένα στήθος, ένα μπιμπερό), η κόρη μου άρχισε να παίρνει βάρος και εγώ σταμάτησα να θέλω να δολοφονήσω όποιον έβλεπα μπροστά μου. Πήγαμε έτσι ως το τέταρτο μήνα και τότε άρχισε να ουρλιάζει όταν την θήλαζα και να τρώει σχεδόν την διπλάσια ποσότητα από το μπιμπερό. Εκεί το σταμάτησα. Στο δεύτερο παιδί (πιο ψαγμένη) αποφάσισα να ξαναπροσπαθήσω, η μικρούλα είχε ωραία γερά ούλα και αχόρταγη όρεξη, μου έκοψε το στήθος και στις δύο πλευρές και μετά δεν έπιανε τη θηλή γιατί της μυριζε το αίμα. Όταν επουλώθηκαν και παρά τις προσπάθειές μου με το θήλαστρο το γάλα είχε σταματήσει. Και τα δύο μου παιδιά είναι υγιή, και τα δύο ήταν και παραμένουν φυσιολογικά προς το αδύνατο, (η μικρή μου είναι σαν κλαράκι) δεν μετανιώνω που δεν τα θήλασα, το να κάνεις το καλύτερο για το μωρό σου σημαίνει μερικές φορές και να επιλέγεις την λιγότερο "αποδεκτή" μέθοδο.
οπως μια εγκυμοσυνη δεν ειναι ποτε ίδια με μια άλλη , ετσι και η περιπτωση του θηλασμου (ειτε ειναι 'επιτυχης', είτε 'μερικως επιτυχης' είτε 'αποτυχημενος')είναι αποτελεσμα πολλων παραγόντων που αφορουν σε ΕΝΑ μωρό και στην ΜΑΜΑ του. το τι περασε η καθεμια είναι καθαρα δικο της θεμα και ειναι μια αποκλειστικά προσωπική υπόθεση. προσωπικα επεσα θυμα της 'υπερπληροφόρησης' - ως απειρη μαμα, επαθα τετοιο πανικο, που δεν αντεξα πανω απο 2 μηνες. ενημερωθειτε, αλλα μην πεφτετε στην παγιδα των 'Ταλιμπάν' του θηλασμού, οπως αποκαλώ κάποια άτομα, γιατι μονο καλό δεν θα σας κανουν. Μακρυα απο τον πανικό. Ενημερωθείτε αλλα προσεξτε τις πηγες σας.
Θήλασα το γιό μου μόνο 20 μέρες. Είχα προβλήματα με το στήθος μου απο την αρχή, πρήστηκε υπερβολικά, απο την δεύτερη κι όλας μέρα, μάζεψε πολύ γάλα με αποτέλεσμα να φτάσω λίγο πριν τη μαστίτιδα. Στο πανάκριβο μαιευτήριο που γέννησα αρνήθηκαν να μου παραχωρήσουν θήλαστρο, για να αποσυμφωρηθει το στήθος μου, με αποτέλεσμα να ξυπνήσω την τρίτη μέρα νε υπερβολικούς πόνους και δέκατα. Με πολλές φωνές και παρακάλια (ακόμα και απειλές) ήρθε κάποια "επικεφαλής" μαία και μου έδωσε και πάλι το παιδί μου υποχρεώνοντας με να το θηλάσω, αφού είχε προηγηθει λουτρό με ζεστό νερό και πιέση για να αποσυμφωρηθεί, ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ.... Το στήθος μου συνέχιζε να πονάει, να πρήζεται και να "μαζεύει" γαλα σε όλη τη διαρκεια των 20 ημερών, νοικιασα ηλεκτρικό θήλαστρο και το χρησιμοποιούσα κάθε 3 με 4 ώρες... Χρειαζομουν άλλη μια ώρα για να ταϊσω το παιδί μου, με αποτέλεσμα να κουράζομαι πολύ και να είμαι συνέχεια νευρική! Χρειάστηκε να πάρω χάπια και να δεθώ με επίδεσμο στο στήθος ΠΟΛΥ ΣΦΙΧΤΑ για αρκετές μέρες, ώστε να κόψω το γάλα. Πονούσε η πλάτη μου και τα νεύρα μου είχαν γίνει κουρέλι. Έχασα τις πιο γλυκές στιγμές με το νεογέννητο παιδί μου και ακόμα στενοχωριέμαι για αυτό... Όταξ έμεινα έγκυος στην κόρη μου ανησύχησα αμέσως για την ώρα του θηλασμού... Αποφάσισα να μην την θηλάσω καθόλου... Έζησα τις πιο όμορφες και γλυκές στιγμές με το νεογέννητο μωρό μου, χωρίς άγχος και χωρίς νεύρα. Δεν υποστηρίζω ότι ο θηλασμός δεν είναι απαραίτητο...Απλά κάποιες γυναίκες μπορούν και κάποιες άλλες απλά όχι...
παντρευεσαι μικρη? "γκαστρωμενη θα ειναι" παντρευεσαι μεγαλη? "σιγα να μην μπορεσει να κανει τωρα παιδια αλλα βλεπεις προηγειται η καριερα..." μενεις εγκυος γρηγορα? "ειδατε?γκαστρωμενη ηταν!" δε μενεις εγκυος γρηγορα? "στερφα η νυφη μας"... γεννας με επισκληριδιο? "μμμμμμ αυτη η νεα γενια την ευκολια της κοιτα,με την πρωτη δυσκολια Κ.Τ." (λες και ειναι ευκολο να φας το μαχαιρι και να εχεις και ενα βρεφακι τοσο δα να νοιαστεις...σε οποιαδηποτε αλλη περιπτωση κανει καποιος χειρουργειο ολοι αυτον-αυτην προσεχουν...μονο στην καισαρικη ολων εννοια ειναι το παιδι και οχι η χειρουργημενη λεχωνα...) γεννας φυσιολογικα παρολο τον δυσκολο τοκετο "τι ηθελε να μας δειξει και εβαλε σε κινδυνηο και το παιδι και την ιδια της?" θηλαζεις? "ε καλα δεν τρεχει και τιποτα-δωσε ξενο-δε το βλεπεις οτι δε χορταινει-αδυνατο ειναι-γι'αυτο ξυπναει τις νυχτες" δε θηλαζεις? "κοιτα την για να καπνισει-να βγει-να παει στη δουλεια της δεν εδωσε στο μωρο της το καλυτερο γαλα που μπορουσε" ΓΙΑΤΙ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΝΑΜΕ ΕΤΣΙ?ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΧΡΩΣΤΑ ΚΑΛΟ ΠΟΥΘΕΝΑ????ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΠΙΑ!!!ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΑΜΑ-ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΜΩΡΟ!!!!ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ'ΟΛΑ ΓΕΡΟΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ!!! αυτο ξερω εγω!και γι'αυτο εκανα πολλους απο τους παραπανω ανθρωπους περα...
Αχ Ευάκι πόσο συμφωνώ μαζί σου!!! Και ειδικά με την τελευταία φράση σου: ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΑΜΑ-ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΜΩΡΟ!!!!ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ’ΟΛΑ ΓΕΡΟΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ!!!
αααχαχααχαχαχαχαχαα, μα πόσο καλά το περιέγραψες, έτσι ακριβώς είναι!!!!
γιατι νομιζετε οτι εμεις που θηλαζουμε εχουμε ακουσει λιγα?οτι κι αν κανεις, θα ακουσεις.κι οσο μεγαλωνουν τα παιδια μας θα ακουμε.γιαυτο κλεινεις τα αυτια και κανεις οτι καλυτερο μπορεις.
Γωγώ, ΔΙΑΦΩΝΩ! Δεν μπόρεσα να θηλάσω. Τι να έδινα στο παιδί αίμα? Και μην ξεχνάς τα προβλήματα που προκύπτουν σε πολλές γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μετά, όπως κύστες κλπ. Είναι πολλά τα παραδείγματα και είναι πολλές οι γυναίκες που είμαι σίγουρη ότι θα βάλουν τα κλάματα με αυτή την κάθετη θέση σου. Ζητώ συγνώμη για τον τόνο μου αλλά είμαι μία από αυτές και με πονάει.
Είμαι κι εγώ μια μαμά που θήλασε τα 2 παιδιά της αποκλειστικά για τους πρώτους 7 μήνες της ζωής τους. Το μόνο που σκέφτομαι μερικές φορές είναι ότι θα μπορούσα να το είχα παρατείνει για μερικούς μήνες ακόμα. Δεν κατηγόρησα ποτέ τις μαμάδες που για οποιοδήποτε λόγο δεν τα κατάφεραν. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι ο θηλασμός είναι μια τέχνη που πρέπει να τη μάθει μια νέα μαμά και γι'αυτό χρειάζεται βοήθεια από τις πρώτες ώρες μετά τον τοκετό. Δυστυχώς απ'ό,τι έχω διαπιστώσει, εδώ στην Ελλάδα η βοήθεια είναι ελάχιστη έως ανύπαρκτη στα μαιευτήρια (εγώ γέννησα τα παιδιά μου στη Σουηδία). Στη χώρα που γέννησα τα παιδιά μου, θηλάζει το 98% των γυναικών και αυτό το ποσοστό από μόνο του λέει πολλά. Ευγνωμονώ το προσωπικό του νοσοκομείου για τη βοήθεια και τη στήριξη αλλά και την αντιμετώπιση που είχα. Αυτά ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, ευχαριστώ για τη φιλοξενία
ο γιος μου 2 ωρες μετα τη γεννηση του νοσηλευτηκε στη μενν αθηναικου μαιευτηριου λογω ταχυπνοιας κατι που μαθαμε αμεσως και σα νεοι γονεις αφεθηκαμε στον πανικο!!!!!!!!!!!!!!το πρωτοκολλο της αντιμετωπισης λεει διακοπη της σιτισης -σταθεροποιηση οξυγονου και θερμοκρασιας δηλ θερμοκοιτιδα!!!!!!!!!!εγω προσπαθουσαα με το θηλαστρο αλλα δυστυχως τιποτα!!!!!μια σειρ ατυχων συμπτωσεων δεν ευνοησε την κατασταση!οταν μετα απο 6 μερες πηγαμε σπιτι το μωρο ειχε μαθει στη πιπιλα και στο μπιμπερο και εγω στις 6 μερες ειχα κατεβασει μοο 5ml γαλα!!!!!!!!!!!!!!!!!και μετα ουτε παλι!!!!!!!!!δεν χρειαστηκε καν να παρω χαπια!!!!!!!!!!!!!!!!!πριν πυροολησετε τις μαμαδες που δεν καταφεραν να θηλασουν ακουστε την εκδοχη τους!!!!!!!!!!!!δεν μπορειτε να φανταστειτε ποσο με πληγωσαν κα ι με πληγωνουν αυτα που λενε και ποσο δηλητηριαζουν τη σχεση του ζευγαριου σχολια του τυπου"εμας τρομαξε το παιδι να μαθει το μπουκαλι"η "τρομαξε να συηθισι το ξενογαλα"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ειναιπολυ ωραια αυτη η διαδικασια αλλα ο θεος δε μας αξιωνει ολους!!!!!!!!!!!!!!!
Για μενα η πρωτη φραση λειτουργησε πολυ θετικα, μου την ειπε μια φυσικοθεραπευτρια, εξειδεικευμενη σε γυναικολογικα περιστατικα κατα τη διαρκεια της εγκυμοσυνης μου και την ειχα συνεχως στο μυαλο μου" ολες οι γυναικες μπορουν να θηλασουν, λιγες λογω προβληματων υγειας δεν μπορουν..." καταφερα να θηλασω την κορη μου εδω και 22 μηνες...
Επισης δεν μπορω οσες λενε οτι ναι ο θηλασμος ΔΕΝ ΠΟΝΑΕΙ και αφου πονας κατι κανεις λαθος...Πεντε ημερων λεχωνα δεν εχω δωσει (ακομα και ελπιζω μην χρειαστει) ξενο αλλα ποναω...και μαλιστα πολυ...Και ναι μπορω να σας βεβαιωσω οτι πιανει σωστα το παιδι το στηθος αλλα παρ'ολα αυτα ποναει πολυ ( ελπιζω να ειναι μονο για τις πρωτες μερες)
Συμφωνώ σε όλα. Έλεος πια με τις πορωμένες μητέρες που θηλάζουν! Θήλασα το γιο μου 7 μήνες αποκλειστικά παρόλο που στους 4 μήνες γύρισα στη δουλειά (είχα μαζέψει γάλα από πριν με θήλαστρο και πολλή ταλαιπωρία για να είμαι έτοιμη όταν πιάσω δουλειά). Δεν ήταν όμως καθόλου εύκολο. Όλοι σου λένε να θηλάσεις είναι καλό, είναι το φυσιολογικό, κλπ...κανείς δε σου λέει από πριν πόσο δύσκολο είναι μέχρι να εδραιωθεί η γαλουχία! Γέννησα με καισαρική και ο πόνος που τράβηξα για να θηλάσω ήταν απίστευτος! Είχα φροντίσει να διαβάσω και να ενημερωθώ για το θηλασμό και ήμουν αποασισμένη να θηλάσω. Πουθενά όμως δεν είχα διαβάσει οτι θα είναι τόσο δύσκολη η αρχή!!! Και επειδή δεν το χα ακούσει από πουθενά φυσικά και ήρθαν στιγμές που ήθελα να τα παρατήσω! Με πολλή υπομονή και επιμονή τα κατάφερα. Πώς να κρίνω όμως όσες δεν τα κατάφεραν όταν ξέρω πόσο δύσκολο είναι;;; Δεν έχουν όλες οι γυναίκες τις ίδιες αντοχές στον πόνο. Δεν έχουν όλες οι γυναίκες την ίδια υπομονή και επιμονή και προπαντώς δεν έχουν όλες οι γυναίκες την απεριόριστη στήριξη που είχα εγώ από τον άντρα μου (που επίσης είχε ενημερωθεί από πριν για το θηλασμό). Ειλικρινά δε ξέρω αν το δεύτερο παιδί θα καταφέρω να το θηλάσω ξέροντας πόσο κόπο και χρόνο απαιτεί! και στο δεύτερο παιδί θα ναι πιο δύσκολο γιατί έχεις και ένα ακόμα παιδί με απαιτήσεις! Και τέλος ναι ο θηλασμός είναι ωραία αίσθηση αλλά εγώ προσωπικά και τώρα που ταίζω το 9 μηνών μωράκι μου στην αγκαλιά μου έστω και με μπιμπερό τα ίδια συναισθήματα νιώθω!!!
Βίκυ συγχαρητήρια - φανταστικό άρθρο, 100% πραγματικό. Μπράβο σου!
Εγώ,όταν είχα γεννήσει τη κόρη μου,θ'ηλαζα...Μετά από 3 μήνες,που είδαμε πως δεν έπερνε βάρος,ξεκίνησα και το ξένο...Στην αρχή μου κακοφαινότανε,αλλά δεν υπήρχε άλλη λύση...Υπήρχαν και αρνητικά σχόλια του τύπου ότι δεν προσπάθησα πολύ..Από ένα σημείο κι έπειτα σταμάτησα να δίνω σημασία.Δε με έκανε λιγότερο καλή μάνα αυτό το γεγονός...Ελπίζω στο δεύτερο παιδί να πάνε όλα καλά.Αλλά,δε πρέπει κορίτσια να ξεχνάμε πως υπάρχουν και γυναίκες που δε θέλουν να θηλάσουν καθόλου.Ούτε αυτό πρέπει να το κατακρίνουμε...Μην ξεχνάμε και τη ψυχολογική κατάσταση που παίζει πολύ σημαντικό ρόλο...(π.χ. κατάθληψη).Άλλωστε,σε όλες τις περιπτώσεις ισχύει"το νόμισμα έχει 2 όψεις"
Ποσο δίκιο έχεις!αν και θηλάζω αποκλειστικά 6μηνες τωρΑ τη μικρή μου ενοχλουμε από το φανατισμό που υπάρχει!καθε μανούλα ειναι άξια και κανει οτι καλύτερο μπορεί!εγω άκουσα και την ατάκα σε φίλη μου που δεν τα κατάφερε απο μια θηλαζουσα μητέρα που της ειπε..τα παιδιά που θηλάζουν ειναι πιο έξυπνα! Έξαλλη έγινα!
Δυστυχώς παιδιά οι γυναίκες δεν έχουνε καμία υποστήριξη στα μαιευτηρια κ καμία καθοδήγηση. Έχω ακούσει βέβαια κ γυναίκες να λένε εγω θέλω να καπνισω δώσε μπουκάλι. Αλλα τουλάχιστον αυτές που θέλουν είναι κρίμα να μη τα καταφέρνουν λόγω της μίζας που παίρνουν οι γιατροί απ´τα ξένα γάλατα. Το κυριότερο είναι να ζητάμε βοήθεια κ να χουμε υπομονή. Εγω θηλασα ένα χρόνο αλλα απ´ρην αρχή είχα καθοδήγηση.
Διαφωνώ κάθετα με την πρώτη φράση...Φυσικά και μπορούν όλες οι γυναίκες να θηλάσουν...Όλες έχουν γάλα, όλες αν το προσπαθήσουν και ακολουθήσουν τις σωστές οδηγίες των ειδικών συμβούλων θηλασμού μπορούν να θηλάσουν... Μου σηκώνεται η τρίχα όταν ακούω "δεν είχα γάλα...." Επίσης, ο θηλασμός δεν είναι μόνο φυσιολογικός είναι και ιδανικός δεδομένων των οφελων που έχει τόσο για τα μωρά όσο και για τις μαμάδες... Στα υπόλοιπα συμφωνώ μαζί σας... Υπόψιν...Σας τα λέει αυτά μια μαμά που το πρώτο της παιδί δεν το θήλασε καθόλου (50 μέρες με θήλαστρο) εξαιτίας πολλών προβλημάτων, λάθος οδηγιών και του άγχους της πρωτάρας... Τη δεύτερη κόρη μου τη θηλάζω εδώ και 16 μήνες..Είχα πολλά προβλήματα, αλλά ευτυχώς με τη στήριξη μια υπέροχης συμβούλου θηλασμού, τα ξεπέρασα γρήγορα καιτα κατάφερα....
Ούτε εγώ κατάφερα να θηλάσω αλλά προσπάθησα μέχρι εκεί που δεν πήγαινε άλλο!! Και μένα μου σηκώνεται η τρίχα όταν ακούω λόγια σαν τα δικά σου και σε πληροφορώ ότι ήθελα να θηλάσω παρά πολύ τόσο που όλες οι μαίες στην κλινική ακόμα θυμούνται ποσό προσπάθησα! Παρεπιπτόντως η μητέρα μου είναι μαία και ήταν συνέχεια κοντά μου όπως και όλο το προσωπικό στην κλινική με βοήθησε πολύ. Τι είδους λάθος δηλαδή μπορεί να έκανα με τόσο κόσμο που με βοηθούσε;;;κανένας ούτε η μάνα μου δηλαδή δεν ήθελε να θηλάσω; Έλεος πια!
Απαράδεκτη είσαι κοπέλα μου εγώ είχα και έχω ατροφία μαστικου αδένα και είμαι στο μικρό ποσοστό που ΔΕΝ παράγει γάλα , μην γράφουμε ότι ανακρίβεια κατέβει στο μυαλό μας !!! Κοινώς βουτάμε την γλώσσα στο μυαλό ! Άντε γιατί όλες έχουν γίνει γιατροί μαίες κλπ
ego xero na po oti sxedon panta to systhima(giatroi, nosokomes ktl.) me exaireseis bebaia katigoroyn ti mitera gia to thilasmo alla den toys blepeis poythena otan toys xreiazese pragmatika na se kathodigisoyn. apo dikia moy empeiria ego thilasa ti mikri moy gia ena mina k meta den eixa gala. de xero an ftaio ego i an den eixa gala, ayto poy xero omos einai oti den eixa kamia boitheia oso afora thn enimerosi kai kathodigisi kai malista oi idioi edinan sto paidi xeno gala xoris na to fernoyn se mena na to thilaso me apotelesma otan ebaza ti kori moy sto stithos na sparazei sto klama xoris kamia kinisi na faei. oloi aytoi loipon poy lene gia to thilasmo as to doyne ligo praktika, sti theoria einai ola poli eykola.
Εγώ παρόλο που λόγω προβλημάτων προωρότητας (ο γιος μου πέρασε 20 μέρες στην εντατική και τον πήρα 2 κιλά σπίτι) δεν κατάφερα να θηλάσω, θα ήθελα να παρακαλέσω όλες τις υποστηρίκτριες του θηλασμού να είναι πιο "μαλακές" στον τρόπο που προσπαθούν να περάσουν τα μηνύματα τους...Βλέπω όλες τις γυναίκες που θήλασαν να μιλάνε με ένα φανατισμό που πραγματικά ώρες ώρες με κάνουν να αηδιάζω και συγνώμη για την έκφραση...Δεν μου αρέσει αυτό το έντονο, απόλυτο ύφος του που αποπνέουν και μάλιστα επιδεικτικά, προς τις μανούλες που δεν κατάφεραν να θηλάσουν...Θα πρέπει πριν εκφράσουν οποιαδήποτε άποψη περί θηλασμού, να μαθαίνουν το ιστορικό της κάθε κοπέλας και να πάψουν πια να τη γεμίζουν με τύψεις και ενοχές...Καμιά νέα μανούλα τις πρώτες μέρες που είναι αγχωμένη και προσπαθεί να μάθει το μωράκι της δεν νομίζω να επιθυμεί να φορτώνεται με επιπρόσθετο άγχος...Εντάξει, εγώ προσωπικά δεν νιώθω καμιά ενοχή που έδωσα ξένο γάλα...Και τις μανούλες γνωστές και μη που πήγαν να μου την πουν, απλά τις αγνοώ γιατί δεν φρόντισαν να μάθουν τους λόγους που δεν κατάφερα να θηλάσω...Κύριο μέλημα μου ήταν το μωρό μου να βάλει βάρος... Απλά επειδή αντιλαμβάνομαι πόσο ευαίσθητες είναι οι γυναίκες αυτή την περίοδο, απλά θα σας έλεγα να πλησιάζετε τις μανούλες με αγάπη και όχι με επιθετικότητα, με υπομονή και όχι επιμονή...Έστω και μία μανούλα να καταφέρετε να βοηθήσετε, μπράβο σας..Δεν είναι όμως πόλεμος, να βάζουμε την πανοπλία και να ψάχνουμε να επιτεθούμε...Σε λίγο καιρό θα γεννήσω, πρώτα ο Θεός, το δεύτερο παιδάκι μου...Θα το ξαναπροσπαθήσω, αν δεν είναι βιαστικό και αυτό...Αλλά δε θα πεθάνω κιόλας ρε παιδί μου, όπως με το πρώτο μου που όταν ήρθε σπίτι δοκιμάζαμε, δοκιμάζαμε(και σύμβουλο έφερα σπίτι) αλλά τα νεύρα και των δυο μας γινόντουσαν τσατάλια με αποτέλεσμα μόνο να μην το χαιρόμαστε καν και να αγχωνόμαστε κάθε φορά που ερχόταν η ώρα του γεύματος...Ευτυχώς συνήλθα γρήγορα.
Αχ πόσο συμφωνώ μαζί σου! Πόσο έχω κλάψει που δεν τα κατάφερα. Πόσο με έχουν πληγώσει όλα αυτά που έχω ακούσει. Ακόμα και τώρα, που τα παιδιά μου έχουν μεγαλώσει, τα θυμάμαι όλα λέξη προς λέξη. Μόνο που τα έχω κρύψει βαθιά μέσα μου και έχω αποφασίσει πως τίποτα από αυτά δεν θα με κάνει να νιώσω «άχρηστη» μάνα. Τα παιδιά μου τώρα είναι 9 και 6 ετών. Παλεύω για αυτά, όλη μέρα – κάθε μέρα. Δίνω την ζωή μου γι’ αυτά. Και θα συνεχίσω να τη δίνω, για όσο αναπνέω. Γιατί μάνα γίνεσαι για όλη σου τη ζωή. Και μάνα σε κάνει όλη αυτή η πορεία. Όχι μόνο η εποχή που το μωρό τρέφεται από εσένα ή από ένα μπουκάλι «ξένο» γάλα.
Πολύ μου άρεσε το αρθρο σας! Κυρίως γιατί είναι πολύ κρίμα τόσες μανούλες να αισθάνονται τύψεις και ενοχές επειδή δεν θηλάζουν τα παιδιά τους, και να χωρίζονται οι μαμάδες σε στρατόπεδα (πολύ αντι-μητρική αντιμετώπιση)... Έχω να προσθέσω ότι δεν πρέπει να λέγεται με ευκολία το ότι μπορεί η μαμά να γυρίσει στην εργασία της (full time) και ο θηλασμός να συνεχιστεί κανονικά. Για εμένα τουλάχιστον η επιστροφή στην εργασία λειτούργησε ως το τέλος του θηλασμού (γύρισα όταν η κόρη μου ήταν μόλις 3 1/2 μηνών, άρα έπρεπε από πριν το παιδί να μάθει και το μπουκάλι και έτσι ήμασταν από την αρχή σχεδόν με θηλασμό, θήλαστρο και λίγο ξένο). Μπορείς να συνεχίζεις να βγάζεις με θήλαστρο, αλλά ο θηλασμός έχει πάρει πλέον άλλη πορεία...προσωπική μου άποψη πάντα.
Έχω ακούσει ότι " τα μωρά που πίνουν ξένο μυρίζουν ξυνίλα" "τα κακά τους είναι πράσινα ή μαύρα", χαχαχαχαχαχααχαχαχα. Επίσης συμφωνώ με το οτι «Δεν μπορούν να θηλάσουν όλες οι γυναίκες» αλλά δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τα πολύ μικρά ποσοστά θηλασμού ειδικά στην Ελλάδα.
Aγαπημένη Βίκυ!! Το πρόβλημα δεν είναι στις μαμάδες! Οι άνθρωποι δέχονται ό,τι τους πασάρεις και στην προκειμένη περίπτωση ο ταγός είναι η διαφημιστική βιομηχανία και τα τοιαύτα! Κανονική πλύση εγκεφάλου σε όλους, θύματα του καταναλωτισμού, που όσο πιο πολλά κουτιά γάλακτος τρώει το παιδί τόσο πιο γερό θα γίνει κλπ. Και μετά μιλούν για παχυσαρκία, καρδιοπάθειες, αρνητικά της κατανάλωσης του πρόχειρου φαγητού, που αν δεις τα αμερικανάκια, θα νομίζεις ότι ξαναγύρισαν οι δεινόσαυροι στις βρεφικές ηλικίες, αλλά κανείς δε μιλάει για το "φυσιολογικό", όπως λες! Οπότε για μένα, ακόμη και η αρνητική είναι διαφήμιση! Και η μητρότητα δε δίνεται με οδηγίες! Τί στο καλό εκεί κάτω στην Ινδία, πώς γίνεται και το μητρικό ένστικτο είναι πιο έντονο?? Μήπως με τα πολλά γράμματα και τον πολύ φεμινισμό, χάσαμε εμείς οι σουφραζέτες και το νόημα της ζωής;;;; Έχω περάσει και από τις δύο καταστάσεις, θηλάζω τη μικρή μου τρία χρόνια, τις δίδυμες δεν τις θήλασα σχεδόν καθόλου, μόνο 4 μήνες και έμαθα ότι όλα είναι θέμα μυαλού. Εμείς οι γυναίκες πρέπει να είμαστε δυνατές και άτρωτες και αν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, πάντα κάπου υπάρχει ένα βιβλίο, ένας επαγγελματίας, μια γιαγιά για την αγκαλιά της, που θα μας ανοίξει τα μάτια!