37 εβδομάδων: ένα μικρό πάρτι για τον Αρχέλαο!

Χθες οι φοβερές και τρομέρες Έλια, Εύη, Κατερίνα, Σία και Χαρά ήρθαν μαζί με τα παιδάκια τους στο σπίτι μας με μπαλόνια, δώρα, φαγητά! Ένα πάρτι έκπληξη για το μωρό μου που έρχεται σε λίγες μέρες! Το «έγκλημα» ήταν οργανωμένο στην εντέλεια και ας μην είχαν πολύ χρόνο στη διάθεσή τους! Με είχαν μεν προειδοποιήσει («Μην ετοιμάσεις ΤΙΠΟΤΑ, θα τα φέρουμε όλα εμείς»), αλλά πού να φανταστώ..! Μου έφτιαξαν ένα βίντεο (θα σας το δείξω σύντομα), μας ετοίμασαν μπουφεδάκι (που να τις βλέπατε, τα έστησαν όλα σε δευτερόλεπτα!), έφεραν ένα τετράδιο γεμάτο ευχές από Ελληνίδες Μαμάδες, μπαλόνια, δώρα!

Το πιο συγκινητικό ήταν το κορμάκι που παρήγγειλαν να τους ζωγραφίσει η φίλη μου Μιλένα του Milena’s Handmades: ένα αυθεντικό σκίτσο του παππού Αρχέλαου, από τον οποίο θα πάρει το όνομά του ο γιος μας! Η αυτοπροσωπογραφία του παππού με μια εξτρά πινελιά: ένα μωράκι! Η Μιλένα ετοίμασε μάλιστα ακόμα ένα κορμάκι με ακόμα ένα σκίτσο του Αρχέλαου… Τρελάθηκα σας λέω!! Σας ευχαριστώ κορίτσια!! Είστε υπέροχες!!

Ουφ… Κοντεύουμε λοιπόν! Κοντοζυγώνει η μεγάλη μέρα. Σήμερα μάλιστα μπήκε ένα περιστεράκι στο σπίτι μας, τόσο ήσυχο και ήρεμο… Καλός οιωνός είναι, λένε, το περιστέρι. Βρε λέτε να έχουμε άμεσα γεννητούρια; (ή μήπως θα κερδίσουμε το Τζόκερ και ας μην παίζουμε; χαχα)

Η κοιλιά είναι τεράστια μεν, σταθερή δε. Δεν θα έλεγα ότι έχει αυξηθεί περισσότερο απ’ ότι την προηγούμενη εβδομάδα. Σύνολο μέχρι στιγμής έχω πάρει 8 κιλά (αν και τις τελευταίες μέρες τρώω σαν πεινασμένο και ίσως τσίμπησα ένα ακόμα). Τη Δευτέρα που μας πέρασε, ο γιατρός υπολόγισε το «μικρό» να έχει φτάσει ήδη τα τρία κιλά. Jesus! Λέτε να είναι πολύ μεγάλος;

Από συμπτώματα πάμε μια χαρά… Τίποτα φοβερό… Άντε καμία καουρίτσα… Άντε κανένα πονάκι… Στην Αθηνά θυμάμαι υπέφερα τον τελευταίο καιρό… Εδώ τίποτα… Ηρεμία! Μόνο που ΣΚΑΩ από τη ζέστη εδώ και 2 μέρες… Γίνεται να χιονίσει ΑΥΡΙΟ κιόλας; (καλά, μη βαράτε… Πλάκα κάνω… Έρχεται και ζόρικος χειμώνας από άποψη θέρμανσης… Ας μείνει ζεστός ο καιρός όσο θέλει! Άλλωστε αργά ή γρήγορα θα γεννήσω και θα φύγουν οι μεγάλες κάψες)

Και πάμε στο καυτό θέμα: γύρισε το μωρό ή όχι; Τη Δευτέρα που λέτε ο μικρός ήταν ξανά με το κεφάλι προς τα πάνω. Τον είχα καταλάβει ότι άλλαξε πάλι θέση… Από τότε δεν ξέρω… Χθες το βράδυ πονούσα αρκετά, ίσως έκανε καμιά τούμπα… Θα δείξει… Ο γιατρός μου είναι πολύ αισιόδοξος, μου είπε ότι έχω καιρό για να γυρίσει (στις δευτερότοκες άλλωστε μπορεί να αργήσουν τα νινιά να πάρουν θέση) και ακόμα και αν δεν γυρίσει, θα περιμένουμε την έναρξη του τοκετού, μήπως και γυρίσει τότε, είτε από μόνος του, είτε με βοήθεια (για το τελευταίο δεν ζήτησα λεπτομέρειες)

Εγώ έχω κόψει τα πολλά ακροβατικά και το έχω προς το παρόν αφήσει πάνω του να αποφασίσει πώς θέλει να είναι μέσα στην κοιλιά. Βάζω βέβαια την Αθηνά και του φωνάζει «Νινιιιιιιιιιιιί» χαμηλά στην κοιλιά, μπας και την ακούσει και ψηθεί.

Όλα είναι σχεδόν έτοιμα στο σπίτι. Πλύναμε επιτέλους τα ρουχάκια, έχω φτιάξει και τη μισή βαλίτσα για το μαιευτήριο (μετά από παρακάλια του Μάνου, ο οποίος έχει αγχωθεί όσο δεν πάει). Η Αθηνά έχει ξεχωρίσει τα παιχνίδια της από τα δικά του και ξέρει πού είναι το κάθετι που αφορά το νινί μας. Παραγγείλαμε σήμερα και το δώρο που θα της φέρει το αδερφάκι της όταν έρθει στο σπίτι (Hello Kitty, φυσικά!)

Είμαστε έτοιμοι λέμε!!

Αυτά τα λίγα από εμάς…

Συν-εγκυούλες μουυυυυυ, πώς πάτε;

Έχω μάθει για πολλές νέες εγκυμοσύνες αυτές τις μέρες και είμαι πολύ χαρούμενη!!

Αυξανόμαστε!!!!