Η πριγκίπισσα Όλγα βρίσκει ένα φίλο

Η πριγκίπισσα Όλγα βρίσκει ένα φίλο

της Σταυρούλας Νικολάου

1 bio 3 και αρχίζει η ιστορία!

Μιά φορά κι έναν καιρό σ’ ένα μακρινό και όμορφο δάσος ήταν χτισμένο ένα μεγάλο κάστρο!!! Μέσα ζούσαν ευτυχισμένοι ο μπαμπάς Βασιλιάς, η μαμά Βασίλισσα και η μικρή τους κόρη, η γλυκιά πριγκίπισσα Όλγα!

Οι μέρες στο μικρό τους βασίλειο κύλαγαν χαρούμενα, έπαιζαν, γελούσαν και τραγουδούσαν όλη μέρα! Η μαμά βασίλισσα όμως είχε ένα μεγάλο φόβο, δεν ήθελε να χάνει από τα μάτια της την μικρή της κόρη, έτρεμε στην ιδέα ότι η μονάκριβη της μπορούσε να πάθει κάτι, έτσι η πριγκίπισσα Όλγα δεν έβγαινε ποτέ μόνη της στο δάσος. Έπαιζε στον μεγάλο κήπο με τα πολύχρωμα λουλούδια και οι καλύτεροι της φίλοι ήταν τα ζωάκια του κάστρου, ο σκυλάκος η γατούλα και το περιστεράκι!!

Τα χρόνια περνούσαν… Η μικρή πριγκίπισσα μεγάλωνε κι όλο αναρωτιόταν τι ήταν πέρα από το κάστρο… Τι άλλα ζωάκια ζούσαν στο δάσος; Και ποιός μένει στο άλλο κάστρο που αχνοφαίνεται στον ορίζοντα;;

Το άλλο κάστρο ήταν στην άλλη άκρη του δάσους δίπλα στο ποτάμι, οπου κι εκεί ζούσε εξίσου μια ευτυχισμένη οικογένεια που είχε ένα γιο στην ηλικία της μικρής πριγκίπισσας, τον πρίγκιπα Αρίωνα.

Μία ηλιόλουστη μέρα της Άνοιξης η Όλγα κατεβαίνει στον κήπο έχοντας πάρει την μεγάλη απόφαση να βγει και να ανακαλύψει τον κόσμο που κρύβεται έξω από το κάστρο. Παίρνει μαζί τον πιστό της σκύλο, ανοίγει την μεγάλη πόρτα και ανοίγεται μπροστά της ο νέος της κόσμος!!

Περπατώντας στο δάσος είδε μια αλεπού, μια γλυκιά καφέ αρκούδα, πολλά πουλάκια, κίτρινα και κόκκινα και μάζεψε όλων των λογιών τα λουλούδια. Η ώρα όμως περνούσε… Ξαφνικά κοίταξε τον πιστό της φίλο και συνειδητοποίησε ότι τους είχε συνεπάρει η ομορφιά του δάσους και δεν ήξεραν πως να γυρίσουν πίσω και η μαμά θα είχε τρελαθεί από την αγωνία της!!! Έκατσε δίπλα στο ποταμάκι και άρχισε να κλαίει και να μονολογεί….

– Αχ τι θα κάνω τώρα; Τι θα πω στη μαμά; Πως θα γυρίσω;;

Το κλάμα της ακούστηκε μακριά! Ξάφνου νιώθει ένα άγγιγμα στην πλάτη… Γυρνάει και βλέπει ένα αγοράκι!

– Γειά! Είμαι ο Αρίωνας! Γιατί κλαίς; Θες να γίνουμε φίλοι;

– Μένω στο κάστρο στην άλλη πλευρά του δάσους κι έχω χαθεί!!! Με λένε Όλγα και ναι, θέλω να γίνουμε φίλοι! Αλλά τι ακριβώς κάνουν οι φίλοι;

– Μην ανησυχείς! της είπε και της σκούπισε τα μάτια, θα σε γυρίσω εγώ πίσω! Αυτό κάνουν οι φίλοι! Φίλοι είναι τ’ αδέρφια που επιλέγουμε! Βοηθάνε ο ένας τον άλλο στις δύσκολες στιγμές, χωρίς ανταλλάγματα! Δέχονται τον άλλο όπως είναι και μοιράζονται τα πάντα!

Από εκείνη την ημέρα τα δύο παιδιά δεν χώρισαν ποτέ!!! Έπαιζαν μαζί στο δάσος όλη μέρα και η μαμά της ‘Ολγας δεν ανησύχησε ποτέ ξανά, ήξερε ότι είχε ένα σπουδαίο φίλο να την προσέχει!!!

(Για την κόρη μου Όλγα)