Ο παππούς να ξεχωρίζει τα εγγόνια του;
Καλή σας μέρα γλυκές μου μανούλες, στις παρακάτω γραμμές θα σας γράψω κι εγώ το πρόβλημα μου και θα ήθελα απεγνωσμένα την βοήθεια σας…
Πριν 5 μήνες είχα την ευλογία να γίνω κι εγώ για πρώτη φορά μανούλα… μετά από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας του άντρα μου και την καθήλωση του στο κρεβάτι συνεχόμενα τα τελευταία 4 χρόνια που είμαστε παντρεμένοι, μετά από δύσκολες καταστάσεις και στεναχώριες αποφασίσαμε πως είχε έρθει η ώρα να μπει στη ζωή μας ένα πλασματάκι που θα γεμίσει το σπίτι μας ευτυχία… θα μου πεις σε τέτοιους καιρούς πώς το ρισκάρεις; Αλλά τα χρόνια περνούσαν, η σχέση μας πριν το γάμο μετρούσε ήδη 12 χρόνια, από μικρά παιδιά δηλαδή αγαπηθήκαμε, θέλοντας να κάνουμε οικογένεια… και έτσι έγινε… ήρθε στη ζωή μας η μικρή μας και τα άλλαξε όλα σαν δια μαγείας… ο άντρας μου ξεπέρασε το πρόβλημα του από την στιγμή που μάθαμε την εγκυμοσύνη… θες τυχαίο… θες θαύμα, ποιος ξέρει…
Όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια που όμως έκρυβαν και μεγάλες χαρές, είχαμε δίπλα μας την οικογένεια μας, τον μπαμπά και την μαμά του άντρα μου, τα πεθερικά μου και λέω «οικογένεια μας», γιατί για μένα πραγματικά είναι έτσι…
Από την πρώτη στιγμή χάρηκαν πολύ για το γεγονός, που θα αποκτήσουν το 2ο εγγονάκι τους, μιας και είχαν ήδη ένα μικρό αγοράκι 1,5 χρονών από την κόρη τους, μπορώ να πω ότι ανυπομονούσαν φοβούμενοι από τις καταστάσεις, μας παρακαλούσαν να μην κάνουμε πίσω στο θέμα του παιδιού…
Έτσι λοιπόν όμορφα και γεμάτοι χαρά ξεκινήσαμε ένα πολύ όμορφο ταξίδι 9 μήνες χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα… η χαρά μας ήταν τόσο μεγάλη που πραγματικά λάμπαμε από ευτυχία για όλα αυτά που θα ερχόντουσαν…
Μια ζεστή μέρα του Ιούλη ήρθε στον κόσμο το μικρό μας αγγελάκι, ένα λουλουδάκι που μοσχοβόλησε τις καρδιές μας ευτυχία και όλα τα συναισθήματα εσείς μανούλες τα ξέρετε και τα βιώνετε καθημερινά…
Όλοι μας υποδέχτηκαν με χαρά και αγάπη, μα…. ο παππούς μας…. πάει καιρός τώρα που δεν παίρνει αγκαλιά την μικρή μας πριγκίπισσα… δεν παίζει μαζί της και είναι σαν να ξεχνάει πως υπάρχει το μωρό μας στη ζωή μας… αναρωτιέμαι γιατί ένας τρυφερός άνθρωπος που στο άλλο του εγγονάκι έχει δείξει απέραντη αγάπη, παιχνίδι και έχει αφιερώσει όλη του την καθημερινότητα καθώς το κρατάει για να εργαστούν οι γονείς του, γιατί…
Η συμπεριφορά του απέναντι στη μικρή μας είναι τυπική, θα της μιλήσει για λιγάκι όταν την δει δίχως να παίξει μαζί της, δίχως να ασχοληθεί… και αν ίσως ντρέπεται εμένα σαν νύφη του;;; μα τότε πως συμπεριφέρεται τρυφερά και χαζουλιάρικα μπροστά μου στο άλλο του εγγονάκι…
Όλα αυτά μέχρι χθες τα έβλεπα υπερβολές δικές μου, κάτι όμως με έκανε να το πιστέψω πραγματικά… όταν ένα βράδυ αφήσαμε στα πεθερικά μου την μικρή μας για να πάμε σε μια γιορτή… η μικρή κάποια στιγμή κουράστηκε και έκλαψε από νύστα, σε γενικές γραμμές είναι ένα πολύ ήσυχο μωράκι… τότε ο παππούς μας πήρε τηλέφωνο με φωνές, τρέξαμε να πάρουμε το μωρό μας στο σπίτι μας και μας επιτέθηκε λέγοντας πως είμαστε ανεύθυνοι… πολύ άδικο για μας που προσπαθούμε κάθε μέρα κάθε λεπτό να φροντίσουμε όσο το δυνατό καλύτερα μπορούμε το μικρό μας πλασματάκι… πολύ άδικο γιατί ίσως είμαστε πολλά, αλλά ανεύθυνοι δεν ήμασταν ποτέ μας, φέραμε αυτό το μωράκι στο κόσμο με απέραντη αγάπη και πλήρως συνειδητοποιημένοι και είναι κρίμα να μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον που θα το «ξεχωρίζουν» από το ίδιο του το ξαδελφάκι…
Παρόλα αυτά ο άντρας μου ξέρει… βλέπει… μα είναι τόσο σεβαστικός που ποτέ δεν θα ζητούσε, ποτέ δεν θα απαιτούσε και δεν θα στεναχωρούσε τον πατέρα του ανοίγοντας μια τέτοια συζήτηση… μια παρόμοια κατάσταση δηλαδή και η πεθερά μου που έχει σταθεί σωστή χαζογιαγιά στη μικρή μας…
Λυπάμαι πολύ που υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός και δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω, χωρίς να το θέλω στεναχωριέμαι και θυμώνω μαζί του… ο άντρας μου ούτε που θέλει να το συζητάει, συνεχώς αποφεύγει την κουβέντα μαζί μου, μα καταλαβαίνω πως κι εκείνος βλέπει ότι βλέπω…
Γλυκιές μανούλες, χρειάζομαι τη βοήθεια σας…
Παναγιώτα
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Δεν ξέρω τι συμβαίνει ακριβώς στην περίπτωσή σου αλλά ο μπαμπάς μου που δεν έχει και άλλο εγγόνι παρά την κόρη μου να ξέρεις πως μέχρι που έγινε 5-6 μηνών δεν την άγγιζε καν.. καθόταν σε μια άκρη στον καναπέ και έριχνε μόνο καμιά ματιά στο relax. Μετά άρχισε να την αγκαλιάζει... μια φορά όποτε ερχόταν και μετά που έγινε περίπου ενός και περπατούσε και έγινε πιο παιδάκι άρχισε να την πλησιάζει!! Σαν να μην μεγάλωσε παιδί εκείνος και την φοβόταν μην του πάθει τίποτα!
Καλησπερα και απο μενα.Με τον αντρα μου ειμαστε μαζι 10 χρονια και τα τελευταια 2 εχουμε ενα μικρο τερατακι στο σπιτι και η χαρα οπως θα ξερεις ειναι απεραντη.Ο πεθερος μου βεβαια αν και ο μικρος εχει το ονομα του , με τα αλλα 2 εγγονια του (της κορης-ενα 5 ετων και ενα 2 μηνες μικροτερο απο τον δικο μας) παιζει -ασχολειται-τους περνει δωρα κτλ.στον μικρουλι μας τα απολυτος τυπικα και καμμια φορα ουτε αυτα στην αρχη στεναχωριωμουν και ελεγα μα γιατι ,ειναι δυνατον ?και ολα οσα σιγουρα εχεις σκεφτει και εσυ.Σταματησα να σκαω ομως. εχω μεγαλωσει σε μια οικογενεια με 7 πρωτα ξαδερφια και ποτε μα ποτε ουτε απο παπουδες ουτε απο θειους δεν αιστανθηκα διαφορετικη απο τα ξαδερφια μου ετσι λοιπον αποφασισα να μεγαλωσω και εγω το παιδι μου και δε θα αφησω κανεναν να του περασσει τα κομπλεξ και τις ανασφαλειες του.Μπορει να ειμαι απολυτη και "κακια" αλλα ετσι το βλεπω σωστο σιγουρα δεν ειναι ολες οι καταστασεις ιδιες αλλα δε ξερω νομιζω πως κατι παθαινουν με τις κορες (οταν εχουν κορη και γιο)......Συγνωμη αν σε κουρασα αλλα μη στεναχωριεσαι εχεις το αγγελουδι σου και μονο αυτο να σε νοιαζει!
Νομίζω έχει να κάνει με την ηλικία της μικρής! ένα παιδάκι 1,5 έτους σου δίνει περισσότερα ερεθίσματα για παιχνίδι απ'ότι ένα μωράκι 5 μηνών. Δε λέω, υπάρχουν παππούδες που έχουν αδυναμία και ξεχωρίζουν σε 1 βαθμό τα εγγονάκια τους αλλά προτείνω να περιμένεις και πιστεύω να δεις αλλαγή στη συμπεριφορά του παππού μεγαλώνοντας η μικρή!Αλλά παρόλο αυτά πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να σε επηρεάζει αυτή η κατάσταση από τη στιγμή που είσαι καλά με τον άντρα σου!Να σας ζήσει και να ναι γερή!
Είναι μερικοι παππούδες που δε αισθάνονται άνετα με τις γυναίκες.. Εγώ έτσι αισθάνομαι στη δική μου την περίπτωση. Εμένα δε με κοιτάει στα ματια καν - πράγμα το οποίο με εκνεύριζε πολύ στην αρχή αλλά τώρα αδιαφορώ. Και στην κόρη μου βλέπω ότι δε παίζει άνετα. Καμία σχέση με το γιο της κόρης τους που σχεδόν τον μεγάλωσαν και είναι διαφορετικοί. δεν στεναχωριέμαι γιατί κάποια στιγμή θα το ειπράξει αυτό. Τα παιδιά καταλαβαίνουν πολύ καλά!
Δες το λίγο και από μια άλλη οπτική γωνία. Δεν το θεωρείς φυσιολογικό οι παπουδογιαγιάδες να έχουν περισσότερη αδυναμία στα εγγόνια που φροντίζουν πολλές ώρες; Ζούν τις κάθε τους στιγμές, έχουν την άμμεση φροντίδα, καθημερινές υποχρεώσεις και τα αισθάνονται σαν δικά τους παιδιά. Τον ζώ και εγώ και τα παιδιά μου αυτόν τον διαχωρισμό και από τα πεθερικά μου αλλά και από τους γονείς μου... Ξέρω οτι τα αγαπάνε πολύ τα παιδιά μου αλλά οι αδυναμίες τους είναι τα άλλα εγγονάκια γιατί τα προσέχουν όσο δουλεύουν οι μανάδες τους (εγώ είχα "γυναίκα" για τα δικά μου, για πολλά χρόνια. τώρα μεγάλωσαν και φυσικά δεν χρειάζονται). Έμαθα όμως να ξεχωρίζω την αγάπη από την αδυναμία, το μετέδωσα αυτό και στα παιδιά μου και είμαστε όλοι μια χαρά!Ούτε κόντρες, ούτε ζήλειες και πολύ αγαπημένα όλα τα ξαδερφάκια. Πρόσεχε καλή μου, γιατί προσπαθώντας να διεκδικήσεις την αδυναμία του παππού για την μικρή σου, μην την απομονώσεις και τον νού σου μην έρθεις σε ρήξη με τον άντρα σου! Όλα εξαρτώνται από σένα !!!
to idio pernaw k gw me ta pe8erika mou.... enw o gios mou exei to onoma k to epi8eto tous (to 8elan san treloi les k egw den exw goneis)exoun treli adinamia sto koritsaki tis korhs tous... o gios mou einai to prwto tous eggoni. menoume poli konta k mporei na kanoun k 10 meres na doun to mwro.eimai polu stenaxwrimenh den h8ela na niwsei to paidi mou pote oti to 3exarizoun, pws mporoun na maurizoun thn psuxoula tou?emena oi goneis mou menoun makria k h katastash ayth me pligwnei toso polu...ti na pw? lew na mi dinw simasia alla ginonte tosa brosta sta matia mou pu den mporw na adiaforisw...ase pou eimai sinexws malwmeni me ton antra mou e3etias tous
Nomizo oti san antras kai prosfata pateras mporo na exo mia apopsi. An o antras sou katanoei to problima tote prepei na milisei ston patera tou oxi san pateras me gio alla san pateras me patera h san andras me andra .... na tou dosi na katalabei pos to blepei o idios ........ allios o kathenas ton dromo tou .
κι εγω δεν ειχα ιδιαιτερες σχεσεις με τον παππου μου...και τι εγινε? μη σκας.αν κατι δεν το ξερουμε, δεν το ψαχνουμε κιολας
O παππούς (πεθερός) στην γέννηση της κόρης μου έκλαιγε.Τον ρώτησα από χαρά? Όχι γιατί είναι κορίτσι μου απάντησε.Στην γέννηση του γιού μου ήρθε με λίρα γυαλισμένη .Τον ρώτησα στην εγγονή γιατί δεν έφερε? Για τα αγόρια μόνο είπε.Εννοείται ότι βγάλαμε το όνομά του. Το καλό αρχίζει τώρα δεύτερος εγγονός ήρθε.Ακόμα μεγαλύτερη χαρά!Γιατί πάλι το όνομά του ακούστηκε αλλά και το πατρώνυμο του μικρού είναι ίδιο με το δικό του ( John (επίθετο)του Ευαγγέλου )!!!Και η δυναστεία συνεχίζεται!Καλά να είμαστε και τα παιδάκια μας ακόμα καλύτερα μην χολοσκάτε δεν αξίζει!
auto pou thelw na sou pw einai na mi stenaxwriesai. kalws i kakws oi anthrwpoi exoun tis adynamies tous k den mporeis na to allakseis. an k einai poly wraio ta paidia na exoun omorfes sxeiseis me giagiades, pappoudes, na ksereis oti apo ti stigmi pou pairnoun polli agapi apo tous goneis tous, ola t'alla den exoun k tosi simasia. k egw stenaxwriomoun pou ta petherika mou, ksexwrizoun ta alla tous eggonia alla kathisa k to skeftika. efoson to paidaki mou pairnei polli agapi apo mena k ton mpampa tis, eimai sigouri oti einai pliris k eftyxismeni!
Γλυκια μου παναγιωτα,ειναι καπως στεναχωρη η κατασταση που βιωνεις αλλα για ολα υπαρχει λυση.καλως η κακως εγω θα σου πω τι θα εκανα αν ημουν στη θεση σου..ο παππους κ η γιαγια ειναι ανθρωποι μεγαλοι,που οκ κανουν λαθη κ αυτοι αλλα κ καποια πραγματα τα κανουν συνειδητα..που σημαινει οτι ο,τι κανουν ξερουν οτι το κανουν κ γνωριζουν τις συνεπειες.εγω θα τους μιλουσα για τη κατασταση αυτη κ αμα εβλεπα πως συνεχιζαν το ιδιο,τοτε απλα θα αδιαφορουσα οπως κανουν κ αυτοι.δεν θα πηγενα το παιδι να το δουν,αφου αυτο θελουν,κ ουτε θα τους το ξανααφηνα να το προσεχουν,αφου τους ενοχλει τοσο.απλα κ τυπικα πραγματα.δεν λεω οτι ειναι το σωστο,αλλα απο το μεγαλωσει το παιδι μου μεσα στο διαχωρισμο απο το ξαδερφακι του,καλυτερα να μεγαλωσει χωρις αυτους.ολοι οι συγγενεις χρειαζονται φυσικα,αλλα αν καποιος δεν εχει τη θεληση για τον α η β λογο,να ειναι διπλα στο παιδι μου τοτε κ εγω θα πραξω αναλογα.αυτη ειναι η γνωμη μου,μπορει να ειμαι κ λαθος,δε ξερω.
Νομίζω πως ο πεθερός σου θέλει απλά λίγο χρόνο, είναι πολύ πιο εύκολο να παίζει με ένα παιδάκι μεγαλύτερο του έτους παρά με ένα βρεφάκι 5 μηνών. Πιστεύω πως έχεις βγάλει αυθαίρετα συμπεράσματα και βλέπεις τα πράγματα με μεγαλύτερη ευαισθησία από ότι πρέπει. Θα δεις ότι όσο περνάει ο καιρός θα στρώσουν τα πράγματα
Το ίδιο πρόβλημα, μάλλον, αντιμετωπίζουμε πολλές. Εγώ τι να πω που η κουνιάδα μου μένει στην ακριβώς απέναντι πόρτα? Και ανεβαίνει η πεθερά μου χαζολογώντας με τα άλλα εγγονάκια( συνόλο 3) κ φωνάζοντας πόσο πολύ της έλειψαν... και στη δικιά μου δεν έρχεται καθόλου? Μπορεί να είναι στην κόρη της 7- 8 ώρες και σε μένα δεν έρχεται για να δει κ το άλλο της εγγόνι. Κάθε σαβ/κο έχει τις κουνιάδας μου στο χωριό κ την δικιά μου, που είναι 21 μηνών, την έχει πάρει σπίτι της μόνο 3 ή 4 φορές... κ μάλιστα η νέα δικαιολογία είναι οτι δεν έχει αρκετή ζέστη στο σπίτι της... ενώ για τα άλλα έχει. Αυτό που έκανα εγώ? Της μίλησα ανοιχτά οτι δε θέλω να μεγαλώσει η Λένα κ να νιώσει πως δε τη θέλει η γιαγιά της Ή την αδυναμία που έχει στα άλλα. Θέλω να της φέρεται ίσα. Βέβαια απο το ένα αυτί μπήκαν κ απο το άλλο βγήκαν. Αλλά απότι κατάλαβα το πρόβλημα δεν είναι η πεθερά μου αλλά η κουνιάδα μου... που απο τη ζήλεια της δε την αφήνει να δει το μικρό μου. Μήπως όλα τα προκαλούν οι κουνιάδες????
ax paidia kalispera egina kai gw prosfata manoula to idiokai paromoio antimetwpisa kai gw apo tha petherika mou otan gennhsa h pethera moy prospoihthike epidh h douleia ths einai kalokairini oti den tha mporesei na erthei sthn gennhsh ths mpempas mas akoyte o gioths efere gian1 th fora sto kosmo ena paidaki kai mia giagia toy kai o pappoysths den hrthe sto maithrio anoikoystw kai omws einai 4 mhnwn kai h giagia ths thn exei dei 3 fores o pappous kamia symioteo exoyn alla 3 egkonia ayrio methayrio dhl tha exoyn thn apethsh na tous agapaei opws agapaei thn mama mou o antras moy an kai enoxleite apo thn symperifora toys den toy leei tipota apla ypomenei oi pappoudes einai oi hrwes gia ta paidia mas einai etsi h egw to fantazome etsi eixa kai gw toys pappoydes smoy akoma kia twra poy eimai 30 xronwn ................
h korh mou einai 21 mhnwn,ta pe8erika mou exoun epile3ei na mhn thn gnwrisoun giati exoun ''problhma'' mazi mou..........mhn asxoleiste,makria