Το πρώτο της ταξίδι! :D

Αποφασίσαμε να περάσουμε το Πάσχα στη Χαλκιδική με τους δικούς μου. Η αλήθεια είναι ότι είχα μεγάλο άγχος για το ταξίδι με το αυτοκίνητο. Η Αθηνά είναι ακόμα τόσο μικρούλα και φοβόμουν ότι θα κουραζόταν πολύ. Σκέφτηκα αρχικά μήπως θα ήταν καλύτερα να ταξιδέψουμε με το αεροπλάνο, αλλά αναθεώρησα… Η διαδρομή στο αεροδρόμιο, η πτήση και μετά η διαδρομή από το αεροδρόμιο στη Χαλκιδική θα ήταν εξίσου, ίσως και περισσότερο εξουθενωτική… Συν του ότι θα έπρεπε να κουβαλάμε στο αεροπλάνο καρότσι, αποστειρωτή, τσάντες, τσαντάκια και βαλίτσες… Ψηφίσαμε αυτοκίνητο, λοιπόν!

Η Αθηνά αποδείχτηκε… παλικάρι και στο πήγαινε και στο έλα! Μας πήρε γύρω στις 9 ώρες κάθε φορά να φτάσουμε στον τελικό προορισμό μας και αυτό γιατί σταματούσαμε σχεδόν κάθε δύο ώρες για να ξεκουραστεί η μικρή, να φάει και να την αλλάξουμε. Την περισσότερη ώρα κοιμόταν γλυκά στο καθισματάκι της. Ήταν πολύ ήσυχη… Αφού κάθε τρεις και λίγο αναρωτιόμασταν μήπως δεν ήταν καλά, για αυτό και δεν έβγαζε κιχ… Τι άγχος και αυτό! Ευτυχώς, μας βοήθησε πολύ ο καθρέφτης που είχαμε αγοράσει! Με τα περισσότερα καθισματάκια να κοιτούν πλέον προς τα πίσω, όσοι κάθονται στα μπροστινά καθίσματα δεν έχουν καμία οπτική επαφή με το μωρό. Με αυτόν τον καθρέφτη, όμως, το πρόβλημα λύνεται!